เถื่อนรักนายมาเฟีย NC

8.6

เขียนโดย PF_MEENNY

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 07.41 น.

  59 session
  450 วิจารณ์
  297.66K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2556 15.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) นางบำเรอ NC

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 คอนโดโทโมะ 
 
 
  โทโมะรูดคีย์การด์ห้องพักของตัวเองเปิดออก ก่อนจะโยนหญิงสาวในอ้อมแขนลงสู่โซฟาตัวโปรดของเขา พร้อมกระชากเสื้อและกางเกงผู้ป่วยออกจากร่างกายของหญิงสาว จนเปลือยเปล่า ก่อนจะไปหยิบไวน์ดีกรีแรงมากลอกเข้าปากตัวเองขวดแล้วขวดเล่า จนกระทั่งแก้วตื่นมาก็สะบัดขวดไวน์จนแตก 
 
 
แก้ว // : นายดื่มเหล้าทำไม 
 
 
โทโมะ // : จูบฉันสิ อยากได้นะนิ ( ครอ่มทับเรือนร่างแก้ว )
 
 
แก้ว // : ฉันไม่จูบนาย ( เพล้ง หยิบแจกันตีหัวโทโมะ )
 
 
โทโมะ // : เธอ !! ชอบนักใช่ไหมได้เลือดนิ
 
( โยนแก้วหัวไปชนขอบโต๊ะจนเลือดอาบ)
 
 
   โทโมะอุ้มร่างแก้วกลับขึ้นมาที่โซฟาตัวโปรดอีกครั้ง ก่อนจะปลดพันธนาการของตัวออกจนหมด และประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบาง และจูบหาความหวานจากโพลงปากของหญิงสาว ที่ฟื้นขึ้นมาและสะอื้นไห้อย่างหนัก พร้อมครางเสียงหวาน 
 
 
แก้ว // : อือ !!
 
 
โทโมะ // : ต่อไปนี้เธอต้องเป็นนางบำเรอของฉัน และเธอก็ต้องเรียนรู้ที่จะปลนเบลอฉัน ( จับตัวแก้วพลิกขึ้นมาด้านบน )
 
 
แก้ว // : อือ ( โดนโทโมะบดจูบ )
 
 
โทโมะ // : เธอนี่มัน หวานจัง 
 
 
แก้ว // : หยุดนะ นายจะให้ฉันทำอะไรฉันทำหมดแล้ว
 
( ร้องไห้อย่างหนัก )
 
 
โทโมะ // : บำเรอฉันสิ หึหึ !! ( จับแก้วขึ้นมานั่งบนตัก )
 
 
แก้ว // : ฮึก ฮือ ( ร้องไห้พร้อมเอาสองมือโอบรอบคอโทโมะ )
 
 
  หญิงสาวเริ่มไซร์ซอกคอของโทโมะ พร้อมทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของเอาไว้ โดยที่มือของโทโมะลูบไปทั่วแผ่นหลังสวยของแก้วที่เริ่มไซร์มาถึงซิกแพ๊จของเขา โดยชายหนุ่มก็ปลุกเร้าอามณ์ของแก้วโดยการเคล้งคลึงอกสวยของแก้วเล่น จนตรางหวานหู
 
 
โทโมะ // : อ๊าห์ ... แบบนั้นและแก้ว 
 
 
แก้ว // : อ๊ะ ... อ๊าห์ ... โทโมะ ( หลับตาพริ้มและหยุดการกระทำ )
 
 
โทโมะ // : เธอยังบำเรอฉันไม่เสร็จ 
 
 
แก้ว // : คนเลว ฉัน ...
 
 
 
( ร้องไห้อีกครั้ง )
 
 
โทโมะ // : ทำไม่ได้สินะ ฉันทำเอง
 
 
( สอดใส้แกนกลางลงไปจนสุด โดยไม่ปราณีแก้ว  )
 
 
แก้ว // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ( น้ำตาไหลออกมาและสลบไป )
 
  โทโมะขยับแกนกลายอยู่สักพักก็ปล่อยลำธารสีขาวขุ่นลงสู่ตัวของแก้วจนหมด ก่อนจะถอนแกนกายออกมา ก็พบเลือดที่ไหลเปรอะอยู่ที่โซฟาสีขาวก่อนจะโยนผ้าห่มคลุมร่างแก้วเอาไว้ แล้วเดินเข้าห้องนอนไปทันที แก้วตื่นขึ้นมากลางดึกใส่เสื้อผ้าของโทโมะ และคว้ากุญแจรถของโทโมะขับออกไปทั้งน้ำตา ก่อนที่โทโมะจะโทรเข้าไปที่มือถือแก้ว แต่แก้วกลับทำมันตกลงไปที่เบาะหลังเลยเอื้อมมือจะหยิบและก็ ชนเข้ากับรถสิบล้ออัดก๊อปปี้เลือดไหลอาบขาสวยข้างขวาเป็นอย่างมาก
 
 
โทโมะ // : อะไรนะครับ ครับผมจะไปเดี่ยวนี้ 
 
 
~ โรงพยาบาล ~ 
 
 
พยาบาล // : เธอรู้ไหม คนที่อยุ่ในห้องผ่าตัดนะ ต้องตัดขาขวาด่วน
 
เพราะว่าโดนชนซะยับเลยนะ เพื่อให้รอด 
 
 
โทโมะ // : ผมมาหาคุณจริญญาครับ 
 
 
พยาบาล // : ญาตช่วยเซ็ต์เอกสารนี้ด้วยคะ 
 
 
โทโมะ // : แก้ว ตัดขาแก้วงั้นหรอ ( นั่งทำใจทั้งน้ำตาที่ทำร้ายเธอ )
 
 
  เพื่อความปลอดภัยของแก้ว ชายหนุ่มจึงยินยอมเซ็นต์เอกสารลงไป การผ่าตัดขาของแก้วออกเริ่มต้นขึ้น และไฟที่ห้องผ่าตัดก็ดับลง เมือคนเข็นแก้วออกมาจากห้องผ่าตัด เขาจับที่ขาขวาของหญิงสาวที่มันไม่มีทางกลับมาอีกแล้ว และตอนนี้เขารู้สึกสงสารแก้วจับใจ จึงอยู่ดูแลเธอทั้งที่รักฟางมากก็ตาม 
 
 
แก้ว // : น้ำ ๆ 
 
 
โทโมะ // : โมะป้อนนะ ( ประครองแก้ว )
 
 
( เปิดผ้าห่มและก็เห็นขาข้างขวาไม่มีอีกแล้ว )
 
 
แก้ว // : ขะ ขาฉัน บอกมานะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
 
( จับขาข้างที่ขาดแน่น )
 
 
โทโมะ // : ฉันต้องยื้อชีวิตเธอเอาไว้ ฉันขอโทษ
 
 
แก้ว // : เอาขาและความบริสุทธิ์ฉันคืนมา ( ทุบอกโทโมะ )
 
 
โทโมะ // : ฉันจะดูแลเธอเอง นะแก้ว ( ลูบหัวแก้ว )
 
 
แก้ว // : ขาของฉัน อิสระของฉัน ไม่มีอีกแล้ว ฮือออออออ
 
 
____________________________________________
 
สงสารแก้ว เม้นโหวต
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา