สาวใช้หรือนางบำเรอ!!!(NC)

8.5

เขียนโดย BAMLOVE♥TK♥

วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 10.14 น.

  18 ตอนที่
  294 วิจารณ์
  53.48K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) เรื่องเล่า/เข้าใจผิด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
-วันต่อมา-
KAEW'SAY
แหม~พอนึกถึงเรื่องเมื่อวานนะ ฉันอยากจะกรี๊ดให้สลบหัวกระแทกพื้นตีลังกา3ตลบซะจริงๆ-*-ทำไปได้ยังไงเนี่ยไอ้คุณโทโมะ นายนี่หื่นเกินพิกัดจริงๆนะเนี่ย ไม่ไหวๆฉันต้องตีตัวออกห่างซะแล้ว
"ตื่นแล้วเหรอแก้ว"จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากกวัง คนที่ดีกับฉันเอามากๆเลย
"อืม แล้วไอ้คุณโทโมะล่ะ"ฉันถาม
"สงสัยจะเพลีย ฮี่ๆ"
"คงงั้นแหละ คนบ้าอะไรล่อเข้าไป4คน2ชั่วโมง"
"นินทาอะไรฉันอยู่ห๊ะ"ทายมาว่าใคร?...ใช่แล้ว(ไอ้)คุณโทโมะจอมหื่นนั่นเองงงงง-*-
"เปล่าค่ะ/ครับ"ฉันกับกวัง(พยายาม)พูดอย่างสุภาพ
"ฉันจะไปทำงานละ"นายโทโมะพูด
"ห๊ะ!!!"นายกวังอุทานออกมาอย่างตกใจ(มากๆ)
"อะไร!"
"ปกติคุณโทโมะไม่เข้าบริษัทไม่ใช่หรอครับ"
"วันนี้ฉันจะเข้ามีไรมะ?"
"ปะ...เปล่าครับ"
"ดี!ดูแลบ้านด้วยล่ะ"
"ค่ะ/ครับ"เราตอบพร้อมกันอีกครั้ง และหลังจากที่(ไอ้)คุณโทโมะขับรถออกไปแล้ว
"นี่ๆ"กวังสะกิดฉัน
"อะไรกวัง"
"ไปสืบกันมั้ย"
"สืบอะไร"
"ก็ปกติอ่ะคุณโทโมะไม่เคยเข้าบริษัทเลยนะ ฉันว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ"
"เลขาสวยมั้ง"
"ไปสืบกันเถอะ"แล้วนายกวังก็ลากฉันขึ้นรถแท็กซี่แล้วบอกที่หมาย นั่นก็คือ...
-บริษัทไทยานนท์กรุ๊ป-
"เดี๋ยวเราแกล้งทำเป็นลูกค้านะ แล้วเดินเข้าไป..."
"อืมๆ"
"ไปกันเลย!"แล้วนายกวังก็ฉุดกระชากลากถูฉันให้เดินเข้าไป ฟิ้ววววว~แอร์เย็นโครตเลยอ่า
-ข้างในบริษัท-
"สวัสดีค่ะ ไทยานนท์กรุ๊ปยินดีต้อนรับค่ะ"ฝ่ายประชาสัมพันธ์พูดต้อนรับ
"ครับ ไม่ทราบว่าคุณวิศวอยู่ไหนครับ เค้านัดผมไว้"
"ห้องทำงานAค่ะ"
"ขอบคุณนะครับ"พอกวังพูดจบก็ฉีกยิ้มชวนละลายให้สาวๆฝ่ายประชาสัมพันธ์ แล้วเดินมาหาฉันที่นั่งรออยู่ที่โซฟา
"เป็นไงอ่า"ฉันถาม
"อยู่ห้องทำงานAน่ะ แต่ตอนนี้เค้าไม่ให้ใช้ห้องนี้ทำงานกันแล้วนี่หว่า..."
"หรือว่า..."
"คุณโทโมะจะ..."
"ลักพาตัวผู้หญิงมาทำมิดีมิร้าย"
"อึ๋ย!เราต้องไปช่วยผู้หญิงคนนั้น"
"ไปกันเหอะ"แล้วฉันก็ลากกวังเดินไปที่ห้องทำงานนั้นตามป้ายบอกทาง
-ห้องทำงานA-
"ประ...ประตูไม่ได้ล็อก"ฉันพูดเสียงสั่นๆเพราะมาถึงตรงนี้แล้วมันรู้สึกเย็นๆข้างหลังยังไงไม่รู้
"แอบดูกันเถอะ"กวังจับมือฉันเดินมาที่ประตูที่เปิดแง้มไว้อยู่นิดหน่อย แล้วชะเง้อมอง
"ยึ๋ยยยย~"ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรก็ไม่รู้วิ่งผ่านข้างหลัง
"กะ...แก้ว"
"อะไร"
"เคยได้ยินเรื่องเล่าผีใต้บันไดมั้ย"
"นายจะพูดทำไมเล่า"
"ก็ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรวิ่งผ่านไปที่ใต้บันไดร้างนั้นอ่ะ"(คือห้องทำงานนี้อยู่ใกล้บันไดหนีไฟที่ตอนนี้เขาไม่ใช้แล้ว)
"ฉะ...ฉันก็รู้สึก"
"เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง คือ...ในบริษัทนี้เคยมีคนฆ่าตัวตายใต้บันไดนั้น"
"ละ...แล้ว?"
"เขาก็เลยไม่ใช้บันไดนั้นอีกต่อไป เพราะเคยมีคนเห็นวิญญาณลอยอยู่แถวๆใต้บันได"
"อ๊าย!หยุดเล่าเลย มาแอบดูต่อดีกว่า"ฉันเริ่มเปลี่ยนเรื่อง เพราะรู้สึกเริ่มวังเวงขึ้นเรื่อยๆ
~อ๊ากกก!!!~
"สะ...เสียงอะไรอ่ะกวัง"ฉันถาม
"เสียงมาจากในห้องนี้อ่ะ"
~ผ่างงงง~ฉันเปิดประตูเข้าไป และสิ่งที่ฉันเจอคือ...
"ช่วยยยยยยด้วยยยยยย~"จู่ๆก็มีเสียงใครไม่รู้ร้องออกมาจากใต้โต๊ะ
"กรี๊ดดดดด!!!เสียงใครอ่ะกวัง"ฉันถาม
"ไปดูใต้โต๊ะสิ"
"นายก็ไปดูสิ"ฉันผลักกวังให้ไปที่โต๊ะทำงานตัวเก่าๆ
"เฮ้ยยยยย!"นายกวังร้อง
"กรี๊ดดดด~เกิดอะไรขึ้นอ่ะกวัง"ฉันถามออกไปอย่างกลัวๆ
"เปล่าๆมีคนติดอยู่ในนี้"กวังพูด
"ห๊ะ!ไหนๆ"ฉันพูดแล้วเดินไปช่วยผู้หญิงคนนึงที่ติดอยู่ใต้โต๊ะ
"ทำอะไรกันน่ะ"เสียงโทโมะนี่ แล้วเขาก็เข้ามาดูฉันที่กำลังดันทุรังช่วยคนใต้โต๊ะนี้อยู่...
-ร้านกาแฟ-
"เจ๊ต้องขอขอบคุณน้องกวัง น้องแก้ว น้องโทโมะมากๆเลยนะคะ"เจ๊อ้วนๆพูด
"ค่ะ แล้วเจ๊เข้าไปใต้โต๊ะทำไมล่ะคะ"ฉันถาม
"เจ๊เข้าไปจับหนูน่ะ"
"หนู!!!"ฉันกับกวังโพล่งขึ้นมาอย่างตกใจ
"ค่ะ เห็นมันวิ่งมาทางห้องนี้ก็เลยเข้าไปจับน่ะค่ะ"เจ๊คนนั้นพูด
"เจ๊พ้นข้อกล่าวหาไป แล้วเธอล่ะแก้ว นายด้วยกวัง!"(ไอ้)คุณโทโมะพูด
"เอ่อ...คือ..."กวังอ้ำอึ้ง
"ฉันมาสอดแนมคุณค่ะกวังไม่เกี่ยว"ฉันตัดสินใจพูดออกไป ทุกคนดูอึ้งๆ
"สอดแนม?555"นายโทโมะหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
"ก็ปกติคุณโทโมะไม่เห็นเข้าบริษัทนี่ครับ ผมก็นึกว่าจะมีอะไร"กวังช่วยพูด
"เฮอะ!กลับบ้านไปโดนดีแน่!"โทโมะพูด
เฮ้อ~จบซะทีวันนี้ เอาง่ายๆนะคือฉันกับกวังไปสอดแนมโทโมะ แต่ที่จริงแล้วเขาแค่แวะมาเอาหนังสือที่พนักงานยืมคืน แต่เขาแค่ไปเข้าห้องน้ำก่อน พนักงานฝ่ายประชาสัมพันธ์เห็นเขามาทางนี้ก็นึกว่าเขาคงเข้ามาที่ห้องทำงานAนี่แหละเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันกับกวังมาเจอเจ๊อ้วนนี้แหละพอดีกับที่โทโมะได้ยินเสียงเอะอะจากในห้องนี้เลยเข้ามาดู และไอ้ลมเย็นๆที่พัดหลังฉันน่ะไม่ใช่อะไรหรอก แค่แอร์ที่ติดตรงนั้นมันเสียเลยมีลมออกมาบ้างไม่ออกมาบ้างฉันเลยนึกว่าเป็นผี นี่แหละค่ะ...ความจริง!!!-*-
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥  
นึกอะไรไม่ออก เลยแต่งแนวนี้ อิอิ เม้น+โหวตนะจ๊ะรีดเดอร์ที่รัก แบมขอตัวก่อนนะคะ ซารางเฮโย รักทุกคนค่ะ
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา