HURT รักหลอกลวง...

9.5

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.36 น.

  39 ตอน
  215 วิจารณ์
  90.47K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

HURT รักหลอกลวง...

ตอนที่10

 

 

 

 

 

 

 

                เข็มนาฬิกายังคงเดินไปไม่หยุด จากวินาที เป็นนาที จากนาที เป็นชั่วโมง จากชั่วโมงเป็นวัน

 

และวันที่คู่หมั้นของชายหนุ่มจะกลับมาก็มาถึง ร่างสูงยังคงนั่งรอรับคู่หมั้นสาวที่เพิ่งกลับจากการศึกษาระดับ

 

ปริญญาตรีจากฝรั่งเศส หากแต่ชายหนุ่มไม่ได้ตื่นเต้นอย่างที่ควรจะเป็น...หัวใจของเขาล่องลอยไปหาหญิงสาวอีก

 

คนที่เขาเพิ่งปล่อยเธออกจากอ้อมกอดเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมานี้...

 

เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะรักผู้หญิงอย่างฟาง เพราะโดยส่วนตัวแล้วเขาชอบผู้หญิงที่ค่อนข้างเรียบร้อย

 

เป็นกุลสตรี เป็นแม่บ้านแม่เรือน แต่สเปคก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคู่แท้...

 

เขาคิดว่าฟางคือคนที่ใช่ ผู้หญิงที่ไม่กลัวอะไร ไม่สนใจสายตาของใคร ยกเว้นแต่ครอบครัวของเธอเอง

 

ตลอดเวลาหนึ่งเดือนกว่าๆที่ผ่านมาทำให้เขาแน่ใจ... จากนี้ไปเขาจะต้องเคลียร์ปัญหาทุกอย่างให้จบลง

 

และเริ่มใหม่กับฟางเสียที...

 

 

 

             “พี่ป๊อปคะ” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองร่างบางในชุดแซ็กสีกรมท่า ผมสวยถูกดัดเป็นลอนคลอเคลียกับ

 

แก้มใส ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปมากถ้าเทียบกับเมื่อสี่ปี่ที่แล้ว

 

 

 

            “พิม...สบายดีหรือเปล่า”

 

 

 

           “ค่ะ” เขายิ้มก่อนจะลุกขึ้นเข็นรถเข็นที่มีกระเป๋าเสื้อผ้าของหญิงสาวอยู่ก่อนจะเดินนำร่างสูงโปร่งของคู่

 

หมั้นไป พิมมองตามหลังคู่หมั้นหนุ่มด้วยสายตาเคลือบแคลงใจ ไหนมารดาบอกว่าชายหนุ่มหลงเธอนักหนาไงเล่า

 

แล้วทำไมครั้งแรกที่ได้พบหน้ากันเขาจึงถามเพียงสารทุกข์สุกดิบของเธอด้วยความห่างเหิน...

 

หรือว่าเขามีคนรักอยู่ในใจอยู่แล้ว คำสัญญาในคืนสุดท้ายก่อนเธอจะเดินทางไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศไม่ได้มีผล

 

กับเธอแม้แต่น้อย ถึงจะลองคบใครต่อใครมาหลายคน แต่ก็ไม่เคยจริงจัง

 

คบเพียงระยะเวลาสั้นๆเมื่อเข้ากันไม่ได้ก็แยกย้าย...และตอนนี้เธอก็มีแต่เขาคนเดียว...

 

 

 

 

 

 

 

               หญิงวัยกลางคนทอดสายตามองใบหน้าสวยหวานของบุตรสาวและคู่หมั้นหนุ่มของพิม...

 

ช่างเหมาะสมกันราวกิ่งทองใบหยก นางคุยกับคุณหญิงนวลลออแม่ของป๊อปปี้ไว้แล้ว ว่าสองเดือนให้หลังหลังจาก

 

ที่บุตรสาวของนางกลับมาจะจัดงานแต่งงานทันที ซึ่งนางก็เห็นดีเห็นงามด้วย

 

 

               “กลับมาคราวนี้แม่ว่าจัดงานแต่งเลยดีไหมลูก”นางยังถามความเห็นของทั้งสองหนุ่มสาว ทั้งๆที่มี

 

แพลนอยู่ในใจแล้ว

 

 

 

              “ยังดีกว่าค่ะคุณแม่ พิมเพิ่งเรียนจบมา ยังไม่ทันได้ทำงานเลย ต้องไปเป็นแม่บ้านแล้ว”

 

ชายหนุ่มลอบยิ้มอย่างดีใจเมื่อคู่หมั้นสาวไม่ได้ตั้งใจจะแต่งงานเลย เขาคิดว่าพิมคงเป็นผู้หญิงบ้างานใช้ได้และคง

 

ไม่ได้อยากแต่งงานตั้งแต่อายุน้อยๆแบบนี้

 

 

 

            “ไม่เป็นไรครับ น้องคงอยากทำงานก่อน”เขารีบเอ่ยเสริม ก่อนที่คุณหญิงอารีจะทันได้ขัดบุตรสาว

 

 

 

            “โธ่ หนุ่มสาวสมัยนี้เป็นอะไรกันนะ บ้างานกันจริงๆเลย”

 

            คุณอารีใช้พัดผ้าแพรปักเลื่อมมุกโบกพัดลม หญิงสาวหันมาหัวเราะกับเขา

 

 

 

 

 

 

 

           เท้าเรียวก้าวไปพร้อมๆกับเท้าแกร่งที่เดินไปเรื่อยๆ ชายหนุ่มมองใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวข้างกาย

 

ก่อนจะเอ่ยเปิดประเด็น

 

 

 

             “น้องพิมจำสัญญาของเราได้ไหมครับ”

 

 

 

              “จำได้สิคะ”

 

 

 

             “น้องพิมมีใครหรือยังครับ”เขาเอ่ยถามในสิ่งที่อยากรู้ เพราะหน้าตา รูปร่างและฐานะอย่างพิมก็น่าจะมี

 

ผู้ชายดีๆให้ความสนใจไม่น้อย

 

 

 

            “ยังค่ะ...พี่ป๊อปล่ะคะ”

 

 

 

         “พี่มีแล้วครับ”

 

 

 

         “จริงหรอคะ...ดีใจด้วยนะคะ เธอคงจะต้องน่ารักมากแน่ๆ”เขาคลี่ยิ้มเมื่อหญิงสาวไม่ได้มีท่าทีจะโวยวาย

 

อย่างที่เขาคิดไว้

 

 

 

        “แล้วเรื่องงานแต่งของเรา...”

 

 

 

 

         “พิมจะคุยกับคุณแม่เองค่ะ...ไม่ต้องห่วง พิมอยากเห็นหน้าพี่สะใภ้จังเลย”

 

          หญิงสาวเอ่ยอย่างกระตือรือร้น

 

 

 

         “ไว้พี่จะพามาให้รู้จักนะครับ”

 

 

 

         “ค่ะ...พิมจะรอ”

 

 

 

 

 

 

 

                   ประตูบานไม้ใหญ่ของเปิดออกด้วยฝีมือของชายหนุ่ม คีย์การ์ดถูกสอดเก็บเข้าไปภายในกระเป๋า

 

กางเกงสแล็กเนื้อดี ก่อนเท้าแกร่งจะก้าวเข้าไปในห้องและทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาสีแดง วันนี้เขาอารมณ์ดีเหลือเกิน

 

และชายหนุ่มนึกครึ้มอกครึ้มใจหยิบรีโมตขึ้นมากดเปิดดูโทรทัศน์ และเขาก็ต้องอารมณ์ดียิ่งกว่าเมื่อเห็น

 

ใบหน้าสวยหวานของภรรยาทางพฤตินัยเด่นหราอยู่บนหน้าจอ

 

 

 

 

 

                   แจกันดอกไม้สดที่วางอยู่บนโต๊ะตัวเล็กถูกขว้างลงบนพื้น เศษแก้วแตกละเอียดและกระจายอยู่

 

เต็มพื้น ดวงตาคมจ้องมองฉากสวีทที่ใครต่อใครเห็นแล้วก็ต้องเคลิ้มฝัน...แต่ไม่ใช่เขา!

 

 

 

 

 

 

                   ประตูไม้บานใหญ่ถูกเปิดออกพร้อมๆกับร่างเล็กที่เดินเข้ามา คิ้วโก่งสวยขมวดมุ่น ดวงตาคู่หวาน

 

มองชายหนุ่มที่เดินเข้ามาอาดๆอย่างไม่พอใจ น้ำเสียงหวานเอ่ยต่อว่าทันทีเมื่อชายหนุ่มถือวิสาสะทำลายข้าวของ

 

ของเธอ

 

 

 

                 “ทำอะไรของคุณ ฉันเข้าใจนะว่าบ้านคุณรวย แต่คุณไม่มีสิทธิ์มาทำลายข้าว..อือ”

 

                  ริมฝีปากอิ่มถูกครอบครองด้วยริมฝีปากหยักลึก ชายหนุ่มบดจูบอย่างไม่พอใจด้วยอารมณ์โกรธและ

 

พลุ่งพล่าน มือหนาเอื้อมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแบบบางออก ก่อนจะร่นลงเผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มที่บดเบียดกันอยู่

 

ภายใต้กรวยผ้าสีเข้มขับสีผิวของหญิงสาวให้ดูผุดผ่องยิ่งขึ้น มือหนาเคล้นคลึงอกอิ่มอย่างหยาบคาย ทั้งที่ริมฝีปาก

 

ไม่ได้ละไปจากเรียวปากอิ่มหอมหวาน

 

 

 

                “อื้อๆ ฮึก”

 

               หญิงสาวส่งเสียงร้องทักท้วงหากแต่มันกลับดังเพียงแค่ในลำคอ ก้อนสะอื้นที่จำต้องกล้ำ

 

กลืนมันลงไปกำลังทำให้ร่างเล็กอึดอัดอย่างหาที่สุดไม่ได้ มือเล็กยังคงทุบตีบ่าแกร่งของชายหนุ่มอย่างไม่

 

ผ่อนปรน และหวังเพียงว่าเธอจะรอดจากเงื้อมมือของซาตานร้าย

 

 

             “มานี่!”

 

            น้ำเสียงเข้มเอ่ยอย่างฉุนเฉียว แรงมหาศาลฉุดร่างเล็กให้ปะทะกับแผ่นหลังแกร่งที่ลากหญิงสาวเข้าไป

 

ในห้องนอนอย่างไม่ใยดี

 

 

 

           “ปล่อยฉันนะ ฮือ ทำบ้าอะไรของคุณ โอ้ย...”

 

            น้ำเสียงหวานอุทานขึ้นอย่างเจ็บปวดเมื่อร่างเล็กของเธอถูกเหวี่ยงลงบนเตียงอย่างแรง

 

ดวงตาหวานที่ถูกบดบังด้วยม่านน้ำตาจ้องมองซาตานเลือดเย็นที่ยืนปลดกระดุมเสื้ออย่างเชื่องช้า สายตาคมกวาด

 

มองร่างของเธออย่างหยาบโลน

 

 

 

         “ออกไป! ฮือๆ ออกไป...อย่ามายุ่งกับฉัน”

 

         ร่างเล็กกระถดกายหนีเมื่อเห็นว่าร่างแกร่งที่ท่อนบนเปลือยเปล่ากำลังย่างกรายเข้ามาหา นัยน์ตาหวาน

 

สั่นระริก ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น ในเมื่ออารมณ์ที่เดาไม่ออกของชายหนุ่มนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าอะไร

 

 

 

       “แล้วคุณไปทำอะไรไว้ล่ะฮะ!”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

....................................................................................................................................

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา