Sorry I love you

 
 
ณ โรงแรมสถานที่จัดงานแต่งงาน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
~ Keaw Talk ~
 
 
 
 
  วันแต่งงาน ใครเขาก็ว่าเป็นวันที่เจ้าสาวมีความสุขและมีรอยยิ้มมากที่สุด แต่ทำไมฉันกับรู้สึกหดหู่หัวใจแบบนี้ ฟางและเฟย์เพื่อนรัก และ เป็นเพื่อนเจ้าสาวของฉันในงานแต่งงานในครั้งนี้ เข้ามาช่วยแต่งหน้าทำผมให้ฉันที่ห้องแต่งตัว ฉันกอดเพื่อนรักทั้งสองในขนาดแต่งหน้าและแต่งตัว ฉันพูดกับสองเพื่อนรักกว่า
 
 
แก้ว // : ฟาง เฟย์ แก้ว ฮึก ฮือ 
 
 
เฟย์ // : แก้วรักคุณโมะใช่ไหม 
 
 
แก้ว // : ใช่แก้วรักเขา แต่เพื่อความสุข ของเขา กับ เกล แก้วขอเจ็บเองดีกว่า
 
 
ฟาง // : โธ่เอ่ย ยัยแก้ว เสร็จแล้วล่ะ 
 
 
เฟย์ // : ไม่เอาอย่าร้องสิ ถ้าโทโมะรักเธอ แันว่าเขาต้องมาในงานนี้
 
 
ฟาง // : เตรียมตัวลงไปข้างล่างกันเถอะ
 
 
 
~ เฟย์ลงมาคุยกับเขื่อน ข้างล่าง ~
 
 
 

 
 
 
 
 ~ Faye - Koen Talk ~
 
 
 
เฟย์ // : เขื่อนงานแต่งกำลังจะเริ่ม เพื่อนของเขื่อนจะมาไหม
 
 
เขื่อน // : มาสิ งานนี้ไอ้โมะมันไม่พลาดอยู่แล้ว 
 
 
เฟย์ // : ก็ดี เพราะว่าเพื่อนของเฟย์ก็รักเพื่อนของเขื่อนมาก ๆ 
 
 
เขื่อน // : จริงสิ แล้วเฟย์ล่ะรักเขื่อนป่ะ 
 
 
เฟย์ // : ไม่รักจะควงมางานหรอค่ะ ชิส์
 
 
เขื่อน // : โอ๋อย่างอลน่ะครับหวานใจ จุฟ
 
 
 
 
~ ทางด้าน ฟาง คุย กับ ป๊อปปี้ ~
 
 
 

 
 
 
~ Fang - Poppy Talk ~
 
 
 
 
ฟาง // : พี่ป๊อป เมื่อไหร่เพื่อนพี่จะมาซักที
 
 
ป๊อปปี้ // : ใกล้แล้วมัี๊งครับ 
 
 
ฟาง // : นี่มันก็ใกล้จะถึงเวลาที่งานแต่งจะเริ่มแล้วน่ะค่ะ 
 
 
ป๊อปปี้ // : นั้นไงรถไอ้โมะ มาแล้ว ควงเกลมาด้วยหรอเนี่ย
 
 
ฟาง // : เฮ้อ อย่างนี้ยัยแก้วจะช้ำใจตายก่อนไหมอ่ะ 
 
 
ป๊อปปี้ // : ทำไมเพื่อนน้องฟางต้องช้ำใจตายด้วยล่ะครับ
 
 
ฟาง // : ก็เพราะแก้วรักเพื่อนพี่ป๊อปมากสิค่ะ 
 
 
 
 
~ โทโมะควงเกลเข้ามาภายในงาน ~
 
 
 

 
 
~ Gail Talk ~
 
 
 ฉันกับพี่โมะเราควงกันเข้ามาภายในงาน เควินและพี่แก้วมองตาไม่กระพริบก่อนที่จะเชิญฉันและพี่โทโมะถ่ายรูป ฉันรับยานอนหลับมาจากมือของพี่โมะ ก่อนที่จะไปเตรียมตัวหลังเวที ซึ่งมีเครื่องดื่มมากมายและเขียนชื่อว่าของใครเป็นของใครบ้าง ฉันหยิบแก้วของพี่แก้วขึ้นมา พร้อมใส่ยานอนหลับลงไป พี่แก้วเดินมาถึงหลังเวทีก็รับน้ำไปดื่มจนหมดแก้ว ฉันเห็นเควินจะเข้ามาก็เลยขัดจังหวะให้พี่โมะมาอุ้มพี่แก้วไป
 
 
 
เกล // : จะรีบไปไหนล่ะค่ะ เควิน
 
 
เควิน // : ผมจะรีบไปหาพี่แก้วน่ะครับ ใกล้จะเริ่มพิธีแล้ว 
 
 
เกล // : เดี๋ยวก่อนค่ะ เกลมีของขวัญจะให้ 
 
 
เควิน // : ของขวัญอะไรหรอครับ 
 
 
 
 
  เกลบรรจงจูบที่แก้มของชายหนุ่มทั้งสองข้าง ก่อนจะเอามือของชายหนุ่มมาโอบที่เอวของเธอไว้แน่น เควินซึ่งมีใจให้กับเกลอยู่แล้ว จึงจูบที่ซอกคอขาวของเกลอยู่นาน ส่วนด้านโทโมะก็กำลังรอให้ยานอนหลับของแก้วออกฤทธิ์ จนกระทั่งแก้วกำลังจะล้มลง โทโมะจึงเข้าไปรับตัวของแก้วไว้ พร้อมอุ้มออกไปที่บันไดหนีไฟทางด้านหลัง พร้อมขับรถพาหญิงสาวไปที่บ้านพักตากอากาศจังหวัดเชียงใหม่ แก้วลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นโทโมะก็ตกใจมาก พร้อมจะลุกออกไปแต่ชายหนุ่มดังพันโซ่ที่มือและข้อเท้าของหญิงสาวไว้
 
 
 
 
แก้ว // : ปล่อยแก้วน่ะ โทโมะ 
 
 
โทโมะ // : ปล่อยเมียโมะ ไปให้มันน่ะหรอ ไม่มีทาง 
 
 
แก้ว // : ปล่อยแก้วน่ะ ปล่อย แก้วไม่ได้รักโมะ
 
 
โทโมะ // : ได้ แก้วรักมันมากใช่ป่ะ งั้นโมะจะทำให้นางแบบอย่างแก้วใจอ่อนให้ได้
 
 
 
 
~ แควก ~
 
 
 
 
 

 
 
 
 
   ชุดเจ้าสาวของแก้วถูกโทโมะฉีกขาดออกจนหมด พร้อมการบรรเลงเพลงรักอย่างหนักหน่วง 4 วันติดตอกันของชายหนุ่ม จนกระทั่งวันที่ 5 แก้วก็มีท่าทีอ่อนระทวยต่อโทโมะมากขึ้น โทโมะได้รับโทรศัพท์จากพายุว่าเควินกำลังตามหาแก้ว และทำร้ายเกลจนป่านตาย โทโมะจึงสั่งให้ลูกน้องดูแลแก้วให้ดีระหว่างที่เขาไม่อยู่
 
 
 
ลูกน้อง // : ครับ นาย ผมจะดุแลนายหญิงจนสุดชีวิตครับ
 
 
โทโมะ // : ดีมาก
 
 
แก้ว // : ทะ โทโมะ แก้วรักโทโมะน่ะ 
 
 
 
 
~ กรุงเทพมหานคร บ้านเควิน ~
 
 
 
 

 
 
 
~ ป๊าบ ~
 
 
 
 
โทโมะ // : มึงทำอะไรเกล ห๊ะไอ้หน้าตัวเมีย 
 
 
เควิน // : แล้วมึง เอาตัวเจ้าสาวของกูไปซ่อนไว้ ที่ไหนล่ะ 
 
 
โทโมะ // : นั้นไม่ใช่สิ่งที่มึงต้องรู้ 
 
 
เควิน // : นั้นมึงก็ดูภาพนี้เอาแล้วกัน 
 
 
โทโมะ // : ไอ้ชั่วเอ๋ย สั่งลูกน้องมึงปล่อยเมียกูเดี๋ยวนี้น่ะ 
 
 
เควิน // : หึ ไม่มีทาง กูขอตัวก่อนน่ะ อยากทดลองเมียมึงเต็มแก่แล้ว
 
 
 
 
~ ป๊าบ ~
 
 
 
 
โทโมะ // : ลองชิมบาทากูก่อนแล้วกัน
 
 
เควิน // : เห๊ยจับตัวมันไว้
 
 
โทโมะ // : ปล่อยกูสิว่ะ ไอ้หน้าหัก ปล่อย ปล่อย 
 
 
เควิน // : ปล่อยตอนนี้ก็ไม่สนุกน่ะสิ ไอ้มาเฟีย
 
 
 
  ลูกน้องของเควินเข้ามาจับตัวโทโมะไว้แน่น เควินจับคาของโทโมะบีบไว้แน่น ก่อนจะถุยน้ำลายใส่ใบหน้าหล่อเหลาของโทโมะ พร้อมชี้หน้าโทโมะ ก่อนจะกระซิบข้างหูชายหนุ่มว่าก่อนที่จะปกป้องเมียชาวบ้่านดูช็อคนี้ในวิดีโอของเมียตัวเองไว้ก่อนดีกว่าไหม เควินย้ำยี้จิตใจและร่างกายของแก้วที่เป้นของโทโมะไปแล้วจนหญิงสาวอยากตายเป็นอย่างมาก ชายหนุ่มที่ดุวิดีดอนี้กับตาทรุดลงกับพื้น อยาฆ่าคนที่ทำร้ายแก้วเป็นอย่างมาก แลเขาก็ได้ทำดังใจของตัวเองสำเร็จ เมื่อพายุบุกมาช่วยน้องชายของตัวเอง ก่อนที่โทโมะจะลั่นไกปืนยิงใส่สมองของเควินดับกระจุย พร้อมบุกไปที่ห้องของแก้ว สภาพหญิงสาวทำให้โทโมะแถบอยากจะบ้าไปเลย แก้วมีเลือดออกที่จมูก ปาก และรอยช้ำอย่ารุนแรง ที่ แขน ตัว และ ขาสวย ก็มีเลือดออกอย่างกับอะไรฉีดขาด ชายหนุ่มจึงรีบอุ้มแก้วไปส่งที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลทันที
 
 
 
~ โรงพยาบาลห้องที่แก้วอยู่ ~
 
 

 
 
~ โทโมะ คุยกับ อาหมอ ~
 
 
 
โทโมะ // : ภรรยาผมเป็นยังไงบ้างครับอาหมอ
 
 
อาหมอ // : ตอนนี้ร่างกายของหนูแก้วบอบช้ำมากน่ะครับ นอกจากนี้ช่องสงวนของหญิงสาวยังเกิดอาการบาดเจ็บอย่างรุณแรงและฉีกขาด อยางมากด้วยน่ะครับ แต่เรื่องนี้อาไม่ค่อยเป็นห่วงเท่าไหร่ ห่วงแค่ตอนที่คนไข้ฟื้นขึ้นมา สภาพจิตใจจะแย่ลงน่ะสิ
 
 
โทโมะ // : ผมขอเข้าไปเยี่ยมภรรยาหน่อยน่ะครับ
 
 
อาหมอ // : ได้สิ แต่ถ้าภรรยาเรามีอาการอะไร ทางจิตล่ะก็ รีบแจ้ง อา โดยด่วนเลยน่ะ อาจะได้ตามหมอเฉพาะทางให้
 
 
โทโมะ // : ครับ อาหมอ ถ้าแก้วมีอาการทางจิต ผมจะแจ้งไปทันที
 
 
 
 
~ 1 วันต่อมาแก้วก็ฟื้น ~
 
 

 
 
 
 
แก้ว // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 
 
โทโมะ // : แก้ว แก้ว โมะ น่ะ แก้วไม่เป็นไรแล้วน่ะ 
 
 
แก้ว // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อย่าแตะตัวฉัน กรี๊ดดดดดดดดด
 
 
โทโมะ // : แก้ว ใจเย็น ๆ โมะไม่ทำอะไรแก้วหรอก
 
 
แก้ว // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 
 
 
( ทำร้ายตัวเองอย่างแรงจนโทโมะต้องใช้เชือกมัด )
 
 
 
โทโมะ // : พี่ขนมจีนครับ พี่หวายครับ ดูแลแก้วแทนผมที ผมจะไปบอกอาการของแก้วให้อาหมอทราบ แล้วถ้าแก้วมีอาการอะไรเพิ่มเติมแจ้งให้ทราบด้วยน่ะครับ
 
 
ขนมจีน // : โอเค พี่ดูแลให้
 
 
หวาย // : โอเค รีบไปบอก อาหมอเถอะ 
 
 
   หลังจากที่โทโมะออกไป แก้วก็มีอาการซึมเศร้า ไม่ ค่อยพูด ค่อยจากับ ใคร อาหมอทางด้านจิตมาตรวจก็บอกวิธีการดูแลจิตใจของแก้ว  1 เดือนผ่านไป สภาพจิตใจของแก้วก็ดีขึ้นทุกอย่าง โทโมะขอแก้วแต่งงาน แต่แก้วไม่ยอมแต่งเพราะกลัว โทโมะเลยย้ายมาอยู่คอนโดของหญิงสาวแทน จนกระทั่งวันหนึ่งโทโมะไม่อยู่คอนโด แก้วอาบน้ำนานไปหน่อย โทโมะจึงตะโกนเรียกแก้ว แต่ก็ต้องตกใจที่หญิงสาวเป็นล้มอยู่ในอ่างน้ำ โทโมะจึงตามอาหมอมาตรวจอาการแก้ว 
 
 
โทโมะ // : ภรรยาผมเป็นอะไรครับ
 
 
อาหมอ // : แก้วร่างกายอ่อนเพลียมากน่ะ ทานด้วยล่ะสิท่า ช่วงนี้โมะดูแลน้องดี ๆ หน่อยก็แล้วกัน อาจัดยาไว้ให้แล้ว 
 
 
โทโมะ // : ขอบคุณมากครับ คุณอา 
 
 
~ หลังจากนั้น 10 นาที ~
 
 

 
 
 
 แก้ว // : นะ น้ำ น้ำ 
 
โทโมะ // : นี่ครับน้ำ ค่อย ๆ ดื่มน่ะ 
 
แก้ว // : ฮัก ฮืม แค๊ก แค๊ก แค๊ก
 
โทโมะ // : เห็นไหมครับ สำลักเลย
 
แก้ว // : หอมจัง กลิ่นอะไรค่ะ 
 
โทโมะ // : พี่ต้มข้าวโอ๊ตไว้ รอแปปน่ะครับ เดี๋ยวไปเอามาป้อน 
 
แก้ว // : ค่ะ 
 
โทโมะ // : มาแล้วครับ ค่อย ๆ ทานน่ะครับ มันร้อน
 
แก้ว // : โอ๊ย ร้อนจริง ๆ ด้วย
 
โทโมะ // : เฮ้อเตือนอะไรไม่ฟังเลย มาพี่เป่าให้ 
 
~ ฟู่ว ~
 
แก้ว // : อร่อยจังเลยค่ะ 
 
โทโมะ // : อร่อยก็ทานเยอะ ๆ น่ะครับ 
 
แก้ว // : หมดแล้วค่ะ 
 
โทโมะ // : เก่งมากครับ นอนพักเยอะ ๆ น่ะ