ไร่ป่วนรักพิทักษ์นายจอมหยิ่ง

10.0

เขียนโดย i_fai

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.15 น.

  28 ตอน
  53 วิจารณ์
  39.08K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 19.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) เกลียด / เลว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
ไร่ไทยานนท์
 
เขื่อน - คิดถึงที่นี่เหมือนกันน่ะ
แก้ว - อื้มม เข้าไปกันเถอะ
ป้านวล - มาหาใครค่ะ อ้าวว หนูแก้วว  มาได้ไงค่ะ 
แก้ว - แก้วมาหาเฟร์น่ะค่ะ  อยู่มั้ยค่ะ
ป้านวล - อ๋ออ อยู่ที่บ้านใหญ่ค่ะ
แก้ว - ค่ะ ไปเขื่อน 
 
บ้านใหญ่
เขื่อน- แก้ว แกจะทำให้ชั้นสมหวังกับนางฟ้าใช้มั้ยว่ะ
แก้ว - เออ
เฟร์ - ยัยแก้ววววววววววววววววววว   
แก้ว - ชั้นคิดถึงแกจัง
เฟร์ - ชั้นก็เหมือนกัน
เขื่อน - เขื่อนด้วยครับ
แก้ว - พี่โมะล่ะ
เฟรื - เอ่ออ คือ
แก้ว - ทำไมหรอเฟร์  
เฟร์ - พี่โมะเค้า 
แก้ว - เฟร์ไม่บอกแก้วขึ้นไปดูเอง (ขึ้นไป)
เฟร์ - ซวยแล้ว 
 
ห้องโทโมะ
แก้ว - พี่โมะ ทำไรยุ ..............(ภาพที่เห็นคือโทโมะกำลังมีความสุขอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง)
โทโมะ - แก้ว  แก้วคือพี่
แก้ว - นี่หรอสาเหตุที่พี่รีบกลับ!!  นี่หรอที่พี่บอกว่างานในไร่มีเยอะ !!แล้วนี่หรอที่พี่ไม่ยอมโทรหาแก้ว แก้วโทรมาพี่ก็ไม่รับ!! เหอะ นี่หรอค่ะสาเหตุทั้งหมด  !!!
โทโมะ - แก้ว คือพี่ 
แก้ว - พี่ไม่ต้องอธิบายหรอก  เพราะทุกอย่างมันชัดแล้วนิ  เราจบกันแค่นี้เถอะ  เราเลิกกัน!!! (วิ่งออกไป)
โทโมะ - แก้ว ฟังพี่ก่อน  (วิ่งตามไป)
หวาย - อ้าวโมะ ไปไหนล่ะค่ะ
เฟร์ - นี่ป้ากลับไปเลยไป ไปซิ
หวาย - กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 
ข้างล่าง
นวล - คุณผู้หญิงมาเหนื่อยๆดื่มน้ำก่อนซิค่ะ
แม่โทโมะ - ขอบใจน่ะ
โทโมะ - แก้วฟังพี่ก่อน แก้ว
แม่โทโมะ - นี่เกิดอะไรขึ้น  แล้วนี่หรอหนูแก้ว หน้าตาน่ารักจังเลย  แล้วทำไมเราอยู่มนสภาพแบบนี้ล่ะโทโมะ
แก้ว - หวัดดีค่ะคุรป้า  แก้วลาน่ะค่ะ (กำลังจะออกไปแต่โทโมะรั้งไว้ก่อน) ปล่อย
โทโมะ - แก้วเข้าใจผิดน่ะ
แก้ว - ไม่ผิดหรอกค่ะ  ทุกอย่างที่แก้วเห็นมันถูกต้องแล้ว   ปล่อยแก้วจะกลับบ้าน
โทโมะ - พี่ไม่ให้กลับ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่อง 
หวาย - โมะขาาาาาา 
โทโมะ - หวาย กลับไปซะ  
หวาย - แต่
โทโมะ - กลับไป!!!!!
หวาย - ฮึ้ย (เดินกระฟัดกระเฟียดออกไป)
แม่โทโมะ - เอาล่ะๆ  พอๆ ไม่ต้องทะเลาะกัน ตาโมะ ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนไป ส่วนหนูแก้ว มานี่กับป้าลูก
โทโมะ - ครับ (กลับขึ้นไปแต่งตัว)
 
แม่โทโมะ - ไหนเล่าให้ป้าฟังซิว่าเกิดอะไรขึ้น
แก้ว - พี่โมะกับผู้หญิงคนนั้น ฮึก
แม่โทโมะ -  โอ๋ๆ ไม่ร้องน่ะลูกมาป้ากอดที  
แก้ว - คุณป้า ฮึก ขาา  แก้ว อยากกลับบ้าน ฮึก
โทโมะ - พี่ไม่ให้กลับ
แก้ว - ฮึก พี่มันเลว พี่ใจร้ายยย ฮือออออออ  
โทโมะ - แก้วไม่เคยฟังพี่เลย  คิดเองทั้งนั้น
แก้ว - ฮึก ถ้าแก้วคิดเองแล้วภาพที่เห็นล่ะ ฮืออออ มันคืออะไร
โทโมะ - อย่ามาเถียงพี่น่ะ
แก้ว - ฮืออออออ  พี่โมะ ฮึก ไม่รักแก้ว เอาแต่ด่าๆๆๆ แก้วรู้สึกยังไงพี่เคยรู้บ้างมั้ย  ถ้าพี่เห็นแก้วทำแบบนั้นบ้างพี่จะคิดว่าไงล่ะ
โทโมะ - แก้ว!!
แม่โทโมะ - พอแล้วตาโมะ ค่อยๆคุยกันซิ อย่าตวาดน้องซิ 
แก้ว - ฮึก แก้วจะกลับบ้าน
โทโมะ - ไม่ต้องกลับ มานี่ (ลากแก้วขึ้นไปบนห้อง)
แม่โทโมะ - ตาโมะ ปล่อยน้องน่ะลูก ตาโมะ
 
บนห้อง
แก้ว - ฮืออออ  จะกลับบ้านปล่อยน่ะ
โทโมะ - ไม่ต้องกลับ (พูดเสร็จก็ขังแก้วไว้ในห้อง)
แก้ว - ปังๆๆ  พี่โมะ ปล่อยแก้ว พี่โมะ แก้วจะฟ้องพี่กราฟ  แก้วจะกลับบ้าน ฮืออออออออออออ
 
-------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา