listen -me- now !! ‘เพื่อน ..กูคิดมากกว่าเพื่อน‘ YAOI

 
 
 
“ก็เมียไม่อยู่ แล้วผัวจะแข่งได้ไง”
 
 
 
“...”   ผมก้มหน้านิ่งไม่รู้เพราะอายหรืออะไร  อย่างผมนี่นะอาย ! ไม่ ผมไม่ใช่คนแบบนั้น ><!!! ผมรีบเงยหน้าขึ้นมาสบตาไอ้โฟนทันที ผมไม่ได้อายซะหน่อย !!!
 
 
 
“หน้ามึงแดง” ไอ้โฟนพูดยิ้มๆ เห้ยยย มันแดงตอนไหนวะ กูไม่ได้อายนะ โอ๊ย ทำไมห้องนี้มันร้อนแบบนี้วะ แอร์ไม่เปิดไง๊ T///////////T
 
 
 
   หน้าของไอ้โฟนเริ่มเลื่อนเข้ามาใกล้ผมแต่ผมก็ยังคงจ้องตามันอยู่ดี ผมไม่อาย ผมไม่อาย ผมไม่อายยยยยยยย !!!
 
“มึงอย่ามายั่วกู” ไอ้โฟนกระซิบข้างหูผมก่อนที่สัมผัสอุ่นๆจากริมฝีปากมันจะเริ่มรุกล้ำไปทั่วคอของผม วงแขนที่กอดผมไว้ค่อยๆลูบไปทั่วแผ่นหลัง ผมพยุงตัวเองไว้ไม่ให้ทรุดไปกับพื้น
 
 
 
“อื้อออ” ไอ้โฟนประกบจูบผมอีกครั้งแต่ไม่ใช่แค่ดูดปากผมแบบครั้งเมื่อกี๊ ลิ้นร้อนของมันรุกล้ำเข้ามาตอนผมเผลอ จูบนุ่มนวลกลายเป็นจูบที่เร่าร้อนจนผมลืมตัวไปชั่วขณะ ..ลืมตัวไปตอบรับสัมผัสมัน
 
 
 
“อ๊ะ” ผมแอ่นอกขึ้นรับนิ้วของมันที่สะกิดยอดอกผมด้วยความเสียว ไอ้โฟนถอนจูบออกมาแล้วก้มลงไปสัมผัสที่อกของผมแทน จูบอุ่นๆกับลิ้นร้อนที่กำลังซุกซนไปตามแผ่นอกและหน้าท้องของผม ผมโดนถอดเสื้อไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ...
 
 
 
“อา ฟะ โฟน หยุ หยุด อื้มม” ผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาแล้ว ผมต้องหยุดการกระทำของพวกเราก่อนที่อะไรมันจะเกินเลยไปกว่านี้ แต่ร่างกายผมนี่สิเหมือนมันจะเชื่อฟังสัมผัสจากไอ้โฟนมากกว่าผม ขณะที่มันกำลังสาละวนอยู่กับหน้าท้องของผมนิ้วยาวของมันกรีดลงมาเบาๆที่กลางหลังผมทำเอาผมสะท้านไปทั้งกาย
 
 
 
“อา ฟะ โฟนนน”  แขนทั้งสองข้างผมดันไหล่มันออก แรงน้อยนิดตอนนี้หวังว่ามันจะฟังผมแล้วหยุดซะที และเหมือนไอ้โฟนมันจะเข้าใจมัน มันหยุดยุ่งกับหน้าท้องผมแต่กลับขึ้นมาประกูบจูบผมอีกรอบ
 
 
 
    จูบที่ราวจะสูบวิญาณผมออกไปจนผมต้องโอบคอมันไว้นั่นทำให้จูบของเราแนบแน่นขึ้นไปอีก มือหยาบของอีกคนลูบไปทั่วสะโพกของผมและดันให้ตัวผมชิดกับมันจนแทบไม่เหลือช่องว่าง ..มันมีอารมณ์เหมือนผม..
 
 
 
Uuuuuuu~
 
 
 
ผมกับมันผละตัวออกจากกันเพราะเสียงมือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงผม เฮ้ออ รอดแล้วแต่ทำไมผมรู้สึกเสียดายจัง
 
 
 
“ฮะ ฮัลโหลครับ”
 
 
 
{เจอไอ้โฟนยัง} พี่เป็ดโวยวายอย่างโมโห นั่นสินะ นี่มันก็แข่งแล้วนี่
 
 
 
“เจอ คะ ครับ” ผมพยายามควบคุมเสียงให้พูดปกติมากที่สุด
 
 
 
{รีบพามันมา !!!!}
 
ติ๊ด!
 
 
 
พี่เป็ดวางสายไปพร้อมๆกับอ้อมกอดที่สวมกอดผมจากด้านหลังทำเอาผมสะดุ้ง
 
“ฟะโฟน พี่เป็ดเรียกแล้ว” ผมพูดตะกุกตะกักแล้วพยายามไม่มองหน้ามันที่กำลังเกยไหล่ผมอยู่ตอนนี้
 
 
 
“พอท” มันกระซิบอย่างยั่วเย้า ตอนนี้ยอมรับจริงๆครับว่าผมเขิน ผมอายมาก !!
 
“...”
 
“อย่าอยู่ห่างจากกูอีกนะ”
 
“อะ อืม ไปแข่งได้แล้ว” ผมพยายามแกะมือมันออกแต่มันกลับกอดผมแน่นขึ้นกว่าเดิม เอาอีกแล้ว มันจูบที่คอผมอีกครั้งแต่กลับแรงจนผมรู้สึกเจ็บนิดๆ หรือว่ามัน ..!!
 
“ทีหลังถ้าไอ้เลาซ์มันมายุ่งอีกก็เปิดรอยนี้ให้มันดูนะ หึ”
 
“ไอ้โฟน !!!” ผมตกใจรีบหันหน้าไปหา(เรื่อง)มัน แต่..ผมโดนมันจูบอีกแล้ว แต่เป็นแค่จูบธรรมดา จูบที่มีปากของเราประกบกันเบาๆ
 
 
 
ฟอดดดดด ~
 
  มันหอมแก้มผมทิ้งท้ายและเดินยิ้มออกไปโดยไม่ลืมตะโกนบอกบางอย่างให้ผมใจเต้นแรงเล่น
 
“ที่ค้างไว้น่ะ เย็นนี้กูจะมาต่อให้นะเว่ย !!!!”
 
 
!