รักร้าย เจ้าสาวจำเป็น

8.5

เขียนโดย วาริน

วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.15 น.

  19 ตอน
  58 วิจารณ์
  36.84K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 17.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) ความรันทดของห้อง 1117

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"บ้าเอ้ย เพราะนายคนเดียวอ่ะนายหมีพูห์"ฟางกับป๊อปปี้ที่ยืนอยู่หน้าประตูเก่าคร่ำครึระบุเลข 1117

"เป็นไรว่ะ เธอก็นอนพื้นฉันนอนเตียงสองคืนจบ ฉันไม่ปล้ำเธอหรอกยัยหมู"เสียงป๊อปปี้โวยวายใส่ฟางที่ยืนถือกระเป๋ารุ่นดังสองใบ

"ไอบ้านี่นายยังไม่รู้อีกเหรอเนี่ย"

"ฉันต้องรู้อะไรคงไม่มีอะไรเลวร้ายเท่ากับนอนห้องเดียวกับหมูหรอก"ป๊อปปี้สบถใส่หญิงสาวที่ทำหน้าเหมือนเค้าโง่งมมาสองแสนปีแล้วเธอพึ่งจะรู้=_=

"ไอ ถ้าพี่จีนจะลงโทษแค่นั้นเค้าไม่ทำหรอก ฉันก็นึกว่านายรู้แล้วว่าห้องนี้ไม่มีไฟ พัดลม แอร์ เตียงและ...ห้องน้ำ!!!"ป๊อปปี้เป็นฝ่ายยืนอึ้งมากหลังจากได้ยินที่หญิงสาวพูด

"เห้ย พี่สาวเธอจะฆ่าเรารึไงยัยหมู"

"ถึงบอกว่าไม่ฆ่าก็เหมือนฆ่านั่นแหละYY"

"โถ่แล้วจะอาบน้ำยังไง"

"ห้องน้ำต้องเดินไปอยู่ในสวนมันใกล้สุดแล้ว"

"เวร"

"หือ หือ แงๆๆๆๆ"อยู่อยู่ฟางก็ร้องไห้โอ๊ย มีแต่ปัญหานะช่วงนี้

"เธอร้องไห้ทำไมยัยหมูบ้า"ป๊อปปี้เขย่าตัวฟางถึงเขาจะเป็นเพลย์บอยก็ไม่เคยรับมือกับผู้หญิงขี้แย

"กลัว..."

"กลัวฉันรึไง ฉันบอกแล้วไม่ปล้ำเธอหรอก"

"ชะ...ฉันไม่เคยนอนคนเดียว"

"หะ ยัยหมู"ว่าจะไม่ยุ่งด้วยแล้วนะยัยบ้านี่สร้างแต่เรื่อง

"เธอไม่ต้องกลัวหรอกไม่ได้นอนคนเดียวซะหน่อย...มีฉันไง"ป๊อปปี้ยิ้มเห็นร้ายอย่างงี้ไม่น่าเชื่อยัยนี่ก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กๆ

"อย่าทิ้งฉันนะ"หญิงสาวปาดน้ำตาไม่น่าเชื่อว่าเธอจะยอมเชื่อคำพูดของนายนี่

"ถ้าฉันทิ้งเธอ ฉันจะไปอยู่ไหนละ"ฟางตีแขนป๊อปปี้ดังจนเค้าต้องกระโดดโหยงๆ

"ตอบดีๆซิ"

"คร้าบ ไม่ทิ้งแล้วครับ"ไม่รู้ทำไมความรู้สึกตอนเห็นฟางยิ้มครั้งแรกถึงกลับมาวนเวียน

"นายยิ้มทำไมหน้าฉันมีอะไรติด"ฟางถามเมื่ออยู่ดีๆป๊อปปี้ก็ยิ้มออกมานี่เค้าบ้ารึไงเนี่ย

"ป๊าว ใครยิ้ม"เห้ย เค้ายิ้มจริงๆเหรอเนี่ยเป็นบ้าเปล่าวะ

"นายเป็นบ้ารึเปล่า"ฟางถามดังๆแบบไม่ต้องการคำตอบเพราะถึงเค้าตอบว่าไม่เธอก็ไม่เชื่อ

"มีเหตุผลเดียวที่ทำให้ฉันเป็นบ้า"ป๊อปปี้โน้มตัวลงมาใกล้หน้าฟางแต่ครั้งนี้หญิงสาวไม่ได้ปัดป้องอะไรหวังจะได้ยินคำโรแมนติกจากปากของเค้าแต่ป๊อปปี้กับพูดออกมาว่า

"ติดจากเธอไง"ฟางรีบตีป๊อปปี้ผลักเค้าออกเธอไม่น่าหวังให้เค้าพูดอะไรอย่างงั้นเลย

"พูดมาได้นะ ชิ"

"เอ้า แล้วเธอจะยืนให้ยุงกัดตายรึไงมันใกล้มืดแล้วนะอยากไปอาบน้ำตอนมืดเหรอ"ป๊อปปี้ที่เห็นฟางเงียบไปนานลากฟางเค้ามาในห้องแล้วเห็นว่าที่ฟางพูดถึงมันยังน้อยไปด้วยซ้ำ

"ไป ไปอาบน้ำก่อนฉัน"

"ไม่ไม่เอา"ฟางปฎิเสธส่ายหน้าหงึกๆน้ำตาเริ่มคลอแต่เหมือนป๊อปปี้จะเห็น

"พอ พออย่าร้องไห้นะ เธอไม่กล้าไปคนเดียวเหรอ"

">_< อืม"ฟางหน้าแดงนี่สรุปป๊อปปี้กินความลับเธอเข้าไปหมดแล้วอ่ะ

"งั้นไปพร้อมกันก็ได้ แต่" ป๊อปปี้กดตัวฟางกับกำแพงโดยมีแขนล้อมรอบไว้

"เธออยากให้ฉันอาบน้ำเป็นเพื่อนก็บอกนะ"ป๊อปปี้ลงมากระซิบข้างหูฟางก่อนที่เข้าจะโดนหญิงสาวผลักออกมา

"ไอทะลึ่ง ขอให้โดนผีชักโครกเอาลงไปทำเมีย"ฟางแลบลิ้นใส่ป๊อปปี้ก่อนวิ่งลงมาจากห้องพักโดยมีชายหนุ่มวิ่งตาม

.........

"ใครเค้าให้เธอสระผมว่ะ"หลังจากอาบน้ำเรียบร้อยป๊อปปี้ก็ต้องมานั่งเช็ดผมให้ฟางต่อก็ระหว่างเค้าอาบน้ำยัยหมูที่อาบเสร็จแล้วก็บอกจะรออยู่หน้าห้องน้ำพอเค้าออกมายัยนี่ก็หลับไปแล้วปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นลำบากให้อุ้มกลับมาอีกแล้วผมก็ยังไม่แห้งต้องมานั่งเช็ดให้เดี๋ยวไม่สบายจะลำบากเค้าอีก

"โอ๊ยยัยบ๊อง"ยัยฟางนี่แกล้งเค้ารึเปล่านี่อยู่ดีๆก็พลิกตัวหนีเดี๋ยวทิ้งให้ไข้จับเลย

"หนาว..."

"หืม"

"หนาว..."

"ยัยหมู เธอเป็นอะไร"ผมถามพอเธอไม่ตอบก็ลองเอามือแตะแขนดู

"เธอไม่สบายแน่เลย" ซวยแล้วตัวร้อนจี๋เลยไม่มียาด้วยผ้าห่มก็ไม่มีอยู่ดีๆยัยหมูก็ดึงมลงไปแรงเยอะชะมัดเลย

"อย่า...อย่าทิ้งฉัน"เห้ย ยัยหมูน้ำตาไหลจะทำไงดีเนี่ยพากลับบ้านใหญ่ก็ไม่ได้ข้างนอกยิ่งหนาวเดี๋ยวเป็นอะไรไปจึงได้แต่ตอบรับไป

"ฉันไม่ทิ้งเธอหรอกยัยหมู"ป๊อปปี้ดึงตัวฟางเข้ามาในอกส่งความอุ่นให้เธอหน้าที่ซีดเกร็งเริ่มผ่อนลงก่อนที่จะรู้ตัวเค้าก็เผลอหลับไปเสียแล้ว

..........

"กรีีดดดด กอดกันแล้ว"อีกฝั่งสี่หนุ่มและสี่สาวกำลังนั่งดูคลิปใช่...คลิปจากห้อง1117

"ถ้ายัยฟางรู้ต้องฆ่าพวกเราแน่เลย พี่จีนไม่น่าเอากล้องวงจรปิดไปติดไว้เลย"แก้วบ่นแต่ตาก็จับจ้องที่หน้าจอไม่เว้นโดยโทโมะก็ฉวยโอกาสมานั่งข้างๆแก้ว

"แล้วดูมั๊ยละ"ขนมจีนถามไอคนที่บ่นเป็นอะไรๆแต่ตาก็ไม่หันไปทางไหน

"ดู"

"แหม่ แล้วทำเป็นบ่น"ขนมจีนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"เฟย์ครับถ้าพี่ป๊อปกับฟางเค้าจะแต่งงานกัน เราแต่งพร้อมเค้าเลยมั๊ยครับ"

"เขื่อนบ้า"เฟย์อายบิดตัวไปมาแล้วก็ปาหมอนอิงรูปหัวใจใส่เขื่อน

"เย้ เฟย์ให้หัวใจเขื่อนแล้ว"เขื่อนตอบก่อนขยับมาเบียดเฟย์

"หยุดสวีตได้แล้วเห็นแล้วมันน่าถีบ"เคนตะที่นั่งอยู่ดีๆไม่ว่าดีๆก็หาเรื่องเข้าตัว

"นายอิจฉาเค้ารึไง"

"อ้าวยัยบวบพูดดีๆนะ"เคนตะชี้หน้าจินนี่ที่ทำหน้าเยาะเย้ยเคนตะ

"เอ๊ะแต่คุณฟางไม่สบายอยู่นะครับ"จองเบที่เดินถือแก้วโกโก้เข้ามาสองแก้วเอ่ยขึ้นทำให้ทุกคนหยุดหยอกล้อกัน

"อืม นั่นนะสิ"แก้วเสริมพยักหน้าไปกับความคิดของจองเบ

"งั้น  เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปรับกลับเลยแล้วกัน ไปตอนนี้เดี๋ยวจะไปขัดเค้า"ขนมจีนบอกเรียกเสียงหัวเราะและทำให้การหยอกล้อดำเนินต่อไป

"ทำงานหนักไม่ดีเลยครับ"จองเบเดินมานั่งข้างๆขนมจีนก่อนยื่นแก้วโกโก้ให้

"คุณจองเบนั่นแหละคะทำงานตลอดเวลา"ขนมจีนรับแก้วโกโก้จากเจ้านายมาแล้วจิบ

"เรียกผมจองเฉยๆดีกว่า"

"แต่คุณเป็นเจ้านายนะคะ"

"อย่าลืมสิตอนนี้จีนลาพักร้อนนะ"จองเบยิ้มหวานโน้มตัวเข้าหาขนมจีนแต่...

"อะไรอ่ะพี่จองเบที่พวกผมนะต้องเรียกเต็ม"เขื่อนทำหน้างิกงอแกล้งพี่ชายซะหน่อยซึ่งก็ได้ผลเพราะตอนนี้จองเบและขนมจีนหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเรียกเสียงหัวเราะได้อย่างดี

 

 

 

ไรเตอร์ยัง...งง...เค้าสนิทกันเร็วมาก

แต่รับได้ค่าาาา(บ้าไปแล้วหิ หิ)

แถมเบื้องหลังใช่เธอ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา