"Just break ห่างกันซักพัก"
8.9
เขียนโดย 
Sunshiney_PF
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.04 น.
43 chapter
607 วิจารณ์
86.04K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน พ.ศ. 2557 21.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
40) " ใช่เธอ (It's You)"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ใช่เธอ It’s You”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“ฟาง เดี๋ยวพรุ่งนี้ป๊อปต้องเข้ากรมแล้วนะ”
เสียงทุ้มเอ่ยกับคนปลายสายอย่างออดอ้อน
“แล้วยังไง?”
ถามกวนๆกลับไป ทำเอาอีกฝ่ายหน้าบูด ก่อนจะเอ่ยตอบอย่างอ้อนๆตามเดิม
“เดี๋ยวป๊อปก็ไม่เจอฟางแล้วสิ”
“สมน้ำหน้า ตอนฟางว่างป๊อปก็หนีไปเที่ยว งั้นก็เชิญเข้ากรมไปเลย แบร่~”
“โห่ฟางอ่ะ ระวังเถอะป๊อปเข้ากรมแล้วโดนอัดถั่วดำฟางจะเสียใจ”
“อ๊ายยยยยย ไอหมีทะลึ่ง!!!”
“อะไรกัน ฟางก็ชอบไม่ใช่หรือไง”
“ไม่ใช่ พอเลย ฟางไม่คุยกะป๊อปแล้ว!”
“โด่วววววว มาทำเขินๆ ป๊อปรู้ใจฟางน้า”
“อ๊ายยยยยย ป๊อปปี้!!!”
“โอ๋ๆๆๆๆ อ่ะๆๆๆๆ แล้วตกลงฟางจะไม่มาจริงๆหรอ”
“ฟางมีงานนะป๊อป”
“โห่ ก็ได้ครับ”
ป๊อปปี้ยอมรับแต่โดยดี หากแต่เสียงอ่อยๆของเจ้าตัวที่ส่งผ่านไปทำเอาฟางต้องกลั้นขำแทบตาย
‘แกล้งนายหมีนี่มันสนุกจริงๆ’
“เฟย์เป็นไรอ่ะ”
แก้วเอ่ยถามฟางงงๆเมื่อเห็นเฟย์สะบัดหน้าใส่พี่สาวตนเองจนผมกระจาย ทำเอาคนที่เพิ่งมาอย่างเธอถึงกับอึ้งไป
“งอนคนใจร้าย!!!”
เฟย์ตะโกนตอบด้วยเสียงง้ำงอน ฟางส่ายหน้าเบาๆที่ดูน้องสาวของเธอชักจะเข้าข้างป๊อปปี้มากไปซะแล้ว ไม่ใช่แค่เฟย์เท่านั้น ทั้งฟิน พี่โฟม ทั้งพ่อทั้งแม่เธอก็พากันหลงป๊อปปี้จนเธอแอบหมันไส้
“พี่ฟางไปแย่งขนมมันกินหรอ”
“เปล่านะ”
“ไม่ต้องมายักไหล่ บอกแก้วมาซะดีๆ”
“ก็แค่แกล้งบอกป๊อปไปว่าจะไม่ไปส่งเข้ากรมคืนนี้ ยัยเฟย์กะยัยฟินก็ทำหน้างอกัน”
“ใจร้ายจริงๆ”
“อ้าวแก้ว ทำไม...”
“ล้อเล่นน่า 555 อย่าไปแกล้งนานล่ะ สงสารบอส”
“นี่ตกลงมีแต่แฟนคลับตาหมีนั่นใช่มั้ยเนี่ย เชอะ”
ป๊อปปี้มาถึงที่นัดเป็นคนแรก แอบเซ็งที่สุดท้ายฟางก็มาไม่ได้ แต่จะทำไงได้ล่ะ เค้าเองก็ไม่อยากจะงี่เง่าอะไรกับเธอหรอกนะ
“ขอโทษนะคะ นี่ป๊อปปี้ K-OTIC รึเปล่าคะ”
เสียงที่ดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้หันไปมอง ก่อนจะทำตาโตเมื่อพบว่าคนที่เค้าคิดว่าเป็นแฟนคลับกลับกลายเป็นคนที่เค้ากำลังน้อยใจอยู่
“ฟาง”
“คิดถึงเค้าใช่ม้า~”
คนตัวเล็กยิ้มหวานพร้อมกับยกมือขึ้นมาบีบแก้มเค้าโยกไปมา ป๊อปปี้ดึงมือนุ่มออกก่อนจะหันหลังหนีอย่างงอนๆ
“งอนหรอ ฟางขอโทษน้า แค่อยากเซอร์ไพรส์ป๊อปเฉยๆน่า”
“…”
“ไม่งอนนะ หมีพูห์ หันมาคุยกันก่อนสิ”
ฟางเดินไปดักหน้าป๊อปปี้ หากแต่คนตัวสูงก็พลิกตัวหนีจนเธอเริ่มเหนื่อย เปลี่ยนเป็นใช้มือบางกอดเอวคนตัวสูงจากด้านหลังแทน
“ฟางขอโทษ”
เสียงอ่อยๆของคนตัวเล็กทำให้รอยยิ้มของป๊อปปี้ผุดออกมาจนได้ ป๊อปปี้ดึงมือบางออก ก่อนจะหันหลังกลับไปหาร่างเล็กที่เริ่มมีน้ำตาคลอ
“กอดข้างหลังน่ะ สู้กอดข้างหน้าไม่ได้หรอกนะ”
“ฮีก... ป๊อป”
ฟางปล่อยโฮพร้อมโผเข้ากอดร่างสูงแน่น ป๊อปปี้หัวเราะเบาๆพร้อมกอดตอบร่างเล็กไปแน่นๆไม่แพ้กัน
‘คิดถึงจัง คิดถึงที่สุดเลย ต่อจากนี้ คงไม่ได้กอดร่างนุ่มนิ่มแบบนี้อีกแล้วสินะ’
‘อบอุ่นที่สุดเลย เมื่อไหร่ฟางจะได้กอดป๊อปอีกครั้งนะ ป๊อปรู้มั้ยว่าอ้อมกอดของป๊อปน่ะ อบอุ่นที่สุดในโลก’
~Fang’s Rome~
“ไม่อยากกลับเลยอ่า”
ฟางอมยิ้มกับท่าทางเหมือนเด็กเอาแต่ใจของป๊อปปี้ที่งอแงอยู่บนโซฟาของเธอ ลูบผมนุ่มของเจ้าตัวที่ถือวิสาสะมานอนตักเธอหน้าตาเฉย เอ่ยกับป๊อปปี้อย่างจริงจัง
“ก็ป๊อปเลือกแล้วนี่ อยากเป็นทหารเรือไม่ใช่หรอ ถึงเวลาที่ป๊อปต้องไปทำตามความฝันของป๊อปให้เป็นจริงแล้วนะ”
“ป๊อปไม่ใช่ไม่อยากเป็นทหาร แต่ไม่อยากกลับคอนโดต่างหาก ขอนอนด้วยนะ”
เอ่ยขอเสียดื้อๆ ฟางเหล่ตามองร่างสูงอย่างกวนๆ ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
“น่ารักที่สุดเลย จุ้บ”
ยันตัวขึ้นหอมแก้มเนียนเฟอดใหญ่ ก่อนจะจ้องดวงหน้าหวานของคนตัวเล็กเนิ่นนานราวกับจะจดจำไว้ ฟางมองใบหน้าหล่อเหลาของป๊อปปี้ด้วยหัวใจสั่นไหว ก่อนความคิดหนึ่งจะผุดขึ้น ส่งผลให้เธอต้องหลบสายตาของป๊อปปี้ไปมองอย่างอื่นแทน
“ฟาง เป็นอะไรไป”
“ป... เปล่า”
ฟางหลบสายตาเป็นห่วงเป็นใยของร่างสูง หากแต่น้ำตาเม็ดสวยที่หล่นลงมากลับทำให้ป๊อปปี้ตกใจ รีบปลอบคนตัวเล็กทันที
“ฟาง บอกป๊อปมาเถอะนะ”
“ป๊อปต้องไปเข้ากรมหกเดือนใช่มั้ย สัญญากับฟางนะ ว่าป๊อปออกมา เราจะยังเป็นเหมือนเดิม”
ป๊อปปี้ถึงกับยิ้มออกมาเมื่อเธอหันหน้าพูดกับเค้าด้วยท่าทางจริงจัง ทำเอาฟางขมวดคิ้ว
“ยิ้มอะไรป๊อป”
“ก็ยิ้มให้ที่รักของป๊อปคนนี้ไง คิดได้ยังไงว่าป๊อปจะทิ้งฟาง”
“ก็ป๊อปเป็นคนบอกฟางเองนี่ ว่าป๊อปอาจจะเผลอหวั่นไหวกับผู้ชายด้วยกันก็ได้”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ป๊อปปี้ปล่อยก๊ากออกมาเสียงดังลั่นห้อง ทำเอาฟางเหวอ เมื่อตั้งสติได้ก็รัวกำปั้นใส่ร่างสูงทันที
“ขำอะไรห๊ะ”
“ก็ขำฟางน่ะสิ คิดว่าป๊อปจะชอบผู้ชายจริงๆหรอไง นี่ถ้าป๊อปชอบผู้ชายจริงๆนะ ป๊อปจะเหลือถึงฟางรึไง ไอเขื่อนมันเอาไปแล้ว”
“...”
“แล้วป๊อปเนี่ย ก็รักฟางคนเดียวนะ เชื่อใจป๊อปนะครับ”
“ฟางเชื่อป๊อปค่ะ”
ฟางประกบริมฝีปากบางลงบนปากเรียวเบาๆ ก่อนจะถูกร่างสูงรั้งร่างเข้าไปจูบตอบอย่างดูดดื่ม...
“ไปแล้วนะ”
“สู้ๆนะป๊อป ดูแลตัวเองด้วย ฟาง... รักป๊อปนะ”
“ป๊อปก็รักฟางครับ รอป๊อปนะคนดี”
ป๊อปปี้ดึงฟางไปจูบอย่างดูดดื่ม ก่อนจะลูบแก้มบางเบาๆแล้วขับรถออกไป
“ฟางจะรอป๊อปนะ ที่รักของฟาง”
############################################################
ตอนหน้าตอนแล้วนะปิ๊งๆ อัพพร้อมตอนพิเศษตอนจบแบบแรกที่เคยบอกไว้ ขอบคุณทุกคนที่ทำให้ซันมีวันนี้นะคะ
เม้นโหวตกันหน่อย จุ้บๆๆๆๆ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“ฟาง เดี๋ยวพรุ่งนี้ป๊อปต้องเข้ากรมแล้วนะ”
เสียงทุ้มเอ่ยกับคนปลายสายอย่างออดอ้อน
“แล้วยังไง?”
ถามกวนๆกลับไป ทำเอาอีกฝ่ายหน้าบูด ก่อนจะเอ่ยตอบอย่างอ้อนๆตามเดิม
“เดี๋ยวป๊อปก็ไม่เจอฟางแล้วสิ”
“สมน้ำหน้า ตอนฟางว่างป๊อปก็หนีไปเที่ยว งั้นก็เชิญเข้ากรมไปเลย แบร่~”
“โห่ฟางอ่ะ ระวังเถอะป๊อปเข้ากรมแล้วโดนอัดถั่วดำฟางจะเสียใจ”
“อ๊ายยยยยย ไอหมีทะลึ่ง!!!”
“อะไรกัน ฟางก็ชอบไม่ใช่หรือไง”
“ไม่ใช่ พอเลย ฟางไม่คุยกะป๊อปแล้ว!”
“โด่วววววว มาทำเขินๆ ป๊อปรู้ใจฟางน้า”
“อ๊ายยยยยย ป๊อปปี้!!!”
“โอ๋ๆๆๆๆ อ่ะๆๆๆๆ แล้วตกลงฟางจะไม่มาจริงๆหรอ”
“ฟางมีงานนะป๊อป”
“โห่ ก็ได้ครับ”
ป๊อปปี้ยอมรับแต่โดยดี หากแต่เสียงอ่อยๆของเจ้าตัวที่ส่งผ่านไปทำเอาฟางต้องกลั้นขำแทบตาย
‘แกล้งนายหมีนี่มันสนุกจริงๆ’
“เฟย์เป็นไรอ่ะ”
แก้วเอ่ยถามฟางงงๆเมื่อเห็นเฟย์สะบัดหน้าใส่พี่สาวตนเองจนผมกระจาย ทำเอาคนที่เพิ่งมาอย่างเธอถึงกับอึ้งไป
“งอนคนใจร้าย!!!”
เฟย์ตะโกนตอบด้วยเสียงง้ำงอน ฟางส่ายหน้าเบาๆที่ดูน้องสาวของเธอชักจะเข้าข้างป๊อปปี้มากไปซะแล้ว ไม่ใช่แค่เฟย์เท่านั้น ทั้งฟิน พี่โฟม ทั้งพ่อทั้งแม่เธอก็พากันหลงป๊อปปี้จนเธอแอบหมันไส้
“พี่ฟางไปแย่งขนมมันกินหรอ”
“เปล่านะ”
“ไม่ต้องมายักไหล่ บอกแก้วมาซะดีๆ”
“ก็แค่แกล้งบอกป๊อปไปว่าจะไม่ไปส่งเข้ากรมคืนนี้ ยัยเฟย์กะยัยฟินก็ทำหน้างอกัน”
“ใจร้ายจริงๆ”
“อ้าวแก้ว ทำไม...”
“ล้อเล่นน่า 555 อย่าไปแกล้งนานล่ะ สงสารบอส”
“นี่ตกลงมีแต่แฟนคลับตาหมีนั่นใช่มั้ยเนี่ย เชอะ”
ป๊อปปี้มาถึงที่นัดเป็นคนแรก แอบเซ็งที่สุดท้ายฟางก็มาไม่ได้ แต่จะทำไงได้ล่ะ เค้าเองก็ไม่อยากจะงี่เง่าอะไรกับเธอหรอกนะ
“ขอโทษนะคะ นี่ป๊อปปี้ K-OTIC รึเปล่าคะ”
เสียงที่ดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้หันไปมอง ก่อนจะทำตาโตเมื่อพบว่าคนที่เค้าคิดว่าเป็นแฟนคลับกลับกลายเป็นคนที่เค้ากำลังน้อยใจอยู่
“ฟาง”
“คิดถึงเค้าใช่ม้า~”
คนตัวเล็กยิ้มหวานพร้อมกับยกมือขึ้นมาบีบแก้มเค้าโยกไปมา ป๊อปปี้ดึงมือนุ่มออกก่อนจะหันหลังหนีอย่างงอนๆ
“งอนหรอ ฟางขอโทษน้า แค่อยากเซอร์ไพรส์ป๊อปเฉยๆน่า”
“…”
“ไม่งอนนะ หมีพูห์ หันมาคุยกันก่อนสิ”
ฟางเดินไปดักหน้าป๊อปปี้ หากแต่คนตัวสูงก็พลิกตัวหนีจนเธอเริ่มเหนื่อย เปลี่ยนเป็นใช้มือบางกอดเอวคนตัวสูงจากด้านหลังแทน
“ฟางขอโทษ”
เสียงอ่อยๆของคนตัวเล็กทำให้รอยยิ้มของป๊อปปี้ผุดออกมาจนได้ ป๊อปปี้ดึงมือบางออก ก่อนจะหันหลังกลับไปหาร่างเล็กที่เริ่มมีน้ำตาคลอ
“กอดข้างหลังน่ะ สู้กอดข้างหน้าไม่ได้หรอกนะ”
“ฮีก... ป๊อป”
ฟางปล่อยโฮพร้อมโผเข้ากอดร่างสูงแน่น ป๊อปปี้หัวเราะเบาๆพร้อมกอดตอบร่างเล็กไปแน่นๆไม่แพ้กัน
‘คิดถึงจัง คิดถึงที่สุดเลย ต่อจากนี้ คงไม่ได้กอดร่างนุ่มนิ่มแบบนี้อีกแล้วสินะ’
‘อบอุ่นที่สุดเลย เมื่อไหร่ฟางจะได้กอดป๊อปอีกครั้งนะ ป๊อปรู้มั้ยว่าอ้อมกอดของป๊อปน่ะ อบอุ่นที่สุดในโลก’
~Fang’s Rome~
“ไม่อยากกลับเลยอ่า”
ฟางอมยิ้มกับท่าทางเหมือนเด็กเอาแต่ใจของป๊อปปี้ที่งอแงอยู่บนโซฟาของเธอ ลูบผมนุ่มของเจ้าตัวที่ถือวิสาสะมานอนตักเธอหน้าตาเฉย เอ่ยกับป๊อปปี้อย่างจริงจัง
“ก็ป๊อปเลือกแล้วนี่ อยากเป็นทหารเรือไม่ใช่หรอ ถึงเวลาที่ป๊อปต้องไปทำตามความฝันของป๊อปให้เป็นจริงแล้วนะ”
“ป๊อปไม่ใช่ไม่อยากเป็นทหาร แต่ไม่อยากกลับคอนโดต่างหาก ขอนอนด้วยนะ”
เอ่ยขอเสียดื้อๆ ฟางเหล่ตามองร่างสูงอย่างกวนๆ ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
“น่ารักที่สุดเลย จุ้บ”
ยันตัวขึ้นหอมแก้มเนียนเฟอดใหญ่ ก่อนจะจ้องดวงหน้าหวานของคนตัวเล็กเนิ่นนานราวกับจะจดจำไว้ ฟางมองใบหน้าหล่อเหลาของป๊อปปี้ด้วยหัวใจสั่นไหว ก่อนความคิดหนึ่งจะผุดขึ้น ส่งผลให้เธอต้องหลบสายตาของป๊อปปี้ไปมองอย่างอื่นแทน
“ฟาง เป็นอะไรไป”
“ป... เปล่า”
ฟางหลบสายตาเป็นห่วงเป็นใยของร่างสูง หากแต่น้ำตาเม็ดสวยที่หล่นลงมากลับทำให้ป๊อปปี้ตกใจ รีบปลอบคนตัวเล็กทันที
“ฟาง บอกป๊อปมาเถอะนะ”
“ป๊อปต้องไปเข้ากรมหกเดือนใช่มั้ย สัญญากับฟางนะ ว่าป๊อปออกมา เราจะยังเป็นเหมือนเดิม”
ป๊อปปี้ถึงกับยิ้มออกมาเมื่อเธอหันหน้าพูดกับเค้าด้วยท่าทางจริงจัง ทำเอาฟางขมวดคิ้ว
“ยิ้มอะไรป๊อป”
“ก็ยิ้มให้ที่รักของป๊อปคนนี้ไง คิดได้ยังไงว่าป๊อปจะทิ้งฟาง”
“ก็ป๊อปเป็นคนบอกฟางเองนี่ ว่าป๊อปอาจจะเผลอหวั่นไหวกับผู้ชายด้วยกันก็ได้”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ป๊อปปี้ปล่อยก๊ากออกมาเสียงดังลั่นห้อง ทำเอาฟางเหวอ เมื่อตั้งสติได้ก็รัวกำปั้นใส่ร่างสูงทันที
“ขำอะไรห๊ะ”
“ก็ขำฟางน่ะสิ คิดว่าป๊อปจะชอบผู้ชายจริงๆหรอไง นี่ถ้าป๊อปชอบผู้ชายจริงๆนะ ป๊อปจะเหลือถึงฟางรึไง ไอเขื่อนมันเอาไปแล้ว”
“...”
“แล้วป๊อปเนี่ย ก็รักฟางคนเดียวนะ เชื่อใจป๊อปนะครับ”
“ฟางเชื่อป๊อปค่ะ”
ฟางประกบริมฝีปากบางลงบนปากเรียวเบาๆ ก่อนจะถูกร่างสูงรั้งร่างเข้าไปจูบตอบอย่างดูดดื่ม...
“ไปแล้วนะ”
“สู้ๆนะป๊อป ดูแลตัวเองด้วย ฟาง... รักป๊อปนะ”
“ป๊อปก็รักฟางครับ รอป๊อปนะคนดี”
ป๊อปปี้ดึงฟางไปจูบอย่างดูดดื่ม ก่อนจะลูบแก้มบางเบาๆแล้วขับรถออกไป
“ฟางจะรอป๊อปนะ ที่รักของฟาง”
############################################################
ตอนหน้าตอนแล้วนะปิ๊งๆ อัพพร้อมตอนพิเศษตอนจบแบบแรกที่เคยบอกไว้ ขอบคุณทุกคนที่ทำให้ซันมีวันนี้นะคะ
เม้นโหวตกันหน่อย จุ้บๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
