รักบนเส้นขนาน

 
 
 
 
“พี่แคทจะไปนานเท่าไหร่คะรอบนี้”แพทถามแคทขณะเดินมาส่งที่สนามบิน
 
 
“คงจะซักอาทิตย์น่ะจ้ะ ขอจัดการเรื่องธุรกิจเสื้อผ้าที่ทำกับเพื่อนให้เรียบร้อยก่อน แน่ะ ทำอย่างกับ
ไม่เคยห่างจากชั้น นี่คงจะอยากได้ของฝากล่ะสิ”แคทดักคอน้องสาวอย่างรู้ทัน แพทจึงกอดแคททันที
 
 
“เดินทางปลอดภัยนะคะพี่สาว”แพทบอกหลังจากผละมาจากอ้อมกอด
 
 
 
“ชั้นไม่อยู่ อย่าไปเที่ยวหาเศษหาเลยแถวไหนกินล่ะ ไม่อย่างงั้นเจอดีแน่”แคทพูดก่อนจะจูบสามีเพื่อบอกลา ก่อนจะ
เดินเข้าไปในผู้โดยสารขาเข้าทันที กวินมองภรรยาสาวที่เดินลับไปแล้วยิ้ม ก่อนจะเดินกลับไปพร้อมกับลูกน้องตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“วันนี้จะไปคอนโดใหม่ด้วยกันรึเปล่าแพท”ฟางเดินมาถามแพทที่กลับมาจากส่งแคทที่สนามบิน
 
 
“วันนี้แพทขอบายนะ คือนานทีโทโมะจะว่าง เลยว่าจะไปทานข้าวละก็ดูหนังกันน่ะ”แพทบอกเพื่อนสาว
 
 
 
“จ้า พออินเลิฟแล้วลืมเพื่อนเลยนะ”ฟางบ่น แพทจึงเดินมากอดเพื่อนรักเพื่อให้ฟางหายงอนทันที
 
 
 
“วันนี้ไปส่งหน่อยสิ ว่าจะไปซื้อของ จะไปตั้งแคมป์กับเพื่อนที่เมืองกาญ”ธามไทเดินเข้ามาหาฟางและแพท
 
 
“ธามจะไปเมื่อไหร่หรอ แล้วนี่ไปกับใคร พ่อกับพี่กวินรู้เรื่องรึยัง”ฟางถามน้องชายต่างมารดาอย่างรวดเร็ว
 
 
“พรุ่งนี้ เลิกถามคำถามยวเหยียดแบบน้เลยนะ เพราะป๋าอนุญาติแล้วน่า”ธามไทพูดก่อนจะลากฟางมาซื้อของใช้จำเป็นที่ห้าง
 
 
 
 
 
“อ๊ะ นาย”ฟ้าละงักเมื่อเอื้อมมือจะไปหยิบมาม่าแพ๊คเดียวกับธามไท
 
“คุณหนูเล็กมังกรดำถึงขั้นอดอยากจะกินมาม่าเลยรึไง รึว่าตกอับเพราะเอาเงินไปซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมจนหมด”ธามไทรีบแขวะ
 
 
“แล้วคุณชายเล็กแห่งแก๊งค์เสือขาวล่ะ เลิกกินอาหารเม็ดแล้วมากินอาหารคนแล้วหรอไม่ยักจะรู้”ฟ้าตอบกลับ
ธามไทอย่างไม่กลัว
 
 
“นี่เธอ ปากแบบนี้สินะถึงไม่ใครคบเป็นแฟน”ธามไทว่าอ่างไม่พอใจ
 
 
“อ๋อ ชั้นโสดก็ยังดีกว่าพวกสำส่อนคบไม่เลือกแบบนายธาม”ฟ้าว่ากลับธามจะเข้าไปหาเรื่อง ฟางรีบเข้าไปห้าม
 
 
 
“พอๆ อย่ามีเรื่องกันเลย เรามาซื้อของกันนะธาม น้องฟ้า”ฟางรีบเข้าไปห้าม ฟ้าและธามไทมองกัน
แบบเขม่นใส่กันก่อนจะเชิดไปคนละทาง ธามไทเลยเลือกจะเดินหนีไปซื้ออย่างอื่นก่อนเพื่อไปพ้นๆฟ้า
 
 
 
“ยังใส่สร้อยอยู่หรอคะ”ฟ้าทักฟางที่กำลังจะเดินไป เพราะเธอเห็นฟางยังใส่สร้อยหยกเหมือนกับป๊อปปี้อยู่
 
 
“เอ่อ พี่แค่คิดถึงนายแม่น่ะค่ะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”ฟางตอบก่อนจะเดินไป แต่ฟ้ายังเดินตาม
 
 
“แปลกดีนะคะ พูดเหมือนเฮียเลย”ฟ้าพูดทำเอาฟางชะงัก หยุดเดิน แล้วหันไปมองฟ้า
 
 
 
 
“แต่ถ้ามาคิดในความเป็นจริง เรา2แก๊งค์มันไม่มีวันจะเดินร่วมทางได้อยู่แล้วนะคะ และในอนาคต
เฮียก็ต้องแต่งงานกับพี่จินนี่ ถ้าอะไรเป็นอดีตไปแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะค่ะ อย่าพยายามจะรื้อฟื้นอีก
เลย ศัตรูยังไงก็เป็นศัตรูกันวันยังค่ำมันรักกันไม่ได้หรอก”ฟ้าเดินไปพูดกับฟาง ฟางนิ่ง
 
 
 
“นี่เธอจะหาเรื่องอะไรพี่ชั้น”ธามไทเดินกลับมาเห็นฟ้ากับฟางก็รีบพูดทันที ฟางอึ้งที่ธามไทเรียกเธอว่าพี่
 
 
“เปล่า ก็แค่ทักทายตามคนเคยรู้จักกัน”ฟ้าพูดก่อนจะเดินไปแล้วเหล่มองฟางที่ทำหน้าเซร้าก็ยิ้มที่มุมปาก
 
 
“ถ้าคิดจะทำร้ายพี่ชั้นล่ะก็เธอเจอดีแน่”ธามไทพูดแต่ฟ้ายักไหล่ไม่แคร์ก่อนจะเดินไป
 
 
“ยัยนั่นว่าอะไรเธอน่ะ”ธามไทเดินมาถามฟาง
 
“เปล่าเค้าแค่ทักทายเฉยๆน่ะ เมื่อกี้นายเรียกชั้นว่าพี่ แปลว่านายยอมรับชั้นแล้วสินะ”ฟางพูดก่อนจะ
เปลี่ยนเรื่อง ธามไทหน้าแดงก่อนจะเดินหนี
 
 
 
“พูดมากน่า ไปซื้อของต่อเถอะ”ธามไทตัดบทเดินนำไป ฟางยิ้มจำกับท่าทางธามไทก่อนจะเดินตามไป
 
 
 
 
 
 
“เอ๋ วันนี้มีงานการกุศลนิ แล้วทำไมพี่กวินถึงไม่ออกไปงานอีกล่ะคะ”ฟางกลับเข้ามาในบ้านก็แปลก
ใจที่กวินแต่งตัวแล้วแต่ยังไม่ออกไปอีก
 
 
“แคทไม่อยู่ ฟางไปงานกับพี่หน่อยสิ”กวินชวนน้องสาว
 
 
“แล้วแพทล่ะคะ”ฟางถามต่อ
 
“กำลังแต่งตัว นะฟาง เดี๋ยวพี่รอตรงนี้”กวินบอก ฟางรับคำก่อนจะเปลี่ยนชุดลงมากับแพทแล้วมา
งานการกุศลที่โรงแรมแห่งหนึ่งกับกวิน
 
 
 
“แหม นึกว่าไม่มาซะแล้วนะครับ”เจ้าของสมาคมเดินมาทักกวิน แพทและฟาง
 
 
“แหม ก็ต้องมาสิครับงานการกุศลแบบนี้”กวินยิ้มก่อนสายตาจะหันไปเห็นป๊อปปี้และจินนี่เดินควงกัน
มาที่งาน โดยมีโทโมะ จองเบ เคนตะ เขื่อนและแก้วเดินตามมา แพทเห็นโทโมะก็รีบโบกมือให้ชาย
หนุ่ม ทำให้โทโมะเผลอยิ้มออกมากับความสดใสของแพท จนแก้วที่ยืนข้างๆแอบซึมลงไปทันที
 
 
 
“ควงกันมางานบ่อยแบบนี้แสดงว่าจะต้องมีข่าวดีเร็วๆนี้สินะครับคุณภานุ คุณจินนี่”เจ้าของสมาคมร้องแซว จิน
นี่เมื่อเห็นกวินก็รีบคล้องแขนป๊อปปี้ทันทีด้วยความกลัว ป๊อปปี้จึงโอบจินนี่ไว้
 
 
 
“ก็คงจะเร็วๆนี้ล่ะค่ะ ถ้าเห็นควงกันขนาดนี้แล้วเดี๋ยวกำหนดแต่งงานมีเมื่อไหร่เราจะเชิญหัวหน้าเสือขาวไปร่วมงานเป็นคนแรกเลยนะคะ”จินนี่ตอบแทน
ป๊อปปี้พลางกระชับมือที่คล้องแขนเอาไว้แน่น ทำเอาฟางสะอึกทำหน้าเศร้าลงไปทันทีที่เห็นภาพนั้น
 
 
 
“งั้นไหนๆแล้วก็ขอเชิญคุณภานุกับคุณเขริการ้องเพลงคู่ในงานการกุศลครั้งนี้ด้วยสิครับ”เจ้าของ
สมาคมเชิญป๊อปปี้และจินนี่ขึ้นไปร้องเพลงคู่บนเวที ท่ามกลางแสงแฟลชของกล้องและเสียงชื่นชม
ของแขกในงาน ฟางยืนมองภาพคน2คนที่จับมือร้องเพลงคู่ส่งสายตาหวานบนเวทีแล้วถึงกับนิ่ง จริง
สินะ เรา2คนเหมือนเดินคนละเส้นทางกัน เป็นเส้นขนานที่ไม่มีทางบรรจบกันได้เลยอย่างที่ฟ้า จินนี่คือคนที่
เหมาะสมและเคียงข้างที่จะอยู่กับป๊อปปี้ในอนาคต
 
 
 
“ฟาง ไปนั่งก่อนมั้ย”แพทสังเกตเห็นท่าทางของฟางก็ผละจากโทโมะพาฟางไปนั่งข้างๆแก้ว ฟางอึ้งเมื่อเห็นป๊อปปี้ร้องเพลงจบก็
หอมแก้มจินนี่ทันที กวินมองจินนี่และป๊อปปี้นิ่งก่อนจะเดินไปที่มุมเครื่องดื่มและดื่มไวน์ตรงนั้น
เหมือนกับดื่มน้ำเปล่าแล้วกำมือแน่น
 
 
 
“เพลงนี้แพทชอบนิ เราไปเต้นรำกันนะ”โทโมะเดินมาชวนแพทที่นั่งเป็นเพื่อนฟางอยู่ทันที
 
“ไปเถอะ นานทีจะได้อยู่ด้วยกัน”ฟางบอกก่อนที่แพทจะจับมือโทโมะเดินไปเต้นรำในฟลอร์เช่น
เดียวกับจินนี่และป๊อปปี้ที่เต้นรำคู่กัน พวกเขาช่างเหมาะสมราวกับเจ้าหญิงกับเจ้าชาย
 
 
 
แก้วยืนมองแพทและโทโมะที่เต้นรำด้วยกัน รอยยิ้มที่โทโมะยิ้มให้กับแก้ว ที่นานทีเธอและทุกๆคน
จะได้เห็น เสือยิ้มยาก เจ้าชายน้ำแข็ง ต่อไปนี้โทโมะคงไม่จำเป็นต้องมีฉายาพวกนี้อีกแล้วสินะ
เพราะรอยยิ้มพวกนี้ แพทเป็นคนทำให้โทโมะมีมันขึ้นมา
 
 
“กูว่าสองสาวอาการหนักแล้วว่ะเขื่อน”เคนตะพูดขึ้นทำให้เขื่อนหันไปมองแก้วและฟางที่นั่งเก้าอี้
คนละฟากโต๊ะนั่งมองจินนี่และป๊อปปี้เต้นรำกัน แพทและโทโมะที่เต้นรำคู่กัน
 
 
“เห้อ ความรักหนอความรัก งี้ล่ะกูถึงไม่อยากจะจริงจังกับใครเพราะไม่อยากให้เค้าต้องมาเสียใจ
แบบนี้”เขื่อนพูด
 
“เหอะ แถได้เนาะ อย่างแกน่ะเพราะแกเจ้าชู้ต่างหากล่ะ”เคนตะพูด ก่อนที่เขื่อนและเคนตะจะเดินไปหาแก้วและฟาง
 
 
“เรื่องมันนานมาแล้วสุดท้ายเธฮก็ยังไม่ลืมจริงๆด้วย”ฟางอึ้งหันไปมองเขื่อนที่ลากเก้าอี้มานั่งข้างฟาง
 
 
“น้ำตาเธอไหลน่ะ เช็ดซะเถอะ”เขื่อนยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ฟาง ฟางเอามือไปแตะที่แก้ม จริงสิ ไหล
ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ
 
 
“ขอบใจนะเขื่อน”ฟางพูดก่อนจะเอาผ้าเช็ดหน้าเขื่อนมาเช็ดน้ำตาตัวเอง
 
 
"ถ้าเธอไม่ใช่พวกของเสือขาว ป่านนี้เธอคงจะยืนที่ตรงนั้นไปแล้วนะฟาง"เขื่อนพูดตามตรง
 
"แต่มันไม่มีวันนั้น เพราะสุดท้าย ชั้นก็กลายเป็นศัตรูของเค้าไปแล้ว"ฟางพูดด้วยความเศร้าสร้อยกับสิ่งที่เธอเจอทำให้เขื่อนอดสงสารฟางไม่ได้
 
 
 
“อ่ะ เป็นบอดี้การ์ดคุณหนูฟ้าต้องไม่ขี้แยดิ”ทางด้านเคนตะลากเก้าอี้มานั่งข้างแก้วและยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
 
“ขอบใจนะเคนตะ”แก้วรับผ้าเช็ดหน้าเคนตะมาเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาเช่นเดียวกับฟาง
 
 
 
 
"เห้อ นี่ล่ะน้าความรัก เมื่อมีรักก็ต้องมีทุกข์"เขื่อนปลักตัวมาเอาเครื่องดื่มให้ฟางแก้วพร้อมกับเคนตะแล้วพูดขึ้นแล้วมองไปที่ฟางและแก้วที่ได้แต่มอง
คนที่เธอรักมีความสุขกับคนอื่นแล้วทำอะไรไม่ได้เลย
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางกับแพทกลับไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวพี่มีธุระ”กวินที่เมาหน้าแดงเดินมาบอกฟางและแพทหลังงาน
เลิกแล้วให้กลับกับคนรถที่เขาโทรสั่งให้เอารถอีกคันมารับ2สาว
 
 
 
“พี่กวินถ้าเมามากก็รีบกลับบ้านไปพักนะคะ”ฟางบอกกวิน กวินลูบหัวฟางแล้วยิ้มก่อนจะเดินออกไป
 
 
“จะกลับแล้วหรอแล้วคราวหน้าเราไปดูหนังกันอีกนะ”โทโมะเดินมาทักแพท แพทยิ้มเขินบิดไปมา ข้างๆฟาง ฟางเองก็มองจินนี่ที่ยังคงคล้องแขนกับ
ป๊อปปี้โดยจัดชุดสูทให้เขาให้เรียบร้อยและคุยกันอย่างถูกคอ แล้วกำมือแน่นก่อนที่จะรีบขึ้นรถไปทันทีที่รถมาตัวเองมาจอด
 
 
 
“อื้อ”แพทยิ้มก่อนจะรีบหอมแก้มโทโมะก่อนจะรีบขึ้นรถไปตามฟางที่นั่งรออยู่แล้ว แก้วถึงกับอึ้ง
ป๊อปปี้มองคนตัวเล็กที่นั่งในรถนิ่ง ฟางหันไปสบตาชายหนุ่มก่อนจะรีบเบือนหน้าหนี เพราะน้ำตาตัว
เองดันไหลออกมาอีกแล้ว
 
 
 
“เค้าว่าวันนี้เค้าคงทำเกินไป ที่ควงเธอจนออกนอกหน้าจนทำฟางน้อยใจแบบนี้”จินนี่พูดหลังจากที่รถ
ของฟางและแพทออกไป
 
 
“น้อยใจอะไร เรื่องของเค้ากับยัยนั่นจบไปนานแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดขณะเดินกลับมาที่รถ
 
 
 
“แล้วเธอลืมฟางไปจากใจได้แล้วจริงหรอ”จินนี่ถามทำให้ป๊อปปี้นิ่งไม่ตอบ จินนี่เห็นก็ยิ้มก่อนจะโทร
หาเพื่อนของเธอ
 
 
 
“เธฮจะไปไหนน่ะจินนี่”ป๊อปปี้แปลกใจเมื่อจินนี่จะไม่ขึ้นรถกลับกับชายหนุ่ม
 
 
“เค้าจะไปนอนคอนโดเพื่อนเค้าน่ะ พอดีวันนี้นัดกันไว้อยู่แล้ว ฝากบอกพ่อเค้าด้วยน้าว่าจะกลับพรุ่งนี้”จินนี่บอก
ป๊อปปี้ ชายหนุ่มยิ้ม ให้มันได้อย่างงี้สิ ตั้งแต่เด็กจนโตเลย ชอบไปไหนมาไหนละให้เขาต้องตามแก้
ให้ตลอด
 
 
“แล้วให้รอเป็นเพื่อนป่ะ”ป๊อปปี้ถามอีกครั้งในขณะที่รถจะออก
 
 
“เธอไปเถอะ พรุ่งนี้เธอมีประชุมเช้า เค้ารอคนเดียวได้ บาย”จินนี่บอกก่อนจะโบกมือลาป๊อปปี้ รถ
ของป๊อปปี้เคลื่อนตัวออกไปตามด้วยรถของโทโมะและแก้ว จินนี่มองรถของแก๊งงค์มังกรดำที่ขับ
ออกจากโรงแรมไป ก็ยืนกอดอกรอเพื่อนของเธอมารับที่บริเวณน้ำพุของโรงแรม
 
 
 
 
“ไม่กลับไปกับว่าที่เจ้าบ่าวหรอครับคุณจินนี่”กวินเดินมาหาจินนี่ จินนี่ตกใจมองกวินที่เดินเข้ามาอย่างไม่ไว้ใจ
 
 
“คุณท่าทางเมามากนะคะคุณกวิน”จินนี่มองกวินที่เดินเข้ามาใกล้ตัวเองเรื่อยๆอย่างไม่ไว้ใจกลัวกวิน
จะทำร้ายตัวเองอีก ก่อนจะเริ่มถอยหนี แต่แล้วก็มีมือกระชากจินนี่ไว้ก่อนจะเอาผ้าเช็ดหน้าปิดปาก
จินนี่
 
 
 
“อื้ออ”จินนี่ตกใจก่อนจะสติเริ่มดับลง สลบลงไปกวินรีบคว้าตัวไว้ได้ทัน
 
 
“หึ กว่าจะหมดฤทธิ์”กวินลูบไล้ไปตามแก้มเนียนจินนี่ที่หลับอยู่ในอ้อมกอดกวินก่อนจะอุ้มจินนี่ขึ้น
 
 
“ไปเปิดเซฟเฮาส์ของชั้น แล้วคืนนี้ชั้นไม่อยากให้ใครรบกวน เข้าใจมั้ย”กวินสั่งลูกน้องที่วางยาสลบ
จินนี่ก่อนจะเดินไปเอารถมารับกวินและจินนี่ขับออกไปจากโรงแรมทันที
 
 
ขอโทดน้าาาาาาาาาาา ที่เมื่อวานไม่ได้อัฟ เนตหอเราไม่ดี เดี๋ยววันนี้เรากลับจากธุระแล้
วจะอัฟให้อีกน้า อย่าลืมเม้นกับโหวตนะๆๆๆ