ทำใจไม่ได้ ( I can't ) PF

 
  poppy part
 
เมื่อคืนผมคิดหนักมากเมื่อแม่บอกกับผมว่าน้องฟางจะกลับมาแล้วแล้วยังจะเรื่องพิมอีกแล้วผมจะบอกกับเทอยังไงละ
เฮ้อคิดแล้วก็เครียด ผมนอนคิดไปคิดมาก็เผลอหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เที่ยงแล้วชักจะหิวแล้วลงไปหาอะ
ไรทานดีกว่า และพอผมลงมายังไม่ถึงบันไดขั้นสุดท้ายก็
 
"ตาป็อบมาแล้วหรอลูก แม่กำลังจะขึ้นไปตามพอดี" นั่นไงครับผมว่าแล้ว แม่รีบวิ่งมาหาผม มีเรื่องอะไรอีกเนี๊ยะ
 
 
"ครับแม่ วันนี้มีอะไรท่านมั้งครับเนี้ยะ" ผมรีบถามหาของกินทันที
 
 
"แม่ว่าอย่าพึ่งถามหาของกินเลยรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้" งงครับ นี้งานอะไรเข้าผมอีกเนี๊ยะ
 
 
"ไม่ต้องทำหน้างงเลย วันนี้ลูกต้องไปรับหนูฟางทีสนามบิน" ห๊ะอะไรน๊ะแต่วันนี้ผมมีนัดกับพิมแล้วตอนบ่ายโมง
คงจะ
 
ไปทันน่ะ เพราะถ้าผมตอบว่ามีนัดกับพิมเนี๊ยะคุนแม่คงได้ด่าผมจนหูชาแน่เลย ก็น้องฟางเป็นคนโปรดของคุนแม่นิ
 
 
"ตอนไหนหรอครับ"ผมรีบถามเผื่ออาจจะตอนเย็น
 
 
"บ่ายโมงจร๊ รีบเข้านี้ก็เที่ยงแล้ว" ชิป เวรแล้วไง เวลาเดียวกันอีก แต่ก็คงต้องไปรับ
 
 
"ครับ" หลังจากนั้นผมก็รีบจัดการตัวเองแล้ว ไปรับคนโปรดของคุนแม่
 
 
 
สนามบินสุวรรณภูมิ
 
 
ผมรีบมารับน้องฟาง จะได้ไปหาพิมอีก ผมไม่อยากผิดนัดเทอแค่เรื่องที่ผมจะบอกเทอมันก็เกินพอแล้ว
ตอนนี้ผมก็มาอยู่ที่สนามบินแล้วแต่ยังไม่เห็นคนโปรดของคุนแม่เลย
 
 
"พี่ป็อบ" ...............
 
 
 
 
__________________________________________________________________
 
 
ใครกันที่เรียกป็อบปี้จะใช่ฟางรึเปล่าต้องรอ ติดตามน๊ะค่ะ พรุ่งนี้จะมาอัพให้
คืนนี้ก็ฝันดีน๊ะค่ะ ^^