สุดที่รัก ผมเกลียดคุณ

 
 
“ฮือๆ”แก้วที่ถูกโทโมะอุ้มมาก็ยังร้องไห้ด้วยความเจ็บ
 
“ร้องไห้เป็นเด็กๆไปได้แผลแค่นี้”โทโมะว่าก่อนจะวางแก้วลงที่โซฟาบนห้องนอนก่อนจะวิ่งเอากล่องพยาบาลมาทำแผลให้แก้ว
 
“ก็มันเจ็บนิ นายลองมั่งมั้ยล่ะ”แก้วว่ากลับ
 
“พอดีว่าชั้นไม่ได้ซุ่มซ่ามอ่านะ เลยเจออะไรแบบนี้ยากมาก”โทโมะยิ้มก่อนจัดการล้างแผลแก้วและเริ่มเอาแอลกอฮอล์ทา
 
“อ้ะ แสบบ ไม่เอา”แก้วร้อง
 
“ละแผลมันจะสะอาดได้ไงเล่าอยู่เฉยๆสิ”โทโมะดุ แก้วกลั้นเสียงร้องก่อนจะเอาเล็บจิกมือตัวเองเพื่อระบายความเจ็บจนมือแดงมาก
 
“เกาะไหล่ชั้นก็ได้นะเพราะต่อไปชั้นจะทายาแดงละ”โทโมะเห็นแก้วจิกมือตัวเองก็บอกก่อนจะเอาสำลีจุ่มยาแดง
 
“อ๊ะ”แก้วร้องแล้วเอามือโผเกาะโทโมะทันที แก้วกอดโทโมะแน่นจนชายหนุ่มอึ้ง
 
 
ตึกๆ
 
 
“เสร็จละ อยู่เนี่ยนะ เดี๋ยวชั้นไปทำความสะอาดด้านล่างก่อน”โทโมะพูดจบก็เดินออกไปข้างนอก
 
 
ปัง
 
 
“ทำไมใจต้องเต้นด้วยวะ สงสัยชักเพี้ยนละเรา”โทโมะพึมพำกับตัวเองก่อนจะเดินลงไป
 
 
 
 
 
“อืมม”ฟางบิดตัวตื่นขึ้นมาแล้วแขนไปโดนป๊อปปี้ที่หลับอยู่ก็หันไป มันไม่ใช่ความฝันสินะ ป๊อปปี้
 
“ชั้นอยากให้นายดีกับชั้นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆจัง”ฟางมองป๊อปปี้ที่หลับอยู่ ก่อนจะก้มลงหอมแก้มป๊อปปี้แล้วเดินออกไปอาบน้ำที่น้ำตก
 
 
“เดี๋ยวนี้เอะอะหอม เอะอะก็หอมนะ”ป๊อปปี้ลืมตาตื่นมาแล้วลูบแก้มตัวเองเบาๆแล้วยิ้ม ก่อนจะลุกออกจากห้องไปตามฟาง
 
 
ซ่า
 
 
“สบายจัง”ฟางหย่อนตัวเองลงกับน้ำตกแล้วพูดออกมา ก่อนจะว่ายน้ำเล่น
 
 
แกรก
 
 
“นั่นใครน่ะ”ฟางหันไปตามเสียงของกิ่งไม้ที่ดังขึ้น
 
“หนีมาอาบน้ำคนเดียวไม่บอกกันเลยนะเมียจ๋า อาบด้วยคนนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะถอดเสื้อตัวเองออก
 
“นะนาย ว้าย”ฟางร้องก่อนจะรีบหันหลังเมื่อป๊อปปี้ถอดกางเกงออก
 
 
ตู้ม
 
 
“โหย น้ำเย็นจะตายทำไมเมียไม่อาบน้ำในห้องน้ำล่ะครับ”ป๊อปปี้ว่ายน้ำมาหาฟางที่ยืนเขินอยู่
 
“ก็อยากเปลี่ยนบรรยากาศบางนิ”ฟางบอกก่อนจะว่ายน้ำหนีแต่ป๊อปปี้เข้ามาดัก
 
“จะหนีทำไมละเมียจ๋า มาม้ะเดี๋ยวป๊อปจะถูหลังให้นะ”พูดจบป๊อปปี้ก็ถูหลังให้ฟางทันทีโดยที่ไม่ปล่อยให้ฟางห้าม
อะไร หืม นี่ขนาดลูก2ละยังหุ่นดีแบบนี้นะฟาง มันน่านัก หึ่ย
 
“คงเสร็จละล่ะ เอ่อ เดี๋ยวชั้นถูหลังให้นายบ้างละกัน”ฟางบอกก่อนจะบอกให้ป๊อปปี้หันหลังเพื่อจะได้ถูหลังให้
ป๊อปปี้ถนัดๆ ฟางที่เอามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของป๊อปปี้ บ้าจริง หน้าแดงเลย
 
“ถูหลังละถูหน้าด้วยนะเมียจ๋า”ป๊อปปี้พูดอย่างอารมณ์ดีก่อนจะพลิกตัวมา
 
“อ้ะ อะไรนะ”ฟางร้องก่อนจะปิดตาตัวเอง
 
“แหม เป็นผัวเป็นเมียกันอาบน้ำด้วยกันไม่เห็นจะแปลกน่า นะ”ป๊อปปี้อ้อนก่อนจะเอามือฟางมาถูที่แผงอกขาวๆตัว
เอง ฟางมือสั่นไปหมด ป๊อปปี้มองฟางที่ยิ้มหน้าแดงก็แอบขำ หึหึ หน้าแดงเชียว
 
“มะ ไม่ทำแล้ว”ฟางที่ในที่สุดก็อดใจไม่ได้ผละออกจากป๊อปปี้แล้วว่ายหนี ป๊อปปี้รีบตามมารวบตัวกอด
 
“ทำไมล่ะจ้ะเมียจ๋า หืม”ป๊อปปี้กอดฟางจากด้านหลังทำให้ฟางดิ้นไปไหนไม่ได้
 
 
ตึกๆ
 
 
ฟางและป๊อปปี้ที่กอดกันตรงนั้นเริ่มได้ยินเสียงหัวใจของกันและกันก็หน้าแดง
 
“เอ่อ เราอยู่ในน้ำนานละนะขึ้นจากน้ำกันเถอะ”ฟางบอกก่อนจะค่อยๆคลายกอดป๊อปปี้ขึ้นจากน้ำ แต่ขณะที่ฟาง
กำลังว่ายไปขึ้นบกฟางต้องรู้สึกถึงอะไรแปลกๆมาเกาะที่หลัง
 
 
 
“กรี๊ดดดดด”ฟางดิ้นเร่าๆกลางน้ำ
 
“ฟางเกิดอะไรขึ้นฟาง”ป๊อปปี้รีบว่ายมาหา
 
“อะไรไม่รู้มันเกาะหลังฟางอ่ะ เอาออกไปๆ”ฟางกอดป๊อปปี้แน่น ป๊อปปี้หันมองที่หลังฟางต้องยิ้มออกเพราะเป็น
เพียงแค่กิ่งไม้ที่ไหลตามน้ำมาเกาะฟางเองเท่านั้น
 
“โธ่ฟาง แค่กิ่งไม้เองไม่ต้องกลัวนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วชูกิ่งไม้ให้ฟางก่อนจะกอดปลอบฟาง ฟางที่กอดตอบป๊อปปี้และ
จู่ก็นึกขึ้นได้ นี่เขากับเธอไม่ได้ใส่อะไรเลยทั้งคู่นิ นี่ก็เท่ากับว่า
 
 
“ตัวนิ่มจังเลยเนาะ”ป๊อปปี้พูด ฟางหน้าแดงรีบผลักป๊อปปี้ออก
 
“คนบ้า”ฟางกำลังจะหนี แต่ต้องเสียหลักก้าวพลาดป๊อปปี้รีบมาประคองและตอนนั้นเอง
 
 
จุ๊บ
 
 
“อื้อ”ฟางครางออกมาเมื่อป๊อปปี้ก้มลงจูบฟางก่อนที่ฟางจะเผลอเอามือโอบรอบคอชายหนุ่ม
 
“แฮ่กๆ”ป๊อปปี้ถอนจูบออกมาทั้งคู่สบตากันนิ่ง ฟางรีบหลบสายตาด้วยความเขินก่อนจะรีบขึ้นจากน้ำไป ป๊อปปี้มอง
ตามยิ้มๆก่อนจะตามฟางขึ้นจากน้ำไป
 
 
 
 
 
“เอ้าๆ เป็นยัยเป๋ไม่พอยังจะซนอีก จะไปไหนห้ะ”โทโมะเดินขึ้นมาในห้องก็ถามแก้วทันที
 
“ก็มันหิวนิ”แก้วบอกก่อนจะก้าวพลาดโทโมะรีบมาประคองแก้วไว้
 
“เหอะ ดูตัวเอง เดินยังกะเผลกละจะไปหาอะไรกินเอง เอางี้ ไปอาบน้ำก่อนป่ะเดี๋ยวจะหาอะไรให้กิน”โทโมะบอก
กับแก้วก่อนจะค่อยๆปล่อยแก้ว
 
 
ตุบ
 
 
“เอ้า จะถึงมั้ยเนี่ยห้องน้ำ”โทโมะหันไปมองแก้วที่กะเผลกตัวเองไปละล้มลงก่อนจะเดินอุ้มแก้วขึ้นแล้วเข้าห้องน้ำไป
 
“นายจะทำอะไรน่ะ”แก้วตกใจเมื่อโทโมะจะถอดเสื้อผ้าตัวเองออก
 
“เอ้า จะอาบน้ำไงใส่เสื้อผ้าก็เปียกดิ ถอด”โทโมะพูดและพยายามถอดเสื้อแก้ว
 
“มะ ไม่ต้อง ชั้นถอดเองได้ หันหลังไป”แก้วดุ โทโมะยอมหลังไป
 
 
ซู่
 
 
“จะเอาขาลงไปทำไมเจ็บไม่ใช่หรอ เอามาพาดนอกอ่างนี่”โทโมะหันไปว่าแก้ว
 
“ก็มันอาบไม่ถนัดนี่”แก้วว่า โทโมะจึงเดินมานั่งข้างขอบอ่างบีบครีมอาบน้ำน้ำใส่ฟองน้ำก่อนจะถูตัวให้แก้ว แก้วอึ้ง
ปนเขิน แต่ก็ยอมให้โทโมะอาบน้ำให้
 
 
ตึกๆ
 
 
“ว้าย นายทำอะไรน่ะ”แก้วร้องเมื่อโทโมะเอาขาข้างที่แก้วเป็นแผลพาดที่ตักตัวเองก่อนจะถอดเสื้อยืดตัวเองมาม้วนเป็นทางยาวแล้วปิดตาตัวเอง
 
“ล้างตัวเองให้สะอาดเสร็จละบอกชั้น”โทโมะบอกก่อนจะผูกผ้าปิดตา แก้วมองละอึ้ง ก่อนจะอาบน้ำตัวเองต่อให้เสร็จ ทำไมใจต้องเต้นด้วยนะยัยแก้วเอ้ย
 
 
 
“แต่งตัวเสร็จละใช่ม้ะ”โทโมะถามหลังจากปล่อยให้แก้วแต่งตัวเอง
 
“อะ นายจะพาชั้นไปไหนน่ะ”แก้วร้องเมื่อโทโมะจัดการอุ้มตัวเอง
 
“หาอะไรกินไง หิว”โทโมะบอก
 
“เอ่อ แล้วทำไมต้องอุ้มด้วย”แก้วถามและไม่ยอมสบตาชายหนุ่ม
 
“เดินเป๋งี้พรุ่งนี้สิถึงได้กิน ชักช้า”โทโมะตอบก่อนจะอุ้มแก้วลงมาที่ครัวแล้วให้แก้วนั่ตรงเก้าอี้ก่อนที่โทโมะจะลุกไปทำกับข้าว
 
 
“ทำเป็นหรอนายน่ะ”แก้วตะโกนถามโทโมะที่ง่วนกับการทำกับข้าวอยู่
 
“อย่าดูถูกรับรองเธอจะติดใจ”โทโมะพูดจบก็วางจานข้าวสองจานลงตรงหน้าแก้ว
 
“ข้าวผัดเนี่ยนะ”แก้วชี้
 
“เอาน่า นี่ก็มืดแล้วขี้เกียจออกไปซื้อของข้างนอกมาทำนิ รึจะไม่กิน”โทโมะบอกแก้วรีบชักจานตัวเองหนีโทโมะก่อนจะตักข้าวผัดในจานเคี้ยวตุ้ยๆ
 
“เป็นไง อร่อยล่ะสิ”โทโมะพูดยิ้มๆ
 
“ก็ โอเค แต่ชั้นทำอร่อยกว่า”แก้วตอบก่อนจะแลบลิ้นใส่โทโมะ โทโมะมองแก้วแล้วหน้าแดงก่อนตัวเองจะสะบัดความคิดนั้นไปแล้วตักข้าวเข้าปากตัวเองแทน
 
 
 
“นี่ ละคืนนี้เราต้องนอนที่นี่หรอ”แก้วถาม
 
“ถ้าฝนตกก็คงต้องนอนล่ะ”โทโมะตอบ
 
ซู่ เสียงฝนตกทำให้โทโมะกับแก้วหันไปมองฝนที่จู่ๆตกมากจากไหนไม่รู้ไม่มีท่าทีจะหยุด
 
“เอ่อ คงจะต้องนอนจริงๆละล่ะ”แก้วหันไปยิ้มให้โทโมะก่อนที่ชายหนุ่มจะยิ้มตอบแล้วนั่งกินข้าวต่อด้วยกันอย่างมีความสุข
 
 
กลับมาอัฟละนะจ้ะ ช่วงนี้งานยุ่งเลยไม่ได้อัฟอ่า แต่อย่าลืมเม้นเราด้วยน้า