ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

6.3

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 07.03 น.

38 ตอน

5 วิจารณ์

53.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 16.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

18)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วาววานั่งทำงานที่โต๊ะทำงานตามปกติจู่ๆน้ำหนึ่งก็มายืนมองหน้าวาววาแล้วคิดหมั่นใส้ขึ้นมา
" นี่นะหรอเลขาท๊อปอ่ะ"น้ำหนึ่งพูดพรางมองตั้งแต่หัวจรดเท้าของกรรณา "บ้านนอกสิ้นดี"
"ขอโทษนะ กรุณาให้เกียรติฉันบ้าง"
" ชิ คนอย่างเธอไม่มีเกียรติหรอกยะ ฉันขอเตือนไว้ก่อนนะอย่ามายุ่งกับท๊อปเพราะเขาเป็นแฟนฉัน"
"ฉันว่าคุณคงจะ เพ้อเจ้อ! ไปเองซะมากกว่านะค่ะฉันแค่มาเป็นเลขาก็ เท่านั้น!"
"ดี! ถ้าคิดแค่นั้นก็ดี เธออย่าใฝ่สูงให้มันมากนักนะ เพราะทำไปทำมาแล้วเนี่ย เธอ! อาจจะเป็นแค่...หมาเห่าเครื่องบินเท่านั้นแหละ! " น้ำหนึ่งก็เดินจากไปในระหว่างตอนเดินกลับน้ำหนึ่งเดินสวนกับอายส์พอดี เมื่ออายส์เห็นหน้าก็นึกถึงตอนที่เกรทยื่นรูปภาพของน้ำหนึ่งให้อายส์ดู
ย้อนกลับไป
" ที่นายเล่ามาทั้งหมดเนี่ยฉันชักจะหมั่นใส้หล่อนเข้าแล้วสิ นายพอจะมีรูปบ้างมั๊ยอ่ะ
" อ๋อ มี เดี๋ยวผมให้ดู" เกรทหยิบรูปในกระเป๋าของของเขาให้อายส์ดู "นี่ไง"
"โห สวยเหมือนกันนะเนี่ย"
ย้อนกลับมาปัจจุบัน
อายส์ตกใจเมื่อเจอน้ำหนึ่งตัวจริงเสียงจริงจึงรีบวิ่งไปหาวาววาทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นรึเปล่า
" ยัยวา!" อายส์ตะโกนเรียกชื่อเธอด้วยความเป็นห่วง
"เอ้า ยัยอายส์ มาหาฉันมีอะไรรึเปล่า"
"อ๋อ ฉันเอาเค้กมาฝากหนะ"อายส์ยื่นเค้กที่ถืออยู่ให้วาววา แล้วถามถึงน้ำหนึ่ง "เอ่อ วา เมื่อกี้นี้คุณน้ำหนึ่งใช่มั๊ย"
วาววาเมื่อได้ยินชื่อน้ำหนึ่งก็หน้าบึ้งทันที แล้วตอบด้วยเสียงแผ่วเบา
" ใช่ เค้าเป็นแฟน ของ นาย ท๊อปอ่ะ แล้วแกรู้จักได้ไงว่ะ" วาววาสงสัยเพราะเธอก็พึ่งรู้จักไม่นานแล้วก็ไม่เคยแนะนำให้อายส์รู้จักเลย อายส์จึงตอบ
" ฉันเคยเห็นรูปอ่ะ"
"รูป!หรอ แล้วใครให้แกดู แน่ะ!อย่าบอกนะว่าเป็นนายเกรทอีกแล้วอะ"วาววาแซวอายส์
"ช่างมันเหอะเอาเป็นว่าฉันรู้ก็แล้วกัน แล้วเขามาหาเรื่องแกรึเปล่าวะ"วาววาหน้าบึ้งทันที
"ก็อาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดอะ ฉันไม่สนใจหรอก"
"นั้นก็แล้วไปฉันก็นึกว่าเรื่องนายท๊อปซะอีก"วาววาเบิกตากว้างก่อนจะปฎิเสธทันที
"ไม่หรอก แต่ถึงใช่ฉันก็ไม่สนหรอก เออเดี๋ยวฉันไปประชุมก่อนไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นถึงนัดประชุมกันทุกฝ่ายเลย นั้นฉันไปก่อนนะ"วาววาบอกลาอายส์แล้วรีบไปห้องประชุมทันที
ในห้องประชุม
"นี่มันเรื่องอะไรกันคะ พี่แก้มทำไมผู้จัดการนัดมาหมดเลยเนี่ย"วาววาถามแก้ม แก้มเป็นพนักงานการออกแบบภายใน
"นั่นสิพี่ก็สงสัยเหมือนกันสงสัยต้องมีเรื่องอะไรใหญ่โตแน่เลย"เมื่อแก้มพูดเสร็จผู้จัดการก็ออกมาพร้อมสมชาติหัวหน้าการออกแบบของที่นี่
"เอาละ ผมต้องขอโทษทุกๆคนด้วยนะที่เรียกมาในเวลานี้ ผมมีเรื่องจะบอกทุกๆคนให้รู้กันทั่ว"ผู้จัดการพูดด้วนสีหน้าที่เครียด ทุกคนตั้งใจฟัง
"ผมจะพาทุกคนไปเที่ยวทะเลกัน ถือเป็นการครบรอบ4ปีของบริษัท"ทุกคนแปลกใจนึกว่าข่าวร้ายอะไร แต่ทุกคนต่างดีใจบางคงกระโดดโลดเต้นบ้างก็มี
"และ เราจะเริ่มไปมะรืนนี้"
"ไปค้างหรือว่าไปกลับครับ"ท๊อปถาม
"ไปค้าง 2คืน แต่จะมีกิจกรรมอะไรผมยังบอกไม่ได้"ทุกคนต่างพากันตื่นเต้นกันยกใหญ่ แต่ดูเหมือนท๊อปไม่ค่อยตื่นเต้นสักเท่าไหร่
จนเลิกประชุมทุกคนต่างเม้ามอยกันไปทั่วบริษัทจะตอนนี้พนักงานทุกคนตื่นเต้นกันยกใหญ่
"วาววาจ๋า นี่วาววาเจ้านายเธอไม่ดีใจรึไงเห็นทำหน้าบึ้งอยู่"แก้มถามด้วยวามแปลกใจวาววาจึงหันไปดูท๊อปเธอเองก็แปลกใจเหมือนกัน
"นั่นสิคะ วาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน"วาววาเลยเดินไปหาท๊อป
"นี่นาย ไม่ดีใจรึไง"วาววาถามท๊อป ท๊อปจึงหันมาหาเธอ
"ผมก็ดีใจมั้ง"วาววางง
"ดีใจมั้ง"เธอหวนมาพูดประโยคเดียวกับท๊อปที่เธอไม่เข้าใจเท่าไหร่ ก่อนที่วาววาจะไปนั่งข้างๆเขา
"เครียดเรื่องงานรึไง"วาววาถาม
"ก็อาจจะ ผมแค่ไม่อยากค้างงานไว้นานๆอีกอย่างผมนัดลูกค้ามะรืนนีด้วยถ้าไปเที่ยวก็ต้องผิดนัดอีก ลูกค้ารายนี้ก็คือพ่อของน้ำหนึ่ง"เมื่อท๊อปพูดถึงน้ำหนึ่งวาววาก็เงียบ
"นี่นาย จะไปสู่ขอคุณน้ำหนึ่งหรอ"วาววาพูดด้วยแววตาเศร้าก่อนจะบอกตัวเองในใจ'แล้วเราจะเศร้าทำไมวะเนี่ย ยัยวาแกคนเดิมไปไหนแล้ว'เธอรอฟังคำตอบจากชายหนุ่ม
"ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมผมถึงต้องกลับมารักกับน้ำหนึ่ง เพราะผมยังมีใจให้เขาผมก็ยอมรับว่าผมยังมีใจให้น้ำหนึ่งแต่พอสักพักผมกลับรู้สึกแปลกๆไม่เหมือนตอนที่ผมกับเขายังรักกันเหมือนเดิม"ท๊อปนั่งคิดหนัก
"5555"วาววาขำท๊อปแปลกใจ
"นี่คุณ ขำอะไรเนี่ย"
"ไอ้ แบดบอยนี่นายจะมาทิ้งคุณน้ำหนึ่งอีกรึไงหะ ไม่อยากเชื่อจริงๆเลยว่าคนอย่างนายจะคิดอะไรลึกซึ้งแบบนี้ด้วย เห็นวันๆคิดแต่เรื่องตื้นๆเป็นประจำชอบแกล้งคนอื่นเค้าไม่อยากเชื่อว่าจะมีอารมณ์แบบนี้ด้วยวะ 555"ท๊อปมองหน้าวาววาก่อนจะเผลอยิ้มออกมาและหัวเราะไปกับเธอ ท๊อปจึงดึงผมวาววา
"โอ้ย นี่นายมาดึงผมฉันทำไมเนี่ยหะ"
"ก็เธออยากว่าฉันเป็นคนคิดอะไรตื้นๆไม่ใช่รึไงหะมันก็สมควารที่เธอจะต้องโดนแกล้ง"วาววารีบวิ่งหนีท๊อปจึงวิ่งตามทั้งจั๊กจี้วาววาทั้งดึงผมของเธอ ทั้งสองวิ่งไล่ตีกันอย่างมีความสุข