THE YEAR OF LOVE "365 วันแห่งรัก"
9.8
Jinjin
แชร์นิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ~
“ว่าไงจ๊ะลูกสาวของแม่ ร้อยวันพันปีไม่เคยแม้แต่จะโทรมาไหงวันนี้โทรเฟสไทม์มาเลยหล่ะจ๊ะ ? หืม ?” เมื่อกลับถึงบ้านปุ๊บเฟย์และฟางพี่น้องหน้าหวานก็รีบต่อโทรศัพท์สายตรงถึงคุณแม่ที่ภูเก็ตทันที
“แหม .. คุณแม่ก็ เอ่ออออ เฟย์มีข่าวดีจะบอกคุณแม่ไงคะถึงได้โทรไป คิกคิก”
“ข่าวดี ? เอ .. ข่าวดีอะไรน้าลูกสาวทั้งสองของแม่”
“คือว่าป๊อ..”
“พี่ป๊อปปี้มาขอพี่ฟางแต่งงานค่ะคุณแม่ > <” หญิงสาวผู้เป็นพี่ยังไม่ทันได้พูดอะไรเป็นประโยค น้องสาวแสนรักก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อนซะแล้ว
‘ไม่ทันเฟย์เย่สุดสวาทขาดใจหรอกค่ะพี่ฟาง ;p’
“จริงหรอลูก คุณค่ะคุณตาป๊อปลูกชายคุณปิ่นมาขอยัยฟางลูกสาวเราแต่งงานแล้วนะคะงั้นเดี๋ยวแม่กับพ่อจะรีบเคลียร์งานที่นี่แล้วจะบินกลับกรุงเทพทันทีเลยนะลูก” ได้ยินดังนั้นก็รีบบอกสามีเกี่ยวกับเรื่องลูกสาวของตนทันที
“ค่ะคุณแม่ รักคุณแม่นะคะ”
“เฟย์ก็รักคุณแม่นะ จุ้บจุ้บ”
“ฟางดูแลน้องด้วยนะลูก” ไม่วายจะเตือนฟางให้ดูแลลูกสาวคนเล็กตัวแสบของตนอีก
‘เฟย์โตแล้วนะหม่ามี๊ > <~’
“ห้าทุ่มแล้วนะยัยเฟย์ทำไมไม่ไปนอนซะทีห๊ะเรา” หลังจากวางสายจากคุณแม่ก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยจนเมื่อเวลาล่วงเลยไปถึงห้าทุ่ม ..
“แต่แดแดแด แต่แด๊แด่แด ฮิ้วววววววว~ ฝันดีค่ะพี่สาว จุ๊บบบบ”
“เดี๋ยวเถอะยัยน้องสาวแสนซนคนสวย ฮ่าฮ่า . พรุ่งนี้พี่เอาเราตายแน่ - - นอนไปเลย”พยายามทำหน้าให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่ให้น้องสาวตัวดีเห็นว่าเธอเขินแค่ไหน
‘ยัยน้องบ้าเอ๊ย ฉันเขินนะเหวย -/-‘
วันต่อมา
.. ปิ๊งป่องกริ๊ง ปิ๊งป่องกริ๊ง~
เสียงริงโทนดันขึ้นจากไอโฟนคู่ใจ มือเรียวรีบคว้าขึ้นมาดูทันทีก่อนจะกดรับสาย
"ค่ะป๊อป ว่าไงคะ ? วันนี้ช่วงบ่าย ซักครู่นะคะ .. ยัยเฟย์วันนี้ตอนบ่ายเราจะออกไปไหนหรือเปล่าพี่จะไปบ้านป๊อปปี้เขาสักหน่อย"ปลายสายก็ไม่ใช่ใครนอกจากเขา
"ไปค่ะ"คำตอบถ้วนๆง่ายๆแค่คำเดียวจากปากน้องสาวเท่านั้นก็ทำให้ปลายสายยิ้มออกโดยทันที
"ฟางไปได้ค่ะ"
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปรับตอนบ่ายๆนะ แต่งตัวสวยๆหล่ะ"
"ค่ะ รอนะคะ .. รักค่ะ"หลังจากกดวางสายไปแล้วก็ผุดลุกผุดนั่งหาชุดสวยๆจนน้องสาวอย่างเฟย์ต้องหันมาบ่านเข้าให้
"พี่ฟาง - - พี่เดินวนไปวนมาจนบ้านจะถล่มอยู่แล้วนะ"
"อย่าบ่น"เพียงเท่านั้นแหละเงียบเป็นปริดทิ้ง
..
--------------------------------------------------
เหอเหอ .. ตอนที่ีสองนี่เริ่มปัญญาอ่อนละ -0-
คิดไม่ออกสมองตันเพิ่งสอบเก็บคะแนนไป สัปดาห์หน้ารับศึกหนักโอ้วมายก้อด
เราขอโทษอย่างสูงที่หายไปนาน ทีแรกก็ว่าจะไม่อัพละ -*-มันคิดไม่ออกจริงๆ
ไม่โอเคตรงไหนติชมบอกเราได้น้าจะพยายามไปฝึกฝนให้คล่องแคล่ว -(++)-
วันนี้ไปก่อนแ้ล้วกันน้า บ้ายบายจ้า ฝันดีราตรีสวัสดิ์ :*
“ว่าไงจ๊ะลูกสาวของแม่ ร้อยวันพันปีไม่เคยแม้แต่จะโทรมาไหงวันนี้โทรเฟสไทม์มาเลยหล่ะจ๊ะ ? หืม ?” เมื่อกลับถึงบ้านปุ๊บเฟย์และฟางพี่น้องหน้าหวานก็รีบต่อโทรศัพท์สายตรงถึงคุณแม่ที่ภูเก็ตทันที
“แหม .. คุณแม่ก็ เอ่ออออ เฟย์มีข่าวดีจะบอกคุณแม่ไงคะถึงได้โทรไป คิกคิก”
“ข่าวดี ? เอ .. ข่าวดีอะไรน้าลูกสาวทั้งสองของแม่”
“คือว่าป๊อ..”
“พี่ป๊อปปี้มาขอพี่ฟางแต่งงานค่ะคุณแม่ > <” หญิงสาวผู้เป็นพี่ยังไม่ทันได้พูดอะไรเป็นประโยค น้องสาวแสนรักก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อนซะแล้ว
‘ไม่ทันเฟย์เย่สุดสวาทขาดใจหรอกค่ะพี่ฟาง ;p’
“จริงหรอลูก คุณค่ะคุณตาป๊อปลูกชายคุณปิ่นมาขอยัยฟางลูกสาวเราแต่งงานแล้วนะคะงั้นเดี๋ยวแม่กับพ่อจะรีบเคลียร์งานที่นี่แล้วจะบินกลับกรุงเทพทันทีเลยนะลูก” ได้ยินดังนั้นก็รีบบอกสามีเกี่ยวกับเรื่องลูกสาวของตนทันที
“ค่ะคุณแม่ รักคุณแม่นะคะ”
“เฟย์ก็รักคุณแม่นะ จุ้บจุ้บ”
“ฟางดูแลน้องด้วยนะลูก” ไม่วายจะเตือนฟางให้ดูแลลูกสาวคนเล็กตัวแสบของตนอีก
‘เฟย์โตแล้วนะหม่ามี๊ > <~’
“ห้าทุ่มแล้วนะยัยเฟย์ทำไมไม่ไปนอนซะทีห๊ะเรา” หลังจากวางสายจากคุณแม่ก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยจนเมื่อเวลาล่วงเลยไปถึงห้าทุ่ม ..
“แต่แดแดแด แต่แด๊แด่แด ฮิ้วววววววว~ ฝันดีค่ะพี่สาว จุ๊บบบบ”
“เดี๋ยวเถอะยัยน้องสาวแสนซนคนสวย ฮ่าฮ่า . พรุ่งนี้พี่เอาเราตายแน่ - - นอนไปเลย”พยายามทำหน้าให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่ให้น้องสาวตัวดีเห็นว่าเธอเขินแค่ไหน
‘ยัยน้องบ้าเอ๊ย ฉันเขินนะเหวย -/-‘
วันต่อมา
.. ปิ๊งป่องกริ๊ง ปิ๊งป่องกริ๊ง~
เสียงริงโทนดันขึ้นจากไอโฟนคู่ใจ มือเรียวรีบคว้าขึ้นมาดูทันทีก่อนจะกดรับสาย
"ค่ะป๊อป ว่าไงคะ ? วันนี้ช่วงบ่าย ซักครู่นะคะ .. ยัยเฟย์วันนี้ตอนบ่ายเราจะออกไปไหนหรือเปล่าพี่จะไปบ้านป๊อปปี้เขาสักหน่อย"ปลายสายก็ไม่ใช่ใครนอกจากเขา
"ไปค่ะ"คำตอบถ้วนๆง่ายๆแค่คำเดียวจากปากน้องสาวเท่านั้นก็ทำให้ปลายสายยิ้มออกโดยทันที
"ฟางไปได้ค่ะ"
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปรับตอนบ่ายๆนะ แต่งตัวสวยๆหล่ะ"
"ค่ะ รอนะคะ .. รักค่ะ"หลังจากกดวางสายไปแล้วก็ผุดลุกผุดนั่งหาชุดสวยๆจนน้องสาวอย่างเฟย์ต้องหันมาบ่านเข้าให้
"พี่ฟาง - - พี่เดินวนไปวนมาจนบ้านจะถล่มอยู่แล้วนะ"
"อย่าบ่น"เพียงเท่านั้นแหละเงียบเป็นปริดทิ้ง
..
--------------------------------------------------
เหอเหอ .. ตอนที่ีสองนี่เริ่มปัญญาอ่อนละ -0-
คิดไม่ออกสมองตันเพิ่งสอบเก็บคะแนนไป สัปดาห์หน้ารับศึกหนักโอ้วมายก้อด
เราขอโทษอย่างสูงที่หายไปนาน ทีแรกก็ว่าจะไม่อัพละ -*-มันคิดไม่ออกจริงๆ
ไม่โอเคตรงไหนติชมบอกเราได้น้าจะพยายามไปฝึกฝนให้คล่องแคล่ว -(++)-
วันนี้ไปก่อนแ้ล้วกันน้า บ้ายบายจ้า ฝันดีราตรีสวัสดิ์ :*
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
