นายมาเฟียสุดหล่อกับสาวสวยตัวแสบ

"เฮ้ย!! พวกมึงแน่ใจนะว่านี่รถของไอ้ป๊อปปี้ที่ไปยุ่งกับเด็กของเฮียอะ"เสียงชายคนหนึ่งในกลุ่มพูดขึ้น
"แน่ใจครับผมจำรถกับทะเบียนรถของมันได้"เสียงชายอีกคนในกลุ่มพูดขึ้น
ด้านโทโมะกับแก้วที่เห็นก็รีบวิ่งมาที่รถของเขา
"เฮ้ย!! พวกมึงเป็นใคร"โทโมะเอ่ยด้วยความโมโห
"แล้วทำไมกูต้องบอกมึงด้วยว่ากูเป็นใคร"ชายฉกรรจ์เอ่ยขึ้น
"กูถามว่าพวกมึงเป็นใครแล้วมายุ่งกับรถของกูทำเ..ี้ยไร"โทโมะเอ่ยด้วยความโมโหอีกครั้ง
"กูไม่บอกแล้วอีกอย่างนี่มันเป็นรถของไอ้ป๊อปปี้ไม่ใช่รถของมึง"ชายฉกรรจ์เอ่ย
"นี่ัมันรถของไอ้ป๊อปปี้ก็จริงแต่วันนี้กูเป็นคนขับมันก็ต้องเป็นรถของกูแล้วอีกอย่างไอ้ป๊อปปี้ที่มึงพูดถึงอะมันคือน้องชายของกูเอง"โทโมะเอ่ยอีกครั้ง
"อ้อที่แท้ก็พี่ชายมันดีเลยจัดการน้องมันไม่ได้ก็จัดการพี่มันนี่แหละวะ"ชายฉกรรจ์เอ่ย
"น้องกูไปทำเ..ี้ยไรให้พวกมึง"โทโมะเอ่ย
"หึ หึ!! พ่อแม่พวกมึงไม่สั่งสอนไงวะว่าห้ามไปยุ่งกับของของคนอื่น"ชายฉกรรจ์เอ่ย
"สัส!!เรื่องนี้พวกมึงเล่นด่าถึงพ่อแม่กูทำเ..ี้ยไร"โทโมะเอ่ยด้วยความโกรธ
"นี่นายฉันว่านะอย่ามีเรื่องกันเลยฉันขอร้อง"แก้วที่ยืนเงียบอยู่นานเอ่ยด้วยความกลัว
"เธอนะเงียบไปเลย!!"โทโมะหันไปตะคอกใส่แก้วแล้วก็หันกลับไปพูดกับกลุ่มชายฉกรรจ์อีกว่า"พูดแบบนี้แสดงว่าพวกเองคงจะอยากกินตีนกูแน่เลย"โทโมะเอ่ยพร้อมกับทำเสียงล้อ
"หึ หึ เฮ้ย!! พวกเราจัดการ"ชายฉกรรจ์หันไปสั่งลูกให้จัดการกับโทโมะ
ผลัวะ!! ผลั่ก!!
กริ๊ดดดดดดดดดดดด!!!
"เธอนะรีบวิ่งเขาไปหลบในรถสะ"โทโมะสั่งแก้วในขณะที่ตัวเองกำลังลุ่มพวกชายฉกรรจ์อยู่
"ตะ แต่ว่านาย"แก้วเอ่ยด้วยความเป็นห่วงโทโมะ
"ไป!!ไปสิ ฉันบอกให้ไปไงเดี๋ยวฉันตามไปที่หลัง"โทโมะหันไปบอกแก้ว
แก้วรีบวิ่งไปที่รถส่วนโทโมะได้จังหวะหนีก็รีบวิ่งไปที่รถของเขาแล้วสตาร์รถ
ปัง!! ปัง!!
เสียงปืนดังขึ้นพร้อมกับโทโมะที่ถือปืนอยู่ในรถแล้วก็ขับรถหนีไป
"เฮ้ย!! พวกเรามันหนีไปแล้วตามมันไปเร็ว"กลุ่มชายฉกรรจ์ที่เห็นว่าโทโมะขับรถหนีไปแล้วก็รีบขับรถตามไป
ปัง!! ปัง!! ปัง!!
"ถ้าเธอยังไม่อยากตายก็ก้มหัวลงซะ"โทโมะสั่งให้แก้วก้มหัวลง
"เฮ้ย!!พวกเราไม่ต้องกลัวมันตายยิงใส่มันไปเยอะๆ"ชายฉกรรณ์เห็นว่าลูกน้องของตัวเองยิงไม่ค่อยซะใจเท่าไรเลยหันไปสั่งว่าให้ยิงไปเยอะๆ
ด้านโทโมะที่เห็นว่ากลุ่มชายฉกรรจ์ตามทันก็รีบขับรถให้เร็วขึ้นอีก
"แมร่งเอ๊ย!! รถแมร่งเร็วได้แค่นี้ไงวะ"โทโมะเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่ากลุ่มชายฉกรรจ์ขับรถตามมาทันแล้วก็ขับมาอยู่ข้างๆกับรถของเขา
ปัง!!ปัง!!
"โอ๊ย!!"เสียงของแก้วดังขึ้นเพราะว่าแก้วถูกยิงที่เอวเมื่อโทโมะเห็นแก้วโดนยิงจึงรีบขับให้เร็วขึ้น
"ขับแซงไปดักข้างหน้ามันเร็ว"ชายฉกรรจ์เมื่อเห็นว่ารถโทโมะขับออกห่างไปอีกก็สั่งให้ลูกน้องรีบขับไปดักหน้าโทโมะไว้
เมื่อโทโมะเห็นว่ารถของชายฉกรรจ์จะแซงขึ้นมาโทโมะก็รีบขับให้เร็วขึ้นแล้วหักพวงมาลัยให้ไปอยู่เลนเดียวกับรถของชายฉกรรจ์เมื่อชายฉกรรจ์เห็นว่าโทโมะขับมาอยู่ด้านหน้าจึงจะแซงไปเลนอื่นแต่ก็แซงไปไม่ได้เพราะว่าโทโมะขับกันอยู่ด้านหน้าเมื่อชายฉกรรจ์เห็นว่าอีกเลนหนึ่งว่างจึงรีบขับไปแต่ก็ไปไม่ได้เพราะรถโทโมะกันไว้เมื่อโทโมะเห็นว่ามีรถสวนมาจึงรีบหักรถหลบจึงทำให้รถของกลุ่มชายฉกรรจ์ไปชนกับรถที่สวนมาอย่างจัง
โทโมะหันมามองสภาพรถของชายฉกรรจ์แล้วหันไปหา
"เฮ!! เธออย่าเพิ่งเป็นอะไรนะเดี๋ยวฉันจะรีบพาเธอไปโรงพยาบาล"โทโมะหันไปพูดกับแก้วที่สลบจากการถูกยิงเพราะว่าเสียเลือดมาก
ณ โรงพยาบาล KZ
เมื่อพยาบาลเห็นว่ามีคนเจ็บมาจึงรีบเข็นเตียงไปที่ห้องฉุกเฉิกส่วนโทโมะก็รีบโทรหาป๊อปปี้
ณ บ้านไทยานนท์
"พี่ฟาง พี่ว่าพี่แก้วจะเป็นไงบ้างอะ"เฟย์เอ่ยด้วยความเป็นห่วง
"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน"ฟางเอ่ยด้วยเสียงหนักใจ
"555ไม่ต้องกังวลหรอกไปกับพี่โมะอะวางใจได้เลยพี่เขาดูแลดีจะตาายไปเนอะพี่ปี้^^"เขื่อนเอ่ยด้วยท่าทางที่มีความสุข
"นี่ฉันชื่อป๊อปปี้เว้ยไม่ใช่ปี้พูดดีๆหน่อยไอ้เขื่อน ว่าแต่พวกเธออะไม่ต้องห่วงหรอกเหมือนที่ไอ้เขื่อนว่าอะพี่โมะอะดูแลแก้วเป็นอย่างดีแน่เชื่อสิ^^"ป๊อปปี้เอ่ยด้วยท่าทางว่าไม่ต้องเป็นห่วง
~เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา เผื่อวันนี้พรุ่งนี้เธอจะเปลี่ยนใจ~
"ฮัลโหล"ป๊อปปี้เอ่ย
"ฮัลโหลไอ้ป๊อปรีบมาโรงบาลด่วนเลย"โทโมะเอ่ยด้วยความรีบร้อน
"พี่โมะพี่ใจเย็นๆแล้วค่อยๆพูดว่าใครเป็นอะไรทำไปต้องไปโรงบาล"ป๊อปปี้บอกให้โทโมะค่อยๆพูดเพราะเขาฟังไม่รู้เรื่อง
"แก้วโดนยิงที่เอวตอนที่ออกมาจากห้างรีบมาๆละเดี๋ยวฉันค่อยอธิบายให้ฟังที่หลังรีบๆมานะเว้ย"โทโมะบอกป๊อปปี้ให้รีบมาแล้วก็ตัดสายไปเมื่อป๊อปปี้รู้ว่าแก้วถูกยิงจึงเล่าให้ทุกคนฟังแล้วก็รีบขับรถไปที่โรงพยาบาล
ณ โรงพยาบาล KZ
เมื่อป๊อปปี้ เขื่อ ฟาง เฟย์มาถึงก็รีบวิ่งไปที่ห้องฉุกเฉิกจึงเห็นโทโมะที่ยืนอยู่ห้องฉุกเฉิกด้วยความเป็นห่วงแก้วเมื่อฟางเห็นโทโมะจึงรีบเข้าไปถาม
"นี่นาย!!นายทำไงให้น้องสาวฉันโดนยิง บอกมา สิ บอกมา!!!ฮือๆๆ"ฟางตะคอกใส่โทโมะทั้งที่ตัวเองร้องไห้อยู่
"ฟางใจเย็นๆนะ"ป๊อปปี้ปลอบฟางเมื่อเห็นฟางร้องไห้หนัก
"คะ คือฉันขอโทษตอนออกมาจากห้างฉันกับแก้วก็ใครไม่รู้มาอยู่ที่รถจึงรีบเข้าไปดูแล้วคุยกันสักพักก็ทะเลาะกันฉันจึงให้แก้วเขาไปหลบในรถส่วนฉันเมื่อเห็นแก้วเข้าไปในรถแล้วจึงวิ่งตามไปแล้วก็หยิบปืนมายิงพอคันไปได้ครึ่งทางรถของพวกนั้นมันตามมาทันแล้วมันก็ยิงมาแต่ฉันไม่ว่ามันจะโดนแก้วไง ฉันขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันขอโทษ"โทโมะเล่าเหตุการร์ให้ฟังแล้วก็เอ่ยขอโทษฟางที่ทำให้แก้วต้องเข้าโรงพยาบาล
พอโทโมะเล่าเหตุการณ์ให้ฟังทุกคนก็อยู่ในความสงบแล้วก็รอหมออกมาส่วนโทโมะก็เดินวนไปวนมาจนส่วนเขื่อนที่นั่งมองอยู่จึงเอ่ยขึ้น
"พี่โมะพี่หยุดเดินได้ไหมพี่เดินจนผมปวดหัวแทนแล้ว"เขื่อนเมื่อเห็นพี่ชายใหญ่ของตัวเองไม่หยุดเดิน
ในขณะเดียวกันหมอก็ออกมาพอดีเมื่อทุกคนเห็นหมออกมาจึงรีบวิ่งไปถามถึงอาการของแก้ว
"หมอครับอาการขจองผู้หญิงคนนั้นเป็นไงบ้างครับ"โทโมะเอ่ยถามถึงอาการของแก้วด้วยความเป็นห่วง
"เอิ่ม..คือว่าแผลที่โดนยิงนะครับลึกมากจึงทำให้เสียเลือดมากแต่ตอนผ่าตัดอาการของเธอทรุดลงแล้วความถี่ของหัวใจก็เต้นเร็วผิดปกติแต่ว่าอาการตอนนี้ คือว่า.."
หว่าจบซะแล้ว ติดตามตอนต่อไปนะคะว่าอาการของแก้วจะเป็นยังไง สาธุ!!ขอให้อาการของแก้วดีขึ้นเถอะ
คอมเม้นกันเยอะๆนะคะ