เมื่อความรักเข้ามาทักทาย

 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวฟาง เข้ามาสิ”โทโมะเปิดประตูให้ฟางเข้ามาในห้อง ฟางอบขนมมาให้หนุ่มก็วางไว้ที่โต๊ะก่อน
มาหาโทโมะที่กำลังเคี่ยวซอสสปาเก็ตตี้อยู่
 
 
“แล้วป๊อปล่ะโทโมะ”ฟางถาม
 
 
“อาบน้ำอยู่เนี่ยล่ะ”โทโมะพูด
 
 
“งั้นฟางช่วยนะคะ”ฟางยิ้มก่อนจะเดินไปช่วยโทโมะทำสปาเก็ตตี้
 
 
 
 
ด้านป๊อปปี้
 
 
ชายหนุ่มแต่งตัวแล้วแต่นั่งเปิดกล่องใบหนึ่ง ในนั้นมีรูปของเขาและป๊อปปี้หญิงถ่ายคู่กันหลายรูปรวม
ไปถึงการ์ดและของทุกอย่างที่ป๊อปปี้หญิงเคยให้ตัวเอง แล้วหยิบสร้อยคอรูปหัวใจสีเงินด้านหลัง
สลักว่าPoppyออกมาดู
 
 
 
 
“อะไรน่ะตัว”ป๊อปปี้เดินตามป๊อปปี้หญิงมาที่สวนของมหาลัยป๊อปปี้หญิงยิ้มก่อนจะยื่นกล่องสร้อยอัน
หนึ่งให้ป๊อปปี้เมื่อป๊อปปี้แกะกล่องสร้อยออกมาพบว่าในนั้นคือสร้อยสองเส้นรูปหัวใจสีเงินด้านหลัง
สลักว่าPoppy
 
“เพราะเรา2คนชื่อเหมือนกันเค้าเลยอยากจะทำให้เพื่อแทนว่าเรา2คนรักกันนะMy Boo”ป๊อปปี้
หญิงพูดแล้วแกะสร้อยเส้นหนึ่งมาใส่ให้ป๊อปปี้
 
 
“ตัวใส่ให้เค้าคืนด้วย”ป๊อปปี้หญิงพูดก่อนจะให้ป๊อปปี้ใส่สร้อยให้ตัวเอง เมื่อใส่เสร็จก็พลิกตัวแล้ว
โน้มคอมาจูบป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน
 
 
“เค้ารักตัวนะMy Boo”ป๊อปปี้หญิงพูด
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้นึกถึงอดีตแล้วมองสร้อยนั้น
 
 
 
ก๊อกๆ
 
 
 
“สปาเก็ตตี้เสร็จแล้วนะป๊อปไปทานกันเถอะ”ฟางเคาะประตูแล้วเดินเข้า ป๊อปปี้ตกใจเผลอปาสร้อย
นั่นลงพื้นแล้วลุกไปหาฟางทันที
 
 
“ดีเลยกำลังหิวพอดี ฟางป้อนป๊อบด้วยนะ”ป๊อปปี้อ้อนฟาง
 
 
“แน่ะ อย่ามาอ้อนๆทานเองงง”ฟางพูดก่อนจะเดินพาป๊อปปี้ไปทานข้าวด้วยกัน เมื่อทานเสร็จโทโมะ
ก็ขอตัวไปเคลียงานที่บริษัทให้พ่อแม่ป๊อปปี้ ป๊อปปี้เลยนั่งดูหนังกับฟาง
 
 
“ไม่เอาหนังบู๊อ่ะ เปลี่ยนได้มั้ยป๊อป แบบมีหนังรักอะไรแบบนี้มั้ย”ฟางถาม
 
 
“มีๆ หนังรักปีอปมีเพียบเลยนะ อยากดูของใครล่ะ มิยาบิ อาโออิ โช นิชิโนะ ป๊อปก็มีนะ”ป๊อปปี้ไล่ลิ
สรายการออกมาฟางหน้าแดงปาหมอนใส่ป๊อปปี้ทันที
 
 
“ลามกอีกแล้วนะ”ฟางหน้าแดง
 
 
“555ล้อเล่นมีอยู่นะหนังรักอ่ะ ส่วนนั้นน่ะไม่ให้ฟางดูดีกว่า พวกเราน่ะทำจริงไม่ต้องพึ่งหนังแผ่น
หรอกโอ๊ยๆๆ ล้อเล่น”ป๊อปปี้พูดยั่วจึงโดนฟางหยิกทันที
 
 
“งั้นบอกมาว่าเก็บตรงไหน ฟางไม่เชื่อป๊อปละหยิบมาเดี๋ยวได้เอาหนังผีมาแน่ๆ”ฟางพูดก่อนจะเดิน
เข้าไปในห้องป๊อปปี้แล้วเพื่อหาหนังแผ่นแล้วก็ชะงักเมื่อตัวเองไปเหยียบอะไรบางอย่างฟางหยิบมัน
มาแล้วพบว่าคือสร้อยคอรูปหัวใจสลักว่าPoppy
 
 
 
“สงสัยของป๊อปแหงๆ ทำหล่นอะไรแถวนี้”ฟางพูดแล้วเดินเอาสร้อยไปเก็บไว้ที่โต๊ะข้างเตียงป๊อปปี้
ก่อนจะหยิบหนังรักออกมาแล้วเดินมาใส่แผ่นแทนเรื่องเดิม
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณค่ะ”แก้วรับดอกไม้แล้วเดินออกมาก็ชะงักเมื่อเห็นโทโมะมารับดอกไม้ร้านเดียวกับเธอก็รีบ
ขอพนักงานมุดใต้โต้ะหลบโทโมะทันที
 
 
“มารับช่อลิลลี่ครับ”โทโมะพูดก่อนจะรับดอกไม้แล้วคิดเงินแล้วเดินออกไป
 
 
“น่ารักจังเลยเนาะแก ผู้ชายอะไรเอาดอกไม้ไปให้แฟนทุกปี”พนักงานสาวในร้านพูดคุยกันแก้วออก
มาก็ฟัง
 
 
 
 
“ขอโทษนะคะผู้ชายคนนั้นสั่งดอกไม้ที่นี่ทุกปีเลยหรอคะ แล้วพอจะรู้มั้ยคะว่าเค้าเอาไปให้ใคร”แก้ว
ถาม เมื่อได้คำตอบก็รีบขับรถตามโทโมะไปทันที จนถึงหลุมศพที่สุสาน
 
 
“อีกปีแล้วนะโฟร์ที่เราเอาดอกไม้มาให้น่ะ ดอกลิลลี่ที่โฟร์ชอบไงล่ะ”โทโมะวางดอกไม้ลงที่หลุมศพ
ผู้หญิงคนหนึ่ง โทโมะนั่งมองหลุมศพนั้นนิ่งสงบ
 
 
“ถ้าวันนั้นเราไม่ใจร้อนไปแข่งรถ โฟร์คงไม่ตามเราไปที่สนามแล้วต้องถูกรถชนตาย”โทโมะพูด
เศร้าๆ แก้วแอบฟังก็นิ่งอึ้งเมื่อรู้ว่าโทโมะมีคนในใจอยู่ตลอด
 
 
 
 
“ชั้นอิจฉาเธอจริงๆ ที่ได้รับความรักความใส่จากโทโมะเค้า”แก้วเดินมาพูดกับหลุมศพของโฟร์เมื่อ
โทโมะกลับออกไปแล้วก่อนจะพูดออกมา
 
 
 
 
 
“นี่ มันจะมากไปแล้วนะ มายืนขวางอะไรรถคนอื่น”โทโมะโวยวายต่อป๊อปปี้หญิงที่ยืนขวางรถของ
เขาเมื่อเขาแวะมาที่บ้านของป๊อปปี้เพื่อเอาของใช้และเสื้อผ้าป๊อปปี้ไปที่อพาร์ทเม้นท์เพิ่มเติม
 
 
 
“แหม โทโมะ ทำไมต้องมาพูดจาแบบนี้กับชั้นล่ะ มาดคุณชายสุดเนี้ยบหายไปไหนกัน”ป๊อปปี้หญิง
พูด
 
 
“เรื่องของชั้น แล้วนี่กลับมานานแล้วหรอ”โทโมะถามป๊อปปี้หญิงทันที
 
 
“ซักพักแล้วล่ะ ได้ความว่าป๊อปเค้าหมั้นกับผู้หญิงที่พ่อแม่หาให้ ใช่คนนี้รึเปล่า”ป๊อปปี้หญิงชูรูป
ป๊อปปี้ที่ถ่ายคู่กับฟางแล้วอัพลงอินสตราแกรมหลายวันก่อนให้ดู
 
 
“ทำไม เอจะมาเดือดร้อนอะไร ในเมื่อเธอเป็นคนทิ้งป๊อปปี้ไปเองนะ อย่าลืมสิ”โทโมะพูด
 
“แหม นายก็รู้ดีนิว่าชั้นต้องไปต่อนอกเพราะได้ทุน ไหนจะแม่ป๊อปเค้าไม่ค่อยปลื้มชั้นอีก”ป๊อปปี้
หญิงพูด
 
 
“แต่เท่าที่ตอนนั้นชั้นสืบมาเธอเองก็แอบนอกใจป๊อปปี้ไม่ใช่รึไง”โทโมะดักคอป๊อปปี้หญิงเล่าถึงอดีต
ที่ป๊อปปี้หญิงเคยแอบกิ๊กกับทีเจเพื่อนคณะข้างๆของป๊อปปี้
 
 
“ก็ตอนนั้นป๊อปเค้าไม่มีเวลาให้ชั้นนินา ก็แค่นัดกันไปทานข้าว ดูหนังชิลๆ ไม่ได้ลึกซึ้งอะไรเหมือ
นกับป๊อปซักหน่อย”ป๊อปปี้หญิงพูดแล้วยิ้มอย่างมีความหมาย
 
 
 
“จะรื้อฟื้นเรื่องอดีตอีกนานมั้ยห้ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วชั้นไปล่ะ”โทโมะพูดก่อนจะกลับไปที่รถแล้วขับ
หนีป๊อปปี้หญิงไปทันที
 
 
 
 
“หึ เรื่องอดีตนี่ล่ะมันกำลังจะกลับมารื้อฟื้นทุกอย่างเอง”ป๊อปปี้หญิงพูดก่อนจะเดินขึ้นรถตัวเองไป
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางเหมือนฝนจะตกแฮะวันนี้อ่ะ”ป๊อปปี้ที่มาช่วยฟางเก็บผ้าที่ห้องฟางชะเง้อมองท้องฟ้าที่ครึ้มฟ้า
ครึ้มฝน
 
 
“นั่นน่ะสิ โดยงั้นวันนี้เราก็อดไปวิ่งที่สวนน่ะสิเนอะ”ฟางพูดก่อนจะเดินไปนั่งพับผ้าในห้องป๊อปปี้นั่ง
มองสายฝนที่โปรยปรายในตอนนี้ก่อนสายตาจะชะงักเมื่อเห็นใครบางคนยืนอยู่ที่หน้าอพาร์เม้นของ
ฟาง ป๊อปปี้เพ่งมองไปชัดๆแล้วพบว่าผู้หญิงคนนั้นคือป๊อปปี้หญิง
 
 
“เย็นนี้อยากกินอะไรอ่ะราดหน้า รึว่าข้าวผัด”ฟางถามขณะเปิดตู้เย็นตรวจดูวัตถุดิบในนั้น
 
“กินฟางได้ป่ะ”ป๊อปปี้พูดฟางจึงจัดการเอาแครอทยัดปากป๊อปปี้ไปทีนึง
 
 
“คิดแต่เรื่องแบบนี้ตลอดๆ เออ ป๊อปแล้วเราต้องทำกับข้าวเผื่อโทโมะมั้ยอ่ะ”ฟางถามป๊อปปี้ต่อ
 
 
“งั้นเดี๋ยวโทรหาโทโมะแปปนะ ช่วงนี้นี่เห็นยุ่งกับงานบริษัทพ่อตลอดอ่ะไม่ค่อยกลับมาทานข้าว
หรอก”ป๊อปปี้พูดเพราะช่วงนี้โทโมะทำงานหนักเลยต้องมาอาศัยข้าวห้องฟางตลอด ส่วนแก้วได้ข่าว
ว่าไปเที่ยวฮ่องกงกับครอบครัวและเลยส่งพ่อแม่กลับฮ่องกงด้วยเลย อีก3วันถึงจะกลับ
 
 
 
ครืด
 
 
 
เสียงมือถือของป๊อปปี้สั่นดัง ป๊อปปี้ชะงักเมื่อเบอร์ที่โทรมาคือเบอร์ที่เขาอยากจะลืม My Boo
ป๊อปปี้หันไปมองฟาง แล้วเลือกที่จะไม่รับ แล้วเดินกลับไปมองป๊อปปี้หญิงที่โทรศัพท์มาเรื่อยๆก็มอง
ที่มืถือสลับกับป๊อปปี้หญิงที่ตากฝนด้านนอกจึงตัดสินใจเลี่ยงออกมาที่ระเบียงแล้วกดรับโทรศัพท์
ทันที
 
 
 
“มีอะไร”ป๊อปปี้พูด
 
 
“ฮึกๆ ป๊อป ออกมาหาเค้าหน่อยได้มั้ย”ป๊อปปี้หญิงร้องไห้เสียงสั่นป๊อปปี้ชะงักแปลกใจว่าทำไม
ป๊อปปี้หญิงถึงร้องไห้
 
 
“ป๊อปอยู่กับฟางตอนนี้ ป๊อปปี้กลับไปเถอะ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟางที่ทำกับข้าวอยู่
 
 
“เค้าไม่เหลือใครแล้ว ป๊อปมาหาเค้าหน่อยได้มั้ยแค่แปปเดียวเอง กรี้ดดด”ป๊อปปี้หญิงร้องไห้ขอ
ป๊อปปี้ให้ออกมาก่อนะร้องกรี้ดเมื่อฟ้าร้องแล้ววางไป ป๊อปปี้ตกใจหันไปมองป๊อปปี้หญิงที่นั่งสั่นด้วย
ความกลัวกลางสายฝนก็นึกห่วง
 
 
 
 
“อ้าว จะออกไปไหนอีกอ่ะป๊อปฝนตกอยู่เลยเนี่ย”ฟางที่ทำกับข้าวถามป๊อปปี้ที่ใส่รองเท้าและถือร่ม
จะออกไปข้างนอก
 
 
“อ๋อ เพื่อนป๊อปจะเอาของมาให้น่ะ ป๊อปลงไปหาเพื่อนแปปนะเดี๋ยวมา”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกไป
ข้างนอก
 
 
 
“ป๊อปปี้”ป๊อปปี้เดินกางร่มไปหาป๊อปปี้หญิงที่นั่งลงกับพื้น
 
“ตัว ฮือๆ”ป๊อปปี้หญิงเงยหน้ามาเจอป๊อปปี้ก็ดีใจรีบลุกขึ้นไปหา
 
 
“เห้ย ป๊อปปี้ๆ”ป๊อปปี้ตกใจรีบไปประคองกอดป๊อปปี้หญิงที่เป็นลมไปแล้ว ก่อนจะนิ่งตัดสินใจอุ้ม
ป๊อปปี้หญิงขึ้นแล้วพาป๊อปปี้หญิงเข้าไปในห้องของตัวเองทันที
 
 
 
 
“นั่นมันพี่ป๊อปนินา”เควินและเจฟที่เอารถมาจอดที่ลานจอดรถเห็นป๊อปปี้
 
“พี่แกอุ้มสาวที่ไหนไปด้วยน่ะ”เจฟสังเกต
 
“ไม่ใช่พี่ฟางนิ”เควินมอง
 
“ไม่ใช่พี่ฟาง อย่าบอกนะว่า พี่ป๊อปปี้แอบเอากิ๊กเข้าห้อง”เจฟพูดอย่างตกใจ
 
 
 
 
เพลงตอนนี้จะเอาให้โทโมะเป็นพิเศษนะ อิอิ
 
 
อบ่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะๆเพราะเดี๋ยวจะได้ดราม่ากันแล้ว