คุณชายแวมไพร์&ยัยซ่าสุดแสบ(แค&โซ่)

แครอล:กรี๊ดดดดด

.......:เธอ!!!!

แครอล:แย่แล้ว ขณะที่แครอลกำลังจะหนี้

ขวับ!!!

หมอนั่นจับฉันจากด้านหลังไว้หรือเรียกอีกอย่างนึ่งว่าโอบจะด้านหลังอ่ะ!!!!!

.......:จะรีบไปไหนล่ะ หึๆ กลัวหรอ

แครอล:ป่าวลัวซะหน่อยคนอย่างฉันไม่เคยกลัวใครย่ะ

.......:แน่ใจหรอว่าไม่กลัว แฮ่ก!! เสียงเขี้ยวที่งอจากปากหมอนั่น แย่แล้ววววววว

เห้ยไอ้โซ่ไปกันได้แล้ว!!! และแล้วก็มีคนมาขว้างไว้ แล้วหมอนั่นก็ปล่อยฉันและก็วิ่งหาไปกับกำแพง

ฮะกำแพงหรอ!!! ว่าแต่หมอนั่นชื่โซ่หรอแล้วอีกคนล่ะ

แคๆ แครอลๆแคๆ เเอ๊ะ!!เสียงฟ้าเรียกนิ

แคอล:ยุนี้จร้าๆ

ฟ้า:ไปอยู่ไหนมารู้หนือป่าวว่าฉันไปเจอเรื่องประหลาดมาอ่ะแก

แครอล:แน่ใจหรอว่าเธอเจอคนเดี๋ยว ฉันบ่นพึมพม

ฟ้า:อะไรน่ะ!!

แครอล:ป่าวๆ

ฟ้า:ฉันว่าเราสองคนแยกย้ายกันกลับบ้านดีกว่าน่ะเดี๋ยวพี่เยนกับแจมจ่ะว่าเอาน่ะ

แครอล:จร้าๆ

ZZZZZZzzzzzzZZZZzzzzzzz

เช้าวันรุ่งขึ้น ณ มหาวิทยาลัย Kamikaze

มหาลัยKamilkaze

จินนี่:สวัสดีจร้านักเรียนทุกคน

นักเรียนทุกคน สวัสดีครับ/ค่ะ

จินนี่:วันนี้ครูมีนักเรียนมาใหม่สองคนจร้า

o.o /นักเรียนทุกคนยกเว้น แครอลกับฟ้า

หวาย:หล่อจังเนอะแก หวายพูดกับมีน

มีน:โดยฉเพาะคนขวาอ่ะ

หวาย:แต่ฉันต้องคนใส่แว่นอ่ะ

จินนี่:เธอสองคนแนะนำตัวให้เพื่อนรู้กันหน่อยสิจ๊ะ

นิว:สวัสดีครับผมชื่อนิวน่ะครับ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะครับ

โซ่:สวัสดีครับผมโซ่ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ

ฟ้า:แคๆ ฉันว่าสองคนนี้ท่าทาทำเอาสาวๆห้องเราใจละลายเลยเนอะ

แครอล:ก็งั้นๆแหละไม่เห็นจะมีอะไรดีเลยแต่ฉันว่าสองคนนี้หน้าตาคุ้นๆน่ะเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนอ่ะแกว่าป่ะฟ้า

ฟ้า:ใช่ๆคุ้นมันคุ้นมากอ่ะแต่จำไม่ได้ว่าเคยเจอกันตอนไหนน่ะ

จินนี่:เอาล่ะสาวๆเลิกเพ้อได้แล้ว ส่วนโซ่ก็ไปนั่งข้างแครอลน่ะ แล้วนิวตรงฟ้ายังว่างอยู่นิวก็นั่งข้างฟ้าน่ะจ๊ะ

แค/ฟ้า/OoO

พักเที่ยง

ฉันกับฟ้าแยกกันไปพักเที่ยงเพราะฟ้าไปหาพี่แจมับพี่เนยเห็นบอกว่ามีแขกมา

ฉันกำลังเดินลงไปพักเที่ยงแ...อุ๊บ!!! ฉันยังไม่ได้ทันพูดคำว่าแต่ ก็มีมือมาปิดปากฉัน

ฉันหันหาไปดูเห้ย!!นายโซ่นินายนั้นเอามือออกจากปากฉันแต่ไม่ได้ปล่อยฉัน นายนั้นกอดฉัน อะไรน่ะกอดหรอ!!

แครอล:ปล่อยฉันน่ะ

โซ่:เมื่อคืนยังไม่ได้จักการเธอเลย

แครอล:อะไรน่ะเมื่อคืนเป็นนายเองหรอ อย่าบอกน่ะว่านายเป็นแวมไพร์นายมันเลว ฉันพูดพร้อมกับผลักแล้วรู้สึกว่าหมอนั่นดูโกรทมากด้วยแหละ

โซ่:นี่เธอกล้าด่าฉันหรอดีแหละ

อุ๊บบบ!! OoOนายนั่นขโมยจูบแรกของฉัน แย่แล้ว โซ่จูบแครอลซักสองสามนาทีจูบโดยไม่อายฉายาใครทีเดินผ่านไปผ่านมาโดยฉเพราะมีนที่ยืนอึ่งอยู่นาน แล้วนายนั่นก็ถอนจูบออก

แครอล:จูบแรกของฉัน!!

โซ่:อะไรน่ะจูบแรกของเธอหรอ หึๆ หมอนั่นหำเราะในลำคอ

แครอล:นายทำแบบนี้ไม่ได้น่ะ

โซ่:ทำไมฉันจะทำไม่ได้ในเมื่อถ้าพี่เธอไม่มีพี่สาวของฉันช่วยไว้มันก็คงไม่มีมหาลัยนี้พี่ของเธอก็คงจะล้มละลาย

เพราะอย่างนั้นพี่ครอบครัวของเธอติดหนี้ฉัน!!! โซ่พูดแล้วเดินออกไป

ฉันจึงรีบไปหาพี่เนยกับแจมและฟ้า

ปัง!!!ฉันเปิดประตูห้อง ผ.อ

แครอล:ไหนพี่บอกว่าเราไม่มีหนี้ไงค่ะ

เนย:พี่ขอโทษจ่ะ ที่พี่ไม่ได้บอก

ฟ้า:แคฉันว่าเธอนั่งก่อนเถอะน่ะ

แครอล:ก็ได้!!

แจม:เอ่อแครอล นี้คือพี่ขนมจีนพี่สาวของโซ่ และ นิว พี่แจมพูดพร้อมกลับชี้ไปที่ขนมจีน

ขนมจีน:สวัสดีจร้าฉันพี่สาวของโซ่และนิว

แครอล:สวัสดีค่ะ

ขนมจีน:งั้นฉันขอกลับก่อนน่ะ

ทุกคน /ค่ะ

เนย:เราติดหนี้พี่ขนมจีนอยู่เยอะมากเพราะฉะนั้นก็ต้องดูเเลน้องของเค้าให้ดีน่ะฟ้าแค

แจม:เข้าใจมั้ยทุกคน

ฟ้า:เข้าใจค่ะ

แครอล!! พี่เนยเรียฉัน

แครอล:ค่ะๆ