รัก......

7.5

เขียนโดย Mild_poppy

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.47 น.

  1 ตอน
  27 วิจารณ์
  5,221 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"ฟาง"ชายหนุ่มผู้หนึ่งเรียกสาวที่ชื่อฟาง
"มีไรหรอป๊อป"ฟางถามป๊อปปี้แฟนหนุ่มของเธอ
"ฟางมีไรปกปิดป๊อปป่าว"ชายหนุ่มถามหญิงสาวอย่างสงสัย
"มีไรหรอป๊อป ฟางไม่มีอะไรปกปิดป๊อปหรอก"หญิงสาวพูดพร้อมยิ้มให้ป๊อป
"แล้วนี่ละมันคืออะไร"ชายหนุ่มชูกระดาษแผ่นนึงขึ้นมา
"ป๊อปฟางขอโทษ ฟางกลัวว่าถ้าป๊อปรู้ป๊อปจะทำใจไม่ได้อ๊ะ"ฟางพูดเสียงเบาหร้อมเสียงสะอื้น
"ฟางเป็นโรคหัวใจระยะสุดท้ายแล้วทำไมฟางไม่บอกป๊อปละฟาง"ป๊อปปี้พูดตอนนี้น้ำตาลูกผู้ชายเริ่มไหลออกมาอย่างหยุดไม่ได้
"ป๊อป ฮือๆๆ ฟาง ..."ฟางพูดยังไม่จยก็เป็นลมไป และมีเลือดไหลออกจากจมูก
"ฟางๆๆๆเป็นไรอ๊ะฟาง"ป๊อปปี้ตะโกนลั่นบ้าน และไปประคองฟางและรีบขับรถไปส่งฟางที่โรงพยาบาล
ณ โรงพยาบาล
ป๊อปปี้ได้แต่เดินไปเดินมาที่หน้าห้อง ICU ได้แต่รอ รอเค้าคนนั้นกลับมา และแล้วก็มีพยาบาลเดินออกมา
"ใครคือญาติของคนไข้ที่อยู่ ICU คะ"พยาบาลถาม
"ผมครับ"ป๊อปปี้รีบเดินไปหาพยาบาล
"คือว่าทางหมอพยายามสุดแล้วนะคะ คนไข้สามารถอยู่ได้อีก 2 อาทิตย์เท่านั้นแต่ถ้าใครมีเลือดกรุ๊ป B ตอนนี้ก็สามารถบริจาคให้คนไข้ได้อยู่เป็นเวลา 1 เดือน"พยาบาลพูด
"เอ่อ พยาบาลครับผมมีเลือดกรุ๊ป B พยาบาลเอาไปเลยครับ"ป๊อปปี้รีบพูด
"งั้นเชิญทางนี้เลยคะ"พยาบาลพูดและเดินนำป๊อปปี้ไป
ผ่านไป 2 เดือน
ฟางก็ยังอยู่ได้เพราะได้รับความสุขที่ป๊อปปี้ให้ และป๊อปปี้ก็ไม่ได้บอกว่าฟางจะมีชีวิตม่ได้นานเพราะกลัวฟางจะเอาไปคิดมากๆ และป๊อปปี้ก็อยู่บฟางที่โรงพยาบาลทุกวันเทคแคร์ดูแลอย่างดี  แต่วันที่ทั้งคู่ไม่อยากให้มาถึงก็มาถึงแล้ว
"ป๊อปปี้วันนี้ดาวสวยเนอะ"หญิงสวบอก
"อืมใช่ สวยมากๆเลย ฟางป๊อปรักฟางนะฟางต้องอยู่กับป๊อปไปตลอดนะ"ชายหนุ่มบอกหญิงสาวแล้วนั่งคุกเข่าต่อหน้าหญิงสาวแล้วกอด
"ฟางๆ เป็นไรอ๊ะฟางๆ"ป๊อปปี้กอดหญิงสาวและพูดคุยกับหญิงสาวแต่หญิงสาวกับเงียบอย่างเดียว แล้วป๊อปปี้ก็คลายกอดจากฟางแล้วจับหน้าฟาที่หลับตาอย่างเดียว
"ฟางๆๆๆๆ ตื่นขึ้นมาคุยกับป๊อปซิถ้าฟางไม่อยู่ป๊อปจะอยู่กับใครละ"ป๊อปปี้พูดและจับหน้าฟางไว้น้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลออกมาอีกครั้ง
และป๊อปปี้ก็เรียกหมอ ป๊อปปี้ได้แต่คิดอยู่อย่างเดียว"ถ้าผมไม่มีฟางผมจะอยู่เพื่ออะไร"ป๊อปคดอยู่อย่างนี้ตลอดเวลาจนหมอเดินออกมา
"คุณครับ แฟนของคุณผมพยายามแล้วนะครับ เสียใจด้วยนะครับ"แล้วหมอก็เดินออกไป
"โอ๊ย  ทำไมวะทำไมๆๆๆๆ ฟางต้องตายยด้วยวะ"ป๊อปปี้เดือดที่ได้ยินว่าฟางตานเลยตะโกนออกมา
ผมไม่เหลืออะไรอีกต่อไปแล้วผมต้องตายแน่ๆถ้าไม่มีฟาง ผมเลยนั่งคิดหลายๆสิ่งที่เราเคยทำด้วยกัน
อาหารที่ฟางทำให้กินทุกมื้อ
เวลาตื่นนอนฟางก็ปลุก
ใครที่คอยเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้เราใส่ทุกๆวันก็คือฟาง
หลายๆสิ่งล้วนเป็นฟางทั้งนั้น
ผมไม่ทางเลือกแล้วผมขอตายดีกว่า เพราะอยู่ไปก็ทรมานอยู่ดี
ตอนนี้ผมอยู่ที่ดาดฟ้าของคอนโดผมเองมี 30 ชั้นตอนนี้ผมยืนอยู่ขอบตึกพอดี ผมคิดว่าผมกับฟางจะต้องเจอกันผมเลย
ตึก!!!
"ป๊อป"หญิงสาวเรียก
"ฟางป๊อปคิดถึงฟางมากๆเลยอ๊ะ"แล้วทั้ง 2 ก็กอดกันอย่างมีความสุข และร่างของทั้งคู่ก็ค่อยหายไป
เมื่อเรา"รัก"จะไม่มีอะไรมาขวางกั้นได้
THE END
........................................
เป็นไงหนุกมั๊ย หนุกเม้นนะ จุ๊บๆๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา