รักนี้แสนสุดจะทน

“นั้นล่ะตอนนี้ โทโมะ เขาก็รู้สึกแบบที่แก้ว รู้สึกเมือนแก้ว “   แม่เธอได้บอกเธอได้เข้าใจความรู้สึก
 
“ก็ได้ค่ะแก้วจร๊ให้เขามาหาลูกได้ค่ะ”    เธอนั้นได้บอกแม่เธอไป
 
“งันเดี๋ยวแม่จะไป บอก แม่โทโมะก่อนนะ “  แม่แก้วพูดก่อนเดินไปบอกแม่โทโมะ
 
 
            ส่วนแก้วนั้นก็ได้ขึ้นห้อง พร้อมกับลูกที่นอนอยู่   
 
“ลูกแม่ ถ้าลูกเจอพ่อลูกจะดีใจไหมหื้ม  “    ก่อนที่เธอจะยิ้มด้วยน้ำใสๆออกจากตา  ในใจของเธอนั้น ก็โกธรเขาอยู่ไม่น้อยเลย
 
 
บ้านโทโมะ
 
“โทโมะนั้นตั้งแต่กลับมาเขาก็นั่งยิ้มด้วยน้ำตา”    ในหัวเขานั้นนึกแต่ภาพของเธอกับลูก  
 
“แม่คับแก้วว่าไงบ้างเขาให้ผมไปหาลูกยังคับ “    เมือเขาเห็นแม่เขาถามขึ้น  
 
“หนูแก้วตกลงให้หนูเห็นน่าลูกแล้ว”    แม่เขาพูดกับเขาด้วยรอยยิ้ม
 
“จริงเรอคับแม่  “   เขาตอนนี้ยิ้มไม่หยุดเขามีความสุขมาก   และตอนนี้
 
เขาก็กำลังออกไปข้างนอน 
 
ห้าง xxx
 
เขานั้นเดินไปยิ้มไป เพราะเขาจัได้เห็นน่าลูกแบบเต็มๆ สักที  แล้วตอนนี้เขาก็เข้าไปในร้านของเล่นเด็ก
 
เขานั้นซื้อแทบทุกอย่างที่เด็กผู้ชอบเล่น และเขาก็ไปร้านอีกร้านนึง เป็นร้านทอง
 
“ผมขอดูอันนี้หน่อยคับ”   เขาพูดพร้อมชี้ไปที่สร้อยข้อเทาเด็กเป็นทองที่ฝั่งเพชร
 
“ผมซื้อเส้นนี้คลับ “    เขาพร้อมถือสร้อยอยู่
 
“เส้นนี้ ราคา 15,000  ค่ะ”      พนักงานบอกเขา
เขานั้นยื่นเงินให้พร้อมรับของก่อนเดินของจากร้าน
 
ตกกลางคืน
โทโมะนั้นแถบนอนไม่หลับ  เขาตื่นเต้นที่จะได้อยู่ใกล้ลูกกับแก้ว  เขาอยากจะให้ถึงวัน
พรุ่งนี้เร็วๆด้วยซ้ำไป
 
 
 
มาอัพต่อจากที่ค้างไว้นะ   ไม่สนุกก็ขอโทษล่ะกัน   ขอกำลังใจหน่อยนะ   เรื่องนี้ใกล้จบแล้ว