มาเฟีย(ที่รัก) ♥

มาเฟีย(ที่รัก) บทที่ 6

          ร้านอาหารหรูซะเหลือเกิน KFC วันนี้ที่นี่ดูคึกคักจริงๆ หลังจากที่นั่งรอไม่นานโทโฒะก็เดินมาพร้อมกับไก่หลากชิ้นกับน้ำโคล่า 2 แก้ว โอ้ยหิวๆๆ

          "กินกันก่อนเดี๋ยวจะพากลับบ้านล่ะ"ขอบคุณมากมาเฟียกินไก่เพิ่งเคยเห็น

          หลังจากที่อร่อยแทบเหาะกับไก่ KFC ก็ได้เวลาเดินทางกลับโทโมะพาฉันขึ้นรถ

          "วันนี้สนุกมั้ย"โทโมะถาม

          "ก็โอเค นี่อย่าบอกนะว่านายตั้งใจพาฉันมาออกเดทคราวหน้าบอกกันดีๆก็ได้ไม่ต้องมาดักรอหน้าบ้าน"

          "อย่าพูดมากหน่า"อยู่ๆ ก็หงุดหงิดอารมณ์ของตานี่แปลปรวนตลอด - -

ที่บ้าน

           กลับมาบ้านบรรยากาศเงียบสงสัยไม่มีคนอยู่พ่อแม่คงยังไม่กลับบ้านส่วนน้องชายธามไทท่าจะไปเที่ยวกับเพื่อนแน่ๆ

          "เฮ้อ มืดก็มืดทำไมไม่อยู่เลยสักคน โทรหาจินนี่ดีกว่า"กลับมาถึงก็ 1 ทุ่มพอดี

           ถึงเวลาต้องเสียตังค์ค่าโทรศัพท์แล้ว. . . .

           จินนี่รับสายโทรศัพท์

           "ฮัลโหล นี่ฉันอยู่คนเดียวมาหาเรื่องคุยกันเถอะ"ชวนคุยดีกว่าจะได้ไม่ต้องเบื่อ

ด้านโทโมะ 

            หลังจากที่ชายหนุ่มไปส่งแฟนสาวเขาก็กลับบ้าน เมื่อโทโมะมาถึงบ้านเขาก็สลบไปเมื่อโดนอะไรฟาดกับหัวเขาแรงๆ ภายในความมืดมีผู้ชายวัยเดียวกันกับเขายืนอยู่ไม่ผิดแน่ เขาคือ. . . . . .

           เมื่อโทโมะลืมตาขึ้นเขาก้มาอยู่ในบ้าน แลยังพบกับเพื่อนที่หายไปนาน

           "เขื่อน !!มาได้ไงเนี่ย"โทโมะมือกุมที่หัว

           "ก็อยากมาเซอร์ไพรส์ไง โทษทีนะที่แรงไปหน่อย"เขื่อนกำลังพูดถึงการเอาไม้ฟาดหัวโทโมะเมื่อกี้

           "เล่นไรบ้าๆ ถ้าฉันตายจะว่าไง"โทโมะโวยวาย

           "หนังเหนียวอย่างแกตายยาก"เขื่อนพูด

           "แล้วนี่มีใครรู้บ้างว่าแกกลับมาแล้ว"โทโมะถาม

           "ยังหรอก นอกจากป๊อปปี้กับนายแล้วเคนตะคนเดียวที่ยังไม่รู้"เขื่อนพูด

           "ไม่ต้องให้มันรู้หรอกไอ้เคนตะน่ะ"โทโมะพูด

           "ทำไมล่ะก็เขาเป็นเพื่อนในกลุ่มนิ..."เขื่อนพูดด้วยความงุนงง

           "มันแค่ลูกน้องในกลุ่มมีหน้าที่คอยรับใช้พวกเราเท่านั้น ไม่ต้องให้มันมายุ่งอะไรกับพวกเราหรอก"โทโมะพูดทำให้เขื่อนตกใจ

           "งั้นหรอ.... ทำไมถึงได้เกลียดเคนตะนักนะ  แต่็ก็เอาเถอะฉันไม่บอกเขาล่ะกัน"เขื่อนพูด