รักนี้เหมือเส้นประ
เขียนโดย 
AUMLOVETOMO
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.43 น.
แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2556 11.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" แหมๆๆๆๆ เดี๋ยวนี้มีถามหาด้วยนะ " นายป๊อปปี้แซวนายโท
โมะ
" มีใครนั่งอยู่อ่าดูด้วยนะเดี๋ยวจะไม่ให้สะเลย " ยัยฟาง
พูดขึ้นทำเอาฉันงงไปหมดจะไม่ให้อะไรแล้วใครที่นั่งอยู่ แต่อันที่
จริงฉันก็รู้สึกหวงเขาขึ้นมาสะงันทั้งๆที่มันไม่หน้าจะเกิดขึ้นกับ
ตัวฉันเลยแต่ก็คงเป็นแค่เรื่องที่ฉันคิดไปเองล่ะมั้ง
" ขอโทษครับ " นายนั่นขอโทษยัยฟาง
" เอ่อ วันนี้คุณผู้หญิงไม่อยู่ครับไปทำงานที่ผับครับ เอ่อ ผม
ขอตัวนะครับ " พนักงานพูดแล้วเดินออกไป
" ยัยฟางจะไปบอกเขาทำมัยว่าฉันชอบกิน " ฉันดุยัยฟาง
" อ้าววว เมื่อกี้นี้ยังยิ้มอยู่เลยอ่า " เห้ย แต่ก็นิดนึงฉันเลยยิ้ม
" ไม่ต้องมามองฉัน " ฉันดุนายโทโมะที่มองฉัน
" ครับ " นายนั่นพูดแล้วทำหน้ากวนโอ้ยยย
40 นาทีผ่านไป
ฉันและพวกเพื่อนๆฉันก็กินหมดแล้วเราก็กำลังกลับบ้านกัน
ระหว่างเดินออกจากร้าน
" อ้าวโทโมะมากลับใครค่ะ " ยัยเบลล์ เจ้าของร้าน During
ที่ฉันมากิน
" มากับแก้วแล้วก็คุณฟาง ไอ้ป๊อปปี้ ครับ แล้วคุณทำงาน
เสร็จแล้วหรอครับ " นายนั่นถามยัยเบลล์
" ค่ะ นี้โทโมะมากับยัยแก้วด้วยหรอค่ะ " ลืมบอกไปว่ายัยนี้กับ
นายโทโมะเป็นแฟนเก่ากันอยู่ พูดง่ายๆก็
เป็นของเล่ยเก่าๆที่โทโมะไม่เอาแล้ว
" ครับผมมากลับแก้วด้วย " นายนั่นอยู่ดีๆก็เอามือมาโอบ
เอวบางของฉันไว้
" อ้ายยยย โทโมะเอามือออกจากเอวยังนี้เดี๋ยวนี้เลยนะ "
อยู่ๆยัยเบลล์ก็เปลี่ยนอารมณ์กะทันหันเปลี่ยนเป็นคนล่ะคนเลย
อ่า
" อ้าวทำมัยละครับ " นายนั่นก็ยังจะไปยั่วโมโหยัยนี้อยู่อีก
ฉัน!!! แสบ!!!! หู!!!!
" ก็เบลล์เป็นแฟนคุณนะค่ะ " ยัยเบลล์ยังไม่ยอมลดละ
" นั่นมันก็แค่อดีตอ่าเบลล์แต่ปัจจุบัน ผม!!! รัก!!! แก้ว!!! "
นายนั่นเน้นคำมากเหมือนเป็นการบอกรักกันทาง
อ้อมอ่า แต่เค้าคงไม่ได้รักฉันจริงๆหรอกแล้วฉันก็ไม่ได้รักเขา
เหมือนกันต่างคนต่างไม่ได้รักกันแล้วจะเป็นแฟรกันได้ไง แล้ว
อีกอย่างฉันก็พึงเจอเขาได้ไม่นานคุยกันยังไม่ถึง 100
ประโยคเลยแล้วจะเป็นคนรักกันได้ไง
" นาย!!! " ฉันดุไปเพราะหลังจากที่นายนั่น บอกรักฉัน
( มั้ง ) ก็รีบเดินออกมาเลย
" ครับ ที่รัก!!!! " อ้ายยยนายนั่นเรียกฉันเเบบนี้ได้ไงอ่า
" ใครที่รักนาย " ฉันพูดแล้วหันหน้าหนีนายนั่นแล้วเอามือ
บางๆของฉันมาทับกันเป็นการกอดอก
" ก็คุณไง นี้จริงไม่ไช่แค่ที่รักนะ แต่เป็นพะ.... "
" อ้ายยยย พอเลยๆ พอๆๆ " นายนั่นยังไม่ได้พูดอะไรไป
มากกว่านี้เพราะฉันขัดสะก่อน
( เขินอ่า ดิ >_< )
" ยัยแก้วไปกันเถอะ " ดีนะที่ยัยฟางเดิน
มาชวนฉันกลับก่อนไม่งั้นฉันต้องโดนนายนั่นถามไปมากกว่านี้
แน่เลย
" ไป " ฉันก็เลยตอบไปโดยไม่ต้องคิดอะไรมากเพราะ
ว่าถ้าฉันอยู่ตรงนี้นานกว่านี้คงจะต้องโดนนายนั่นถามไป
มากกว่านี้แน่เลย
" อ้าววว ยังคุยไม่จบเลยอ่าที่รัก!!! " นายนั่นตะโกนอย่าง
กันว่ากลัวคนเขาไม่รู้ว่าฉันกับเขาเป็นอะไรกันอย่างนั้นอ่า
(เห้ยยย แต่จะว่าไปฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเขานะ ) แล้วหลัง
จากที่นายนั่นบอกรักฉัน ( มั้ง ) เราก็กลับ
บ้านของตัวเอง
ด้านสาวๆ
" เห้ย ฉันคงไม่มีเพื่อนให้กัดไปอีกนานเลยอ่า " ยัยฟางพูด
ขณะที่กลับมาถีงบ้านไม่ถึง 5 นาที
ปกติแล้วยัยฟางกับยัยเฟย์ก็กัดกันทุกวันอยู่แล้วถ้าไม่มียัยเฟย์
แล้วฉันคงสบายหูขึ้มมาเยอะเลยอ่า ( ตกลงจะด่าหรือเสียใจ
กันแน่ : ไรเตอร์ ) ( ทั้งสองอ่าไรเตอร์ : เฟย์ )
" แกเป็นหมาหรอย่ะ "
" บ้า เออ แก นี้ก็5ทุ่มกว่าแล้วแกไปนอนเถอะ " ฉันบอกยัย
ฟางให้ไปนอนเพราะตอนนี้ยัยฟางหาววววว~
จนแมลงวันบินเข้าปากไปประมาณ10000000 ตัวเเล้ววววว
" อืม เดียวฉันขึ้นไปนอนก่อนนะ " แล้วยัยฟางก็เดินขึ้นไปบน
ห้อง
' ทำมัยฉันถึงรู้สึกหวงนายนั่นขึ้นมากะทันหันนะ โอ้ย!
คิดแล้วปวดหัว เลิกคิด! เลิกคิด! หยุดคิดได้แล้ว! '
ฉันสถบกับใจตัวเองเพราะมันไม่หน้าจะเกิดขึ้นจริงๆนะ แล้วหลัง
จากที่ฉันคิดอะไรบ้าๆนั้น ฉันก็ขึ้นไปนอนบนห้องของฉันเพื่อ
นอน
" กรี้ดดดดดดด "
___________________________________
ฮือ ใครเป็นอะไร ต้องติดตามดูต่อนะค่ะแล้วจะหาเวลามาอัฟ
ให้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
