Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)

7.9

เขียนโดย นาริจัง

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.57 น.

22 chapter

11 วิจารณ์

29.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

17) วันแรก?ในโรงเรียนโกคุโย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันรู้สึกง่วงนิดๆแต่ก็พยายามตื่นขึ้นมาภาพแรกที่เห็นคือมุคุโร่

''ตื่นแล้วเหรอครับ?''เขาถามพร้อมเอาหัวมาไว้ใกล้หน้าฉัน

''ทะ ทำอะไรน่ะ''ฉันเอียงตัวหนี

''คึหึหึหึ ผมพยายามฟังเสียงหายใจคุณน่ะ''ปกติดี สงสัยไม่แพ้ยานี่ ไม่สิอังโกบาเลโน่คงรู้อยู่แล้วล่ะ

''ที่นี่ที่ไหน'' ฉันนี่เอะอะ ก็สลบจริงยัยคนแต่งขี้เกียจใส่บทพูดรึไง (เกลียดจังคนรู้ทัน)

''ห้องพยาบาล''

''อืม ฉันหลับไปนานเท่าไหร่?''

''ต้องทึ่งในตัวคุณเลย แค่15นาที''

''เอาล่ะฉันไปล่ะ''

ร่างบางลุกเดินจากไปแต่

หมับ!

''คุฟุฟุๆ จะไปไหน?''เขาดึงแขนฉันไว้

''ห้องเรียนไง''

''เดี๋ยวก่อนครับ''เขาเดินมาใกล้ๆฉันแล้ว

ดึงๆ

''โอ้ย!! ทำบ้าอะไรน่ะ''เขาดึงผมฉันแล้วตบมือแล้วไหว้ฉัน

''ขอพรไง''

''ผมฉันไม่ใช่ระฆังนะ!!''ไอ้บ้านี่ชอบแกล้งฉันจริง

''เดี๋ยวผมให้พรคุณด้วย''เขาเดินมาใกล้แล้วก้มหน้าจูบแก้มฉัน

''โชคดีนะครับ''

''อะ อะ อะ ไอ้บ้าา!!''วิ่งหนีไป

''คึหึหึหึ น่าแกล้งจริงๆเลยนะครับเนี่ย''

ฉันวิ่งไปจนถึงห้องเรียนฉัน ฉันเลือกนั่งใกล้ยุยแต่เธอเหมือนจะจำฉันไม่ได้ของมันแน่อยู่แล้วล่ะก็วันนี้ฉันเป็นผู้หญิงนี่ =_=

''เฮ้อ......''ฉันถอนหายใจไม่ได้ฟังที่ครูสอนด้วยซ้ำ ทำไมเวลาอยู่ใกล้มุคุโร่พลังฉันถึงได้ตื่นนะ และทำไมใจถึงเต้นแรงนักนะ ฉัน.......ชอบ......มุคุโร่...งั้นเหรอ

ฉันนั่งคิดเพลินๆก็เที่ยงซะแล้วล่ะ ฉันเก็บของจะกินข้าวเที่ยงแต่

''ยุยจัง เอาข้างกล่องมาสิ'นร.1

''ตะ ตะ แต่มันของฉันนี่ค่ะ''

''เดี๋ยวนี้กล้าดื้อเรอะ เดี๋ยวก็ต่อยให้หายสวยซะเลย''นร.2

''รีบๆเอามาซะ!!!!''นร.3

''ยุยไปกันเถอะ''ฉันลุกขึ้นขว้าแขนยุยลากตามมา

''อะ เอ่อ คุณคือ''

''เฮ้ยยย!!!หยุดนะเฟ้ยยย!!!''พวกนั้นวิ่งตามมาดักข้างหน้าฉัน

''หลบ-ไป-ซะ''ฉันพูดอย่างเย็นชาจะว่าไปนี่มันพวกที่มีเรื่องครั้งก่อนนี่นา

''นะ หน็อยจะมากไปแล้วนะน้องสาว!!!''

หมับ!!

มันจับแขนฉันแน่นแล้วลากไปใกล้ๆ