พันธนาการหัวใจ

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.

  45 ตอน
  637 วิจารณ์
  113.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

38) ปาล์มรักพ่อป๊อปนะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
ฟางนอนกอดป๊อปปี้ไว้หลังจากที่เธอและเขาอาบน้ำ หรือเรียกว่าผ่านน้ำกันมากกว่า เพราะในห้องน้ำ
เมื่อกี้แทบจะไม่ได้อาบน้ำกันดีๆเลย ไหนยังพากันมาต่อที่เตียงอีก ฟางมองร่างสูงที่หลับตาแล้วยิ้ม
 
 
“ฟางรักพี่ป๊อปนะคะ”ฟางพูดก่อนจะก้มลงจูบปากป๊อปปี้ แต่ต้องตกใจเมื่ถูกมือของป๊อปปี้รั้งคอฟาง
ไว้ก่อนจะสอดสิ้นเข้าไปในโพรงปากสวยของฟางแล้วหยอกล้อกับลิ้นของฟาง
 
 
“อื้มมมม”ฟางถึงกับร้องครางออกมาจากสัมผัสนั้น ก่อนจะถอนจูบออกมาหายใจ
 
“พี่ป๊อปอ่ะ ฟางหายใจไม่ทัน”ฟางทุบแผงอกกว้างก่อนเคลื่อนตัวขึ้นมาอยู่บนตัวป๊อปปี้
 
“ใครล่ะ ลักหลับพี่ โดนทำโทษซะบ้าง”ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้าล้อฟาง ฟางเขิน
 
“ก็เห็นหลับอยู่ใครจะไปรู้ว่าแกล้งหลับ”ฟางพูด
 
“ใครบอก แต่พักสายตา พักยกก่อนจะต่ออีกรอบ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเลื่อนมือมาลูบไล้ไปตามสะโพก
ฟาง
 
 
“ยังจะต่ออีกหรอ”ฟางตกใจ
 
 
“ใครบอกอยากให้น้องปาล์มมีน้องน้อออ”ป๊อปปี้พูดลอยๆ ฟางแอบย่นจมูกใส่คนเจ้าเล่ห์
 
“งั้นรอแปปนะ ปิดไฟแปปนึง มันร้อน”ฟางพูดจบก็รีบลุกขึ้นไปปิดไฟ ป๊อปปี้มองร่างเล็กที่ลุกไปจาก
ตัวเขาแล้วไม่ใส่อะไรเลย แบบนี้มันน่าจับกดถึงเช้านัก ยัยตัวแสบ
 
“ปิดไฟแล้ว”ฟางเดินคลำทางมาถึงเตียงก่อนจะคลำหาป๊อปปี้ ก่อนป๊อปปี้จะรวบฟางมานั่งที่ตักตัว
เอง โดยจับฟางหันหน้าเข้าหาตัวเอง
 
“งั้นก็ต่อกันเลยละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงจูบฟางอย่างร้อนแรง โดยฟางก็ตอบสนองสัมผัสชายหนุ่ม
อย่างไม่มีใครยอมใครเช่นกัน และเริ่มบรรเลงบทเพลงรักที่ร้อนแรงอย่างหาที่จะหยุดเพลงรักนั้นไม่
ได้
 
 
 
 
 
 
“แม่ฟาง”ปาล์มตื่นขึ้นมาในเช้าวันต่อมา ก็มองหาแม่ตัวเอง
 
“อ้าวตื่นแล้วหรอครับปาล์ม”เฟย์เดินเข้ามาหาหลาน
 
“ฮะ แม่ฟางล่ะฮะ”ปาล์มถามถึงแม่จากเฟย์
 
“แม่ฟางไปหาพ่อป๊อปน่ะจ้ะ น้องปาล์มลงไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวจะไปทานข้าว”เฟย์พูดก่อนจะพาห
ลานไปอาบน้ำ แล้วลงมาด้านล่าง
 
“แม่ฟางจะทานข้าวแล้วรึยังอ่ะน้าเฟย์”ปาล์มถามถึงแม่ตัวเองอีกครั้ง
 
“นั่นน่ะสิ ไปค้างบ้านตาป๊อปแล้วตอนนี้ยังไม่มาเลย”แม่ฟางพูด
 
 
“สงสัยเฟย์ว่าคุณแม่จะได้หลานเพิ่มล่ะมั้งคะ”เฟย์พูดขิ้มๆ
 
 
“เฟย์พูดเข้า ละเราล่ะ เมื่อไหร่จะแต่งงานซักที”แม่พูด เฟย์อึกอักก่อนจะหันไปสบตากับเขื่อนที่รีบ
ดื่มน้ำแก้เขินทันที
 
 
“แหม ไม่มีคนมาจีบนี่คะแม่ คงอีกนาน”เฟย์ตอบก่อนจะนั่งกินข้าวต่อ แม่มองท่าทางของเขื่อนและ
เฟย์ที่เขินกันไปมาแล้วยิ้มๆ
 
 
 
 
 
“น้าเฟย์เร็วๆฮะ อาเขื่อนด้วย เดี๋ยวแม่ฟางก็หิวแย่หรอก”ปาล์มพูดก่อนจะเดินนำ เอากล่องข้าวไปให้
ฟางที่บ้านป๊อปปี้ เขื่อนที่เดินตามหลังปาล์มกับเฟย์ก็เอื้อมมือมากุมมือเฟย์ไว้ก่อนเฟย์จะยิ้มแล้วยอม
ให้จับมือเดินด้วยกัน
 
 
 
“แม่ฟางงงงง”เสียงปาล์มตะโกนเสียงดังทำเอาฟางและป๊อปปี้ที่นอนกอดกันอยุ่ก็ตกใจ ก่อนจะรีบ
คว้าเสื้อผ้ามาใส่ทันที
 
 
 
“ทำไมลูกถึงมาได้เนี่ย”ป๊อปปี้พูดพลางใส่กางเกงอย่างลวก
 
“นั่นน่ะสิพี่ป๊อป”ฟางพูดพลางใส่กระโปรงชาวเลและติดกระดุมเสื้อตัวเองทันทีก่อนจะรีบวิ่งออกไป
หาลูก
 
“แม่ฟางงง ปาล์มเอาข้าวมาให้แม่ฟางฮะ ปาล์มกลัวแม่ฟางจะหิว”ปาล์มยื่นกล่องข้าวให้ฟางแล้วยิ้ม
ฟางลูบหัวลูกชายด้วยความเอ็นดูก่อนจะหอมแก้มลูกชายแล้วเดินมานั่งทานข้าว
 
 
“พี่ป๊อป มาทานข้าว”ฟางเรียกป๊อปปี้ที่เดินกระเผลกออกมา ปาล์มรีบวิ่งไปกอดเอวเฟย์ทันที ป๊อปปี้
ชะงัก ก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ไกลๆจากปาล์มโดยมีเขื่อนช่วยพยุง ฟางมองแล้วอ่อนใจกับท่าทาง
ลูกชาย
 
 
“แหม พ่อคุณป่วยขนาดนี้ยังเล่นทั้งคืนอีกหรอ ไม่ร้อนแรงกันไปหน่อยหรอครับ”เขื่อนกระซิบแซว
ป๊อปปี้ที่ใส่เสื้อแล้วติดกระดุมไม่เรียบร้อยเช่นเดียวกับฟางที่ติดกระดุมข้ามเม็ด จนเฟย์ต้องกระซิบให้
ฟางติดกระดุมใหม่
 
 
“พูดมากน่าไอ้เขื่อน”ป๊อปปี้พูดพลางปลดกระดุมแล้วใส่ใหม่แล้วหน้าแดง
 
 
“พี่ป๊อปคะ ทานข้าวก่อนนะจะได้ทานยา”ฟางพูดก่อนจะเอาแซนวิชมาป้อนป๊อปปี้ที่นั่งกับเขื่อน
ปาล์มมองการกระทำแม่ที่ทำกับลุงหน้าผีแล้วนิ่ง
 
“แม่แอบมีกิ๊ก แม่นอกใจพ่อป๊อป”ปาล์มพูดก่อนจะเดินหยิบลูกบอลไปเล่นข้างนอกทันทีโดยมีเฟย์
วิ่งตามไปดู ฟางและป๊อปปี้แทบเหวอ
 
 
“พี่ว่าพี่ไปดูลูกดีกว่า”ป๊อปปี้พูดหลังจากทานข้าวเสร็จแล้ว ก็เดินออกมาหาน้องปาล์มที่นั่งเตะบอล
คนเดียวอยู่นอกบ้านเขาก่อนสายตาจะหันไปเห็นดอกไม้ที่ป๊อปปี้ปลูก เด็กชายวิ่งไปดูทันที
 
 
 
“ลูกบอลครับ”ป๊อปปี้เดินเอาลูกบอลมาให้ลูกชาย ปาล์มมองก่อนจะคว้าลูกบอลมาทันที ก่อนจะหัน
ไปนั่งสนใจพวกดอกไม้ที่ป๊อปปี้ใส่กระถามแล้ววาดกระถางเป็นรูปหมีบ้าง กระต่างบ้าง
 
“ลุงวาดหมดเลยหรอ”ปาล์มถามขึ้น
 
“อื้อ ลุงเบื่อๆอยู่เกาะนี้คนเดียวนินา”ป๊อปปี้ตอบ แอบเศร้าที่ลูกชายไม่เรียกตัวเองว่าพ่อซักที
 
“ลุงสอนปาล์มหน่อยสิ”ปาล์มหันไปพูด ป๊อปปี้ยิ้มกว้างก่อนจะเอากระดาษและสีมาให้น้องปาล์มวาด
ข้างนอก
 
“เราชอบอะไรก็วาดเลยนะ”ป๊อปปี้บอกลูกชายตัวเอง ก่อนจะหยิบดินสอมานั่งสเก็ตรูปลูกชายที่นั่ง
ระบายสีอยู่
 
 
“วาดอะไรน่ะครับ ดูตั้งใจเชียว”ป๊อปปี้ละสายตาจากรูปตัวเองถามลูกชายทันที
 
“วาดรูปครอบครัวของน้องปาล์ม มีคุณยาย น้าเฟย์ จ้องปาล์ม แม่ฟาง ละก็พ่อป๊อป”น้องปาล์มชูกรูป
วาดตัวเองให้ป๊อปปี้ดู ป๊อปปี้ยิ้มออกทันที
 
 
 
“หิวน้ำมั้ยครับ เดี๋ยวพ่อ เอ่อ ลุงไปเอาน้ำมาให้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะหายเข้าไปในบ้านเอาน้ำมาให้น้อง
ปาล์ม เมื่อออกมาก็แปลกใจที่ไม่เห็นลูกชายตัวเอง
 
“น้องปาล์ม อยู่ไหนครับ”ป๊อปปี้ตะโกนเรียกปาล์ม
 
 
 
“โอ๊ย ฮือๆ”ป๊อปปี้ได้ยินเสียงปาล์มร้องก็รีบวิ่งมาดูก็ตกใจเมื่อเห็นลูกชายเหยียบเศษแก้วด้านหลัง
บ้านก็รีบอุ้มปาล์มทันที
 
 
“ฮืออ ออกไปลุงหน้าผี”ปาล์มดิ้นอย่างแรงทำให้ป๊อปปี้ที่ขากะเผลกอยู่แล้วเซล้มลงไปทับเศษแก้ว
ที่ขาเลือดออกทันที
 
 
“โอ๊ย”ป๊อปปี้ร้องออกมาด้วยความเจ็บ แต่ไม่ยอมปล่อยลูกชายน้องปาล์มตกใจเห็นเลือดออกมาจาก
แผลป๊อปปี้
 
 
“ถ้ากลัวลุงก็หลับตานะครับ เดี๋ยวลุงจะพาเข้าไปทำแผล”ป๊อปปี้พูดจบก็อุ้มปาล์มเข้ามาในบ้าน
 
 
 
“ว้าย ทำไมเป็นแบบนี้คะพี่ป๊อป”ฟางรีบเข้ามาพยุงป๊อปปี้และอุ้มลูกมา
 
“ปาล์มล้มทับเศษแก้วหลังบ้านพี่ไปช่วยแต่ปาล์มดิ้นนิดหน่อยพี่เลยโดนเศษแก้วบาดเอาน่ะ”ป๊อปปี้
ตอบ
 
 
“ไม่นิดละเนี่ย โดยแผลเก่าด้วย มาๆเดี๋ยวกูทำแผลให้”เขื่อนพูดก่อนจะเอาอุปกรณ์ทำแผลมาทำให้
เพื่อน
 
 
“ไม่เอา ปาล์มเจ็บ”น้องปาล์มโวยวายไม่ยอมให้เฟย์ทำแผล
 
“อย่าดิ้นสิน้องปาล์มเดี๋ยวไม่หายนะ”เฟย์บอก
 
 
“เป็นลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งนะครับ มาเดี๋ยวลุงจะร้องเพลงให้ฟัง”ป๊อปปี้เขยิบมาใกล้ปาล์มพูดก่อนจะ
ร้องเพลงให้ปาล์มฟังเหมือนตอนที่ฟางต้องทำแผล จนเฟย์ทำแผลเสร็จ
 
 
 
“เสร็จแล้วจ้า”เฟย์พูด เช่นเดียวกับเขื่อนที่ทำแผลให้ป๊อปปี้เสร็จ
 
“ไปข้างนอกดีกว่า”ปาล์มพูดแล้วหนีป๊อปปี้ไป ป๊อปปี้เศร้าที่ลูกชายยังกลัวตัวเอง น้องปาล์มออกมา
ด้านนอกเห็นรูปวาดของป๊อปปี้ก็ชะเง้อดูเห็นเป็นรูปตัวเองก็นิ่งก่อนจะรีบบอกให้เฟย์และเขื่อนกลับ
บ้าน
 
 
 
“คืนนี้ต้องนอนที่บ้านนะพี่ป๊อป เดี๋ยวพรุ่งนี้จะได้เลยไปขึ้นเรือกลับกรุงเทพด้วย”ฟางพูดขณะพยุง
ป๊อปปี้กลับมาที่บ้าน เมื่อกลับมาที่บ้านป๊อปปี้ก็ไม่กล้าเข้าใกล้ลูกชายหนีออกมากินข้าวด้านนอกคน
เดียว
 
 
“อ่ะ”ปาล์มยื่นไก่ทอดให้ป๊อปปี้
 
“ให้ลุงหรอ”ป๊อปปี้งง
 
 
“อื้อ อันนี้น้องปาล์มชอบนะ แต่ลุงช่วยน้องปาล์มไว้น้องปาล์มเอาให้”น้องปาล์มพูดก่อนจะวิ่งกลับ
เข้าไปในบ้าน ป๊อปปี้ยิ้มดีใจก่อนจะกินข้าวอย่างมีความสุข
 
 
 
 
“จะไปนอนไหนคะพี่ป๊อป มานอนนี่ม้ะ”ฟางที่อาบน้ำเสร็จเห็นป๊อปปี้จะออกไปจากห้องก็เรียก
 
“ลูกคงไม่ชอบ”ป๊อปปี้มองน้องปาล์มที่หลับแล้วบนเตียง
 
 
“แต่เมียสั่ง ต้องนอน มานี่ค่ะมานอนกับลูกกับเมีย”ฟางขู่ก่อนจะดึงป๊อปปี้มานอนคนละฝากกับน้อง
ปาล์ม ก่อนจะจับมือกันโอบลูกชายแล้วหลับไปด้วยกัน3พ่อแม่ลูก
 
 
 
 
 
“รีบๆไปหาหมอนะคะพี่ป๊อป เดี๋ยวฟางช่วยเฟย์จัดของเสร็จฟางจะตามไปดูแล”ฟางบอกลาป๊อปปี้กับ
เขื่อนที่กำลังขึ้นเรือ แล้วกอดป๊อปปี้แน่น
 
 
“พี่จะรอนะ พี่รักฟางนะ”ป๊อปปี้พูด
 
“ฟางก็รักพี่ป๊อปนะ รีบๆหายนะคะ”ฟางบอก ก่อนจะผละจากอ้อมกอดแล้วหันไปเห็นลูกชายวิ่งมาหา
 
 
 
“ลุงไปก่อนนะครับ”ป๊อปปี้ไม่กล้าเรียกพ่อก็บอกลาปาล์ม ปาล์มกระโดดกอดป๊อปปี้ทันที
 
 
“แล้วกลับมาสอนน้องปาล์มวาดรูปต่อนะครับพ่อป๊อป”น้องปาล์มพูด ป๊อปปี้และฟางอึ้งก่อนจะกอด
ลูกชายแน่นด้วยความดีใจที่ลูกชายไม่กลัวตัวเองแล้ว ก่อนจะขึ้นเรือไปกับเขื่อนเพื่อกำกายภาพที่
กรุงเทพทันที
 
 ในที่สุดน้องปาล์มก็เลิกกลัวพ่อป๊อปแล้ว เดี๋ยวป๊อปปี้จะไปหาหมอละนะ อย่าลืมเม้นกับโหวตเรื่องนี้ให้เราด้วยน้าา
 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา