เพื่อน....เหรอ

"อือ~ อ๊า~"

ครืด~ครืด~

เสียงโทรศัทพ์ดังขึ้นขัดจังหวะการร่วมรักของเขากับสาวร่างบางรุ่นพี่
ชายหนุ่มรู้สึกโกรธกับการที่ถูกขัดจังหวะอันเร่าร้อน
มือหนาเอือมไปหยิบโทรศัทพ์
แต่เมื่อเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามาความโกรธก็หายไปทันที
(นี่!ไอ้โทโมะเมื่อไรแกจะมาห๊ะ!!ฉันรอนานแล้วนะ!!)
เสียงหวานที่บ่นเขาแต่ทว่าเขาชอบมัน
"ครับแก้วเดี๋ยวโมะไป"
(เออ!ให้เร็วด้วย)
ติ๊ด!
ปลายสายที่โทรมาตามให้เขาไปตามนัด
อย่าพึ่งเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกัน.....เพื่อนต่างหากล่ะ
"อืม~โมะค่ะหยุดทำไมล่ะเรามาต่อกันเถอะ"
"ขอโทษนะครับพี่เบลล์ผมมีนัด"
ร่างบางสภาพเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่ยังไม่ทันเสร็จภากิจ
"ไม่เอา!พี่ยังไม่เสร็จเลยนะ"
"พี่ช่วยตัวเองไปก่อนตอนนี้ผมมีนัดแล้วครับ"
ร่างสูงลุกขึ้นแต่งตัวและรีบออกจากห้องนี้ทันที
คนที่อยู่บนเตียงแทบกรี๊ดที่เขาพูดกับเธอแบบนี้
ให้ช่วยตัวเองงั้นเหรอ เหอะ!!!
เธอรีบลุกขึ้นแต่งตัวและตามเขาไปทั้นที
ต้องรู้ให้ได้ว่าใครกันที่ผู้ชายของเธอกำลังไปหา
.
.
.
"แฮกๆขอโทษนะแก้วโมะรีบแล้ว"
ร่างสูงวิ่งจนเหนื่อยหอบมีเป้าหมายเดียว...
มาหาเธอให้เร็วที่สุด
"อ่ะ...ลุกขึ้นได้แล้วต้องไปของให้ชมรม"
มือเรียวจับมือของร่างสูงพร้อมความหวั่นไหวในใจ