พันธนาการหัวใจ

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.

  45 ตอน
  637 วิจารณ์
  112.23K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) ช่วยฟาง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

แสงแดดกระทบหน้าฟาง ทำให้ฟางลืมตาตื่นขึ้นมา ฟางมองไปรอบๆ นี่คุณพ่อยังไม่ปล่อยเธอไปอีก

หรอ ฟางคิดแล้วน้ำตาไหล

 

 

“คุณหนูทานน้ำมั้ยครับ เดี๋ยวพวกเราไปเอามาให้”ลูกน้องพ่อฟางพูด

 

“แล้วคุณพ่อไปไหนแล้วล่ะ”ฟางถาม

 

“นายอยู่ในบ้านครับ คุณทานน้ำก่อนดีกว่า”ลูกน้องพูดก่อนจะยื่นน้ำให้ฟางดื่มแก้กระหาย ฟางดื่มน้ำ

เสร็จมองไปในบ้านด้วยความน้อยใจ ทำไมพ่อถึงทำร้ายเธอแบบนี้นะ

 

 

 

“นี่มันทำขนาดนี้เลยหรอ มันยังเป็นคนอยู่รึเปล่าเนี่ย”แคทที่แอบดูสถานการณ์ไม่ไกลจากบ้านพัก

กับป๊อปปี้ก็พูดอย่างแค้นเคือง เช่นเดียวกับป๊อปปี้ เมื่อเห็นฟางเป็นแบบนั้น เขาแทบอยากจะกระโจน

เข้าไปช่วยแต่พี่สาวเขาต้องห้ามไว้ ว่าอย่าทำอะไรวู่วามไป

 

 

“เดี๋ยวโทโมะกับแก้วจะมาช่วยพวกเรานะ เพราะว่าตอนนี้เฟย์กับเขื่อนตามตำรวจใกล้จะมาถึงเกาะ

ละ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ดี งั้นเอางี้ แกกับชั้นปลอมเป็นลูกน้องมันแล้วเข้าไปจัดการมันในบ้าน แล้วออกมาช่วยฟาง เพราะ

เท่าที่เห็นลูกน้องมันก็ยังมีความเกรงใจเมียแกอยู่ มันมาทำอะไรเมียแกหรอก”แคทพูดก่อนจะ

 

อธิบายแผนการให้น้องชายจากนั้นก็เห็นลูกน้อง2คนของพ่อฟางเดินมาพอดี ทั้งคู่จึงจัดการปิดปาก

ลูกน้องพวกนั้นแล้วใส่เสื้อผ้า ก่อนจะลอบเข้าไปในตัวบ้าน

 

 

 

“หึ มึงคิดว่าลูกพวกมึงจะทำอะไรกูได้งั้นหรอ ไม่มีทางหรอก”เสียงๆหนึ่งดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้และแคท

ชะงัก ก่อนจะย่องขึ้นไปแอบฟัง

 

 

“กูรู้นะว่าพวกมึงอ่ะเหงา เดี๋ยวกูจะจัดการส่งลูกๆพวกมึงไปอยู่คอยรับใช้ดูแลเร็วๆนี้ยังไงล่ะ ส่วน

สมบัติ กูจะดูแลเองไม่ต้องห่วง555”พ่อฟางพูดกับรูปถ่ายของพ่อแม่ป๊อปปี้และแคทก่อนจะหัวเราะ

ออกมาอย่างสะใจ

 

“นี่มันยังเป็นคนอยู่รึเปล่าเนี่ย”แคทพึมพำ

 

 

“อ้อ ส่วนลูกกูกูก็แค่ทำให้มันพูดเรื่องพวกนี้ไม่ได้ แต่ถ้ามันคลั่งมันเพ้อมากๆกูก็จะส่งมันตายตามผัว

มันไปเอง ไม่ต้องห่วงมึงได้เห็นหน้าลูกสะใภ้มึงแน่ เหมือนที่เราสัญญากันตอนเด็กๆไง ว่าจะให้ลูก

เราแต่งงานกัน5555”พ่ฟางหัวเราะออกมาอีกครั้ง

 

 

“นี่แกคิดจะฆ่าพวกชั้นไม่ว่า นี่นั่นลูกแกทั้งคนแกยังจะคิดฆ่าได้ลงคอ แกมันไม่ใช่คนแล้ว”แคทโผล่

เข้าไปพูดอย่างเหลืออด

 

 

“ในที่สุดแกก็มา ดี วันนี้ล่ะคือวันตายของมึง”พ่อฟางหันไปพูดกับแคทก่อนจะชักปืนมายิงแคท แต่

ป๊อปปี้ที่หลบอยู่ก็ใช้ไม้หน้าสามฟาดใส่พ่อฟางจนล้ม

 

 

“ถ้าจะทำอะไรพี่ผม ก็ข้ามศพผมไปก่อนละกัน”ป๊อปปี้พูด แคทจึงเดินมาหยิบปืนในมือพ่อฟาง แต่

ตอนนั้นเองพ่อฟางกระชากจับขาแคทไว้ได้

 

 

“ว้าย ป๊อปปี้ช่วยด้วย”แคทร้อง ป๊อปปี้จึงฟาดไปอีกครั้ง ก่อนแคทจะเอาผืนมาจากมือพ่อฟางได้

สำเร็จ ก่อนจะจัดการล๊อคตัวแล้วลงไป

 

 

“นายครับ เห้ย”ลูกน้องพ่อฟางวิ่งเข้ามาก่อนจะตกใจที่เห็นนายตัวเองโดนจับ

 

“ออกไป ถ้าไม่อยากให้นายมึงตาย มึงปล่อยฟางเดี๋ยวนี้”แคทตะโกนสั่ง ก่อนจะชักปืนมาขู่จะยิง

ลูกน้องเห็นก็รีบไปปล่อยฟางเป็นอิสระ

 

 

“ถุ้ย อย่าคิดว่าพวกมึงะรอดไปได้”พ่อฟางเยาะเย้ย แคทโมโหจึงตบปากพ่อฟางด้วมด้ามปืนทันที

 

 

“หุบปากซะ”แคทว่า

 

“ฮือๆ คุณพ่อ ทำไมถึงต้องฆ่าฟางคะ”ฟางพูดระหว่างถูกลูกน้องพ่อเธอกำลังปล่อยตัว

 

“ก็เพราะแกมันไม่รักดียังไงล่ะ เห็นผัวดีกว่าพ่อแท้ๆ งั้นก็ต้องตายๆตามผัวแกสิ”พ่อฟางพูด

 

 

“นี่แกไม่สำนึกอีกหรอ นั่นลูกแกนะ แกทำแบบนี้ได้ยังไง”แคทโมโหจึงยิงเข้าทีขาพ่อฟางทันที

 

 

“อ๊ากกก”พ่อฟางร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

 

 

“คุณพ่อ ฮือออ อย่าทำร้ายพ่อฟางเลย”ฟางร้องไห้สงสารเมื่อเห็นพ่อเธอเจ็บปวด

 

“ดูซะ ดูเอาไว้ นี่ขนาดเค้าจะถูกแกฆ่า ลูกแกยังจะห่วงแกเลย แต่นี่อะไรห้ะ แกทำได้ยังไง”แคท

โมโห เอาด้ามปืนฟาดใส่พ่อฟางจนล้ม ป๊อปปี้ต้องดึงพ่อฟางไว้ไม่ให้เป็นอะไรมากกว่านี้

 

 

“พอแล้ว ฮืออ อย่าทำพ่อ”ฟางรีบวิ่งไปกอดพ่อ

 

“ฟาง ช่วยพ่อด้วย พ่อสำนึกแล้วฟาง”พ่อฟางพูด

 

“แคท พี่ป๊อปคะ ปล่อยพ่อฟางเถอะ เท่านี้เค้าก็เจ็บมากแล้ว”ฟางร้องไห้ขอร้อง ป๊อปปี้และแคท

สงสารจึงปล่อยพ่อฟางเป็นอิสระ

 

 

“ว้าย”ฟางต้องตกใจเมื่อพ่อฟางชักปืนจากมือป๊อปปี้มาล๊อคคอฟางไว้

 

“หลีกไป ถ้าไม่อยากให้กูยิง”พ่อฟางสั่ง ป๊อปปี้และแคทอึ้ง นี่มันเลวจนวินาทีสุดท้ายเลยหรอไง

 

 

“ป๊อปปี้ แคท พวกเรามาช่วยแล้ว”โทโมะวิ่งมาพร้อมแก้ว เฟย์ เขื่อน และเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาจับ

ตัวลูกน้องของพ่อฟางแต่ต้องตกใจเมื่อเห็นฟางถูกจับ

 

 

“คุณพ่อ นั่นพี่ฟางนะคะ คุณพ่อะทำอะไรน่ะ”เฟย์ตกใจ

 

“หุบปาก เอาเรือมา”พ่อฟางตะคอกสั่ง ตำรวจจึงยอมเอาเรือมาให้พ่อฟาง

 

 

“ฮือๆ คุณพ่อ พอเถอะนะคะ อย่าทำแบบนี้อีกเลย หยุดความแค้นไว้แค่เท่านี้เถอะ”ฟางร้องไห้พูด

ขอร้องพ่อตัวเอง

 

 

ผลัวะ

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางถูกพ่อตัวเองตบด้วยด้ามปืนจนสลบ

 

“ทำไมทำแบบนี้ ถ้าแค้นพวกชั้นนัก ก็เอาชั้นไปแทนฟาง ปล่อยฟางไปนะ”ป๊อปปี้พูด

 

“ไม่นะป๊อป อย่า”แคทตกใจ

 

“มึงรักลูกกูมากงั้นหรอ ดี งั้นมานี่”พ่อฟางที่อยู่บนเรือก็สั่งให้ป๊อปปี้ขึ้นเรือมากับตัวเอง ทันทีที่ป๊อปปี้

เหยียบเรือ

 

ปัง

 

“ป๊อปปี้ แก”แคทตกใจเมื่อเห็นพ่อฟางยิงป๊อปปี้ที่หลบทันจึงถูกยิงเข้าที่หัวไหล่

 

“พะ พี่ป๊อปปี้”ฟางตกใจตื่นเพราะเสียงปืนก็รีบเข้าไปกอดป๊อปปี้แล้วดูแผล

 

 

“หึ รักกันมากงั้นหรอ”พ่อฟางโมโหเดินเข้าไปตบป๊อปปี้ด้วยด้ามปืนจนเลือดอาบ

 

“อย่า อย่าทำพี่ป๊อปปี้ค่ะคุณพ่อ พอแล้ว”ฟางกอดป๊อปปี้แน่นแล้วร้องไห้ พ่อฟางมองแล้วขัดใจ

ก่อนจะขับเรือออกไป

 

 

 

“มีเรืออีกลำมั้ย ชั้นจะไปช่วยน้อง”แคทรีบหันไปถามพวกโทโมะทันที

 

“อีกลำจอดอยู่ท้ายเกาะ”โทโมะบอกก่อนจะรีบนำแคทไปที่เรือ

 

 

“พี่โทโมะ แก้วไปด้วย”แก้วรีบบอก

 

“อย่าไป อยู่ที่นี่ล่ะ”โทโมะพูด

 

“ไม่เอานะ แก้วเป็นห่วงพี่”แก้วโวยวาย

 

“พี่ก็ห่วงเรา แก้ว เชื่อพี่ ถ้ารักพี่ก็อยู่ที่นี่ แล้วพี่จะกลับมา”โทโมะบอก แก้วนิ่ง ก่อนโทโมะจะขึ้นเรือ

ไปกับแคทแล้วขับเรือไปใกล้เรือพ่อฟาง

 

 

ปังๆ

 

 

“จอดเรือ เอาน้องชั้นมานะไอ้ชั่ว”แคทยิงปืนไล่

 

“ตามมาอีกนะ”พ่อฟางพูด แคทจึงบอกโทโมะให้ขับเรือไปชน

 

 

ปัง

 

 

“เห้ย นี่มึงยิงให้เรือรั่วหรอ”พ่อฟางพูด

 

“หุบปาก เอาน้องกูคืนมา”แคทโมโห จึงยิงที่แขนพ่อฟางอีกทีจนล้มก่อนจะกระโดดข้ามเรือที่จอด

ข้างกันแล้วเอาปืนจ่อหัวพ่อฟางไว้

 

 

“เอาเมียป๊อปข้ามไปที่เรือฝั่งโน้น”แคทสั่ง ป๊อปปี้จึงพยุงฟางไปหาโทโมะที่เรืออีกลำ

 

 

“ว้ายย”แคทเสียหลักถูกพ่อฟางเตะล้ม ป๊อปปี้หันไปดูด้วยความตกใจ

 

 

“พี่ป๊อปจะไปไหนคะ”ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่ยังเจ็บอยู่ข้ามเรือไปหาแคท

 

“พี่จะไปช่วยพี่แคท ฟางพี่รักฟางนะ พี่ขอโทษในสิ่งที่เคยทำกับฟางให้อภัยพี่นะ”ป๊อปปี้พูด

 

“ฟางให้อภัยพี่ แต่พี่ป๊อปอย่าไปนะคะ”ฟางร้องขอ

 

 

“พี่ต้องไปช่วยพี่แคท”ป๊อปปี้พูดจบก็จูบที่หน้าผากฟางแล้ววิ่งไปช่วยแคท ก่อนโทโมะจะตกใจเมื่อ

พ่อฟางยิงพลาดไปโดนถังน้ำมันของเรือ

 

 

 

“โทโมะจะขับเรือไปไหน ช่วยพี่ป๊อปกับแคทก่อน”ฟางหันไปมองโทโมะที่ขับเรือออกไปก็ตกใจ

 

“แคท ป๊อปปี้ กระโดดออกจากเรือ”โทโมะตะโกนบอก ทำให้ป๊อปปี้หยุดสู้กับพ่อฟางชะงัก

 

“อย่าอยู่เลยมึง”พ่อฟางชักมีดมาแทงป๊อปปี้ต่อหน้าต่อตาแคทและฟาง

 

 

“กรี๊ดดดดด พี่ป๊อปปี้”ฟางอึ้ง ป๊อปปี้หันไปมองฟางที่ตกใจอยู่บนเรือโทโมะ

 

 

“มึงทำน้องกู อย่าอยู่เลย”แคทโมโหหยิบกล่องเครื่องมือในเรือฟาดใส่พ่อฟางจนล้ม ก่อนจะชักปืน

มายิงพ่อฟาง

 

 

“เห้ย อย่ายิง เดี๋ยวเรือระเบิด”พ่อฟางพูดแต่ช้าไปเมื่อแคทลั่นไกไปแล้ว

 

 

ตู้ม

 

เสียงระเบิดของเรือสนั่นหวั่นไหว ฟางกรี้ดทันที

 

 

“พี่ป๊อปปี้ ไม่”ฟางร้องตกใจก่อนจะเป็นลมไป

 

เรือระเบิดดดด อยากรู้เรื่องเป็นไง เม้นกับโหวตเราเยอะๆน้าา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา