เรื่องวุ่น...กลายรัก

9.7

เขียนโดย yingyoy

วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.45 น.

  19 ตอน
  49 วิจารณ์
  29.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 11.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

///Keaw Talk///

 

"ชั้นอยาก...ให้นายเลิกยุ่งกับชั้นซะ!!!" ชั้นพูดมันออกไปเเล้ว ชั้นไม่อยากยุ่งกับคนเเบบนี้ ไม่อยากเอาชีวิต

เข้าไปวุ่นวาย ไม่อยากถูกคนนินทา ก็เค้าเป็นคนฮอตนิ อคติชั้นสูงมากเลยใช่มั้ย? ทั้งๆที่ใจชั้น...ไม่อยากจะพูด

ออกไปเเบบนั้น บรรยากาศในสนามเเข่งเงียบลงสนิท ยิ่งตอกย้ำว่าชั้นทำผิดอย่างเเรง! ชั้นตัดสินใจเดินออกมา

จากตรงนั้น ทิ้งให้ทุกคน เเละโทโมะยืนอึ้งกับคำที่ชั้นเอ่ยออกไป

 

หนึ่งอาทิตย์ผ่านพ้นไปหลังจากวันนั้นสิ่งรอบตัวชั้นเปลี่ยนไปไม่เป็นปกติอย่างเเต่ก่อนเลย จะเดินไปไหนมาไหน

ก็มีเเต่คนมอง เเละนินทาว่าชั้นสาระพัด เเละที่สำคัญเค้าคนนั้นก็หายไปจากชีวิตชั้นจริงๆ ชั้นไม่เจอเค้าเลยตั้ง

เเต่วันนั้น 

 

"เเก้ว!!"

 

"อะไรเฟย์"

 

"ชั้นขอถามอะไรเเกหน่อยสิ ทำไมเเกถึงพูดเเบบนั้นกับโทโมะไป"

 

"ไม่มีเหตุผล"

 

"เเกคงจะคิดว่าโทโมะไม่ได้รักเเกจริงๆสินะ"เฟย์พูดอย่างโมโห 

 

"หรือไม่จริง"

 

"เเก้วฟังชั้นนะ ตั้งเเต่โทโมะรู้จักกับเธอ โดนเธอดูถูกต่างๆนาๆ เเพ้เธอตอนเเข่งรถตลอด มันก็เปลี่ยนเป็นคนใหม่

ทันที เมื่อก่อนมันสุงสิงกับผู้หญิงเกือบทั้งโรงเรียน เจ้าชู้ เพลย์บอยไปทั่วก็จริง เเต่ตอนนี้มันไม่ใช่ มันเพ้อเเต่

เธอ มันอยากชนะเธอ อยากให้เธอเห็นมันอยู่ในสายตาบ้าง อยากให้เธอมองมันในเเง่ดีบ้าง อยากให้เธอรู้สึกว่า

มันเป็นคนหนึ่งที่สามารถเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนที่มันรักได้ เเต่เธอกลํบมองมันเป็นตรงกันข้ามตลอด!" เขื่อนพูด

อย่างหนักเเน่นเเละจริงจัง มันทำให้ชั้นยิ่งรู้สึกผิด เเละชาไปทั้งตัว

 

"เธอคิดดูล่ะกัน ว่ามันสามารถเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้เธอหันมายอมรับในตัวมัน เเละเธอก็กลับไปคิดด้วยนะว่าตอน

นี้..มันอยู่ในสายตาเธอบ้างรึป่าว?" เขื่อนพูดให้ชั้นคิดอีกครั้ง ชั้นก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร เเต่ตอนนี้..ชั้นอยากได้เค้า

กลับคืนมา ชั้นรู้สึกเหงาเมื่อไม่มีเค้า

 

"เเกรู้ไหมว่าโทโมะหายไปหนึ่งอาทิตย์เต็มๆตั้งเเต่วันนั้น เเล้วเเกรู้รึป่าวว่าโทโมะหายไปทำไม?"เฟย์ตอกย้ำชั้น

อีกครั้ง ชั้นได้เเต่ส่ายหน้าอย่างสำนึกผิด ตาชั้นร้อนขึ้นเรื่อยๆชั้นพยายามจะกลั้นมันไว้ พยายามอดทนไม่ให้ใคร

เห็นว่าชั้นอ่อนเเอเเค่ไหน เเต่ว่ามันได้ไหลลงมาเเล้ว

 

"โทโมะไปฝึกเเข่งรถเพื่อที่จะชนะหัวใจเเกไง" สิ้นเสียงเฟย์ชั้นก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ชั้นอยากได้เค้ากลับ

คืนมา อยากได้เค้าที่คอยมานั่งริมสนามให้กำลังใจชั้น อยากได้คนที่มากวนประสาท มาตามตื้อชั้นเหมือนเดิม

 

"เเกรู้ใจตัวรึยัง เเกอย่าปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองอีกเลยนะ ชั้นรู้ว่าหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาเเกเจ็บ เเละเเกฝืนมัน

เอาไว้เเค่ไหน คิดให้ดีๆนะเเก้ว เอาเรื่องวันนั้นออกไปซะ เเละคิดดูดีๆ"

 

"ชั้น..ชั้นจะไปหาโทโมะ"ชั้นไม่รอให้ใครได้พูดอะไรต่อ ชั้นรีบวิ่งไปที่สนามเเข่งทันที ที่ที่ชั้นได้ทำให้ตัวเอง

เสียใจ เเต่..เค้าไม่ได้อยู่ที่นี่ เเล้วเค้าอยู่ไหน ชั้นเดินเข้ามาก้ไม่เจอใครเลย โทโมะนายอยู่ไหน น้ำตาชั้นไหล

ลงมาอีกรอบพร้อมกับความเหนื่อยเเละอ่อนเเรง ทำให้ร่างกายชั้นทรุดลงไปนั่งกับพื้น ตอนนี้ทั้งตัว เเละ หัวใจ

ของชั้นมันเจ็บเเละชาไปหมด

'ที่ที่เราเจอกันครั้งเเรก ชั้นจะรอเธออยู่ที่นั่น'อยู่ดีๆเสียงของโทโมะก็ดังเข้ามาในความคิดของชั้น ที่ที่เราเจอกัน

ครั้งเเรกงั้นหรอ...

 

--------------------------------------------------------------------------------------------

เป็นยังไงบ้าง สนุกกันมั้ยเอ่ย เม้นบอกกันด้วยน้าาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา