ลิขิตรัก ชะตาชีวิต

ฟาง แก้ว ป๊อปปี้ เขื่อน และโทโมะ กำลังนั่งกินข้าวด้วยกันอยู่

"ไปซื้อน้ำหน่อยดิ เขื่อน"ป๊อปปี้บอก

"โห...ตลอดว่ะ ไมพวกแกไม่ไปล่ะวะ"เขื่อนว่า

"เถอะน่า บ่นเป็นตาแก่ไปได้"โทโมะพูด เขื่อนลุกไปอย่างจำใจ

"แอบสงสารเขื่อนเนอะ ฮ่าๆ"แก้วหัวเราะ

"นั่นสิ ไปช่วยเขื่อนถือดีกว่า"ป๊อปปี้ลุกออกไป

"ฉันไปด้วยสิ "แก้วลุกตาม

"อ้าว...ทิ้งกันซะงั้น"ฟางแอบเซ็ง โทโมะเหลือบมองฟางก่อนจะจับมือเธอ

"ฟาง"เขาเรียกชื่อเธอ

"ห๊ะ....อะไรเหรอ"ฟางถามอย่างงงๆ

"คือ โมะมีเรื่องจะบอก"

"อะไรอ่ะ ว่ามาสิ"ฟางรอฟัง

"คือ.... โมะชอบฟางว่ะ"โทโมะบอก ฟางอึ้งไป

"เฮ้ย...ไม่ใช่มั้ง โทโมะ นายคงสับสนน่ะ"

"ไม่หรอก โมะชอบฟางนะ"โทโมะแน่ใจมาก

"แต่...รู้ใช่มะ ว่าฟางไม่ได้ชอบโมะแบบนั้นอ่ะ"ฟางว่า

"อืม ก็พอจะรู้"โทโมะปล่อยมือฟาง

"ขอโทษนะ เอ่อ...ไม่เป็นไรใช่ไหม"ฟางเป็นห่วง

"ฟาง โทโมะ"แก้วเดินถือแก้วน้ำมากับเขื่อน

"ฉันไปนะ "โทโมะลุกออกไปทันที

"มีอะไรกันรึเปล่าเนี่ย"เขื่อนสงสัย

"เปล่าหรอก โทโมะง่วงน่ะ ก็เลยจะไปนอน"ฟางยิ้ม

"อ่อ..."เขื่อนไม่ติดใจอะไร แต่แก้วกลับสงสัยอย่างยิ่ง เธอมองตามหลัง

ชายหนุ่มไปด้วยความอยากรู้

"

"ฟาง เป็นอะไรป่ะเนี่ย ดูเหม่อๆตั้งแต่กินข้าวล่ะ"ป๊อปปี้ว่า

"เปล่านิ"ฟางหันหน้าหนี เธอแอบเป็นกังวลเรื่องโทโมะ กลัวว่าเขาจะไม่

เหมือนเดิมน่ะสิ...

"โกหก  ป๊อปคบฟางมากี่ปี ทำไมจะดูไม่ออก"

"เฮ้อ...ใช่ ยอมรับก็ได้ว่าโกหก "ฟางยอมรับจนได้

"ก็แค่นั้น  แล้วเรื่องอะไร"ป๊อปปี้อยากรู้

"เรื่องโทโมะน่ะ"ฟางบอก

"ทำไม"ป๊อปปี้ยังไม่รู้เรื่อง

"ช่างเถอะ อย่าใส่ใจเลย"ฟางไม่อยากให้ป๊อปปี้มาหนักใจด้วยอีกคน

"ถ้าฟางไม่เห็นว่าป๊อปเป็นเพื่อนก็ไม่ต้องพูดก็ได้"ป๊อปปี้เดินออกไป

จากห้องเรียนด้วยอารมณ์น้อยใจ ฟางถอนหายใจออกมา

"ไง ไอ้เจฟ"ธามไททักทายเพื่อน

"เออ  ไม่ค่อยเห็นหน้า แกไปไหนวะ"เจฟถาม

"ไปเอายามาใหม่เว้ย"ธามไทพูดเบาๆ เจฟตกใจ

"เฮ้ย... นี่แก ลองไอ้ยานรกพวกนั้นเหรอ"

"เบาๆดิวะ แกสนป่ะ ขายให้ถูกๆ"ธามไทว่า

"ฉันไม่เอาเว้ย แกอยากทำก็ทำไปเหอะ ฉันรักชีวิตตัวเองว่ะ"

"โว๊ะ ไปดีกว่า "ธามไทออกไป เจฟมองเพื่อนอย่างเหนื่อยใจ

ดูวุ่นวายไงไม่รุเนอะ ฮ่าๆ  อ่านแล้วเม้นด้วยนะคร้า