Black Kiss!!

6.3

เขียนโดย ปุยฝ้าย_lovePF

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 08.46 น.

  4 chapter
  2 วิจารณ์
  7,736 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 19.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

   ทว่าดูเหมือนจะช้าเกินไปเสียแล้ว เพราะยังไม่ทันที่ฉันจะได้ขยับตัวเดินออกไปจากห้องปกครอง เขาก็ลุกขึ้นมายืนขวางทางฉันหน้าตาเฉย

 

   “นานมีธุระอะไร” ฉันถามเสียงห้วนเพื่อกลบเกลื่อน อยากจะรีบออกจากตรงนี้ไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะไวได้ เพราะกำลังจิตตกอย่างหนัก

   “เปล่า...ก็แค่...รู้สึกถึงกลิ่นดราม่าลอยมาจากห้องอาจารย์โทโมะ”

   “....” แม้จะรู้สึกตกใจกับคำพูดของเขา แต่ฉันก็เลือกที่จะไม่โต้ตอบอะไร เรื่องแบบนี้ยิ่งพูดก็ยิ่งเข้าตัว เงียบเอาไว้ดีที่สุด...

 

   จะว่าไปตอนนี้ฉันก็ไม่ได้ดีเด่นไปกว่าตาธามไทนี่เลย แล้วที่ยังไม่ถูกพักการเรียนหรือเชิญออกก็เป็นเพราะก่อนหน้านี้ฉันทำแต่ความดีมาตลอด เพิ่งจะมาดีแตกเอาตอนนี้เนี่ยแหละ

 

  “ไม่ปฏิเสธแสดงว่าใช่!”

  “....!!!”

 

  ฉันฝืนใจเดินเชิดผ่านหน้าเขาไปราวกับอีกฝ่ายเป็นอากาศธาตุ เพราะไม่อยากให้เขาจับพิรุธได้ไปมากกว่านี้

 

  “จะว่าไป...ตอนเห็นเธอออกมาจากห้องอาจารย์โทโมะเมื่อกี้ ฉันเหมือนเห็นตัวเองเดินออกจากห้องปกครองไม่มีผิด”เสียงพลิ้วกวนอารมณ์ไล่หลังมา อีกทั้งบริบทที่กำกวมแฝงนัยบางอย่างที่ทำให้ฉันจำต้องหยุดเดินและหันกลับไปเผชิญหน้าอีกครั้ง

 

  “นายกล้าดียังไงเอาตัวเองมาเปรียบเทียบกับฉัน ฉันเป็นกรรมการนักระ....”

  “กรรมการนักเรียน 'ที่ดี' มีหน้าที่ทำอะไรบ้าง ไหนเธอลองบอกฉันมาซิ....” เค้ากดปลายเสียงลงต่ำและสบตาฉันนิ่งปราศจากแววยิ้มจนฉันรู้สึกเหมือนถูกเขาต้อนให้จนมุม

 

  สีหน้าและแววตาของเขาที่จ้องมาทำให้ฉันรู้สึกหวาดระแวงขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ

 

  “นาย...ถามทำไม” ฉันถามช้าๆ ชัดๆ รู้สึกใจคอไม่ค่อยดีเอาเสียเลย

  “เด็กห้องควีนอย่างเธอไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูดได้ยังไงกัน...” เขาลากเสียงไปเนิบนานและเลิกคิ้วขึ้นอย่างคาใจ แต่ฉันดูออกว่านั่นคือการเสแสร้งแกล้งทำเพื่อหลอกล่อให้ฉันคายความลับออกมาต่อหน้าเขา

 

 

  “ฉันว่านายเอาตัวเองให้รอดก่อนจะมาสนใจเรื่องของคนอื่นจะดีกว่า อย่ามาเที่ยวจับผิดใครทั้งๆที่นายเองก็ยังเป็นแค่จุดตกต่ำของโรงเรียนที่ไร้หนทางจะเยียวยา!”

 

  ว่าจบฉันก็หมุนตัวออกจากห้องปกครองไปทันที ก่อนที่เขาจะพูดอะไรให้ฉันไม่สบายใจไปมากกว่านี้

 

  แววตาและรอยยิ้มลึกลับของเขาเมื่อกี้ ทำให้ฉันรู้สึกปั่นป่วนใจเหมือนตัวเองเป็นเด็กทำความผิดแล้วถูกผู้ใหญ่จับจนดิ้นไม่หลุด

 

  ให้ตายเถอะ เขากำลังทำให้ฉันกลัว...

 

  เป็นไปได้ไหมว่าเมื่อกี้เขาเอาหูแนบกับประตูเพื่อแอบฟังเรื่องที่ฉันคุยกับอาจารย์โทโมะ...

 

  เฮ้อ ไม่หรอกน่า เขาคงไม่บ้าอะไรแบบนั้น ในเมื่อแถวๆนั้นก็มีอาจารย์ฝ่ายปกครองนั่งทำงานอยู่อีกตั้งหลายท่าน ถ้าหากเขาทำแบบนั้นก็คงจะถูกดุไปแล้ว...

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา