FORCE! บีบบังคับมารักเลย

8.7

เขียนโดย fafilmfim

วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 00.01 น.

  14 ตอน
  343 วิจารณ์
  37.24K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ไม่ต้องคุยแล้ว" ป๊อปปี้พูดก่อนสูดดมความหอมจากคอขาวที่ยังโผล่ให้เห็นถึงร่องรอยความเป็นเจ้าของของเขาไว้

 

"…" ฟางได้แต่หันหน้าหนี ใครมันจะไปมีกะจิตกะใจไปทำด้วยล่ะ

 

"พี่ขอนะ" ป๊อปปี้พูดก่อนจัดการฝากฝังแกนกลางเข้าไปทันที

 

"อาห์…" ฟางถึงกับสะดุ้ง ไม่คิดว่าเขาจะลุกเธอเร็วขนาดนี้

 

"…" สะโพกเริ่มขยับเป็นจังหวะเนิบนาบไปเรื่อยๆก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะตามอารมณ์ที่มีอยู่

 

"พะพี่ป๊อป..." ฟางหลับตาพริ้มกำผ้าปูที่นอนระบายความเสียวซ่านออกไป

 

"อึก อ๊าจะเจ็บ..." ป๊อปปี้ที่ฝังแกนกลางเข้าไปลึกสุดตัวเผลอลืมตัวไปว่านี่ก็เพิ่งเป็นครั้งที่สอง

ระหว่างเขากับเธอเท่านั้น...

 

"โอ๊ย ฮึกพี่ป๊อปเอาออกไปเถอะนะ ฟางเจ็บ" ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อสั่นระริกอย่างไม่เคยเป็น

มาก่่อนบอกขอร้องอย่างไม่สนอะไรทั้งนั้น

 

"เดี๋ยวก็ชินน่า" ป๊อปปี้ยังคงดื้อที่จะจัดการต่อก่อนดำเนินบทรักต่อเรื่อยๆจนจบ...

 

"อืมห์.." ป๊อปปี้ครางออกมาเบาๆก่อนถอดถอนแกนกายออกมา

 

"…" ฟางที่นอนหอบอยู่บนเตียงถึงกับลืมไปเลยว่าเธอโกรธเขาอยู่

 

 

 

 

 

 

 

' นี่เรายอมเขาอีกแล้วหรอ? '

 

 

 

 

"ไหนล่ะเราว่าจะคุยอะไรกับพี่หืม?"

 

"พี่ไปใส่เสื้อผ้าก่อนสิ"

 

"ไม่เอา คุยก่อน"

 

"ฟางทำใจคุยในสภาพแบบนี้ไม่ลงหรอกนะ"

 

"คุยเลย"

 

"เห้อ.. พี่จะเอายังไงกับเกล?" ฟางดึงผ้าห่มกระชับร่างเปลือยของตน กลัวคนที่จ้องเธออยู่ตรง

หน้าจะได้ใจเกินไป

 

"ก็เค้าเสนอพี่ก็สนอง" ป๊อปปี้ตอบหน้าตาย

 

"ตอบง่ายนะ ครั้งนี้ฟางไม่โกรธนะแต่ถ้ามีครั้งต่อไปพี่ตาย!" ฟางพูดเสียงจริงจังก่อนพยายามจะ

ลุกไปเข้าห้องน้ำ

 

 

 

"โอ๊ย.." ฟางที่สะดุ้งสุดตัวเมื่อเท้าบางแตะพื้น

 

"เป็นไร? เจ็บเท้ารึไง?"

 

"บ้า เพราะพี่นั่นแหละ ฟางบอกว่าฟางเจ็บ" ฟางเงยหน้าขึ้นมาบ่นอย่างหงุดหงิดก่อนฝืนสังขาร

ตัวเองไปห้องน้ำจนได้

 

"เดี๋ยวพี่อาบให้" ป๊อปปี้ที่เดินตามเข้ามาติดๆรีบปิดประตูห้องน้ำทันทีเมื่อฟางเผลอ

 

"ไม่ต้องเลยพี่จะทำอย่างอื่นมากกว่าอาบน่ะสิ"

 

"เดี๋ยวอาบให้ อาบให้จริงๆ"

 

 

 

 

 

.

.

.

 

 

ก๊อก ก๊อก. . .

 

"แก้วว"

 

"พี่โมะ?" แก้วถึงกับสะดุ้งเมื่อรู้ถึงการมาเยี่ยมของคนบางคน

 

"แก้วเปิดประตูหน่อย"

 

"รู้แล้วๆ"

 

 

"พี่โมะมีอะไร?"

 

"แวะมาหาเฉยๆ" โทโมะพูดพรางดันตัวแก้วที่ยืนเก้ๆกังๆอยู่เข้าห้องและปิดประตูทันที

 

"แก้วไม่เชื่อ พี่มีอะไร?"

 

"กลับมาคบกับพี่นะแก้ว" โทโมะพูดพรางส่งสายตาอ้อนวอน ทำให้คนตรงหน้าหวั่นไหวไม่ใช่น้อย

 

"แก้ว… คบกับฟางอยู่"

 

"แก้วกลับมาหาพี่ เรื่องฟางไม่ต้องห่วงพี่จะให้ไอ่ป๊อปดูแลฟางเอง"

 

"…" แก้วได้แต่เงียบและหลบสายตาค้นคำตอบ ยิ่งมองยิ่งหลงไหล ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งหลงเสน่หา

 

"…"

 

"อ๊ะ…" แก้วที่ตกใจเพราะเมื่ออยู่ดีๆโทโมะก็ดันแก้วเข้ามาจูบเอาซะดื้อ ริมฝีปากละมุนสัมผัสกัน

ครั้งแล้วครั้งเล่า เนื้อตัวที่เบียดเสียดสีกัน อุณหภูมิห้อง ใช่แล้วนำพาให้เกิดบทรักร้อนแรงขึ้นอีก

ครั้งนั่นเอง

 

 

"อ๊า พี่โมะ ตรงนั้น.." แก้วร้องขออย่างไม่ปราณี ไฟรักครอบงำ เหมือนไม่ใช่ตัวขอเธอเอง

 

"…"

 

"อืมห์ อ๊ะๆ อื้อห์" แก้วร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆคำขอที่เธอขอกลับกลายเป็นจริงขึ้นมาแบบไม่ทันได้

ตั้งแต่

 

 

 

 

แกนกายที่สอดใส่เข้าไปในช่องทางที่คุ้นเคย กี่ครั้งแล้ว สัมผัสแบบนี้ที่เขาทั้งสองต่างรู้กันและกันดี สะโพกหนาค่อยๆกดลงไปช้าๆและเร่งขึ้นเป็นจังหวะถี่ขึ้น ถี่ขึ้น. . .

 

 

 

 

"พี่ อ๊า แก้ว…" และทุกอย่างก็จบลงด้วยเสียงร้องระงมของโทโมะ

 

"อาห์…" เมื่อเสร็จกิจรัก โทโมะได้แต่ทิ้งตัวข้างๆอย่างเหนื่อยอ่อน เขาไม่เคยเบื่อเลย กี่รอบมา

แล้วที่เขาเฝ้าทำซ้ำๆแบบนี้

 

 

 

"อือห์ พี่โมะ..." เสียงแก้วที่ยังอ้อนร้องขอไม่ขาดสาย ใช่แล้ว เขายังไม่ได้ส่งเธอไปถึงปลายทาง

แค่เขาคนเดียวต่างหาก...

 

"เดี๋ยวพี่ช่วยนะ" โทโมะยิ้มหวานก่อนจะจัดการเริ่มกิจรักใหม่อีกครั้ง

 

 

 

"อืมห์ พะพี่โมะ..." แก้วร้องเสียงหวานพึงพอใจกับการกระทำเหล่านั้น

 

"อ๊ะ อือห์" แก้วกระตุกเกร็ง ใบหน้าหวานเริ่มมีหยดเหงื่อผุดขึ้นมา ก่อนจะค่อยๆละมือจาก

ผ้าปูที่นอนที่กำไว้เหมือนทุกทีออก เป็นผลให้เตียงยับยู่ยี่แต่เธอต้องจัดการมันก่อนที่ฟางจะกลับ

มา

 

 

"เสร็จแล้วใช่มั้ยแก้วใจของพี่" โทโมะก้มลงจูบหน้าผากขาวเบาๆ

 

"อือ พี่กลับไปได้แล้วเดี๋ยวฟางกลับมาก่อน"

 

"หึ วันหลังพี่จะพาแก้วไปคอนโดดีไหม?" โทโมะปัดปอยผมที่บังหน้าใสๆของเธอคนนี้ก่อนจะลุก

ไปใส่เสื้อผ้า

 

"อย่าหวัง" แก้วพูดโมโหปนอาย

 

"พี่พูดจริงนะ พี่จะชวนไอ่ป๊อปมาเซ็กส์หมู่ด้วยดีไหม?" โทโมะพูดพร้อมหัวเราะร่วน

 

"พี่พูดอะไรน่าเกลียด" แก้วบอกปัด นึกภาพไม่ออกเลยจริงๆ

 

"พี่กลับล่ะ พี่รักแก้วนะ" โทโมะพูดก่อนก้มลงหอมหน้าผากขาวช้าๆและไปในที่สุด

 

 

 

 

FWN

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา