สักวันเธอจะรู้ว่ารักใคร

9.3

เขียนโดย tomolovekaew

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 10.30 น.

  6 ตอน
  115 วิจารณ์
  12.68K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
“ใช่สิโทโมะไม่ดีพอที่จะทำให้แก้วมารักเลยใช่ไหม     ”      เขานั้นเริ่มถามเธอด้วยอารมณ์โกธร
 
“มันไม่ใช่อย่างนั้นเลยนะ  ” 
 
แล้วเพราะอะไร โทโมะถึงแทนเขาไม่ได้” 
 
“โทโมะแก้วว่าเราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วนะ ”   เธอนั้นเริ่มจะใช้อารมณ์กับเขาเพราะเขานั้นไม่ฟังเธอเลยสักนิด
 
“แล้วใครจะพูดรู้เรื่องเหมือนพระเอกสุดรักของเธอล่ะ ”    เขานั้นที่ห้ามความโกธรไม่อยู่ก็ได้เผยการประชดกับเธอ
 
“นี่แล้วเอาเขามาเกี่ยวทำไมด้วยเขาไม่รู้เรื่องไรเลยนะ ” 
 
“ปกป้องกันเข้าไปเถอะ    ”     เขาที่เก็บอารมณ์ต่อเธอไม่ไหว
 
เสียงโทรศัพท์ของแก้วดังขึ้น
 
แก้วได้หยุดการคุยของเขามารับสายแทน
 
โทโมะ ที่งุงงิงอยู่ก็เกิดอาการมากขึ้นกว่าเดิม เพราะรู้ว่าปลายสายนั้นเป็นใคร...............
 
“ว่าไงค่ะพี่” 
 
(น้องแก้วมาหาพี่หน่อยสิพี่มีไรจะคุยด้วย)
 
“ได้ค่ะแล้วที่ไหนค่ะ” 
 
“ที่เดิมจร๊ที่ที่เราไปบ่อยอ่ะ” 
 
“ได้เลยค่ะเดี๋ยวไปตอนนี้เลย”   เธอพูดทิ้งท้ายก่อนวางสายและมองหน้าคนตรงข้ามเธอ
 
“ฉันไปก่อนนะเธอ”  พูดพร้อมหันหลังเพื่อจะเดินออกไปแต่ มีมือของโทโมะที่รั้นจับมือเธอไว้อย่างแน่
 
เธอที่จะเดินออกไปแต่เธอได้รู้สึกว่ามีคนจับเธอไว้อย่างแน่นก่อที่เธอจะหันกลับไป
 
“มีอะไรเรอโทโมะแก้วรีบนะ” 
 
“แก้ว ..... ถ้าไม่รับเป็นคนรู้ใจ ก็ขอเป็นเพื่อนที่อยู่ข้างเสมอล่ะกันนะ   ” 
 
“ได้สิ โทโมะแก้วไปก่อนนะ   ”    เธอพูดกลับเขาก่อนเดินออกจากเขาไป
 
ปล่อยให้ชายหนุ่มหล่ออย่างเขาที่มีสาวๆมาจีบ เหงาและอ้างว้า  ทำไมคนอย่างเขาไม่เจอรักแท้สักที
 
ร้านอาหาร xxxxxx
 
ชายหนุ่มที่กำลังมองชะเง้อไปที่ประตูเพื่อรอใครสักคน
 
“รอแก้วนานไหมค่ะ”    แก้วที่มาด้วยรีบแล้วแต่ก็คงมาไม่ทันชายหนุ่นที่นัดเธอไว้
 
“พี่ ป้องมีไรเรอค่ะ ถึงนัดแก้วมาที่นี่  ”  เธอพูดพร้อมหยิกเก้าอี้มานั่ง
 
“     คือพี่มีไรจะบอกน้องแก้วอ่ะ” 
 
“ว่ามาเลยค่ะ”      แก้วตอนนี้อยากฟังคำพูดจากปากเขา
 
พี่ว่าเราเลิกติดต่อกันสักพักนะ หมายถึงเราห่างกันสักพักนะน้องแก้ว” 
 
จากสิ้นสุดคำพูดของเขา ความรู้สึกที่อยู่ในใจของเธอตอนนี้มันทำงานแล้ว
 
น้ำตาที่ไหลออกมาแบบที่ละหยดกับความโกธรเขาเล็กน้อย
 
แล้ววิ่งออกไปจากร้านโดยไม่บอกกล่าวชายหนุ่มที่นัดมาเลย
 
ตอนนี้เธอรีบขับรถไปเลื่อยๆจนไม่รู้ว่าเธอจะขับไปไหนดีจนเธอคิดออก
 
“โทโมะมาหาแก้วหน่อยสิ  ”  เสียงอื้นของเธอที่โทรไปขอเขานั้นก็รีบวางไป
 
ปล่อยให้อีกสายนั้นเป็นห่วง
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา