เมื่อความรักเข้ามาทักทาย

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.00 น.

  40 ตอน
  390 วิจารณ์
  75.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 มกราคม พ.ศ. 2557 22.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) จูบแล้วฟิน เมื่อฟินก็จูบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
“หาวววววว หลับสบายจัง”แก้วลุกขึ้นตื่นบิดขี้เกียจไปมาแล้วพบว่าฟางนั่งเหม่ออยู่ที่ริมระเบียงก็ลุก
ไปหา
 
 
“แฮ่”แก้วหลอกให้ตกใจฟางตกใจเผลอถีบแก้วล้มลงตัวงอจนจุกทันที
 
 
“โอ๊ยย ฟาง ถีบมาได้”แก้วร้องฟางรีบไปประคอง
 
 
“ก็แก้วเล่นมาไม่ให้สุ้มให้เสียงนินา”ฟางบอก
 
 
“แหมๆละเป็นอะไรเนี่ย แก้วตื่นมาก็เห็นเหม่อแล้วก็ยิ้ม อย่าบอกนะว่า ฟางกับป๊อปปี้ โอ้ว มาย ก๊อ
ดดด”แก้วทำหน้าตกใจ
 
 
 
“ไม่ใช่น้าๆๆๆๆ”ฟางหน้าแดงจัดก่อนจะยิ้มนึกถึงเมื่อคืนที่ป๊อปปี้ที่จูบเธอแล้วพาเธอมาส่งที่ห้องก็
เขิน
 
 
“ไม่ใช่ละแก้มแดงอะไรน่ะ นั่นแน่ๆๆๆ”แก้วแซวฟางที่อายม้วน
 
 
“ไปเลยๆ ไปอาบน้ำเลย เดี๋ยวไปหาข้าวทานกัน”ฟางบอกก่อนจะไล่แก้วไปอาบน้ำ ซักพัก2สาวก็
เดินออกมานอกห้องแล้วมาที่ห้องอาหาร แก้วเห็นโทโมะกำลังปิ้งขนมปังอยู่ก็เดินมาแย่งขนมปังโท
โมะกินเล่นเอาชายหนุ่มหน้าแดงเลย
 
 
 
“นายยังแฮ้งค์หรอ หน้าแดงเชียว”แก้วถาม
 
“ช่างเถอะน่า ไปๆ ทานข้าวจะได้ไปเล่นน้ำกัน เดี๋ยวเย็นเราก็กลับกันละนะ”โทโมะบอกก่อนที่จะนั่ง
ทานข้าวกัน
 
 
“หวัดดี”ฟางทักป๊อปปี้ ชายหนุ่มเหล่ตามองฟางนิดนึงก่อนจะนั่งทานข้าวต้มต่อไป
 
 
“อือ หวัดดี”ป๊อปปี้พูดไม่สนใจอะไรฟางเล่นเอาฟางเหวอและเสียเซลฟ์ทันที ฟางเลยเดินหนีไปนั่ง
ทานข้าวคนเดียวไม่นั่งข้างป๊อปปี้เลย
 
 
“เค้าเป็นอะไรน่ะ”แก้วถาม
 
“งอนคนแถวนี้ล่ะมั้ง”โทโมะเหล่มองป๊อปปี้ที่กินข้าวต่อไม่รู้หนาวรู้ร้อนอะไรก่อนจะเดินออกไป
คนละทางกับฟาง
 
 
“นายผีดิบ ชั้นว่าเรา2คนต้องทำอะไรกันซักอย่างแล้วล่ะ”แก้วพูดก่อนจะคิดแผนการกับโทโมะ
 
 
 
 
“ฮึ่ยๆๆๆ คนบ้าทีเมื่อคืนล่ะมาขโมยจูบเรา เช้ามาก็เปลี่ยนไป ใช่สิ ชั้นมันฮิปโปน้ำนิ”ฟางเดินเตะ
ทรายเตะโน่นเตะนี่ไปมาอย่างน้อยใจก่อนจะเดินไปเรื่อยๆแล้วตกใจเมื่อเจอป๊อปปี้กำลังจูบกับฝรั่งผม
ทองอย่างดูดดื่ม
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
“อย่ามาfree kissไปทั่วแบบนี้จำไว้ ว่าคนไทยเค้าถือ ไอ้คนชู้”ฟางตบหน้าป๊อปปี้เสร็จก็วิ่งร้องไห้
ไปทันที
 
 
“อ้าว เอมิลี่ เกิดอะไรขึ้น”โทโมะและแก้วเดินมาหาป๊อปปี้และเอมิลี่เพื่อนชาวอเมริกันของป๊อปปี้
 
 
“ชั้นจูบทักทายเอมิลี่มันผิดตรงไหน ยัยนั่นเดินมาตบชั้นแล้ววิ่งไปเลยเนี่ย”ป๊อปปี้พูดแล้วลูบแก้ม
 
 
“นี่นายโง่รึว่าแกล้งโง่ยะ ผู้หญิงน่ะเค้าเห็นคู่หมั้นตัวเองจูบกับคนอื่นเค้าก็น้อยใจเป็นธรรมดา”แก้ว
โวย
 
 
“เหมือนแกจูบกับแก้วเมื่อคืนไงล่ะ”โทโมะพูด
 
 
“อะไร ชั้นจูบแกอีกแล้วหรอ”แก้วเหวอ
 
 
“เออดิ ดีนะรอบนี้แกจูบกับสาวโต๊ะข้างๆก่อนละมาจูบชั้นไม่เหมือนจูบลูกหมาไอ้ขนมจีนอีก”ป๊อปปี้
พูดแล้วสยอง
 
 
 
“ละคุณป๊อปจูบกับคนอื่นแล้วไม่คิดอะไรแบบนี้ฟางไม่เสียใจแย่หรอครับ”โทโมะพูดทำเอาป๊อปปี้นิ่ง
คิดถึงเมื่อคืนที่เขาและฟางจูบกัน และในตอนเช้าที่เขาไม่กล้าสบตาฟางเพราะเขารู้สึกเห็นฟางแล้ว
เขาวูบวาบไปทั่วตัวเหมือนคนเป็นไข้ เขาเลยต้องทำฟอร์มว่าไม่สนใจฟางเพราะกลัวตัวเองจะหลุด
ทำอะไรเปิ่นๆแน่ๆ
 
 
“ไปหาฟางเลยแกรู้มั้ย แถวท้ายเกาะอ่ะมันมีพวกชาวประมงขี้ยานะ แกไม่ห่วงคู่หมั้นแกหรอ”แก้ว
พูดยุป๊อปปี้ชายหนุ่มรีบวิ่งไปทันที
 
 
“มันมีพวกนั้นจริงดิแก้ว”โทโมะถามแก้ว
 
“เปล่า ด้านหลังเป็นพวกรีสอร์ตลุงชั้นนั่นล่ะพอดีเค้าซ่อมแซมน่ะเลยไม่ค่อยมีคน”แก้วบอก
 
“งั้นถ้าฟางซุ่มซ่ามทำอะไรไปแล้วได้รับอุบัติเหตุล่ะว่าไง”โทโมะดุ
 
 
“ไม่หรอกเพราะแถวนั้นคนของชั้นเอง แปปนะ ฮัลโหลๆ ถ้าฟางกับไอ้ป๊อปไปถึงนะ จับขังในเรือน
รับรองเลยนะ ดอเค เดี๋ยวบ่ายๆชั้นไปเปิดเอง”แก้วโทรศัพท์หาลูกน้องแล้วยิ้มอย่างมีแผน
 
 
“นับวันเธอนี่ยิ่งหน้ากลัวแฮะ”โทโมะมองแก้วหวาดๆ
 
“น่ากลัวอะไรชั้นน่ะเซ็กซี่และสวยมากจะตาย ไปกันเถอะ เราไปดำน้ำดูปะการังกันเถอะป่ะ เรือรออยู่
ละ เดี๋ยวบ่ายๆคนของชั้นเค้ารับ2คนนั้นไปเองน่า”แก้วพูดจบก็ลากโทโมะขึ้นไปบนเรือทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ฮือๆ คนบ้าคนผีทะเล ไอ้หมีลามก ไอ้หมีหื่น ไอ้หมีหัวงู”ฟางเดินเข้ามาในห้องรับรองด้านหลังรี
สอร์ตแล้วนั่งร้องไห้พลางเอามือถูๆไปที่ปากหวังว่าจะลบรอยจูบนั้นได้
 
 
 
“ถูจนปากแดงหมดแล้วนะ จะถูไปถึงไหนเนี่ย”ป๊อปปี้วิ่งตามฟางหลังจากคนงานของแก้วบอกว่าฟาง
วิ่งมาที่ห้องนี้โดยไม่รู้เลยว่าคนงานแอบขังทั้งคู่ไว้ในห้อง
 
 
“ไปให้พ้นๆรสจูบของผู้ชายเจ้าชู้อย่างนายน่ะสิ ไอ้พวกมักมาก ไอ้พวกบ้ากาม ไม่เคยแคร์ความรู้สึก
คนอื่น ไอ้ อื้ออ”ฟางว่าป๊อปปี้ฉอดๆ ชายหนุ่มจับฟางไปจูบทันที
 
 
“เลว อื้อออ”ฟางถอนจูบมาตบหน้าป๊อปปี้ก็ถูกชายหนุ่มจับไปจูบอีกครั้ง ฟางทั้งทุบตีป๊อปปี้จนชาย
หนุ่มเจ็บ แต่ป๊อปปี้ไม่หยุด
 
 
“หึ คราวนี้ถูยากหน่อยนะ รอยมันออกจะชัดเจนแบบนี้”ป๊อปปี้ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ฟางจึงตบไปอีกที
 
 
“ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายนะป๊อปปี้ ทำไมนายทำกับชั้นแบบนี้”ฟางพูดก่อนน้ำตาจะไหลออกมาอย่าง
น้อยใจป๊อปปี้เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของฟางออก
 
 
“อื้อออ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้จับฟางมาจูบอีกครั้งแต่ครั้งนี้อ่อนโยนเหมือนกับเมื่อคืนที่ชายหนุ่มจูบฟาง
ก่อนจะเอาลิ้นสอดเข้าไปในโพรงปากหวานของฟางเพื่อหยอกล้อกับลิ้นของฟางที่ไม่ประสีประสากับ
เรื่องแบบนี้
 
 
 
“เธอนี่ทำให้ชั้นอยากจูบเธอตลอดเลยนะ”ป๊อปปี้ถอนจูบออกมาแล้วสบตากับฟางที่หน้าแดงค้างกับ
รสจูบแสนหวานนั่น
 
 
“คนบ้า”ฟางหันหลังหนีป๊อปปี้
 
 
“ที่ชั้นจูบกับคนอื่นน่ะชั้นไม่ได้คิดอะไรเพราะเป็นเพื่อน แต่ที่ชั้นจูบเธอเมื่อกี้นะ ชั้นทำให้แค่เธอ
เท่านั้นล่ะ”ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางหน้าแดงเขินจัด
 
 
“งั้นอย่าจูบกับใครพร่ำเพื่ออีกได้มั้ยป๊อปปี้ เอ่อ เพราะว่าเราเป็นคู่หมั้นกันนะ”ฟางรีบพูดแล้วไม่สบตา
ป๊อปปี้
 
 
 
“แล้วเป็นคู่หมั้นแล้วไม่อยากเป็นแฟนรึไง”ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางเหวอเงยหน้ามองป๊อปปี้ทันที
 
 
“นายพูดงี้นายชอบชั้นหรอ”ฟางถามทันที
 
 
“ไม่รู้สิ แต่ที่รู้ๆคือ ชั้นอยากเลื่อนสถานะจากเพื่อนมาเป็นแฟนกับเธอนะฟาง เธอจะตกลงมั้ย”ป๊อปปี้
ขอฟาง ฟางอึ้ง
 
 
 
“อือ อ๊ะ อืมมม”ฟางพยักหน้าบอกป๊อปปี้ดีใจดึงฟางไปจูบอีกครั้งฟางตกใจแต่ก็ตอบรับจูบนั้นแล้ว
เอามือคล้องคอชายหนุ่มไว้เพื่อหาที่ยึด
 
 
“แฮ่กๆ จูบเก่งขึ้นนินา”ป๊อปปี้ถอนจูบมาเพราะตัวเองจะหายใจไม่ออก
 
 
“คนบ้า เราออกไปกันเถอะ”ฟางบอกก่อนจะเดินออกมากับป๊อปปี้แต่ต้องตกใจเพราะว่าประตูถูกล๊อค
จากด้านนอก
 
 
 
“เห้ย ใครอยู่ด้านนอกเนี่ย เปิดโว่ยยย”ป๊อปปี้เห็นฟางเปิดไม่ได้ก็เดินมาช่วยฟางก่อนจะทุบประตู
โวยวาย
 
“เอาไงดีอ่ะป๊อปปี้”ฟางถาม
 
 
“ฝีมือยัยแก้วแน่ๆ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะกดโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาแก้ว โชคดีที่ยังมีสัญญาณ ซักพัก
แก้วก็ให้คนงานมาเปิดพาป๊อปปี้และฟางออกมาก่อนจะขึ้นเรือมาส่งที่เรือของแก้วกลางทะเล
 
 
 
 
“อย่าให้แกมีความรักบ้างนะแก้ว ชั้นจะเล่นงานแกแน่ๆ”ป๊อปปี้ขึ้นเรือมาก็คาดโทษแก้วเลยทันที
 
“ซอรี่ๆ แหมก็อยากให้เพื่อนเนี่ยเคีลยร์ปัญหากับภรรยาในอนาคตนินา”แก้วพูดยิ้มๆ
 
“จูงมือกันมาแบบนี้สงสัยจะเคลียร์กันดีแล้วล่ะสิ”โทโมะสังเกตเห็นป๊อปปี้ทั่บมือฟาง ฟางจะปล่อย
มือแต่ป๊อปปี้ไม่ปล่อยมือฟางแล้วโอบไหล่ฟางทันที
 
 
“แน่นอน และต่อไปนี้จะไม่มีการถอนหมั้นของชั้นและฟางแน่นอน”ป๊อปปี้พูดแล้วพาฟางมานั่งก่อนจะเอาพั้นซ์สรสดให้ฟางดื่ม
 
 
“ดี ผมจะได้จบภารกิจดูแลคุณทั้ง2คนซักที ผมจะได้ไปดูงานที่เมืองนอก”โทโมะพูด
 
“ไม่เอานะนายผีดิบ นายไปละชั้นจะกินข้าวฟรีที่ไหนน่ะ”แก้วโวยวาย
 
“คิดแต่เรื่องกินรึว่าคิดถึงโทโมะห้ะแก้ว”ป๊อปปี้แซวเพื่อน แก้วจึงตบหัวป๊อปปี้ไปที
 
“กินย่ะ แหมอีตาผีดิบนี่นะ เค้ามีน้องแต้งกิ้วอยู่แล้วย่ะ”แก้วแขวะเรื่องโทโมะกับแต้งกิ้วก่อนจะเดิน
เชิดไปใส่ตีนกบและที่ดำน้ำแล้วโดดน้ำลงไป
 
 
“กินเด็กหรอๆ”ฟางแซว
 
 
“ไม่ใช่ครับๆ น้องเค้ากับผมเป็นพี่น้องกันครับ”โทโมะรีบบอก
 
 
“ฟางทาซันบล๊อคให้หน่อยดิจะไปดำน้ำละ”ป๊อปปี้เดินถอดเสื้อมาแล้วยื่นซันบล็อกให้ฟาง ฟางทา
ซันบล๊อคทั่วตัวป๊อปปี้และลูบไล้จนมือสั่น
 
 
“ทาเฉยๆห้ามคิดลวนลามเค้านะที่รัก”ป๊อปปี้แซวฟางจึงหยิกไปที ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะเดินไปใส่ตีนกบ
และอุปกรณ์ดำน้ำ
 
 
จุ๊บ
 
 
 
ป๊อปปี้ดึงฟางไปจูบทีนึงก่อนจะโดดลงน้ำแล้วว่ายไปหาแก้วทันที
 
 
 
“แหม เปิดตัวมานี่หวานเชียวนะครับ”โทโมะพูดแซวฟางที่ย่างบาร์บีคิวกับตัวเอง เล่นเอาฟางยิ้มหน้า
แดงเขินจัด
 
 
 
 
 
“ถ้าคบกันฟางชัวร์ๆละก็ช่วยเอารูปในห้องนอน มือถือและกระเป๋าของยัยนั่นออกด้วยนะ”แก้วพูดกับ
ป๊อปปี้ในน้ำขณะที่เอาแว่นตาว่ายน้ำออกมาและดีดตัวบนน้ำ ป๊อปปี้นิ่งกับคำพูดแก้วแล้วมองฟางที่
ปิ้งบาร์บีคิวบนเรือ
 
 
 
“เถอะน่า”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอาแว่นตาว่ายน้ำลงแล้วดำน้ำต่อ แก้วมองละส่ายหน้าก่อนจะดำน้ำดูประการังตามป๊อปปี้ที่ว่ายไปล่วงหน้าแล้ว
 
 
 ป๊อปปี้เป็นฟางกับแฟนแล้วแต่จะมีอุปสรรคอะไรต้องติดตามนะจ้ะ
 
อบ่าลืมเม้นกับโหวตเรื่องนี้ล่ะๆๆๆๆ
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา