รักครั้งนี้....พี่ชายห้าม

9.6

เขียนโดย เกร็ดแก้ว

วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.50 น.

  13
  54 วิจารณ์
  21.87K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 13.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังจากนั้นโทโมะก็มาบ้านเขื่อนเพื่อจีบแก้วทุกวัน แต่ดูท่าทีเหมือนแก้วจะไม่มีใจให้โทโมะจึงคิดแผนจีบไปเรื่อยๆจนกว่าแก้วจะใจอ่อนยอมรับรักตนเอง
ณ ปัจจุบัน
"แก้วไปดูหนังกับพี่มั้ย"โทโมะเอ่ยปากชวนหญิงสาว
"ไม่คะแก้วเรียนอยู่ไม่อยากคิดเรื่องอื่น"แก้วตอบปฎิเสธ
"งั้นพี่ช่วยติวให้เอามั้ย"โทโมะถามหญิงสาว
"ไม่ต้องหรอกคะ พี่ไม่ไปทำงานรึไง พี่เขื่อนก็ทำงานบริษัทพ่อแม่พี่นิ"แก้วยังคงปฎิเสธพร้อมกับมองโทโมะ
"พี่ไม่ต้องไปก็ได้ แก้วลืมไปแล้วหรอว่าบ้านพี่รวยพี่ไม่จำเป็นต้องทำงานก็ได้"โทโมะตอบแก้วพร้อมกับมองริมฝีปาก
"เพราะพี่คิดแบบนี้ไงแก้วถึงไม่ชอบ"แก้วเดินเข้าห้องครัว
"เดินหนีทำไมล่ะที่รัก"โทโมเดินตามแก้วเข้ามาในห้องครัว และกอดจากด้านหลัง
"แก้วจะกินขนมนะ พี่มากอดแก้วทำไม"แก้วถามและมองชายหนุ่ม
"แก้วก็กินไปสิพี่ไม่ได้ว่าไรแก้วนิ"โทโมะตอบพร้อมกับนัวเนียในตัวหญิงสาว
"พี่โมะแก้วพอเถอะแก้ว...แก้ว"หญิงสาวเริ่มเคลิ้ม
"แก้วน่ารักมากเลยรู้มั้ย"โทโมะบอกหญิงสาวพร้อมกับดูดคอไปเรื่อยๆ
"พี่โมะพอเถอะ"หญิงสาวยังคงยืนยันคำเดิมและผลักโทโมะออกไป จากนั้นก็เดินออกไปที่ห้องนั่งเล่น
"พี่ขอทีเถอะแก้ว แก้วน่ารักจนพี่ห้ามใจไม่อยุ่แล้วจริงๆ"โทโมะเดินตามแก้วไปที่ห้องนั่งเล่น
"แก้วเรียนอยุ่นะพี่โมะ รอแก้วอีกนิดเดียวไม่ได้รึไง"หญิงสาวมองชายหนุ่ม
"พี่รอไม่ไหว พี่รักแก้ว"ชายหนุ่มเดินไปนั่งที่โซฟา
"ทำไมพี่ไม่ไปจีบคนอื่นเลยล่ะ ถ้ารอไม่ไหว"หญิงสาวถาม
"ไม่อะพี่จะรอแก้ว"พอพูดจบชายหนุ่มจึงดึงหญิงสาวมานั่งตักของตนเอง
"เฮ้ย พี่โมะจะทำไร"หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาที่อ่อนโยน
"นะแก้วพี่ขอเถอะ"ชายหนุ่มเริ่มประกบปากหญิงสาว ส่วนมือก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของหญิงสาวออก ทีละเม็ดๆ
"พี่โมะแก้วขอร้องอย่าทำแบบนี้"หญิงสาวอ้อนวอนแต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่หยุดง่ายๆ
ชายหนุ่มจึงจับหน้าอกของหญิงสาวอย่างเมามัน และ ถอดเสื้อของตัวเองออก และเริ่มดูดซอกคอที่ขาวๆของหญิงสาวไปเรื่อยๆ
"อ้า...อือ...พี่โมะพอเถอะ"แก้วร้องด้วยความตกใจก่อนที่ชายหนุ่มจะใช้มือถอดกางเกงหญิงสาวออก
 
ปิดบังกันทำไมเธอไม่พูดอะไรซักคำ ฉันเห็นรอยช้ำที่แขนและที่แววตาของเธอ เสียงมือถือชายหนุ่มดังขึ้น ชายหนุ่มต้องรีบลุกไปรับโทรศัพท์อย่างหงุดหงิด แก้วรีบใส่เสื้อผ้าแล้วเดินขึ้นห้องไปหยิบหนังสือลงมาอ่าน
 
"โทรมามีไรวะไอ้เขื่อน"ชายหนุ่มถามด้วยความโมโห
"ไม่มาทำงานวะ สายแล้วนะเนี่ย"เขื่อนถามด้วยความเป็นห่วง
"ไม่อะแวะกินไรหน่อยหิววะ"ชายหนุ่มตอบกลับไป
"งั้นก็ได้ๆไม่มาก็ไม่เป็นไร"เขื่อนพูดกับเพื่อนตนเอง
"เออๆแค่นี้แหละ"โทโมะจึงวางสาย แล้วมองเห็นแก้วลงมาข้างล่างพอดี
"แก้ว"โทโมะรีบเดินมาหาหญิงสาวที่เดินอ่านหนังสือลงมา
"มีไรคะ"หญิงสาวก้มหน้าก้มตาอ่านแต่หนังสือ
"แก้วเป็นไร"ชายหนุ่มถามด้วยความเป็นห่วง
"เปล่าคะๆไม่ได้เป็นไร"หญิงสาวตอบโดยที่ไม่ได้มองหน้าชายหนุ่ม
"ไปเที่ยวกับพี่มั้ย"
"ไม่คะ พี่เขื่อนไม่อนุญาติแน่"
"น่านะก็อย่าบอกมันสิ ไปภูเขาดีมั้ยจะได้เห็นวิวสวยๆ"ชายหนุ่มชักชวน
"ไม่คะ แก้วไม่ไปกับพี่หรอก พี่เขื่อนไม่ให้ไปแน่"หญิงสาวตอบ
"งั้นแก้วมาเป็นแฟนพี่ก่อนสิ"ชายหนุ่มกอดหญิงสาวจากด้านหลัง
"ถามพี่เขื่อนดูก่อนสิคะ พี่เขื่อนเค้าจะตอบว่าอะไร"หญิงสาวแกะมือชายหนุ่มออกจากเอว
"มันต้องไม่ให้แน่ มันหวงแก้วอย่างกับอีกาหวงไข่"
"พี่ก็รู้นิแล้วมาถามแก้วทำไมล่ะ"
"งั้นเรามาต่อกันมั้ย"ชายหนุ่มจึงประกบปากหญิงสาวเบาๆแล้วเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อ
"อือ...อา...อ้าสสส...พอเถอะพี่โมะ"หญิงสาวผลักชายหนุ่มออก
"แก้ว"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองหน้าหญิงสาว
"ถ้าพี่ทำอีกแก้วโกรธพี่แน่คอยดูสิ"หญิงสาวขู่
"ก็ได้คร้าบ งั้นพี่ไปก่อนนะ"ชายหนุ่มเดินออกจากบ้าน
"คะ"หญิงสาวตอบ
"เดี๋ยวพี่จะมาใหม่นะคร้าบ"ชายหนุ่มอ้อน
"ได้คะ พี่รีบไปเถอะเดี๋ยวพี่เขื่อนมา"หญิงสาวตอบ
"คร้าบ"ชายหนุ่มโบกมือลาแล้วขับรถกลับบ้าน
 
***เดี๋ยวอัพให้ต่อนะครับ รออีกนิด***
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา