เจ้าของของเธอ......คือฉันคนเดียว!!! TK (NC)

-

เขียนโดย primlovefangpoppy

วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.16 น.

  2 chapter
  32 วิจารณ์
  11.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 22.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
@TK Mall
 
 
 
"คุณโทโมะ กะ แก้วขอไปหาเฟย์ฟางก่อนได้มั้ยค่ะ" แก้วเอ่ยถามคนตัวโตกว่าอย่างเกรงกลัว โทโมะไม่ค่อยจะปล่อยเธอไปไหนหรอก
 
 
 
"ไม่!!! อยู่ที่นี่ ห้ามไปไหนเดี๋ยวฉันไปตามยัยสองศรีพี่น้องนั้นให้" โทโมะตอบกลับอย่างอารมณ์เสีย มันทำให้แก้วคิดขึ้นมานิดนึง 'ถ้าจะมาแล้วมากักตัวไว้อย่างนี้ อย่าให้ฉันมาเลยจะดีกว่า =_='
 
 
 
"อย่ามาว่าฉันในใจด้วย" นี่เค้าเป็นคนรือผีเนี่ย รู้ไปซะทุกเรื่อง
 
 
 
"คุณโทโมะค่ะ....เอ่อ เมื่อไหร แก้วจะได้รับอิสระจากคุณสักที" แก้วเอ่ยถามอย่างมีความหวัง.....แต่เธอก็ควรรู้เอาไว้ว่าความหวังของเธอไม่มีทางเป็นจริงได้
 
 
 
"เธอ!! อย่ามาถามอะไรโง่ๆน่ะ เธอก็รู้ว่าฉันไม่มีทางปล่อยเธอไป กลับบ้านเดี๋ยวนี้"
 
 
 
"............." แก้วเลือกที่จะเงียบแล้วเดินตามเค้าไป ทำไมกัน ทำไมเธอต้องมาเจออะไรแย่ๆแบบนี้ด้วย ทำไม! มันเปรียบเสมือนเทปที่เธอคอยเปิดไว้ตลอดพร้อมกับคำว่า 'ทำไม'
 
 
 
@TK Condo
 
 
 
แก้วนั่งเหม่อ สายตาทอดมองออกไปอย่างไร้จุดหมาย เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าถึงรั้งตัวเธอไว้ ยังดีหน่อยที่เวลาเธอมีอะไรกับเค้าเสร็จเธอจะพยายามหลบหน้าเค้าเพื่อทานยาคุม เธอไม่อยากให้เด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยต้องมาโดนทำร้าย
 
 
 
"แก้ว!!! นี่มันอะไรกัน" เสียงของโทโมะดังลั่นไปทั่วห้อง จนทำให้ร่างบางที่กำลังคิดอะไรเพลนๆถึงกับสะดุ้ง แล้วเดินเค้าไปดูโทโมะทันที
 
 
 
"มีอะไรรึป่าวค่ะ คะ คุณ โทโมะ " ร่างบางถึงกับสะอึกเมื่อเห็นโทโมะถืออะไรบางอย่างขึ้นมา
 
 
 
"เพราะไอนี้ใช่มั้ย ทำให้เธอต้องหนีหน้าฉันทุกครั้งน่ะ" ร่างบางพูดอะไรไม่ออก ตั้งแต่เค้าเห็น 'ยาคุมกำเนิด' ที่เธอซ่อนเอาไว้ เค้าเห็นแล้วสิน่ะ ร่างบางได้แต่ภาวนาในใจว่าขออย่าให้โทโมะทำอะไรเธอเลย ทั้งที่เธอก็รู้ว่าโทโมะเป็นคนยังไง!!
 
 
 
"..........."
 
 
 
"ตอบฉันมาสิ ตอบฉันมา" โทโมะเริ่มขึ้นเสียงทันทีเมื่อเห็นคนตัวเล็กเงียบไม่ยอมบอกอะไรเค้าเลย
 
 
 
"ใช่ เพราะไอยานี้เนี่ยแหละ พอใจคุณแล้วใช่มั้ย!!" แก้วเริ่มขึ้นเสียงบ้างจนโทโมะหน้าแดงจัดด้วยความโกรธ
 
 
 
"ต่อไปนี้ฉัน ขอสั่งห้ามเธอทานยานี่เด็ดขาด เข้าใจมั้ย" โทโมะเริ่มผ่อนเสียงลงเล็กน้อยเมื่อเห็นคนตรงหน้าเริ่มมีเสียงสะอื้นขึ้นมาแล้ว
 
 
 
''ไม่เข้าใจ......" เธอตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เหมือนกลัวคนตรงหน้าเป็นอย่างมาก
 
 
 
"ทำไม รังเกียจฉันนักรึไง"
 
 
 
"ป่าวค่ะ แต่แก้วไม่อยากให้เด็กที่ไม่รู้อะไรเลยต้องมาถูกทำร้าย ถ้าคุณอยากมีมากคุณก็ไปหาภรรยาคนอื่นๆของคุณเถอะค่ะ''
 
 
 
''ฉันไม่ใช่คนเลวขนาดนั้น และ ฉันมีเมียคนเดียว"
 
 

 
และแล้ว ตอนนี้ก็จบลงอย่างสวยงามโดยไม่มีการทะเลาะอะไรเลยทั้งสิ้น(หรอ=[]=) แหะๆ เอาเป็นว่าเป็นฉากน่ารักๆตอบแทนที่หายไปนานนนนนนนนนนนนนน เจอกันใหม่น่ะชาวทีเค
ปล.ปริมฝากเพจในIGหน่อยน่ะ สำหรับคนที่เล่นน่ะ TOMOKAEWROOM น่ะคร้าบ ฝากด้วย
 
 
 
ม่ายเม้นม่ายอัพ อิอิ
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา