พันธนาการหัวใจ

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.

  45 ตอน
  637 วิจารณ์
  113.21K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) ช่วยฟาง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
แสงแดดกระทบหน้าฟาง ทำให้ฟางลืมตาตื่นขึ้นมา ฟางมองไปรอบๆ นี่คุณพ่อยังไม่ปล่อยเธอไปอีก
หรอ ฟางคิดแล้วน้ำตาไหล
 
 
“คุณหนูทานน้ำมั้ยครับ เดี๋ยวพวกเราไปเอามาให้”ลูกน้องพ่อฟางพูด
 
“แล้วคุณพ่อไปไหนแล้วล่ะ”ฟางถาม
 
“นายอยู่ในบ้านครับ คุณทานน้ำก่อนดีกว่า”ลูกน้องพูดก่อนจะยื่นน้ำให้ฟางดื่มแก้กระหาย ฟางดื่มน้ำ
เสร็จมองไปในบ้านด้วยความน้อยใจ ทำไมพ่อถึงทำร้ายเธอแบบนี้นะ
 
 
 
“นี่มันทำขนาดนี้เลยหรอ มันยังเป็นคนอยู่รึเปล่าเนี่ย”แคทที่แอบดูสถานการณ์ไม่ไกลจากบ้านพัก
กับป๊อปปี้ก็พูดอย่างแค้นเคือง เช่นเดียวกับป๊อปปี้ เมื่อเห็นฟางเป็นแบบนั้น เขาแทบอยากจะกระโจน
เข้าไปช่วยแต่พี่สาวเขาต้องห้ามไว้ ว่าอย่าทำอะไรวู่วามไป
 
 
“เดี๋ยวโทโมะกับแก้วจะมาช่วยพวกเรานะ เพราะว่าตอนนี้เฟย์กับเขื่อนตามตำรวจใกล้จะมาถึงเกาะ
ละ”ป๊อปปี้พูด
 
 
“ดี งั้นเอางี้ แกกับชั้นปลอมเป็นลูกน้องมันแล้วเข้าไปจัดการมันในบ้าน แล้วออกมาช่วยฟาง เพราะ
เท่าที่เห็นลูกน้องมันก็ยังมีความเกรงใจเมียแกอยู่ มันมาทำอะไรเมียแกหรอก”แคทพูดก่อนจะ
 
อธิบายแผนการให้น้องชายจากนั้นก็เห็นลูกน้อง2คนของพ่อฟางเดินมาพอดี ทั้งคู่จึงจัดการปิดปาก
ลูกน้องพวกนั้นแล้วใส่เสื้อผ้า ก่อนจะลอบเข้าไปในตัวบ้าน
 
 
 
“หึ มึงคิดว่าลูกพวกมึงจะทำอะไรกูได้งั้นหรอ ไม่มีทางหรอก”เสียงๆหนึ่งดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้และแคท
ชะงัก ก่อนจะย่องขึ้นไปแอบฟัง
 
 
“กูรู้นะว่าพวกมึงอ่ะเหงา เดี๋ยวกูจะจัดการส่งลูกๆพวกมึงไปอยู่คอยรับใช้ดูแลเร็วๆนี้ยังไงล่ะ ส่วน
สมบัติ กูจะดูแลเองไม่ต้องห่วง555”พ่อฟางพูดกับรูปถ่ายของพ่อแม่ป๊อปปี้และแคทก่อนจะหัวเราะ
ออกมาอย่างสะใจ
 
“นี่มันยังเป็นคนอยู่รึเปล่าเนี่ย”แคทพึมพำ
 
 
“อ้อ ส่วนลูกกูกูก็แค่ทำให้มันพูดเรื่องพวกนี้ไม่ได้ แต่ถ้ามันคลั่งมันเพ้อมากๆกูก็จะส่งมันตายตามผัว
มันไปเอง ไม่ต้องห่วงมึงได้เห็นหน้าลูกสะใภ้มึงแน่ เหมือนที่เราสัญญากันตอนเด็กๆไง ว่าจะให้ลูก
เราแต่งงานกัน5555”พ่ฟางหัวเราะออกมาอีกครั้ง
 
 
“นี่แกคิดจะฆ่าพวกชั้นไม่ว่า นี่นั่นลูกแกทั้งคนแกยังจะคิดฆ่าได้ลงคอ แกมันไม่ใช่คนแล้ว”แคทโผล่
เข้าไปพูดอย่างเหลืออด
 
 
“ในที่สุดแกก็มา ดี วันนี้ล่ะคือวันตายของมึง”พ่อฟางหันไปพูดกับแคทก่อนจะชักปืนมายิงแคท แต่
ป๊อปปี้ที่หลบอยู่ก็ใช้ไม้หน้าสามฟาดใส่พ่อฟางจนล้ม
 
 
“ถ้าจะทำอะไรพี่ผม ก็ข้ามศพผมไปก่อนละกัน”ป๊อปปี้พูด แคทจึงเดินมาหยิบปืนในมือพ่อฟาง แต่
ตอนนั้นเองพ่อฟางกระชากจับขาแคทไว้ได้
 
 
“ว้าย ป๊อปปี้ช่วยด้วย”แคทร้อง ป๊อปปี้จึงฟาดไปอีกครั้ง ก่อนแคทจะเอาผืนมาจากมือพ่อฟางได้
สำเร็จ ก่อนจะจัดการล๊อคตัวแล้วลงไป
 
 
“นายครับ เห้ย”ลูกน้องพ่อฟางวิ่งเข้ามาก่อนจะตกใจที่เห็นนายตัวเองโดนจับ
 
“ออกไป ถ้าไม่อยากให้นายมึงตาย มึงปล่อยฟางเดี๋ยวนี้”แคทตะโกนสั่ง ก่อนจะชักปืนมาขู่จะยิง
ลูกน้องเห็นก็รีบไปปล่อยฟางเป็นอิสระ
 
 
“ถุ้ย อย่าคิดว่าพวกมึงะรอดไปได้”พ่อฟางเยาะเย้ย แคทโมโหจึงตบปากพ่อฟางด้วมด้ามปืนทันที
 
 
“หุบปากซะ”แคทว่า
 
“ฮือๆ คุณพ่อ ทำไมถึงต้องฆ่าฟางคะ”ฟางพูดระหว่างถูกลูกน้องพ่อเธอกำลังปล่อยตัว
 
“ก็เพราะแกมันไม่รักดียังไงล่ะ เห็นผัวดีกว่าพ่อแท้ๆ งั้นก็ต้องตายๆตามผัวแกสิ”พ่อฟางพูด
 
 
“นี่แกไม่สำนึกอีกหรอ นั่นลูกแกนะ แกทำแบบนี้ได้ยังไง”แคทโมโหจึงยิงเข้าทีขาพ่อฟางทันที
 
 
“อ๊ากกก”พ่อฟางร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
 
 
“คุณพ่อ ฮือออ อย่าทำร้ายพ่อฟางเลย”ฟางร้องไห้สงสารเมื่อเห็นพ่อเธอเจ็บปวด
 
“ดูซะ ดูเอาไว้ นี่ขนาดเค้าจะถูกแกฆ่า ลูกแกยังจะห่วงแกเลย แต่นี่อะไรห้ะ แกทำได้ยังไง”แคท
โมโห เอาด้ามปืนฟาดใส่พ่อฟางจนล้ม ป๊อปปี้ต้องดึงพ่อฟางไว้ไม่ให้เป็นอะไรมากกว่านี้
 
 
“พอแล้ว ฮืออ อย่าทำพ่อ”ฟางรีบวิ่งไปกอดพ่อ
 
“ฟาง ช่วยพ่อด้วย พ่อสำนึกแล้วฟาง”พ่อฟางพูด
 
“แคท พี่ป๊อปคะ ปล่อยพ่อฟางเถอะ เท่านี้เค้าก็เจ็บมากแล้ว”ฟางร้องไห้ขอร้อง ป๊อปปี้และแคท
สงสารจึงปล่อยพ่อฟางเป็นอิสระ
 
 
“ว้าย”ฟางต้องตกใจเมื่อพ่อฟางชักปืนจากมือป๊อปปี้มาล๊อคคอฟางไว้
 
“หลีกไป ถ้าไม่อยากให้กูยิง”พ่อฟางสั่ง ป๊อปปี้และแคทอึ้ง นี่มันเลวจนวินาทีสุดท้ายเลยหรอไง
 
 
“ป๊อปปี้ แคท พวกเรามาช่วยแล้ว”โทโมะวิ่งมาพร้อมแก้ว เฟย์ เขื่อน และเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาจับ
ตัวลูกน้องของพ่อฟางแต่ต้องตกใจเมื่อเห็นฟางถูกจับ
 
 
“คุณพ่อ นั่นพี่ฟางนะคะ คุณพ่อะทำอะไรน่ะ”เฟย์ตกใจ
 
“หุบปาก เอาเรือมา”พ่อฟางตะคอกสั่ง ตำรวจจึงยอมเอาเรือมาให้พ่อฟาง
 
 
“ฮือๆ คุณพ่อ พอเถอะนะคะ อย่าทำแบบนี้อีกเลย หยุดความแค้นไว้แค่เท่านี้เถอะ”ฟางร้องไห้พูด
ขอร้องพ่อตัวเอง
 
 
ผลัวะ
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางถูกพ่อตัวเองตบด้วยด้ามปืนจนสลบ
 
“ทำไมทำแบบนี้ ถ้าแค้นพวกชั้นนัก ก็เอาชั้นไปแทนฟาง ปล่อยฟางไปนะ”ป๊อปปี้พูด
 
“ไม่นะป๊อป อย่า”แคทตกใจ
 
“มึงรักลูกกูมากงั้นหรอ ดี งั้นมานี่”พ่อฟางที่อยู่บนเรือก็สั่งให้ป๊อปปี้ขึ้นเรือมากับตัวเอง ทันทีที่ป๊อปปี้
เหยียบเรือ
 
ปัง
 
“ป๊อปปี้ แก”แคทตกใจเมื่อเห็นพ่อฟางยิงป๊อปปี้ที่หลบทันจึงถูกยิงเข้าที่หัวไหล่
 
“พะ พี่ป๊อปปี้”ฟางตกใจตื่นเพราะเสียงปืนก็รีบเข้าไปกอดป๊อปปี้แล้วดูแผล
 
 
“หึ รักกันมากงั้นหรอ”พ่อฟางโมโหเดินเข้าไปตบป๊อปปี้ด้วยด้ามปืนจนเลือดอาบ
 
“อย่า อย่าทำพี่ป๊อปปี้ค่ะคุณพ่อ พอแล้ว”ฟางกอดป๊อปปี้แน่นแล้วร้องไห้ พ่อฟางมองแล้วขัดใจ
ก่อนจะขับเรือออกไป
 
 
 
“มีเรืออีกลำมั้ย ชั้นจะไปช่วยน้อง”แคทรีบหันไปถามพวกโทโมะทันที
 
“อีกลำจอดอยู่ท้ายเกาะ”โทโมะบอกก่อนจะรีบนำแคทไปที่เรือ
 
 
“พี่โทโมะ แก้วไปด้วย”แก้วรีบบอก
 
“อย่าไป อยู่ที่นี่ล่ะ”โทโมะพูด
 
“ไม่เอานะ แก้วเป็นห่วงพี่”แก้วโวยวาย
 
“พี่ก็ห่วงเรา แก้ว เชื่อพี่ ถ้ารักพี่ก็อยู่ที่นี่ แล้วพี่จะกลับมา”โทโมะบอก แก้วนิ่ง ก่อนโทโมะจะขึ้นเรือ
ไปกับแคทแล้วขับเรือไปใกล้เรือพ่อฟาง
 
 
ปังๆ
 
 
“จอดเรือ เอาน้องชั้นมานะไอ้ชั่ว”แคทยิงปืนไล่
 
“ตามมาอีกนะ”พ่อฟางพูด แคทจึงบอกโทโมะให้ขับเรือไปชน
 
 
ปัง
 
 
“เห้ย นี่มึงยิงให้เรือรั่วหรอ”พ่อฟางพูด
 
“หุบปาก เอาน้องกูคืนมา”แคทโมโห จึงยิงที่แขนพ่อฟางอีกทีจนล้มก่อนจะกระโดดข้ามเรือที่จอด
ข้างกันแล้วเอาปืนจ่อหัวพ่อฟางไว้
 
 
“เอาเมียป๊อปข้ามไปที่เรือฝั่งโน้น”แคทสั่ง ป๊อปปี้จึงพยุงฟางไปหาโทโมะที่เรืออีกลำ
 
 
“ว้ายย”แคทเสียหลักถูกพ่อฟางเตะล้ม ป๊อปปี้หันไปดูด้วยความตกใจ
 
 
“พี่ป๊อปจะไปไหนคะ”ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่ยังเจ็บอยู่ข้ามเรือไปหาแคท
 
“พี่จะไปช่วยพี่แคท ฟางพี่รักฟางนะ พี่ขอโทษในสิ่งที่เคยทำกับฟางให้อภัยพี่นะ”ป๊อปปี้พูด
 
“ฟางให้อภัยพี่ แต่พี่ป๊อปอย่าไปนะคะ”ฟางร้องขอ
 
 
“พี่ต้องไปช่วยพี่แคท”ป๊อปปี้พูดจบก็จูบที่หน้าผากฟางแล้ววิ่งไปช่วยแคท ก่อนโทโมะจะตกใจเมื่อ
พ่อฟางยิงพลาดไปโดนถังน้ำมันของเรือ
 
 
 
“โทโมะจะขับเรือไปไหน ช่วยพี่ป๊อปกับแคทก่อน”ฟางหันไปมองโทโมะที่ขับเรือออกไปก็ตกใจ
 
“แคท ป๊อปปี้ กระโดดออกจากเรือ”โทโมะตะโกนบอก ทำให้ป๊อปปี้หยุดสู้กับพ่อฟางชะงัก
 
“อย่าอยู่เลยมึง”พ่อฟางชักมีดมาแทงป๊อปปี้ต่อหน้าต่อตาแคทและฟาง
 
 
“กรี๊ดดดดด พี่ป๊อปปี้”ฟางอึ้ง ป๊อปปี้หันไปมองฟางที่ตกใจอยู่บนเรือโทโมะ
 
 
“มึงทำน้องกู อย่าอยู่เลย”แคทโมโหหยิบกล่องเครื่องมือในเรือฟาดใส่พ่อฟางจนล้ม ก่อนจะชักปืน
มายิงพ่อฟาง
 
 
“เห้ย อย่ายิง เดี๋ยวเรือระเบิด”พ่อฟางพูดแต่ช้าไปเมื่อแคทลั่นไกไปแล้ว
 
 
ตู้ม
 
เสียงระเบิดของเรือสนั่นหวั่นไหว ฟางกรี้ดทันที
 
 
“พี่ป๊อปปี้ ไม่”ฟางร้องตกใจก่อนจะเป็นลมไป
 
เรือระเบิดดดด อยากรู้เรื่องเป็นไง เม้นกับโหวตเราเยอะๆน้าา
 
 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา