ไร่ป่วนรักพิทักษ์นายจอมหยิ่ง

 
เฟร์ - ว่าไงแกจะบอกชั้นได้ยัง
แก้ว - ก่อนที่ชั้นจะบอก แกต้องบอกชั้นมาก่อนว่า แกรู้จักนายนั้นได้ไง
เฟร์ - ก็ชั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่โมะน่ะซิ   ทำไมแกแอบชอบพี่โมะหรอว่ะ 
แก้ว -  บ้าหรอ ชั้นไม่มีวันชอบไอ้ขี้เก๊กจอมหยิ่งนั้นหรอก ที่ชั้นมาที่นี่อ่าา เพราะว่า ชั้นต้องการ สืบเรื่องของพี่แกอ่ะ พอดี ชั้นทำนิตยาสารที่เกี่ยวกับ คนหล่ออ่ะ  ใช้มั้ยเขื่อน
เขื่อน - อ๋ออเออใช้ ใช้จ๊ะนางฟ้าาาาา
แก้ว - เฟร์ แก้วขอไรเฟร์อย่างได้มั้ยอ่าาา เฟร์อย่าบอกใครน่ะว่าแก้วเป็นใครอ่าาา น่ะเฟร์ แกเป็นเพื่อนของชั้นที่ชั้นรักมากเลยน่ะ  น่ะเฟร์ รับปากแก้วซิ
เฟร์ - ก็ได้ เฟร์จะไม่บอกใคร 
แก้ว - รักเฟร์ที่สุดเลยยยยยย  
เฟร์ - จ้าาาาาาาาาาา
แก้ว - งั้นแก้ว ไปข้างล่างก่อนน่ะ 
เฟร์ - อื้มมม
เขื่อน - ไปก่อนน่ะครับนางฟ้าาาาาาาาาาา
 
ข้างล่าง
เขื่อน - แก้วทำไมไม่บอกความจริงกับนางฟ้าล่ะ
แก้ว - ตอนนี้ เรายังให้ใครรู้ไม่ได้ว่าเราเข้ามาในไร่นี่ทำไม  ชั้นไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นแหละ เออแล้วแกหยุดเรียกยัยเฟร์ว่านางฟ้าซะทีเหอะ จะอ้วก
เขื่อน - ทำไมอ่าาน่ารักดีออก
แก้ว - อย่าเรียกให้ชั้นได้ยินน่ะ ไม่งั้นนายตาย อุ๊ย
โทโมะ - ตกใจอะไร
แก้ว - เอ่ออ นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่าา
โทโมะ - นานแล้ว ทำไม มีไรปิดบังชั้นหรือไง
แก้ว - ป๊าววว ป่าวเลยยย แหะๆ
โทโมะ - มานี่  
แก้ว - โอ๊ยยยนี่ บอกดีๆก็ได้ ไม่ต้องลากหรอก
โทโมะ - นาย นายเถื่อน ไม่ต้องตามมา มีไรทำก็ไปทำ
เขื่อน - คับ เถื่อนหรอว่ะ เฮ้ย  ชื่อเขื่อนเว้ยยยย นายน้อย
 
แก้ว - นายลากชั้นมาทำไม
โทโมะ - ชั้นเป็นเจ้านายเทอน่ะ  พูดดีๆหน่อย
แก้ว - เอ่อออ ขอโทษค่ะ นายน้อยยยยยยยยยยยยยยยยย
โทโมะ - อย่ามากวนประสาทชั้น 
แก้ว - นายน้อยมีอะไรให้รับใช้ค่ะ
โทโมะ - มีแน่ หึ หึ หึ 
 
ท้ายไร่
แก้ว - นายน้อยพาแก้วมาที่ท้ายไร่ทำไมค่ะ
โทโมะ - ชั้นอยากกินมะม่วง ขึ้นไปเก็บให้หน่อยดิ
แก้ว - ห๊ะ แล้วทำไมไม่ให้คนงานเก็บล่ะค่ะ  แก้วเป็นผู้หญิงน่ะค่ะ 
โทโมะ - อ้าวหรอนึกว่าไม่ใช้   แต่ถึงจะผู้หญิงหรือว่าไม่ใช้ ชั้นไม่สน ชั้นใช้เทอ เทอก็ต้องทำ เร็วๆล่ะ ชั้นหิว 
แก้ว - แต่มันสูงน่ะ
โทโมะ - ไม่สน
แก้ว - แต่
โทโมะ - ถ้าแค่นี่เทอทำไม่ได้ก็ ออกไป ชั้นไม่รับเทอแล้ว
แก้ว - เอ่อออ ก็ได้ ค่ะ  (โอ๊ยยยย  ต้นมะม่วงจ้าาา อย่าทำแก้วตกน่ะ) 
โทโมะ - เร็วๆซิ
แก้ว - อย่ารีบซิค่ะ  ไม่ได้มาเก็บเองยังจะรีบอีก
โทโมะ - เร็วๆ
แก้ว - นาย 
โทโมะ - อะไร
แก้ว - อุ้มหน่อย 
โทโมะ - ว่าไงน่ะ
แก้ว - โอ๊ยยยยย อุ้นหน่อยค่ะ ชั้นปีนไม่ถึง
โทโมะ - นี่ชั้นใช้เทอน่ะ ไม่ใช้ให้เทอมาใช้ชั้น
แก้ว - จะกินไม่กิน ถ้าอยากกินก็อุ้ม  
โทโมะ - เออ อุ้มก็อุ้ม  
แก้ว - นายอุ้มดีๆน่ะ ชั้นไม่อยากตกลงไปตาย
โทโมะ - เออ   เอ้า ทีนี้ก็ ปีนขึ้นไปเก็บเอง
แก้ว - เออ รู้แล้ว
โทโมะ - พอแล้วๆๆๆ ลงมาได้
แก้ว -  .........
โทโมะ - ทำไมไม่ลงมาอ่า อยากอยู่บนนี้หรอ
แก้ว - ชั้นลงไม่ได้
โทโมะ - 5555555555 สม
แก้ว - นายช่วยรับชั้นหน่อยดิ
โทโมะ - เรื่องไร 
แก้ว - นาย รับหน่อย ไม่รับชั้นจะร้องน่ะ หือออออออออออออออออ ชั้นกลัวอ่าาาาา
โทโมะ - เออ รับก็รับ กระโดดมาดิ พรึ่บ
แก้ว - หนักมั้ย
โทโมะ - มากกกกกกก  (หรอ)
แก้ว - ปล่อยดิ มองหน้าชั้นทำไม
โทโมะ - เออลืม
แก้ว - พอใจนายแล้วใช้มั้ย 
โทโมะ - เออ  ไปล่ะ 55555555
แก้ว - ไอ้บ้า บ้าไปแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
 
----------------------------------------------------------------------------------------