ลิขิตรัก ชะตาชีวิต

โทโมะนั่งซึมอยู่ที่สวนน้ำพุคนเดียว แก้วเดินเข้ามานั่งข้างๆ

"นายไหวไหมเนี่ย นั่งหน้าบูดเชียว"

"เธอมายุ่งอะไรด้วยล่ะ"โทโมะเมินหน้าไปทางอื่น

"ก็อยากจะยุ่ง ที่ยุ่งก็เพราะเป็นห่วงหรอกนะยะ"แก้วว่า

" ห่วง..."โทโมะชะงักไปนิดนึง

"ใช่ ห่วง นายเศร้าเพราะไปบอกรักฟางใช่ไหม"

"เธอรู้เหรอ"โทโมะอึ้ง

"รู้สิ  นายกะยัยฟางอาการมันดูง่ายมาก"แก้วบอก

"เฮ้อ...ใช่  ฉันบอกรักเขา"โทโมะถอนหายใจ

"แล้ว...ฟางไม่รับรักเหรอ"แก้วเดา

"อืม"โทโมะทำหน้าเศร้าๆ

"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ "แก้วดึงแก้มเขาให้ยิ้ม

"ทำบ้าไรเนี่ย"โทโมะปัดมือเธอออกเบาๆ

"ไม่ได้ทำบ้าย่ะ เขาเรียกให้กำลังใจ"แก้วว่า

"เหรอ ยัยทอม"โทโมะมองหน้าเธอ

"ทอมบ้านนายน่ะสิ ว่าฉันได้แบบนี้ คงดีขึ้นแล้วสินะ"

"เหอะๆ ก็คงงั้น"โทโมะว่า แก้วจึงลุกขึ้นแล้วฉุดมือโทโมะตาม

"วิ่งเล่นกัน"

"เฮ้ย...ยัยบ้า"แล้วแก้วก็จับโทโมะลากวิ่งไปทั่วสวน อย่างสนุกสนาน

"เฮ้ย...แกใช่ไหมวะ ที่ชื่อป๊อปปี้"กวินเดินมาหาป๊อปปี้

"ใช่ ทำไม"ป๊อปปี้มองหน้า

"นี่ สำหรับแก"กวินชกหน้าป๊อปปี้จนหงายเงิบ

"เฮ้ย  อะไรวะ ไอ้..."เขื่อนจำหน้ากวินได้

"อ๋อ...นี่ เล่นชู้กับแฟนฉันสองคนเลยเหรอวะ"กวินเดือด

"ฉันไม่เคยยุ่งกับใคร"ป๊อปปี้พูด

"เฟย์บอกพวกแกตามตื๊อ"กวินว่า

"ตื๊อบ้าอะไรล่ะ ยัยนั่นน่ะ อ่อยฉันเว้ย"เขื่อนโวย

"พอเหอะ อย่าไปยุ่งเลย ปล่อยให้เขาหน้ามืดตามัวต่อไปเหอะ"

ป๊อปปี้พาเขื่อนเดินออกไป กวินมองตามอย่างเคืองๆ

"อื้อหือ...กลิ่นบุหรี่"ฟ้าเดินผ่านที่ธามไทยืนอยู่ก็พูดขึ้น

"อะไร บ่นไร"ธามไทจับแขนฟ้าไว้

"ก็บ่นนายไง เหม็นอ่ะ"

"อยากโดนป่ะ เด๋วเหอะ"ธามไททำหน้าโหดใส่

"ไม่กลัวหรอก แบร่ๆ"ฟ้าสะบัดมือเขาออกก่อนจะรีบวิ่งออกไป

ธามไทมองตามยิ้มๆ  ดูๆไปก้อน่ารักดีแฮะ...

ฮั่นแน่ ธามเรามีแอบชมด้วย เขินแทนฟ้า

"