Problem ทำไงดี... เมื่อรักครั้งนี้มีปัญหา PF

10.0

เขียนโดย PinnyO_O

วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.13 น.

  13 chapter
  163 วิจารณ์
  20.66K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          พอเดินไปถึงจุดหมาย คิ้วที่ขมวดเข้าหากันก็ต้องคลายออก เมื่อเจอร่างเล็กที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนโซฟา เวลาหลับเธอดูไม่มีพิษสงอะไร ต่างจากตอนตื่น ที่แสบซะจนเค้ายังต้องยกธงขาวยอมแพ้ เมื่อคิดถึงเรีองนี้ริมฝีปากหนาก็ขยับเป็นรอยยิ้มทันที
 
 
          “ยัยแสบเอ๊ย!!”
 
 
          เอ่ยเบาๆกับคนที่นอนไม่รู้เรื่องไม่รู้ราว ก่อนจะเขย่าปลุกร่างของเธอเบาๆ
 
 
          “ฟาง... ฟางตื่น...ตื่นได้แล้วนะ”
 
 
          “อืมมมมมมม พี่โมะอย่ามายุ่งกับฟางนะ ฟางจะนอน~”
 
 
          พูดทั้งๆที่ยังไม่ลิมตา ทำให้เข้าใจผิดคิดว่าคนที่ปลุกเธอก็คือพี่ชายสุดที่รักทั้งที่ความเป็นจริงมันไม่ใช่
 
 
          “ฟางพี่ไม่ใช่ไอ้โมะนะ ลืมตาขึ้นมาดูก่อน”
 
 
          เอ่ยยิ้มๆกับคนที่หลับแบบไม่สนใจอะไร พลางนั่งยองๆข้างโซฟา
 
 
          “พี่ป๊อป!!!!”
 
 
          ทันทีที่ลิมตาขึ้นมาเธอก็ต้องตกใจกับใบหน้าหล่อคุ้นตาที่ไม่ใช่โทโมะพี่ชายของเธอแต่เป็นเพื่อนของเขา
 
 
          “เราจะตะโกนทำไมฟาง อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง”
 
 
          เอ่ยอย่างเอือมๆกับคนที่เอาแต่ตะโกน ก็มันจริงหนิอยู่ใกล้กันแค่นี้เธอจะโกนให้คนทั้งหมู่บ้านฟังหรือไงนะ
 
 
          “พี่ป๊อปมาตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ
 
 
          ไม่สนใจชายหนุ่มที่เอ็ดเธอเรื่องเสียง ยังคงตะโกนถามต่อไปแบบไม่สนใจ
 
 
          “มาเมื่อกี้นี่เองแต่เห็นเราหลับเลยจะปลุกให้ไปนอนบนห้อง นอนตรงนี้มันไม่สบาย”
 
 
          “เอ่อออออ ค่ะๆ ฟางไปนะค่ะ”
 
 
          พูดจบก็รีบจ้ำอ้าวขึ้นห้องทันที
 
 
          “ต้องโทรหายัยแก้วให้มาช่วย”
 
 
          พอขึ้นมาบนห้องเธอก็กดโทรศัพท์มือถือโทรหาเพื่อนซี้ หนึ่งในผู้ที่รู้ว่าเธอคิดไม่ซื่อกับเพื่อนสนิทของพี่ชายตัวเองทันที
 
 
          ‘ฮาโหลลลลล’ เสียงปลายสายที่งัวเงียตอบกับมาทำให้เธอรู้ในทันทีว่ายัยเพื่อนเพิ่งจะตื่นนอนแน่นอน
 
 
         “ยัยแก้วแกทำไรอยู่”
 
 
          ‘ฉันพึ่งตื่น แกมีธุระอะไรรีบว่ามา ฉันง่วง!!!’
 
 
          “ฉันอยากให้แกมาที่บ้านฉันด่วนวันนนี้พี่ป๊อปมาที่บ้าน เอ่อ....คือ...คือว่า..”
 
 
          ‘จะให้ฉันไปช่วยกันท่าพี่โทโมะว่างั้น’  เอ่ยออกมาอย่างรู้ทัน เพราะปกติเวลาพี่ป๊อปไปที่บ้านทีไรเป็นต้องโทรตาเธอทุกทีสิน่า
 
 
          “แหะๆ จ้า~ น้าแก้วน่ะ มาหน่อยน่ะ นะๆๆๆๆๆ”
 
 
          ‘เห้ออออ แกนี่น้า พี่ป๊อปมาที่บ้านทีไรต้องให้ฉันไปทุกที แกก็รู้ว่าฉันไม่ค่อยถูกกับพี่ชายแกซักเท่าไหร่’
 
 
          “เหอะนะ ถือว่าช่วยเพื่อนให้สมหวังแล้วกัน นะๆๆๆ”
 
 
          ‘เออๆ ขอเวลาอาบน้ำ 5 ชั่วโมง’
 
 
          “ยัยบ้า!!! แกจะให้พี่เค้ากลับบ้านก่อนหรือไง”
 
 
          ‘5555 โอเคๆ ฉันพูดเล่น แค่นี้นะ’
 
 
          “จ้า~ แล้วเจอกันนะ”
 
          ตู๊ดๆๆๆๆ~
 ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
มาแล้ววตอนที่สอง อยามาอัพ เพราะเราอยากอ่านเม้น แต่ทำไมไม่โหวตให้เราบ้างเลย น้อยใจนะเนี่ย T^T เม้นแล้วโหวตให้เค้าด้วยนะ ^^ เจอกันตอนหน้าค่ะ
 
ลากันด้วยภาพนี้
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา