คนนั้นที่ฉันตามหา??

" หึถ้าพี่จะเชื่อผู้หญิงคนนี้ก็ได้น่ะคะเฟย์ก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่แค่บอกได้ว่าระวังจะติดเชื้อบ้ามาจากยัยนี่แล้วกันน่ะคะ" เฟย์พูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย พร้อมมองไปที่พนักงานคนนั้น
 
" อร๊ายยย แกกล้าดียังไงมาว่าฉันห้ะนังเด็กบ้าอย่าอยู่เลย" แอนพยายามสะบัดตัวให้หลุดจากเขื่อนเพื่อที่จะมาาตบเฟย์แต่แล้ว
 
" นี่มันเกิดอะไรขึ้นหน่ะ" โทโมะเดินลงมาพร้อมกับป๊อปปี้ ตามมาด้วยแก้วแล้วก็ฟางที่เดินตามหลังมา
 
 
" ปะป๋า น้าเฟย์โดนป้าคนนั้นตบฮ่ะ " ปังปอนด์เมื่อเห็นป๊อปปี้ก็รีบวิ่งเข้าไปหาชายหนุ่ง ป๊อปปี้ก็รีบอุ้มเจ้าตัวแสบ ปังปอนด์เลยฟ้องพ่อของเขาทันที
 
 
 
" ฮ่ะ" เสียง2 สาวที่เดินมาด้านหลังดังขึ้นพร้อมกับวิ่งไปหาน้องสาวและเพื่อนสาวอย่างเป็นก่วง
 
 
 
" เป็นอะไรหรือเปล่ายัยเฟย์ " ฟางถามน้องด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
 
 
 
" ไม่เป็นอะไรหรอกคะพี่ฟางถ้าจะเป็นอ่ะคงต้องเสียเวลาหน่อยหน่ะ " เฟย์พูดกับฟางพร้อมหันไปมองพนักงานคนนั้นที่พยายามอ้อนเขื่อนอยู่
 
 
 
"หมายความยังไงอ่ะยัยเฟย์" แก้วถามด้วยคความสงสัย
 
 
 
 
" หึ ก็คงต้องีบกลับไปเอาแอลกอฮอลมาล้างห้าน่ะสิคะเดี๋ยวเชื้อโรคจะติดอ๋อ พี่โมะเฟย์ว่าน่ะเดี๋ยวเราให้พนักงานทำความสะอาดอ่ะเอาน้ำร้อนมาล้างพื้นบริเวรณนี้หน่อยก็ดีน่ะคะ หึ" เฟย์พูโ พร้อมกับเดินไปเผชิญหน้ากับพนักงานคนนั้น
 
 
 
 
" นี่แกอย่าอยู่เลยนังบ้า"    เพี๊ยะ เพี๊ยะ  เสียงฝ่ามือที่กระทบกับหน้าของพนักงานสาวคนนั้น ตอนแรกพนักงานคนนั้นจะเข้ามาตบเฟย์แต่เฟย์หลบทันทำให้เฟย์ตบกลับไป2ทีทั้งสองข้าง จนพนักงานถึงกับล้มไปกับพื้น
 
 
 
 
" พอพอได้แล้วเฟย์ นี่มันเกิดอะไรขึ้นห้ะ ไอ้เขื่อน...." โทโมะพูด
 
 
 
 
" กูก็ไม่รู้ว่ะ พอมาถึงกูก็เห็นเฟย์ตบแอนเค้าแล้วอ่ะ" เขื่อนพูดพร้อมเดินเข้าไปพยุงแอนเพราะสงสารเธอ
 
 
 
 
" มันเกิดอะไรขึ้นแอน พูดความจริงมาน่ะไม่งั้นเธอคงจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" ป๊อปปี้ที่ตอนแรกอุ้มเจ้าตัวแสบอยู่แต่อตนนี้เจ้าตัวแสบได้กลายไปอยู่ในอ้อกอดของฟาง
 
 
 
 
" ก็ แอนแค่เเดินมาถามน่ะคะว่าว่านังนี่.. เอ่อ.. คุณคนนี้เป็นอะไรกับคุณเขื่อนน่ะคะแล้วเธอก็เข้าใจผิดคิดว่าแอนจะมาแย่งคุณเขื่อนเลยตบแอนแบบนี้น่ะคะ ฮืออออ เขื่อนคะ ช่วยแอนด้วยแอนเจ็ยฮืออออ"  พนักงานพูดก่อนที่จะเข้าไปกอดเขื่อน
 
 
 
 
" มันหมายความว่าไงยัยเฟย์" โทโมะพูโพลางมองไปทางน้องสาว
 
 
 
 
" นี่นายอย่าฟังความฝ่ายเดียวดิ เกิดอะไรขึ้นเฟย์ฉันไม่เชื่อหรอกน่ะว่าแกจะเป็นคนแบบนั้นอ่ะ" แก้วพูดพร้อมเดินมาหาเพื่อน
 
 
 
" ขอบใจมากน่ะแก้ว พวกพี่ฟังเฟย์น่ะ ผู้หญิงคนนี้โกหก ตั้งแต่เดินมาถึงที่นี่เฟย์ก็ได้ยินยัยนีเอาแต่นินทาชาวบ้านส่วนเรื่องนั้นเฟย์จะไม่เข้าไปยุ่งด้วยเลยถ้าคนที่ถูกนินทาถึงคือพี่สาวของเฟย์ ยัยนี่อ่ะบอกว่าพี่ฟางเป็นเมียเก็บพี่ป๊อปจนมีลูก ไม่รู้จักเจียมตัวเพราะว่าพี่ป๊อปอ่ะกำลังจะแต่งงาน แล้วก็ดูถูกว่าเฟย์กับพี่ฟางอ่ะเป็นผู้หญิงอย่างว่า มาขายให้พี่ป๊อปกับพี่เขื่อน จะให้เฟย์โดนว่าหรออ๋อ แล้วเฟย์ก็ไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อนยัยนี่เป็นคนลงมือตบเฟย์ก่อนเฟย์ก็แค่เอาคืนมันไม่ผิด " เฟย์ร่ายยาวจนเอาให้พนักงานสาวคนนั้นถึงกับหน้าซีด
 
 
 
" นี่มันอะไรกัน เธอหลอกเราหรอ" แก้วพูดพร้อมมองหน้าอย่างเอาเรื่องกับพนักงานสาวคนนั้น
 
 
 
" เอ่อ คือ..... เ่อ่อ " แอนตอบด้วยเสียงตะกุตะกัก
 
 
" เธอกล้ามากน่ะแอนที่มาบอกว่าน้องสาวฉันเป็นเมียน้อย " โทโมะพูดด้วยเสียงเย็นชาที่น่ากลัวมากกก
 
 
" อะไรน่ะ คะยัยนี่เป็นน้องสาวของคุณวิศวะหรอคะ " พนักงานสาวถามด้วยความตกใจพร้อมๆๆกับพนักงงานคนอื่นที่ยืนดูเหตุการณ์ยูา
 
 
" ใช่ เฟย์กับฟางเป็นน้องงสาวแท้ๆๆของไอ้โมะมัน ส่วนน้องฟางผู้หญิงที่เธอบอกว่าเป็นเมียน้อยของฉันกรุณาถอมคำพูดแล้วเข้าใจใหม่ด้วยน่ะ ว่าฟางคือแม่ของลูก และเป็นแฟนของผม ส่วนเรื่องแต่งงานผู้หญิงที่ผมจะแต่งด้วยมีคนเดียวคือผู้หญิงที่ชื่อ ธนันต์รธรญ์ นีระสิงค์เท่านั้น " ป๊อปปี้พูดกับแอนพร้อมกับเดินมาโอบเอวฟางไว้แน่น ฟางก้ได้แต่ยืนอึ้งกับคำพูดของชายหนุ่ม