เรื่องวุ่น...กลายรัก

9.7

เขียนโดย yingyoy

วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.45 น.

  19 ตอน
  49 วิจารณ์
  29.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 11.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

  3 เดือนที่เเล้ว

 

"เห้ย!! ยัยเเก้วเร็วๆหน่อยสิ ชั้นรีบนะ"ยัยฟางตะโกนใส่หูชั้น โอ้ยหูชั้นจะเเตกอยู่เเล้วยัยเพื่อนบ้า

 

"เเล้วใครให้เเกไปโกหกพ่อเเกหล่ะ บอกว่ามาเรียนพิเศษในที่สุดก็หนีเที่ยว พอพ่อเเกบอกว่าจะไปรับทีนี้ล่ะรีบ

เชียวนะ" ยัยเฟย์พูดอย่างประชด

 

"เออ! ชั้นขอโทษ ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าพ่อจะมารับหน่ะ ชิ!"

 

"เห้ย!! เเก้วระวัง!!!"สิ้นเสียงของฟางชั้นก็รีบหันไปมองทันที เเต่ไม่ทันเเล้ว

 

  เอี๊ยดด!!  โครมม!!

 

"กรี๊ด!!ยัยเเก้วขับรถภาษาอะไรของเเกเนี่ย ดูซิเกือบตายเเล้ว" ยัยฟางโวยวาย ยังจะมาโวยวายอีกนะ ต้นเหตุก็

มาจากเเกอ่าเเหละ

 

"ขอโทษ! ก็ไอ้รถคันหน้านี่อ่าดิ ขับเป๋ไป เป๋มา"ชั้นพูดเเล้วลงจากรถ เพื่อที่จะไปเอาเรื่องรถคันนั้น

 

 ปึก ปึก ปึก   ชั้นเคาะกระจกรถคันที่ปาดหน้าชั้น ฮึ่ย อยากเห็นหน้าคนขับจริงๆ

 

"โอ้ย!!รู้เเล้วๆกำลังลงไปเเล้วคร้าบบบ"

 

"นี่ เคาะอยู่ได้ มีอะไร คนยิ่งรี...อุ้ยยย!!"ชายคนนั้นพูดเเล้วเงยหน้าขึ้นมามองชั้นหลังจากนั้นก็อุ้ย!! อะไรของ

ไอบ้านี่เนี่ย 

 

"หึ!! นายขับรถภาษาอะไรห๊ะ!! ถึงได้ขับเป๋ไป เป๋มา ถ้าขับรถไม่เป็นก็ไม่ต้องขับอีกนะ มันเดือดร้อนคนอื่น!!!"

 

"อ้าว! เเล้วเธอหล่ะเเก้ว ขับรถยังไงถึงไม่รีบหักหลบรถชั้นอ่ะ ทั้งๆที่รู้ว่ามันจะชน"ไอบ้านี่ย้อนหรอ เเต่มันรู้จักชื่อ

ชั้นได้ไงเนี่ย

 

"มันเรื่องของชั้น! นายต้องรับผิดชอบ จ่ายค่าเสียหายมาให้ชั้น"

 

"เธอต่างหากที่ต้องจ่าย ข้อหาที่ไม่ยอมหักหลบรถชั้น" ไอ้บ้านี่ ดูมันย้อนๆ  ชั้นกำลังจะด่ากลับเเต่ก็มีผู้หญิงคน

หนึ่งลงมาจากรถนายนี่

 

"พี่โทโมะ!! รีบให้เงินยัยนี่ไปซิค่ะ เราจะได้ไปเหาะกันต่อ" ยัยเด็กน่าไม่อาย เหาะงั้นหรอ กล้าพูดนะ

 

"ไม่ได้หรอกครับน้องเเจม พี่ต้องสะสางเรื่องนี้ให้จบก่อน"

 

"ถ้านายไม่จ่าย งั้นชั้นมีวิธี"ยัยฟางพูดขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์ เเละวิธีของยัยฟางก็คือให้ชั้นกับนายนี่เเข่งรถกัน โดย

มีข้อเเม้ว่าถ้าใครเเพ้ คนคนนั้นจะต้องจ่ายค่าเสียหายทั้งหมดเเละจะต้องเสียรถตัวเองให้กับคนที่ชนะด้วย   วิธี

ของยัยฟางทำให้ชั้นมั่นใจที่จะได้ค่าเสียหายเเละรถของไอบ้านั่นขึ้นมาทันที หึๆ รถของนายนี่ สปอร์ต

สีเเดงเเสบตามาก สวยใช่ย่อย ถ้าชั้นได้มาชั้นจะเอาไปขาย ท่าจะเงินดีซะด้วย หึๆ โชคสองชั้น

 

"งั้นไปเเข่งกันที่ศูนย์กีฬาล่ะกัน" เเล้วเราก็ขับรถไปถึงศูนย์กีฬา เเละการเเข่งขันก็เริ่มขึ้น เเละผลก็ออกมาตาม

คาด หึๆ

 

"เย้ๆ ยัยเเก้ว เเกนี่สุดยอดไปเลย"เฟย์ ฟางวิ่งเข้ามากอดชั้น

 

"เฟย์! ชั้นจะเอาเรื่องนี้ไปบอกไอเขื่อน"โทโมะพูดอย่างโกรธๆ

 

"เชิญ! ถึงชั้นจะเป็นเเฟนเขื่อนเเต่ใช่ว่าชั้นจะต้องกลัว เเบร่ๆ อ้อ อย่าลืมเงินเเละรถนะ อิอิ"สงสัยไอบ้านี่เป็น

เพื่อนกับเขื่อนชัวร์เลย

 

"พี่โทโมะ!! พี่มันอ่อนเเอ สู้ผู้หญิงตัวเเค่นี้ก็ไม่ได้ เราเลิกกันเถอะ"เเล้วยัยเด็กนั่นก็เดินออกไป ฮ่าๆ สะใจชะมัด

 

"เอ้า! เอาไปเลย เเต่ชั้นจะต้องชนะเธอให้ได้เลยคอยดู"โทโฒะยื่นกุญเเจรถมาให้ชั้น เเล้วก็บ่นอุบอิบ

 

"นี่ ก่อนจะท้าคนอื่น หัดสำรวจตัวเองก่อนดีกว่านะ ไม่ใช่ปากพร้อยไปท้าคนอื่นสุ่มสี่สุ่มห้า เเล้วก็เลิกคิดที่จะมา

ท้าชั้นเเข่งรถอีกนะ ฝึกให้ตายนายก็ไม่มีทางชนะชํ้นได้หรอกนะ เเล้วก็เลิกทำตัวคิดว่าผู้หญิงไร้ค่า ดูอย่างยัยนั่น

สิ ทิ้งนายไปเพราะอะไรล่ะ เพราะนายเเพ้ชั้นไง เเล้วชั้นก็จะเป็นคนที่ทำให้ผู้ชายอย่างนายรู้ว่าผู้หญิงมันไม่ได้

เเพ้ผู้ชายเสมอไปหรอกนะ" ชั้นเบื่อจริงๆกับผู้ชายประเภทนี้ ชั้นจำได้เเล้วว่าเค้าคือใคร ไอ้เพลย์บอยของ

โรงเรียนนี่เอง

 

"เเก้ว เเล้วชั้นจะทำให้เธอรู้ว่าชั้นก็สามารถชนะคนเเบบเธอได้เหมือนกัน" โทโมะพูด เเล้วก็เดินออกไป คิดจะ

ชนะชั้นหรอ ฝันไปเถอะ ไอเพลย์บอย

 

      ปัจจุบัน

 

  ใช่ ตอนนี้นายชนะชั้นเเล้ว ชนะทั้งกายเเละใจของชั้นเลย ชั้นเหยียบคันเร่งเต็มที่ก่อนที่จะมาหยุดลงตรงศูนย์

กีฬาที่เราเจอกันครั้งเเรก ชั้นก้าวขาเดินเข้าไปอย่างเงียบๆ เเล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ ชั้นเห็นรถสปอร์ตคัน

หรูกำลังเคลื่อนตัวอยู่ในสนามเเข่งรถเเห่งนี้ ตอนนี้มันก็ดึกมากเเล้วเค้าไม่คิดที่จะหยุดเลยรึไง? ชั้นต้องเป็นคน

หยุดนายเอง เเล้วชั้นก็เดินเข้าไปขวางหนารถนายนั่น เเล้วรถคันนั้นจะเบรกอย่างกะทันหัน เค้าลงมาจากรถเเล้ว

 

"เเก้ว เธอ..มาทำอะไรที่นี่"เเววตาของเค้าช่างเศร้าเหลือเกิน

 

"ชั้น..ชั้นมาหยุดนาย ชั้นอยากให้นายเลิกทำเเบบนี้ซะ"

 

"ไม่ได้!! ชั้นยังมีเรื่องที่ยังทำไม่สำเร็จเลย"เค้าพูดด้วยเเววตามุ่งมั่น

 

"นายทำสำเร็จเเล้ว นายชนะชั้นเเล้ว ชนะการเเข่งรถ ชนะทุกอย่าง รวมถึง..หัวใจชั้นด้วย"

 

"เเก้ว..เธอหมายความว่า"

 

"ใช่!! ชั้นรักนาย โทโมะ!!"

 

"เเก้วงั้นเเสดงว่าเธอมีชั้นในสายตาเเละหัวใจเธอเเล้วใช่มั้ย"เค้าพูดเเล้วยิ้มออกมา

 

"ใช่ ชั้นมีนายมาตั้งนานเเล้ว"พอสิ้นเสียงชั้นเค้าก็เข้ามากอดชั้นทันที มันเป็นกอดที่อบอุ่นมากจริงๆ

 

"ชั้นรักเธอนะ รักมาตั้งนานเเล้ว"

 

"ชั้นก็รักนาย"ชั้นูดพร้อมยกมือขึ้นกอดเค้า พอได้ซักพักชั้นกับโทโมะก็ต้องผละออกจากกันเพราะที่เเห่งนี้ไม่ได้

มีเเค่ชั้นกับโทโมะน่ะสิ 

 

"เฮ้!! มีคู่รักเพิ่มอีกเเล้ว อย่างนี้ต้องฉลอง เเล้วเราจะไปกินบาร์บีคิวที่ไหนดีล่ะ คราวนี้"ป๊อปปี้พูด พร้อมหันไป

มองฟางด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

 

"ไม่นะ ไม่เอาเเล้ว ไม่กินบาร์บีคิวนะ เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นเหอะ ชั้นย่างไม่เป็น"ฟางพูดเเล้วทำหน้าบึ้งใส่ป๊อปปี้

 

"ชั้นว่านะคู่รักคู่ใหม่คงไม่ได้เกิดเเค่นี้หรอก"ชั้นพูดพร้อมหันไปมองหน้าโทโมะ

 

"ใช่ มันต้องมีอีกคู่ซิ คู่ที่ทุกคนรอคอย"โทโมะพูดขึ้นมาสมทบ เเล้วทำให้ชั้น เเละเค้าหัวเราะกันสองคน

 

"หืม? ใครอีกล่ะเนี่ย คู่ที่ทุกคนรอคอย"ยัยฟางนี่เเกไม่รู้จริงๆหรอ

-------------------------------------------------------------------------------------------- 

สนุกไม่สนุกบอกกันด้วยน้าาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา