sorry sorry ขอโทษทีนางร้ายคนนี้ขอเป็นนางเอง

9.3

เขียนโดย farry

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.56 น.

  37 ตอน
  343 วิจารณ์
  58.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2556 23.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 มหาวิทยาลัยคามิคาเซ่
 
“ยัยแก้ววว พี่กิ่งกลับมาแล้วหรอ” ฟางวิ่งแจ้นมาหาเธอ “อะ เออ ทำไมอ่ะเพิ่งมาเมื่อวานนี้เอง” “แล้วที่แกไปมีเรื่องที่บ้านพี่โทโมะมันคืออะไรอ่ะ” เฟย์ถามบ้าง “เออ นั่นดิชั้นเห็นในหนังสือ” จินนี่ร่วมวงอีกคน “นั่นสิคะน้องแก้ว มันเรื่องอะไรกัน ไม่เหมาะกับผู้หญิงเลยนะคะ” ในขณะที่แก้วกำลังจะเล่านั่นเองก็มีคนๆนึงเดินมาร่วมวงด้วย “พี่จะอยากรู้ไปทำไมคะเรื่องของคนอื่นเนี่ย” แก้วหันไปพูดใส่ “พี่ก็เป็นห่วงตามประสาคนเคยใช้ของร่วมกันน่ะค่ะ” หญิงสาวตรงหน้าสะแหยะยิ้มให้ร่างบาง
“เบลล์ คุณมาทำอะไรที่นี่ครับ” ชายหนุ่มร่างสูงหล่อล่ำเดินมาโอบเอวหญิงสาวเอาไว้ “อ๋อ เบลล์มาทักคนรู้จักน่ะค่ะธาม อ้อธามคะ นี่แก้วค่ะเพื่อนรุ่นน้องของเบลล์เอง น้องแก้วคะนี่ธาม ธามไทยแฟนพี่เองนะคะ ธามไทยเนี่ยเป็นเจ้าของบ่อน้ำมันรายใหญ่ที่เมืองไทยเผื่อว่าน้องแก้วจะรู้จักน่ะค่ะ พี่ไปก่อนนะ” เบลล์เดินมาอดหญิงสาวร่างบาง “โทโมะน่ะพี่ยกให้ ถือซะว่า พี่ปล่อยนกปล่อยปลานะคะอยู่ที่นี่ก็รับศึกหวายไปดีๆละกัน ตอนแรกพี่ก็คิดนะว่าจะไม่ยอมหึ แต่พอพี่เจอธามพี่ก็เลยเปลี่ยนความคิด ไปนะคะน้องแก้ว” เบลล์ยิ้มหวานให้แก้วและเพื่อนๆก่อนจะเดินคู่ออกไปกับธามไทย
“เฮ้ย ทำไมนางถอยทัพง่ายจังอ่ะ” ฟางหันมาทำหน้างงใส่เพื่อนสาว “เออว่ะชั้นก็งง” เฟย์หันมาสมทบ “อุ๊ยตาย ชั้นว่านะยัยนี่คงเพิ่งบรรลุอะไรมาแน่ๆอ่ะ” จินนี่เอามือทาบอก “อย่าว่าแต่พวกแกเลย เอาเถอะไปซะได้ก็ดีเหลือก็แต่ยัยหวายนี่แหละ” แก้วเดินนำจินนี่เข้าคลาสไปก่อนที่ฟางเฟย์จะแยกไปอีกตึกนึง
 
“เฮ้ยไอ้โมะ หอบังคับอยู่นี่แกมองเหม่ออะไรวะ” พี่จอร์ดจี้รุ่นพี่ชายหนุ่มที่อยู่คณะเดียวกันกำลังบอกเส้นทางระหว่างบินในห้องจำลองตีไหล่โทโมะเบาๆเมื่อเขากำลังจะขับเครื่องบินชนหอบังคับการ ถึงแม้จะเป็นแค่ของจำลองก็เถอะ ลองตอนนี้เป็นตอนสอบสิถึงเขาจะเป็นลูกชายเจ้าของมหาลัยก็โดนปรับตก “เป็นไรหรือปล่าวไอ้น้อง” รุ่นพี่หนุ่มโอบไหล่แกร่งนั่นไว้แล้วเขย่าเบาๆ “ปล่าวครับ” “ท่าทางอย่างนี้ทะกับน้องแก้วสุดสวยอีกล่ะสิ” ชายหนุ่มได้แต่พยักหน้าน้อยๆ
“โถ่ ยากอะไร เลิกซะ เฮ้ยพี่หมายถึงให้เลิกกับสาวๆของแกให้หมดแล้วทุ่มเวลาให้กับแก้วคนเดียวอะไรงี้ จะแต่งกันแล้วนี่อย่าให้อะไรมาเป็นอุปสรรคเลยเชื่อพี่ แล้วก็หาบรรยากาศโรแมนติกๆขอแต่งงานซะอีกรอบ เชื่อพี่ เอาล่ะน้องๆครับเนื่องจากไอ้รูปหล่อประจำคณะทะเลาะกับคุณแม่ทูนหัว พี่ก็ขอเลิกเรียนคลาสเท่านี้ละกัน ส่วนแอร์สาวๆหรือใครอยากเรียนต่อไปนู่นเลยลูก เครื่องไอ้อิสมันกับพี่ทับทิมไม่ก็พี่ปลื้มนู่นเลยคร๊าบบบ” ประโยดหลังเขาหันไปพูดกับรุ่นน้องร่วมชั้นทุกคน “ขอบคุณครับพี่จอร์ด” “เออๆไปๆ รีบๆง้อพี่อยากอุ้มหลานเว้ย” “เฮ้ยพี่ก็อยากอุ้มนะ” “เอามาให้พี่กับพี่ปลื้มเลี้ยงก็ได้ เน๊าะบี้เน๊าะ”  รุ่นพี่ทั้งสี่ประกอบด้วยจอร์ดอิสหรืออิสระลูกครึ่งญี่ปุ่นเหมือนกับเขาปลื้มและทับทิม สองคนปลังนี่แต่งงานกันไปแล้วเมื่อปีกลาย ชอบเรียกกันว่าบี้ยืนหน้าออกมาจาห้องการบินจำลองแล้วยิ้มให้รุ่นน้องหนุ่มหล่อที่ยิ้มรับยกมือไหว้แล้วเดินออกไป
 
แก้วที่เลิกเรียนคลาสก็ลงมาที่ช็อปพร้อมกับจินนี่ที่แยกไปดูช็อปของเธอแล้ว “คุณแก้วคะ คุณกิ่งมารอพบที่ห้องค่ะ” พนักงานในช็อปเดินมาบอกเธอก่อนจะเดินไปดูลูกค้าด้านนอกแก้วเลยเดินเข้าไปที่ห้องส่วนตัวที่แยกเข้ามาลึกอีกหน่อย “ว่าไงเจ๊” แก้วเดินมานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับพี่สาว “ปล่าว ชั้นแค่แวะมาอ่ะไม่มีอะไรทำ” “อ้าว แล้วไม่มีเรียนหรือไง” พี่สาวส่ายหัวแทนคำตอบก่อนจะหยิบไอแพดของน้องสาวมาเล่น “เอาดีๆพี่มาทำไร” “มาช่วยแกไง ชั้นเห็นว่ามันมีคนขับรถตามแกมาก็เลยรีบเอาไอ้ออดี้ของแกออกมา ไม่ได้ดูกุญแจรถ” “เฮ้ยจริงดิ ใครขับตามแก้วมาอ่ะ” พี่สาวยิ้มหวานก่อนจะบอก
 
“ยัยหวายไง”
________________________________________________________________________________
พี่กิ่งเจ๋งมาก =..= 5555 ห่วงน้องสาวสุดๆ เพิ่งกลับขากวัดค่า อัพช้านิดนึงดรท์เตอร์ไปทำบุญวันเกิดมา วันนี้จะรีบอัพให้ได้อ่านถ้าไม่โดนก๊วนเพื่อนลากไปไหนนะคะ :D

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ