ยัยทอมPlayboy VS นายBadboyตัวยุ่ง

9.1

เขียนโดย Painzing

วันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 01.46 น.

  46 ตอน
  432 วิจารณ์
  89.29K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

37) ต้องยอมจริงหลอชีวิตฉันทำไมต้องยอมแต่นาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โทโมะ  หลังจากที่เดินออกมา เฮ้ย  มันติงต๊อง จริงๆใช่ไหม๊ ในความคิดของเธอทำไมเธอไม่คิดมาก

เหมือนฉันบ้างนะ  บางทีมันอาจจะเป็นจริงก้อได้ ทำไมเธอไม่คิดบ้างนะ? >OO<'

แก้ว  นายมาทำหั้ยฉันคิดมากอีกแร้วนะ

ฉันจำทำไงดีเนี่ย โถ่ลูก จะกลับมาแรวจริงหล๋อ เฮ้ย เเม่คนนี้จะดูแลลูกได้ไหม๊เนี่ย

แล้วพ่อของลูกจะไว้ใจได้รึป่าว เขาจะไม่ทิ้นกัลจริงๆหลอ YOY  (แก้วจัยจะทำไงดีเนี่ย)

ป๊า  บ้านหลังนี้ใหญ่เกินไปแร้ว ไอลูกสาวก้อไม่เคยคิดจะกลับมานอนมั่งรึงัยวะ ?

คนใช้  คุณแก้วกลับมาบ้างค่ะ

ป๊า  หลอๆ ไม่น่าเชื่อ ?

คนใช้  คุนท่านคะ คุนโทโมะมาค่ะ

ป๊า เชิญมาสิไม่รุ้ไอแสบมารึป่าว?

คนใช้  ไม่ได้มาคะเหนว่าคุฯเค้ามากับพ่อ

ป๊า  ไปไป เรียกมาเร็วๆ

โทโมะ  ป๊า คับสวัดดีคับ

ป๊า  แก้วไม่มาด้วยหลอ ?

โทโมะ  เอ่อ คือว่างอลกัลนิสหน่อยหนะคับ

พ่อโทโมะ  เอ่อคุณคับผมไม่อยากให้เสียเวลาหนะ คุณจะ กรุณา ยกลูกสาวให้ลูกชายผมได้ไหม๊

ป๊า  เฮ๊อะๆๆ ขนาดนี้เเร้วไม่ต้องตอบก้อน่าจะรู้ ไอโมะ แกจะมาขอทำไมวะเอาไปเรย 55555

พ่อโทโมะ  ถือว่าเป็นการไถ่โทษที่ลูกชายผมทำเอาไว้ละกัล เรียกสินสอดมาเรยไม่อั้นครับ

ป๊า  เงินหนะผมก้อมีแต่ไอที่ไม่มีหนะ ลูกชายคุณทำได้รึป่าว 55555555

โทโมะ อะไรหลอคับป๊า ผมจะหามาให้ทุกอย่างเพื่อนเป็นการไถ่โทษสิ่งที่เคยทำไว้

ป๊า  ก้อไม่มีอ่ะไรมากแค่อยากเห็นหลานๆ มาวิ่งเล็นในบ้านหลังเงียบๆนี้ ซักสองสามคน 555

พ่อโทโมะ  555 เอางั๊ลเรยหลอ ? ว่างัยหละลูกชาย

โทโมะ  แก้วเค้าจะยอมหลอคับพ่อ เค้ายัง รักชีวิตโสตอยุ่เรย เนี่ยผมขอเเต่งแร้วแต่เเก้วไม่ยอม

ป๊า  ไอ้เเสบ มันบ้าไปแร้วมั้งทำไมไม่ยอมหละ แด๋วป๊าต้องจักการซะหน่อยแร้ว

โทโมะ  ป๊า อย่าไปบังคับเค้าเรย ที่ผมมาขอเนี่ยเพื่อจะหั้ยเป็นทากการเองไม่ได้อยากหั้ยคับไปบังคับแก้ว

แต่ผมเชื่อว่าไม่นานแก้วตองยอม มาขอ ผมเองแน่นอน

 

หลายวันผ่านไป

เฟย์  แก้วๆตื่นได้เเร้ว ร่างบางนอนหลับไหลอยู่บนเตียง น้ำตานองหน้าเรียกเท่าไหร่ก้อไม่ตื่น

แก้ว  ยัย แก้ว วววว ตื่นนะ

แก้ว  ฉันสะดุ้งเฮือกเมื่อเห็นเฟย์

ยัยเฟย์แกมาตอนไหนเนี่ย ?

เฟย์ นานเเร้วเรียกนานเเร้วด้วยเป็นอะไรทำไมเรียกไม่ยอมตื่นง่ายๆนะเธอเนี่ย?

แก้ว โผเข้ากอดสาวเปรี้ยวเพื่อนรักทันที

เฟย์ เค้าจะทิ้งฉันไปไหม๊? ฮือๆ น้ำตาเริ่มไหลออกมาอีกครั้ง TT

เฟย์  แกเล่ามาสิมันเป็นยังไง ?เป็นอะไรรึป่าว ?

แก้ว  ฉันเจอลูกอ่ะฉันว่าเค้ากำลังจะกลับมาหาฉัน วันก่อนโทโมะก้อบอกว่าเหมือนมีรางสังหรว่าเค้าจะกลับมา

แต่เมื่อกี้ฉันฝัลว่าฉันนั่งกอดเด็กผู้ญิ๋งคนึงอยู่ นานมากๆ เเร้วเด็กน้อยก้อพูดกับฉันว่าม๊ารักหนูไม๊?

ฉันตอบว่ารัก แต่หนูน้อย กลับ ลุกขึ้นเเร้วร้องให้บอกว่าฉันโกหก ฮื้อๆเฟย์ ฉันโกหกตรงไหนอ่า? ถึงฉันจะเป็นแม่ที่ไม่ดีนักแต่ฉันก้อรักเค้านะ TT

พอเด็กคนนั้นว่าฉันเสร็จเขาก้อวิ่งหายไปเรยอ่า เฟย์  ฮื้อ อออ ลูกทิ้งฉันเเร้ว

ฉันรักลุกน๊ะ ทำไมเค้าถึงมาว่าฉันโกหกด้วยอ๊ะ

เฟย์  โถ่ๆๆ ยัยแก้ว คิดมาไปแร้วแกหยุดร้องไห้เรยฉันเชื่อเเร้วว่าแกรักลูกจริงๆ

แก้ว แร้ววันนี้แกมาหาฉัทำไมอ่ะ ?

เฟย์  ก้อจะเรื่องอะไรซะอีกหละก้อเรื่องพี่ฟางอ่ะดิ ?

แก้ว  ทำไมหลอ ? 

เฟย์  อาทิตย์หน้าพี่ฟางกับป๊อป จะเเต่งงานกัลเเร้วนะ ฉันเอาก๊าดมาให้หนะ

พี่ฟางเหนื่อยๆ อ่ะเรยมาเชิญแกเองไม่ไหว

แก้ว  หลอๆ ดีจัยด้วยนะ ฝากความคิดถึงไปด้วยละกัล

ฉันเองก้องานยุ่งอ่ะที่ผับแทบทุกวัน ไม่ค่อยได้กลับบ้านตัวเองด้วยช้ำ

เฟย์ แต่ตอนนี้แกก้อว่าอ่ะดิ กลางวันอยู่เรย

แก้ว อื้ม ม แต่กลางคืนไม่ค่อยได้นนอ่ะดิเรยนอนกลางวัน

เฟย์ หลอๆงั๊ลฉันไม่กวนแกแร้วก้อได้เชอะๆๆ

แก้ว  โอ๊ย ย แกเนี่ยอย่างอลสิไป๊ๆๆ ไปไหนหละ ไปด้วยก้อได้ โถ่นานๆที ไปก้อไป

เฟย์ จริงหลอ ??

ไปห้างกัลไหม๊ ? ฉันอยาก ใช้ตังอ่ะ 

แก้ว เอิล ๆๆ เเด๋วอาบน้ามก่อนนะแกรอแป็บ^^

ไม่นานสองสาวก้อพากัลมาช๊อปซะกระจาย ก่อนจะเดินพะรุงพะลังกลับบ้านกัล

แก้ว  เฟย์ ฉันส่งแกตรงนี้นะต้องรีบไปดูแลที่ผับอ่ะ จะมืดแร้ว ไมรู้ว่าจะมีญหารึป่าว ? บายร

เฟย์ จร้า บายยยย

แก้ว  กลับมาที่ผับ โอ๊ย ทำไมคนมันเยอะจังวะเวียนหัว +O+'

บ๋อย คุนแก้คับวันนี้มีงานของลูกชาย สส คับ เค้ามาขอจัดวันเกิด

แก้ว  หล๋อแล้วสั่งปิด เรยไม๊อ่ะแบบว่าเลี้ยงส่วนตัวหนะฉันจะได้ใช้คนไปติดประกาศ

บ๋อย เค้าเชิญทุกคนที่เข้ามาร่วมงานด้วยครับ

แก้ว  หล๋อๆๆ งั๊ลก้อไม่น่ามีปัญหาอ่ะฉันไปแร้วนะฝากด้วย อยู่ดีๆ ก้อเวียนหัวขึ้นมาสงสันกลิ่นบุหรีมันเเรงไปหนะ

ฝากช่วยเอาสเปร์มาดับกลับพวกนี้ด้วยนะเวียนหัวชะมัด >O<'

บ๋อย  ได้คับๆ

แก้ว  เดินฝ่าดงผู้คนมาจนถึงห้องพักของตัวเอง ก่อนจะล้มตัวลงนอนพร้อยหลับไป

ม๊าคะ ^^

แก้ว หื้ม ม มอารัยอ่าๆๆ คัยเรียกเนี่ย

แก้วลืมตาขึ้นมาก้อพบกับเด็กน้อยน่ารักนั่งเขย่าขาเธออยู่ เธอ สดุ้งเฮือกใหญ่

... ม๊า

แก้ว  หนูเรียกฉันหลอ

... ม๊าๆ คิดถึงจังเรยหนูอยากมาอยู่กับม๊าจัง

เด็ก อายุประมาน  ห้าหกขวบหน้าตาคุ้นเคยพูด

แก้ว  ยิ้ม

... ม๊า หนูทรมานเหลือเกิน ฮื้อ  ออ

เด็กน้อยร้องไห้ออกมา

แก้ว  โถ่ ลูกๆเป็นอะไรคัยทำหนู?

แก้วดึงร่างเล็กๆเข้ามากอด

ร่างเล็กก้อค่อยๆจางๆลงจนเกือยจะเป็นเงา

... ม๊าช่วยด้วยๆหนูไม่อยากไป หนูจะอยู่กับม๊า

TT

แก้ว  ลูกจะไปไหนลูก กกกกกก

ก่อนที่ร่างเล็กจะหายไปแก้วก้อมองเห็นสีหน้าอันเศร้าสร้อยของเด็กตัวเล็กอย่างชัดเจน

เธอสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยควมอ่อนล้าสะอื้นไห้ตัวโยน

โถ่ลูก คัยทำอะไรหนูหนูหายไปไหน

ม๊ายอมแร้ว ฮื้อ ออ มาอยู่กับม๊าสิ TT

อย่าไปไหนเรย YOOY'

ฮื้อ  เมื่อกี๊ฉันฝัลไปจริงๆหลอมันเหมือนจริงมาก เรย เหมือนฉันได้เห็นเขาจริงๆ

แร้วฉันจะทำไงต่อไป ฉันจะช่วยยังไงได้

ฮื้อ ออ แร้วเนี่ยนายนั่นไปไหนเนี่ย ปล่อยฉันหลอนอยู่คนเดียว

จะไปปรึกษาใครหละเนี่ย?

สาวเท่าคิดหาคำตอบจนปวดหัวแทบจะระบมก่อนนอนหลับไป ถึงเช้า

เธอก้อไม่รอช้าที่จะไปขอคำปรึกษาจาก แม่หมอ นั่นเอง

สำนักหมอดูชื่อดัง

แก้ว  แม่หมอคะเมื่อคืนฉันฉันฝัลว่า.......ค่ะ ลูกมาหาฉันแต่ทำไมอยู่ดีดีเขาก้อหายไป

ฉันฝัลแบบนี้หลายครั้งเเร้ว โทโมะก้อเหมือนกัลฝัลในทำนองเดียวกัล

แม่หมอ เอ่อ ฉันคิดว่า เขามาขอความช่วยเหลือหนะเขารอเธอสองคนมานานมากเเร้วพลังเข้ากำลังจะหมดหนะสิเพระเขาคิดถึงพวกเธอมากเรยมาหาในฝัลบ่อยๆ จนเขาพลังอ่อนลง

แก้ว ฉันจะช่วยเขาได้ยังไงคะ ?

แม่หมอ ไม่เห็นจะยาก ก้อให้เขามาอยู่ด้วยซะทีสิ เขาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยฝืนพลังที่มีอยู่

แต่ถ้าเธอปล่อยไว้นานกว่านี้ บางที่คนที่มาอยู่กับเธออาจจะไม่ใช่ลูกคนเดิมก้อได้นะ เวลาของเขาจะหมดเเร้ว

คนที่มาอยู่กับเธออาจเป็นเจ้ากรรมนายเวณ ที่พลัดพรากแทนที่จะเป็นผู้เป็นที่รักของเธอมาเกิดก้อได้นะ

แก้ว  งง กัลคำพูดเล็กน้อยเเต่ก้อพอที่จะจับใจความได้ ว่าเขาควรทำอย่างไง ดี

เฮ้อ  นายหายไปไหนเนี่ย?  ไม่เจอตั้งหลายวันคงไม่ทิ้งกัลไปอีกนะ TT

ฉันหละปวดหัว คนนึงจะมาก้อมาไม่ได้ ซะทีไอ้ฉันก้อไม่รู้จะทำยังไงให้มาได้ ไอ้คนนู๊นก้อหายไป เฮ้ย ย โถ่ลูก ม๊าจนปัญญาทำให้หนูเกิดเเร้วนะ ม๊าจะทำไงดีอ่ะ ต้องไปง้อป๊าหนูรึงัยกัลเเก้วเปริยๆออกมา

เฮ้ย ฉันต้องยอมนายอีกแร้วหลอ ทำไมชีวิตฉันต้องยอมนายด้วย ทำไมต้องมีเหตุการณ์บ้าๆนี่มาบังคับฉันด้วยฉันอยากจะลั๊นลาๆโสดๆใช้ชีวิตอยู่กับป๊า เที่ยวๆๆสนุกๆก่อนแค่นั้นเองแต่กลับต้องมายอม

จำนนต่อลูกสุดที่รักแระนายฮื้อๆๆ YY

ง้อ นายก้อได้วะ หายไปไหนก้อไม่รุ้ แร้วฉันจะไปตามง้อยังไงเนี่ย?

โอ๊ย ชีวิตฉันเมื่อไหรจะสงบสุขมีความสุขซะที??


 

  ไรเตอร์ตัวยุ่งเองน้ากลับมาอัพให้เเร้วนะ ขอโทษจริงๆที่หายไป ผมสำนึกผิดแร้วกร๊าฟๆ จะกลับมาง้อเหมือนกัลแต่ไม่รู้คนนั้นหายไปไหนเเร้ว TT ตามที่ไหนก้อไม่เจอเรยมาของ้อในเนี้ยก่อนไม่กล้าไปที่บ้าน กลัวโดนหมาที่รักไล่อ่ะ  แง้ๆ ผู้ชาย ย เอ้ย ย ทอม สำนึกผิดไปแร้ว ต่อไปจะไม่ใจง่าย หูเบา ขี้เหงา เอาแต่จัยอีกเเร้ว ^^ ที่รักเราดีกันนะ  รีดเดอร์ คนไหนเห็นจัยเค้าบ้าง? ช่วยง้อหน่อยเด้ เม้นหั้ยด้วยน้า ช่วยเค้าง้อหน่อย ^O^

นะนะแด๋วตอนจบเค้าจะรากที่รักกลับมาอัพให้ได้เรยละกัล รอ ก่อนนะง้อๆๆๆๆๆอยู่โหวดให้ด้วยนะเค้าก้อกำลังส่งข้อความหาที่รักมือจะหงิกเหมือนกัล อร๊ากกกกกก  ขอบ่นหน่อยๆ5555 ไปแระๆๆ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา