เพื่อน....เหรอ

"อือ~ อ๊า~"

ครืด~ครืด~

เสียงโทรศัทพ์ดังขึ้นขัดจังหวะการร่วมรักของเขากับสาวร่างบางรุ่นพี่

ชายหนุ่มรู้สึกโกรธกับการที่ถูกขัดจังหวะอันเร่าร้อน

มือหนาเอือมไปหยิบโทรศัทพ์

แต่เมื่อเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามาความโกรธก็หายไปทันที

(นี่!ไอ้โทโมะเมื่อไรแกจะมาห๊ะ!!ฉันรอนานแล้วนะ!!)

เสียงหวานที่บ่นเขาแต่ทว่าเขาชอบมัน

"ครับแก้วเดี๋ยวโมะไป"

(เออ!ให้เร็วด้วย)

ติ๊ด!

ปลายสายที่โทรมาตามให้เขาไปตามนัด

อย่าพึ่งเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกัน.....เพื่อนต่างหากล่ะ

"อืม~โมะค่ะหยุดทำไมล่ะเรามาต่อกันเถอะ"

"ขอโทษนะครับพี่เบลล์ผมมีนัด"

ร่างบางสภาพเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่ยังไม่ทันเสร็จภากิจ

"ไม่เอา!พี่ยังไม่เสร็จเลยนะ"

"พี่ช่วยตัวเองไปก่อนตอนนี้ผมมีนัดแล้วครับ"

ร่างสูงลุกขึ้นแต่งตัวและรีบออกจากห้องนี้ทันที

คนที่อยู่บนเตียงแทบกรี๊ดที่เขาพูดกับเธอแบบนี้

ให้ช่วยตัวเองงั้นเหรอ เหอะ!!!

เธอรีบลุกขึ้นแต่งตัวและตามเขาไปทั้นที

ต้องรู้ให้ได้ว่าใครกันที่ผู้ชายของเธอกำลังไปหา

.

.

.

"แฮกๆขอโทษนะแก้วโมะรีบแล้ว"

ร่างสูงวิ่งจนเหนื่อยหอบมีเป้าหมายเดียว...

มาหาเธอให้เร็วที่สุด

"อ่ะ...ลุกขึ้นได้แล้วต้องไปของให้ชมรม"

มือเรียวจับมือของร่างสูงพร้อมความหวั่นไหวในใจ