{SF} รักนี้เกิดจากสคริปต์ [_Script of love_]

ตอนนี้ตอนจบแล้วนะค่ะ ^^


 

วันต่อมา“อ๊ะ รองเท้าที่ยืมไป”แก้วพูดแล้วยื่นรองเท้าสีเหลืองปนเขียวหน่อยๆให้โทโมะแต่โทโมะไม่รับแล้วเดินหนีไปเฉยเลย“นี้นาย มันจะมากไปแล้วนะ”แก้วพูดแล้วปารองเท้าใส่โทโมะ“เป็นบ้าอะไรเนี้ย ? อารมณ์เสียแล้วมาลงกับคนอื่นหรอ ไอ้บ้า”แก้วตะคอกใส่โทโมะอย่างเหลืออดความอดทนที่มีอยู่มันหมดแล้ว“นายเป็นอะไร บอกฉันสิ ทำไมต้องมาทำอาการแบบนี้ใส่กันด้วยห๊ะ ?? นายคิดว่านายอารมณ์เสียได้คนเดียวหรอ ? โทโมะ”แก้วพูดแต่โทโมะก็ยังคงนิ่งและไม่มีทีท่าว่าจะหันหน้ามามองแก้วเลย“ดี ถ้านายไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด ต่อจากนี้เราไม่ต้องพูดกันอีก”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป“ฉันไม่ชอบที่เธอไปยิ้มให้คยองเท!!”โทโมะพูด“ทำไม ?”แก้วถาม“ไม่รู้”โทโมะตอบ“นายคงไม่ได้หึงฉันหรอก ใช่มั้ย ?”แก้วถาม“ไม่รู้”โทโมะตอบ“ก็ดี งั้นฉันไปก่อนนะ นัดกับคยองเทเอาไว้”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป“ไม่ได้ ฉันไม่ให้เธอไป เธอจะไปทำอะไรกับมัน ?”โทโมะถาม“เรื่องของฉัน มันไม่เกี่ยวกับนาย แล้วอีกอย่างนายเองก็ไม่ได้เป็นอะไรกับฉันด้วย”แก้วพูด“จำไว้เพื่อนกัน เค้าไม่หึงกันหรอกนะ”แก้วพูด“ก็ไม่ได้หึงนิ”โทโมะเอ่ย“หรอ ? ไม่ได้หึงก็ปล่อยสิ จะไปหาคยองเท เดี๋ยวคยองเทรอนาน”แก้วพูดแล้วกำลังเดินไป“โอเคๆ ไปไหนก็ไป ฉันจะไปหาเบลล์เหมือนกัน”โทโมะพูด“ตามสบาย”แก้วพูด“นี้เธอไม่คิดจะห้ามเลยหรอ ?”โทโมะถาม“ไม่อ่ะ ก็ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายนิ”แก้วพูด“เฮอะ!!!”โทโมะพูดจบก็เดินออกไป

 

ตอนเย็น“อ้าว ไม่ได้ไปหาพี่เบลล์หรอ ?”แก้วถาม“ไอ้โทโมะไม่ได้ไปหรอก ซ้อมทั้งวันเลย วันนี้เป็นอะไรไม่รุ้ซ้อมไปหงุดหงิดไป”ป็อปปี้พูด“เรื่องของฉัน”โทโมะพูด“พี่แก้วๆ พี่แก้วลืมของไว้ที่ห้องผม”คยองเทพูดแล้วยื่นแว่นตาให้แก้ว“อ๋ออ ขอบใจนะพี่นี้ขี้ลืมจริงๆเลย”แก้วพูดแล้วรับของจากคยองเทมาแล้วยิ้มหวานไปให้ 1 ที“ไม่เป็นไรครับ ผมไปห้องก่อนนะ”คยองเทพูดแล้ววิ่งไป

 

“ผู้หญิงบ้าอะไร หน้าไม่อายบุกไปถึงห้องผู้ชายเลย”โทโมะพูดประโยคนี้ทำให้เพื่อนร่วมวงอย่างป็อปปี้ถึงกับอึ้งเพราะโทโมะไม่เคยพูดอะไรประมาณนี้“นี้ นายว่าใคร ?”แก้วถาม“ว่าใครก็ไม่รู้ที่ไปห้องผู้ชายมา”โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้ว“แล้วไง ฉันไปห้องผู้ชายมาแล้วไง ? ทำไม เพื่อนไม่หึงเพื่อนหรอกนะ”แก้วพูดแล้วยิ้มหวานๆไปให้โทโมะ 1 ที“แล้วอีกอย่างนึงนะ มันไม่เห็นจะเสียหายตรงไหนเลย”แก้วพูดแล้วเดินไปนั่งตรงมุมห้อง“หน้าไม่อาย”โทโมะพูดเบาๆ“ฉันจะถือว่ามันเป็นคำชมแล้วกันนะ”แก้วพูด“แก้ววววววววว!”โทโมะตะโกน“พอเลยๆ แก 2 คนนี้จะทะเลาะกันไปถึงไหนนะ พรุ่งนี้ต้องไปคอน ฯ FFk แล้วไม่ใช่หรอ ?”ป็อปปี้พูด“แกต้องเต้นรำคู่กันนะเว้ย อย่าลืมๆ”เขื่อนแทรก

 

วันต่อมา“โทโมะยังไม่มาอีกหรอ ? แก้ว”ฟางถาม“ไม่รู้สิ”แก้วพูด“โทร.ไปตามหน่อยสิแก้ว”เฟย์พูด“ก็ได้ๆ”แก้วพูดแล้วหยิบ บีบี ขึ้นมา“ไม่ต้องแล้วล่ะเฟย์ พี่ว่า พระเอกมานู่นแล้ว”ฟางพูด“ไปทำอะไรมาเนี้ย มาซะป่านนี้เชียว”แก้วถาม“ไปแสดงคอน ฯ ให้บิวตี้ จี ข้างล่างมาไง”โทโมะตอบแล้วเดินไปแต่งหน้า

 

“นี้นาย ฉันไม่อยากมีปัญหาค้างคานะ เคลียร์กันมาเลยดีกว่า”แก้วพูด“เคลียร์อะไร ?”โทโมะถาม“ก็เรื่องที่เราทะเลาะกันไง”แก้วพูด“ก็แล้วเธอจะเอายังไง ?”โทโมะถาม“ไม่รู้เว้ย”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป

 

“โทโมะฉันว่าแกน่ะ ชอบแก้วนะ”เขื่อนพูด“แกพูดอะไรของแก”โทโมะถาม“ก็เพื่อนน่ะ เค้าไม่หึงเพื่อน ไม่หวงเพื่อนหรอก”เขื่อนพูด“แกรู้ได้ไง ขนาดฉันฉันยังไม่รู้เลย”โทโมะพูด“เอางี้ แกอ่ะคิดถึงใครเวลาแกเหงา”เขื่อนถาม“แก้ว”โทโมะตอบ“เวลามีเรื่องน่ายินดีแกต้องการจะบอกใครเป็นคนแรก”เขื่อนถามต่อ“แก้ว”โทโมะตอบ“คนที่เวลาแกเห็นเค้าเสียใจแกอยากปลอบเค้า อยากให้กำลังใจเค้าคือใคร ?”เขื่อนถาม“แก้ว”โทโมะตอบ“คนที่แกไม่ชอบให้อยู่กับผู้ชายคนอื่นคือใคร ?”เขื่อนถาม“แก้ว”โทโมะตอบ“คนที่เวลาแกทะเลาะด้วยแล้วแกรู้สึกผิดที่ทะเลาะคือใคร ?”เขื่อนถาม“แก้ว”โทโมะตอบ“คนที่เวลาเค้ายิ้มแล้วทำให้แกใจเต้นแรงคือใคร ?”เขื่อนถาม“แก้ว”โทโมะตอบ“คนที่เวลาเค้าไม่สบายแกก็คอยเป็นห่วงคือใคร ?”เขื่อนถาม“แก้ว”โทโมะตอบ“แล้วตอนนี้คนที่แกรักและอยากปรับความเข้าใจคือใคร ?”เขื่อนถาม“แก้ว”โทโมะตอบ

 

“เหมือนแกจะรู้คำตอบตัวเองแล้วนะ”เขื่อนพูด“ขอบใจนะเขื่อน”โทโมะพูดแล้ววิ่งไป“ไม่แต่งหน้าแล้วหรอ ? น้องโทโมะ”ช่างแต่งหน้าถาม“ไม่ต้องแล้วมั้งครับ”เขื่อนพูดแล้วเดินไป

 

“แก้วๆ”โทโมะเรียก“อะไร ?”แก้วถาม“ฉันขอโทษ”โทโมะพูด“เรื่อง”แก้วถาม“เรื่องเมื่อวานที่ทะเลาะกัน”โทโมะตอบ“มาขอโทษทำไม ?”แก้วถาม“เอาน่า อยากขอโทษแล้วก็อยากบอกว่า...”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าไปหาแก้ว“ว่า ??”แก้วถาม“โทโมะรักแก้วนะ”โทโมะกระซิบ“พูดได้แล้วหรอ ? คำนี้อ่ะ”แก้วถาม“แสดงว่าแก้วรู้ ?”โทโมะถาม“ใช่ ฉันดูออกแต่นายอ่ะรู้ใจตัวเองช้าไปหน่อยมั้ง”แก้วพูด“แหมมม ไม่สายเกินไปหรอกเนอะ”โทโมะพูด“คงงั้นมั้ง”แก้วพูด“เป็นแฟนกันนะ”โทโมะถาม“ก็ได้”แก้วพูดอย่างเขินๆ“เย้ๆๆๆๆ”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าไปกอดแก้ว“เดี๋ยวๆ เมื่อวานเธอไปห้องคยองเททำไม ?”โทโมะถาม“อ๋อออ ห้องที่ว่าอ่ะหรอ ? ห้องซ้อมเต้นอ่ะ”แก้วพูด“แล้วทำไมไม่พูดให้จบ”โทโมะถาม“ก็แบบว่า...อยากให้นายหึงอ่ะ”แก้วพูด“เดี๋ยวจะโดนนะแก้ว”โทโมะพูด“ไม่กลัวหรอก แบร่ๆๆๆ”แก้วพูดแล้ววิ่งหนีไป

 

และแล้วก็ถึงเวลาแสดงการแสดงของโทโมะและแก้วคือการเต้นรำคู่กันทั้งคู่ต่างมีความสุข เพราะทุกการกระทำที่โทโมะทำให้แก้วหรือแก้วทำให้โทโมะนั้นล้วนแต่แสดงออกมาจากใจ บางอันก็มีในสคริปต์แต่บางอันก็ไม่มี“โทโมะนี้มันไม่มีในสคริปต์นะ”แก้วกระซิบโทโมะตอนอยู่บนเวทีเพราะอะไรน่ะ เพราะโทโมะกอดแก้วแน่นเกินไปแล้วน่ะสิในสคริปต์เค้าบอกไว้แค่กอดหลวมๆนะ“ไม่มี แต่อยากกอด ดูแฟนคลับสิ กรี๊ดดกันดังจะตาย”โทโมะพูดแต่ก็ยังคงกอดแก้วต่อไป

 

ใครจะไปเชื่อล่ะว่า สคริปต์ ที่ทีมงานจัดให้บ่อยๆเนี้ย มันจะทำให้เขาทั้ง 2 ผูกพันกันแล้วพอผูกพันกันไปนานๆใครจะไปรู้ล่ะว่ามันได้กลายมาเป็น ความรัก แบบนี้ได้น่ะ ^^จบแล้วน้าาาาาา ^^ เป็นไงบ้างง