My warning คำเตือน!!เปลี่ยนใจมารักฉันซะ
เขียนโดย 
ruktomokaew
วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.08 น.
แก้ไขเมื่อ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2556 14.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่อง My warning คำเตือน!!เปลี่ยนใจมารักฉันซะ
"จะไปแล้วหรอคะเขื่อน" เสียงใสๆของเฟย์เอ่ยถามคนที่กำลังใส่เสื้อผ้าหลังจากที่เค้าและเธอเพิ่งจะมีความสุขกันไป
"อืม..."
"ทำไมเขื่อนไม่เห็นจะสนใจเฟย์เหมือนเมื่อก่อนเลยล่ะคะ เฟย์ก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะ" เฟย์รีบเข้าไปออดอ้อนเขื่อน
"อย่าทำตัวน่ารำคาญน่าเฟย์...เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย" คำพูดของเขื่อนแทบทำให้เฟย์ยืนไม่อยู่...
"เราเป็น'แฟน'กันไง นี่เขื่อนจำไม่ได้หรอ..." เฟย์เอ่ยออกมาทั้งน้ำตาแต่นั่นก็ใช่ว่าเขื่อนจะสน
"งั้นเราก็'เลิก'กันซะเหอะเฟย์" เขื่อนพูดจบก็เดินออกไปทิ้งให้เฟย์ทรุดตัวร้องไห้พร้อมกับกำมือแน่นในหัวมีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้นนั่นคือ...แก้แค้น
"ถ้าฉันไม่ความสุข พวกแกก็ต้องไม่มีความสุข!!"
---------------------------------------------------------------------------------------
2 เดือนต่อมา
"ฮึกๆออกไปนะไอ้บ้า!!" แก้วผลักร่างของโทโมะที่พยายามจะเข้ามาหาเธออีกรอบ
"ทำไมแตะนิดแตะหน่อยไม่ได้เลยรึไง'ได้'กันมาก็ไม่รู้กี่ล่ะ" โทโมะพูดแล้วเหยียดยิ้มไปให้แก้วที่นั่งขดตัวหนีเค้าอยู่
"หยุดพูดนะ! เดี๋ยวอีกสองวันฉันก็จะได้หมั้นกับพี่เขื่อนแล้วเพราะฉะนั้นนายช่วย้เลิกยุ่งกับชีวิตฉันซะที!!"
"เหอะ! นี่เธอกำลังบอก'ผัว'ตัวเองให้เรื่องยุ่งงั้นหรอ...จะบ้ารึไง!" อย่างไงซะโทโมะก็ไม่ยอมให้เธอได้ไปหมั้นกับใครหน้าไหนทั้งนั้นแหละ!
"นายหยุดพูดนะ! ออกไปจากห้องฉันได้แล้วออกไป!" แก้วตะหวาดลั่นห้องแบบที่โทโมะไม่เคยมาก่อน
"หึ! เดี๋ยวว่างๆจะมาหาใหม่นะจ๊ะ'เมีย'จ๋า"
หลังจากที่โทโมะออกไปจากห้องของเธอแก้วก้รีบล็อคประตูทันที ตอนนี้เธออยู่ที่คอนโดหรูใจกลางเมือง เธอต้องย้ายชีวิตมาอยู่ที่นี่เพราะกลัวว่าททางบ้านจะรู้เรื่องเธอกับโทโมะที่...ชั่งมันเหอะ! แก้วได้แต่นับวันถอนหลังรอว่าเมื่อไรจะถึงวันหมั้นวันที่เธอจะได้ตัดขาดจากโทโมะเสียเพราะอย่างไงซะเธอขึ้นว่ามีเจ้าของแล้วเค้าจะไม่กล้ามาข้องแวะกับเธอและโดยเฉาพคนที่เป็น'เจ้าของ'ยังเป็นเพื่อนรักของ้ฃเค้าด้วยแล้ว เธอค่อนข้างวางใจไปได้เปราะนึง
ก๊อก~ ก๊อก~~
"..." แก้วรีบวิ่งไปแต่งตัวก่อนจะจัดทุกอยบ่างให้เป็นปกติแล้วจึงเดินไปเปิดประตู
"หึ! สวัสดีน้องแก้ว..." แก้วอึ้งไปชั่วขณะเมื่อเห็นผู้มาเยือนคนใหม่
"พี่เฟย์..."
"เป็นไงถึงกับอึ้งเลยหรอ...แล้วนี่จะไม่ชวน'แขก'เข้าห้องหน่อยหรอจ๊ะ" เฟย์ส่งยิ้มร้ายให้กับแก้วผ่านทางคำพูดที่แสนจะเชือดเฉือดนั่น!
"เชิญค่ะ..." สุดท้ายแก้วก็ต้องหลีกทางให้เฟย์ได้กระแทกส้นสูงของตนเองใส่พื้นเดินเข้าไป...
เฟย์ถอดแว่นตาสีชาออกแล้วเก็บใส่กระเป๋าก่อนจะเดินสำรวจรอบๆห้องนี้ในขณะที่แก้วเดินไปเอาน้ำมาให้ เฟย์เดินไปเรื่อยๆและมาหยุดนั่งที่โซฟากลางห้อง ก่อนที่เจ้าของห้องจะเดินเข้ามานั่งด้วย
"อยู่คนเดียวหรอ..."
"ค่ะ..."
"คงเหงาแย่สินะ..."
"นิดหน่อยค่ะ..."
"ก็คงจะต้องเป็นอย่างนั้น...เธอน่ะมีของ'กิน'ไม่ได้ขาดปากอยู๋แล้วนี่ ไม่สนว่าของใครซะด้วย...หึๆ! ถ้าเป็นคนอื่นฉันคงจะไม่ว่าหรอกนะแต่ถ้าเป็นคน'ของฉัน'เธอไม่มีสิทธิ์มายุ่ง!" เฟย์จงใจจิกตาใส่แก้ว แก้วที่เริ่มรู้ว่าตนเองไม่ปลอดภัยแต่ก็พยายามทำใจดีสู้เสือ
"เอ่อ...ถ้าหมายถึงพี่เขื่อน แก้วว่าพี่เฟย์กำลังเข้าใจผิดนะคะ"
"ใช่ฉันเข้าใจผิด...ผิดที่คิดว่าแกจะไม่แย่งเค้าไปจริงๆไง!! แกรู้มั้ยเมื่อ2เดือนที่แล้วเค้าบอก'เลิก'ฉันเพราะแก!! จนฉันนอนทรมไปเป็นเดือนๆ!"
"..."
"เพราะแก...เพราะบอกว่าให้ควาามหวังเค้า เพราะแกคนเดียว! แต่จะบอกอะไรให้นะ...ฉันไม่ยอมหรอกใครที่มันทำ'ฉันเจ็บ'มันจะ'เจ็บกว่า'ฉันเป็นร้อยเท่า!"
"..."
"โดยเริ่มที่วันพรุ่งวันนี้...ฉันไม่มีทางปล่อยให้พวกแกมีความสุขบนความทุกข์ของฉันหรอ...ต่อให้ฉันจะไม่ได้เขื่อนคืนมาแล้วก็ตามแต่นั่น...ก็ใช่ว่าฉันจะแคร์" เฟย์ยิ้มเยาะพรางจิบน้ำที่แก้วเอามาให้
"พี่เฟย์คะ...แก้วว่าพี่เฟย์ปล่อยวางเถอนะคะ...ขืนทำอย่างนี้ไปพี่ก็ไม่ได้อะไรอยู่ดี"
"ทำไมฉันจะไม่ได้! ฉันก็ได้'ความสุข'ไง"
"..."
"สุขที่จะต้องเห็นพวกแกเป็นทุกข์...สุขที่เป็นของฉันเพียงคนเดียวและสุขที่จะได้เห็น...เขื่อนทรมานฮ่าๆๆ" เฟย์หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง จนแก้วเริ่มหวาดระแวงมากกว่าเดิม
"ทำไมเริ่มกลัวฉันแล้วหรอ ฉันจะบอกอะไรให้นะ...ที่ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะพวกแก! ทั้งแก ทั้งเขื่อน พวกแกทำให้ฉันเหมือนบ้า! ทรมานฉันให้ตายทั้งเป็น! แกไม่เคยรู้ว่าฉันนอนร้องไห้ทุกคืนตั้งแต่มีเรื่องบ้าๆพวกนี้เกิดขึ้นมา!"
"..."
"และมันถึงเวลาแล้วที่ฉันจะ'เอาคืน'พวกแกอย่างสาสม!!" เฟย์บอกพร้อมลุกขึ้นแล้วคว้าแก้วน้ำที่ยังมีน้ำเหลือเกินครึ่งแก้วสาดใส่ร่างบางตรงหน้าทันทีแล้วเดินกระแทกเท้าออกจากห้องนี้ไป
"..." แก้วนั่งปาดน้ำออกจากใบหน้าของเธอก่อนจะวิ่งไปล็อคประตูอย่างเดิมแล้วรีบอาบน้ำเข้านอนทันที
เธอไม่พร้อมที่จะเจอเรื่องแบบนี้จริงๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอคงจะเฆ้นแก่ตัวไปจริงๆอย่างที่เฟย์บอกนั่นแหละ เพราะเธอต้องการให้โทโมะออกจากชีวิตของเธอเลยดึงเขื่องเข้ามาช่วยแต่แล้วเป็นไง...เธอลืมไปแล้วหรอว่าเขื่อนก็มีเฟย์อยู่แล้วทั้งคน! แก้วได้แต่โทษตัวเองที่ทำอะไรไม่ยอมคิดให้รอบครอบเสียก่อนมันก็สมควรแล้วกับสิ่งที่เธอจะได้รับ...
+
+
+
วันหมั้น~
"เสร็จรึยังยัยแก้วนี่ใกล้จะได้เวลาแล้วนะ" กิ่งเดินเข้ามาถามน้องสาวตนเองที่นั่งหน้าซีดภายในห้องตนเองที่บ้าน
"เสร็จแล้วค่ะ..."
"งั้นไปกันเลย เอ้าๆไหวมั้ยนั่นแก" กิ่งรีบเข้าไปพยุงร่างของน้องสาวตนเองที่เซจะล้มลงไปกองกับพื้น
"ไหวค่ะ แก้วว่าเรารีบลงไปเหอะค่ะเดี๋ยวผู้ใหญ่จะรอ"
"แก้วลงมาแล้ว..." เสียงใครสักคนเอ่ยขึ้นทำให้ผู้คนข้างล่างต่างพากันมารวมกันอยู่ที่ห้องนั่เล่นที่ใช้เป็นสถานที่จัดงานหมั้นโดยมีพี่เขื่อนนั่งอยู่ก่อนแล้ว
"วันนี้น้องแก้วสวยมากเลยครับ" พอนั่งปุ๊ปเขื่อนก็เอ่ยทักทันที
"ค่ะ..."
หลังจากที่พิธีการผ่านไปได้สักระยะนึง จนมาถึงเวลาสำคัญเวลาที่เขื่อนจะต้องสวมแหวนให้แก้วและแก้วเองก็ต้องสวมแหวนให้เขื่อนด้วยเช่นกัน... วันนี้แก้วยังไม่เห็นโทโมะเลยสงสัยเค้าคงจะไม่มาและเธอหวังว่าเค้าคงจะหายออกไปจากชีวิตทันที แม้ว่าจะรู้สึกแปลกไปหน่อยก็ตามเถอะ
"เดี๋ยวสิคะ..." เสียงผู้หญิงคนนึงเอ่ยดังขึ้นมาจากทางประตูหน้าบ้าน ผู้คนในงานพากันแหวกทางให้เธอและเขื่อนได้เห็นผู้หญิงคนนั้นชัดๆ
"เฟย์!!"
...ruktomokaew...
-------------------------------------------------------------------------------------------------เรื่องนี้ชักจะเละเข้าไปทุกวันๆ5555แถมยังมีโรคจิตหน่อยๆอีก แต่นี่ก็ยังไม่เท่า...ไม่บอกๆเก็บไว้เป็น'ความลับ'ดีฝ่าาาาาาาาา 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
