คุณชายแวมไพร์&ยัยซ่าสุดแสบ(แค&โซ่)

แครอล:กรี๊ดดดดด
.......:เธอ!!!!
แครอล:แย่แล้ว ขณะที่แครอลกำลังจะหนี้
ขวับ!!!
หมอนั่นจับฉันจากด้านหลังไว้หรือเรียกอีกอย่างนึ่งว่าโอบจะด้านหลังอ่ะ!!!!!
.......:จะรีบไปไหนล่ะ หึๆ กลัวหรอ
แครอล:ป่าวลัวซะหน่อยคนอย่างฉันไม่เคยกลัวใครย่ะ
.......:แน่ใจหรอว่าไม่กลัว แฮ่ก!! เสียงเขี้ยวที่งอจากปากหมอนั่น แย่แล้ววววววว
เห้ยไอ้โซ่ไปกันได้แล้ว!!! และแล้วก็มีคนมาขว้างไว้ แล้วหมอนั่นก็ปล่อยฉันและก็วิ่งหาไปกับกำแพง
ฮะกำแพงหรอ!!! ว่าแต่หมอนั่นชื่โซ่หรอแล้วอีกคนล่ะ
แคๆ แครอลๆแคๆ เเอ๊ะ!!เสียงฟ้าเรียกนิ
แคอล:ยุนี้จร้าๆ
ฟ้า:ไปอยู่ไหนมารู้หนือป่าวว่าฉันไปเจอเรื่องประหลาดมาอ่ะแก
แครอล:แน่ใจหรอว่าเธอเจอคนเดี๋ยว ฉันบ่นพึมพม
ฟ้า:อะไรน่ะ!!
แครอล:ป่าวๆ
ฟ้า:ฉันว่าเราสองคนแยกย้ายกันกลับบ้านดีกว่าน่ะเดี๋ยวพี่เยนกับแจมจ่ะว่าเอาน่ะ
แครอล:จร้าๆ
ZZZZZZzzzzzzZZZZzzzzzzz
 
เช้าวันรุ่งขึ้น ณ มหาวิทยาลัย Kamikaze
มหาลัยKamilkaze
จินนี่:สวัสดีจร้านักเรียนทุกคน
นักเรียนทุกคน สวัสดีครับ/ค่ะ
จินนี่:วันนี้ครูมีนักเรียนมาใหม่สองคนจร้า
o.o /นักเรียนทุกคนยกเว้น แครอลกับฟ้า
หวาย:หล่อจังเนอะแก หวายพูดกับมีน
มีน:โดยฉเพาะคนขวาอ่ะ
หวาย:แต่ฉันต้องคนใส่แว่นอ่ะ
จินนี่:เธอสองคนแนะนำตัวให้เพื่อนรู้กันหน่อยสิจ๊ะ
นิว:สวัสดีครับผมชื่อนิวน่ะครับ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะครับ
โซ่:สวัสดีครับผมโซ่ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ
ฟ้า:แคๆ ฉันว่าสองคนนี้ท่าทาทำเอาสาวๆห้องเราใจละลายเลยเนอะ
แครอล:ก็งั้นๆแหละไม่เห็นจะมีอะไรดีเลยแต่ฉันว่าสองคนนี้หน้าตาคุ้นๆน่ะเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนอ่ะแกว่าป่ะฟ้า
ฟ้า:ใช่ๆคุ้นมันคุ้นมากอ่ะแต่จำไม่ได้ว่าเคยเจอกันตอนไหนน่ะ
จินนี่:เอาล่ะสาวๆเลิกเพ้อได้แล้ว ส่วนโซ่ก็ไปนั่งข้างแครอลน่ะ แล้วนิวตรงฟ้ายังว่างอยู่นิวก็นั่งข้างฟ้าน่ะจ๊ะ
แค/ฟ้า/OoO
พักเที่ยง
ฉันกับฟ้าแยกกันไปพักเที่ยงเพราะฟ้าไปหาพี่แจมับพี่เนยเห็นบอกว่ามีแขกมา
ฉันกำลังเดินลงไปพักเที่ยงแ...อุ๊บ!!! ฉันยังไม่ได้ทันพูดคำว่าแต่ ก็มีมือมาปิดปากฉัน
ฉันหันหาไปดูเห้ย!!นายโซ่นินายนั้นเอามือออกจากปากฉันแต่ไม่ได้ปล่อยฉัน นายนั้นกอดฉัน อะไรน่ะกอดหรอ!!
แครอล:ปล่อยฉันน่ะ
โซ่:เมื่อคืนยังไม่ได้จักการเธอเลย
แครอล:อะไรน่ะเมื่อคืนเป็นนายเองหรอ อย่าบอกน่ะว่านายเป็นแวมไพร์นายมันเลว ฉันพูดพร้อมกับผลักแล้วรู้สึกว่าหมอนั่นดูโกรทมากด้วยแหละ
โซ่:นี่เธอกล้าด่าฉันหรอดีแหละ
อุ๊บบบ!! OoOนายนั่นขโมยจูบแรกของฉัน แย่แล้ว โซ่จูบแครอลซักสองสามนาทีจูบโดยไม่อายฉายาใครทีเดินผ่านไปผ่านมาโดยฉเพราะมีนที่ยืนอึ่งอยู่นาน แล้วนายนั่นก็ถอนจูบออก
แครอล:จูบแรกของฉัน!!
โซ่:อะไรน่ะจูบแรกของเธอหรอ หึๆ หมอนั่นหำเราะในลำคอ
แครอล:นายทำแบบนี้ไม่ได้น่ะ
โซ่:ทำไมฉันจะทำไม่ได้ในเมื่อถ้าพี่เธอไม่มีพี่สาวของฉันช่วยไว้มันก็คงไม่มีมหาลัยนี้พี่ของเธอก็คงจะล้มละลาย
เพราะอย่างนั้นพี่ครอบครัวของเธอติดหนี้ฉัน!!! โซ่พูดแล้วเดินออกไป
ฉันจึงรีบไปหาพี่เนยกับแจมและฟ้า
ปัง!!!ฉันเปิดประตูห้อง ผ.อ
แครอล:ไหนพี่บอกว่าเราไม่มีหนี้ไงค่ะ
เนย:พี่ขอโทษจ่ะ ที่พี่ไม่ได้บอก
ฟ้า:แคฉันว่าเธอนั่งก่อนเถอะน่ะ
แครอล:ก็ได้!!
แจม:เอ่อแครอล นี้คือพี่ขนมจีนพี่สาวของโซ่ และ นิว พี่แจมพูดพร้อมกลับชี้ไปที่ขนมจีน
ขนมจีน:สวัสดีจร้าฉันพี่สาวของโซ่และนิว
แครอล:สวัสดีค่ะ
ขนมจีน:งั้นฉันขอกลับก่อนน่ะ
ทุกคน /ค่ะ
เนย:เราติดหนี้พี่ขนมจีนอยู่เยอะมากเพราะฉะนั้นก็ต้องดูเเลน้องของเค้าให้ดีน่ะฟ้าแค
แจม:เข้าใจมั้ยทุกคน
ฟ้า:เข้าใจค่ะ
แครอล!! พี่เนยเรียฉัน
แครอล:ค่ะๆ