Miracle of love มหัศจรรย์แห่งรัก
เขียนโดย 
whanNlovepf
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.54 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2556 20.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา
part kaew
ตอนนี้ฉันมารอเฟย์กับฟางอยู่ที่หน้า มหา'ลัย รอมาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่เห็นมาเลยจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"ฮัลโหล ฟางทำไมยังไม่มาอีกละ รอนานแล้วนะ"ฉันถามคนปลายสาย
("แก้ว ฉันขอโทษด้วยนะพอดีฉันไปกับแกไม่ได้แล้วอ่ติดธุระ")
"อืม งั้นไม่เป็นไร แล้วเฟย์อ่ว่างไหมถ้าว่างฉันจะไปกันแค่สองคนนะ"
("เฟย์หรอ ไม่ว่างเหมือนกัน")
"หรอ งั้นไม่เป็นไรฉันไปเองก็ได้"
("จร้า แก้วขอโทษด้วยนะที่ไปไม่ได้") ฟางบอกกับฉัน
"อืม ไม่เป็นไร"แล้วฟางก็วางสายไป
ฉันทำไงดีอ่ ไม่มีใครไปเป็นเพื่อนฉันเลยหรือว่าฉันจะโทร.ไปง้อโทโมะดีไหมนะหรือไม่จะเอาอย่างไงดีเนี้ย
"เป็นไงเป็นกัน"ฉันพูดกับตัวเอง
("อัลโหล")
"เออ โทโมะไปส่งที่สนามบินเป็นเพื่อนหน่อยดิ"ฉันพูดกับเขา
("เอ้า! ไหนบอกว่าจะไปกับเฟย์และฟา่งไง")เขาพูดแบบกวนๆ
"ก็สองคนนั้นเขาไม่ว่าง"
("ก็เลยมาง้อฉันให้ไปส่งใช่ไหม")
"อืม"
("ก็ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ")
"อีกแล้วหรอ"
("จะเอาไง จะให้ไปส่งหรือไม่")
"อืม ก็ได้ แล้วข้อแลกเปลี่ยนอ่อะไร"
("หึหึ เดี่ยวก็รู้")
"แล้วจะมารับไหนเนี้ย"
("แล้วอยู่ตรงไหน จะได้ไปรับถูก")
"ฉันยืนรออยู่ที่ มหา'ลัยเรา"
("อืม เดี่ยวไปรับนะ")
ณ สนามบิน
ตอนนี้ฉันกับโทโมะยืนรออยู่ที่หน้าประตูทางเข้าของสนามบิน
"เฮ้ แก้วพี่อยู่นี้"ตอนนี้ฉันหันกลับไปดูต้นตอขอเสียง
"พี่กวิน แก้วคิดถึงจังเลย"แล้วฉันก็วิ่งเข้าไปกอดพี่ชายของฉัน
"พี่ก็คิดถึงเราเหมือนกัน"
"ไม่ได้เจอกันตั้งนานหล่อขึ้นนะเนี้ยพี่ชายเรา"ฉันเอ๋ยชมพี่ชาย
"แหม ปากหวานนะเนี้ย"
"แล้วมากับใครอ่ แฟนหรอ"พี่ฉันกระซิบถามฉัน
"สวัสดีครับ"โทโมะเดินมาสวัสดีพี่ชายฉัน
"สวัสดีครับ"พี่ชายก็สวัสดีตอบ
"บ้า เปล่าสักหน่อย"ฉันกระซิบตอบ
"แหม ไม่ต้องมาปิดบังเลยนะ"
"เขา เป็นรุ่นพี่ที่ มหา'ลัย เลยชวนเขามาเป็นเพื่อน"
"หรอ งั้นไปยัง"
"ค่ะ ไปกันเลย"
End kaew
อาจจะสั้นไปหน่อยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
