hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end

9.7

เขียนโดย fernatty

วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 20.27 น.

  28 ตอน
  37 วิจารณ์
  117.38K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังจากที่ภารกิจอันหนักห่วงนั่นจบลงไป ร่างบางค่อยๆขยับตัวช้าๆ
 
 
 
 
"โอ้ยย"ร่างบางร้องโอดโอยทันที เพราะเมื่อพอขยับตัวทีไร รู้สึกเจ็บตรงสะโพกมาก
 
 
 
 
"อื้ออ"ร่างสูงบิดไล่ความขี้เกียจเล็กน้อย และขยับตัวมาโอบร่างบางไว้
 
 
 
 
 
"เซฮุน เหลือเวลาอีกกี่นาทีน่ะ"ผมบอกเพราะเริ่มนึกได้ว่าครูให้เวลา1 ชม.
 
 
 
 
 
"อีกประมาน15 นาที"เซฮุนบอกเสียงเรียบและลุกขึ้นไปแต่งตัว ผมนั่งมองไปทางอื่นและรอให้เซฮุนแต่งตัวเสร็จก่อนแล้วค่อยแต่งบ้าง
 
 
 
"ทำไมไม่แต่งตัวหล่ะ"เซฮุนบอก "นายก็ออกไปก่อนสิ" ผมบอก
 
 
 
"เห็นก็เห็นมาหมดแล้ว จะอายอะไร"เซฮุนบอกและทำหน้านิ่งๆ แต่ทำให้คนตัวเล็กหน้าแดงทันที
 
 
 
 
"ก็ได้ๆๆๆ" ผมบอกแบบอารมณ์เสียนิดๆเมื่อเซฮุนไม่ยอมออกไปเสียที แล้วผมก็แต่งตัวจนเส็ด
 
 
 
 
 
"ก็แค่นั้น"เซฮุนทำหน้านิ่งๆ คือแบบเวลานายอยู่กับชั้นเนี๊ย ยิ้มมั้งก้อได้ม้างงงงง แหม่!
 
 
 
 
 
หลังจากที่ทุกอย่างเรียบร้อยเซฮุนก็เดินนำออกจากห้องไป
 
 
 
 
 
"โอเครค่านักเรียนนน มาครบทุกคนแล้วนะค้ะ ภารกิจแรกวันนี้ครูจจะให้นักเรียนเข้าป่าค่ะ"หลังจากที่ครูตัวเล้กพูด
 
 
 
ไม่ทันเสร็จก็มีเสียงจ้อกแจ้กจอแจดังขึ้น
 
 
 
"อ่าฟังค่าฟัง มื้อนี้นะค้ะที่นักเรียนหามา จะเป็นข้าวมื้อเย็นของนักเรียนเองนะค้ะ แบ่งกลุ่มก็สี่คนที่จัดไว้นะค้ะ ตอน
 
 
 
 
นี้ครูให้นักเรียนเลือกเครื่องมือตามใจชอบค่ะเลือกได้ครั้งเดียวนะค้ะเพราะหลังจากที่หากับข้าวมาแล้วห้ามมาเลือกอีก และ...ข้อนี้สำคัญค่ะ กลุ่มไหนได้คะแนนเยอะสุดจะเป็นฝ่ายอาบน้ำก่อน และให้เวลาฝ่ายนั้น20นาทีค่ะ"หลังจากนั้นนักเรียนก้อร้องโหกันใหญ่ ด้วยความดีใจหรือเสียใจก็ไม่รู้
 
 
 
"ลู่ฮานนนนนน งานนี้มีแกคนเดียวที่ช่วยพวกเราได้ แกเก่งเรื่องทำอาหารไม่ใช่หรออ"ซิ่วหมินกระโดดดี๊ด๊าอย่างมีความสุขมาหาผม
 
 
 
"จิงหรออ ถ้างั้นแกก็ทำคนเดียวเลยนะ เซฮุนน คิดถึงนายจังเลย แย่จังที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน บลาๆๆๆๆๆๆ"อินังแพคฮยอนเดินไปเกาะแข้งเกาะขา และทำสายตาออดอ้อนและพาเซฮุนเดินไปคุยที่อื่น ผมมองตามไปแบบทำอะไรไม่ได้ เซฮุนนเหลือบตามามองผมนิดๆและหันกับไป
 
 
 
 
"ลู่ฮานนเลือกของสิยืนเหม่ออะไรมื้อนี้เราจะทำอะไรกินดี"ซิ่วหมินบอกและขยับแขนผมไปมาและทำท่าครุ่นคิดอย่างเด็กๆ หลังจากนั้นผมก็เลือกเครื่องมือที่จะมาทำปลากระพงนึ่งน้ำปลา ที่ทำอันนี้เพราะว่าตอนผมไปเรียนและฝึกทำอาหาร ผมได้คะแนนเต็มเพราะปลากระพงนี่แหละ คิกคิก
 
 
 
 
"อ่าค่ะนักเรียนน เตรียมตัวกันเส็ดแล้วนะค้ะ งั้นครูให้เวลา50นาที รวมถึงการหาของ และทำอาหารด้วย เริ่มค่ะ"ครูตัวเล็กกดนาฬิกาเพื่อเริ่มเวลา พวกผมวิ่งกันเหมือนพวกอพยพ และตรงไปที่แม่น้ำทันที
 
 
 
"นี่ๆ ซิ่วหมินอยู่กับฉันนะ ส่วนนายสองคน ไปหาพวกมะนาว พริกน้ำปลาอะไรมาหลายอย่างที่เป็นเครื่องปรุงน่ะเพราะว่าครูบอกว่าให้ทีมงาน วางอยู่เป็นจุดๆให้หาเอาเอง "ผมบอกและลงหยิบเบ็ดออกมาทันที
 
 
 
"โอเครค่าาา"นังแพคฮยอนดี๊ด๊าทันที และลากแขนเซฮุนไป นายนั่นทำเหมือนไม่ยอมนิดๆ แต่ไม่อยากให้เสียวลาไปกว่านี้มากจึงยอมเดินไป
 
 
 
"แก ได้แล้ววววว><"ซิ่วหมินกระโดดดีใจ เมื่อปลากินเบ็ดแล้ว และที่น่าดีใจกว่านั้นคือเป็นปลากระพงตัวใหญ่เบ้อเริ่มเลยด้วย
 
 
 
หลังจากนั้นผมซิ่วหมินนังแพคและเซฮุนก็วิ่งมาถึงเป็นทีมแรก- -/
 
 
 
ผมจัดการทำอาหารทันทีอย่างชำนาญ ผมเหลือบตามองไปนิดๆ นังแพคกับเซฮุนกำลังนั่งมองอย่างใจจดใจจ่อ จนผมเกร็ง จะจ้องอะไรกันขนาดนี้- -*
 
 
 
"นี่พวกนายสองคนน่ะออกไปรอข้างนอกก่อนไป ถ้าเสร็จแล้วเดี๋ยวเรียก"ผมบอกโดยไม่หันไปมองและลงมือทำต่อ
 
 
 
"เดี๋ยวนี้กล้าไล่ผัวตัวเองหรอ"เซฮุนโอบกอดและพูดเสียงเบาๆที่ซิ่วหมินและแพคฮยอนไม่สามารถได้ยิน แต่พวก
นั้นกำลังช็อคกับภาพที่เห็น ที่เซฮุนกอดผมอย่างสนิทสนมเกินไป
 
 
 
"เอ่อ...ออกไปก่อนเพระาอยู่ก้อไม่ได้ช่วยอะไร"ผมแกะมือนายนั่นออกและกระเถิบไปข้างๆซิ่วหมิน
 
 
 
"หึ"เซฮุนไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มแบบสะใจ และเดินออกไปพร้อมกับแพคฮยอน
 
 
 
"พวกแกสองคนน ต้องมีซัมทิงอะไรกันแน่ๆ"ซิ่วหมินบอกอย่างรู้ทัน ผมไม่ตอบอะไรและเริ่มทำอาหารอย่างหน้าแดงๆต่อไป  และแล้วก็เสร็จลงจนได้ ผมเรียกเซฮุนให้มายกออกไป มื้อนี้ของเราต้องชนะแน่นอน ฮี่ๆ ผมตักกับข้าวแยกไว้จานนึง เพื่อให้ครูตัดสินว่าใครจะชนะ และแล้วก้อถึงการตัดสิน
 
 
 
กลุ่มที่หนึ่ง-ไข้เจียวห่อไข่ "สภาพมันไม่ใช่ไข่เจียวเลยสักนิด ไข่เจียวแบบไหม้ๆมากๆดำปี๋เลย การห่อก้อไม่ได้เรื่องเลย เละเทะไปหมด"ครูวิจารณ์ และทำหน้าแบบไม่กล้ากิน
 
 
 
กลุ่มที่2-ต้มยำกุ้ง ครูชิมไปนิดๆก่อนจะทำหน้าตาแบบไม่ไหวกับฝีมือ"คือแบบ หน้าตาก้อพอใช้ได้ แต่รสชาติห่วย
 มากค่ะ น้ำต้มยำนี่เค็มมปี๋เลย กุ้งก็ยังไม่ค่อยสุก"ครูบอกและเดินมาจานของกลุ่มที่3
 
 
กลุ่มที่3-แกงเขียวหวานปลากราย "เอิ่ม..คือรสชาติแกงเขียวหวานหรือต้มยำค้ะ เปรี้ยวมากเลย"ครูบอกและทำหน้าแหยงๆต่อไปก็ถึงกลุ่มผมแล้วว กลุ่มที่-ปลากระพงนึ่งน้ำปลา"อื้อหืออ"ครูทำหน้าแบบตกใจมากและพูดต่อ"อร่อยมากกค่ะ กลุ่มนี้ชนะค่ะ ครูบอกแบบไม่คิด และตักอาหารผมไปเยอะเป็นพิเศษ ก่อนจะลงมือทาน
 
 
 
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จก็ถึงเวลาอาบน้ำ ตอนนี้ก็ต้องอาบน้ำแยกกับซิ่วหมินเพราะอยู่ละห้องกันอีกอย่างมีกฎว่า
 
 
 
ถึงจะอยู่ห้องเดียวกัน แต่แค่แยกกันคนล้ะห้อง ก็อย่าวุ่ยวายกัน ผมเดินขึ้นห้องมาเตรียมจะอาบน้ำ เซฮุนก้อเดินเข้ามาและบอกว่า
 
 
 
"อาบด้วยกันสิ"
---------------
พอก่อน ไรเตอร์ไปฝึกเล่นกีต้าก่อนนะ มีสอบเพลงอ่ะ ต้องร้องเพลงด้วย ไปล้ะ 55+
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา