Special Heart 3หัวใจลงเอยด้วยรัก♥

9.6

เขียนโดย tietang

วันที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 17.46 น.

  4 chapter
  143 วิจารณ์
  13.55K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) TK...Part2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฟอด~
 
 
สองพ่อลูกนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยที่เดียว เดี๋ยวพ่อฟ้องลูก เดี๋ยวลูกฟ้องพ่อ แต่ก็น่ารักดีเข้าว่ากันว่าเด็กๆมันจะมีสัมผัสพิเศษที่
เราๆไม่มีกัน แต่อีกไม่นานคงรู้ว่าน้องวินด์จะพูกถูกไหมว่าน้องชายจะมาอยู่ด้วย
 
 
 
“ม๊าไปอบน้ำดีกว่า น้องวินด์อยู่เล่นกับป๊าก่อนนะค่ะ”
 
 
ว่าพลางแล้วพลิกตัวลงจากที่นอนไม่ลืมที่จะลากผ้าห่มพันกายไปด้วย สองพ่อลูกมองหน้าแล้วหัวเราะกันคิกคัก จนแก้วต้อง
เหลี่ยวหลังมามอง
 
 
 
“มีอะไรขำกันนักหนาค่ะเนี่ย”
 
“ปล๊าวววววววว”
 
“แน่นะ”
 
 
สองพ่อลูกยิ้มให้กันแล้วก็ขำอีกจนแก้วต้องเดินกลับมาใกล้
 
 
สวบ~
 
โทโมะรวบร่างบางลงมากอดแน่นแล้วอุ้มเข้าห้องน้ำไป
 
 
“ขอบคุณนะครับน้องวินด์”
 
 
“ป๊าอย่าลืมสัญญาน๊า”
 
 
ปัง แกร่ก !!
 
 
เสียงปิดประตูห้องน้ำตามมาด้วยการลงกลอน โทโมะยิ้มหวานในขณะที่แก้วหน้ามุ้ย
 
 
“โอ๋ๆ ทำหน้าดีๆหน่อยสิค๊าบ”
 
“โทโมะกับลูกเอาใหญ่แล้วนะ”
 
“ก็แค่รวมมือกันนิดๆเองครับ มาอาบน้ำดีกว่า”
 
 
 
ดึงผ้าที่พันอยู่ออกแล้วจูงมือไปใต้ฝักบัว
 
ซู่ว์~
 
 
สายน้ำเส้นเล็กๆต้องผิวกายเหมือนเป็นการนวดอีกอย่างหนึ่ง มือหนาที่ไม่อยู่สุกเริ่มไล้ไปตามร่างบาง
 
 
“นิโทโมะ”
 
ร้องปรามก่อนจะเอื่อมไปหยิบสบูเหลวมาลูบไปตามตัว
 
“อ้าว...ไม่ถูให้โทโมะบ้างเหรอ”
”ไม่...โทษฐานหลอกแก้ว”
 
 
พูดแล้วทำหน้าล้อเลียนพลางถูกไปมาที่ร่างตัวเอง
 
หมับ~
 
 
การกระทำทุกอย่างต้องหยุดลงเมื่อโทโมะดึงร่างแก้วเข้ามากอดแน่น รัดแน่นจนขยับไม่ได้เลยได้แต่ปล่อยให้สายน้ำจาก
ฝักบัวไหลลงมากระทบเนื้อกายไปเรื่อยๆ
 
 
“อืออ อ...ปล่อยแก้วนะ”
”อาบให้ก่อนแล้วจะปล่อย”
 
 
มือบางค่อยขยับไปด้านหลังโทโมะลูบไล้สบู่ที่ยังเหลืออยู่ในมือเล็กน้อยไปทั่วแผ่นหลัง จนไล่ถูไปทั่วตัว โทโมะยังไม่ยอม
 
ปล่อยฝั่งหน้าลงมาที่ซอกคอหอมแล้วกัดไปคอแรงๆ
 
 
 
“โอ๊ย!! โทโมะเล่นอะไรเนี่ย”
 
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
 
 
ขำเล็กๆก่อนจะจุมพิษที่หน้าผากแล้วเปิดน้ำให้แรงขึ้นมือหนาเริ่มถูไปทั่วตัวแก้วเพื่อล้างสบู่ออกให้
 
“พอแล้วสะอาดแล้ว”
 
 
 
แก้วพูดแล้วเดินออกไปจากฝักบัวหยิบผ้าขนหนูที่วางพาดไว้เดินออกไปโดยไม่รอ
 
 
“เย้ๆม๊ากับป๊าอาบน้ำเสร็จแล้ว ไปเที่ยวไปเที่ยว”
 
 
ลูกสาวตัวเล็กที่นั่งรออยู่บยเตียงกระโดดดีใจตบมือไปมาเมื่อเห็นว่ากลอนห้องน้ำถูกคลายแล้วตามมาด้วร่างของแม่
 
 
“อะไรค่ะน้องวินด์ ไปเที่ยวไหนม๊าไม่รู้เรื่อง”
 
 
ทาแป้งเสร็จก็เดินมาลูกสาว
 
“ป๊าบอกว่าม๊าจะพาไปเที่ยว”
 
“ห๊ะ”
 
เมื่อรู้ว่าเป็ฯฝีมือใครไปหลอกลูกก็หันไปจ้องเขม็งแต่ก็แพ้ โทโมะเดินมากอดเอวๆไว้
 
“น่านะพาลูกไปเที่ยวเถอะ เราไม่ได้เที่ยวด้วยกันนานแล้ว”
 
“นะค่ะม๊า~”
 
สายตาทั้งพ่อทั้งลูกอ้อนวอนพอกันเลย แต่ไปก็ดีนะไม่ได้เที่ยวเป็นครอบครัวก็นนานแล้ว
 
“ไปก็ได้ค่ะน้องวินด์ ม๊าแต่งตัวก่อนนะ”
 
ฟอด~
 
“อือ..โทโมะ”
 
“ป๊าหอมอีกซี ม๊าหน้าแดงด้วย คิกคิก”
 
“หอมอีกเหรอ”
 
โทโมะถามลูกสาวก่อนจะระดมจมูกไปที่แก้มนวล
 
ฟอด~ ฟอด~
 
“พอๆแก้วแต่งตัวก่อน”
 
 
 
 
 
..............................................................................................................................................................................................................
 
ไม่มีอะไรเลยอ่า--*ขอโทษด้วยก๊าบบแฮ่ๆๆๆ ยังไงหลงกลเข้ามาแล้วก็เม้นๆโหวดๆหน่อยน๊า
 
ปล.รักนรีดเดอร์จ๊วฟฟฟม๊วฟฟฟฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา