รักสุดท้ายของหัวใจ

 
 
 
 
 
 
เช้าวันต่อมาป๊อปปี้มาพบว่าตัวเองนอนกอดกับฟางอยู่ป๊อปปี้มองฟางแล้วนิ่งอยากรู้ว่าฟางจะทำยังไง
จึงแกล้งหลับต่อ แล้วซักพักฟางก็ตื่นขึ้นเงยหน้ามองป๊อปปี้อย่างตกใจก่อนจะค่อยๆขยับตัวออกห่าง
จากป๊อปปี้ทันที
 
 
“ทำบ้าอะไรเนี่ย”ฟางบ่นกับตัวเองก่อนจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำทันที ป๊อปปี้ลืมตามองฟาง
 
 
 
“นั่นน่ะสิ ทำบ้าอะไรเนี่ย”ป๊อปปี้ส่ายหน้ากับความคิดตัวเองเมื่อกี้ จะรอดูทำไม รู้ทั้งรู้ว่ายัยนี่ไม่ได้
ต้องการเขาเหมือนกับพวกผู้ชายในสต๊อกของยัยนั่นซักหน่อย
 
 
 
 
 
“อ้าว คุณป๊อปตื่นนานแล้วหรอคะ”ฟางเปลี่ยนเสื้อผ้ามาก็เห็นป๊อปปี้ดื่มกาแฟแล้วมองวิวที่ริมระเบียง
อยู่
 
 
“อือ งั้นเดี๋ยวเธอช่วยจัดเอกสารด้วยนะ เดี๋ยวเราจะได้ไปคุยกับลูกค้ากัน”ป๊อปปี้พูดจบก็วางถ้วย
กาแฟแล้วเข้าไปอาบน้ำบ้าง ฟางมองอย่างแปลกใจที่ป๊อปปี้ไม่แขวะอะไรเธอตอนเช้านี้
 
 
 
“แล้วเจ้าของที่นี่เค้าต้องการให้เราต่อเติมตรงไหนอ่าคะคุณป๊อป ในเมื่อที่นี่ก็โอเคแล้ว”ฟางมองไป
รอบๆรีสอร์ตที่สวยงามอยู่แล้วถามป๊อปปี้
 
 
“นั่นน่ะสิ แต่ช่างเถอะ เอาตามลูกค้าว่า”ป๊อปปี้พูด
 
 
“สวัสดีครับคุณป๊อปโทษทีที่ปล่อยให้รอนาน เป็นไงครับเมื่อคืนหลับสบายมั้ยฮะ”ชายคนหนึ่งเดิน
เข้ามาทักป๊อปปี้
 
 
“ไม่เป็นไรครับ แล้วนี่คุณฟิล์มต้องการให้ผมต่อเติม หรือว่าสร้างอะไรเพิ่มหรอครับถึงเรียกตัวผมด่วน
มาจากกรุงเทพได้”ป๊อปปี้ถามฟิล์ม เจ้าของรีสอร์ตที่จ้างเขาด่วนมาจากกรุงเทพ ซึ่งฟิล์มเป็นลูกค้า
เบอร์หนึ่งของบริษัทป๊อปปี้เพราะฝีมือการตกแต่งและการออกแบบรีสอร์ตนี้ทั้งหมดก็เป็นของป๊อปปี้
นั่นเอง
 
 
“พอดีว่าน้องชายกลับมาจากนิวซีแลนด์แล้วเค้าอยากได้บ้านพักส่วนตัวน่ะเลยว่าจะให้คุณป๊อปดูๆให้
หน่อย เดี๋ยวเราต้องเดินเข้าไปในสถานที่ท้ายรีสอร์ตนะครับ เดี๋ยวทานอาหารเช้าแล้วเปลี่ยนเป็นชุด
ที่ถนัดๆดีกว่า”ฟิล์มพูดแล้วมองที่ฟางที่ใส่กระโปรงสั้นกับรองเท้าส้นสูง ทั้ง3คนไปทานอาหารด้วย
กันที่ระบียง
 
 
“พี่ฟิล์ม แบงค์ว่าท้ายรีสอร์ตเราน่ะติดน้ำตกกำลังดีเลยใกล้ภูเขาด้วยแบงค์ชอบนะ”แบงค์น้องชาย
ของฟิล์มเดินเข้ามาหาฟิล์ม
 
 
“อือ เนี่ยพี่ก็จะให้เค้าไปดูที่พอดี นี่คุณป๊อปปี้กับคุณฟางจะมาออกแบบบ้านพักให้แกนะแบงค์”ฟิล์ม
แนะนำป๊อปปี้และฟางให้แบงค์รู้จัก แบงค์มองฟางแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
 
 
“เดี๋ยวเรามาคุยงานกันต่อนะ”ฟิล์มพูด ฟางจึงเดินไปชงกาแฟให้ป๊อปปี้และฟิล์ม
 
 
“เดี๋ยวผมช่วยนะฟาง”แบงค์เดินเข้ามาช่วยฟางถือกาแฟไปให้พี่ชาย
 
 
“ขอบคุณมากนะคะ”ฟางยิ้มหวานให้แบงค์เล่นเอาป๊อปปี้แอบมองด้วยสายตาไม่ค่อยพอใจ
 
 
“เดี๋ยวเสร็แล้วผมพาเดินดูตรงสวนดอกไม้ของรีสอร์ตนะครับผมว่าผู้หญิงสวยๆอย่างฟางต้องชอบ
แน่ๆ”แบงค์พูดกับฟางที่ยิ้มตแบรับกับแบงค์อย่างดี
 
“ถ้าชอบก็ออกไปข้างนอกเลยสิที่นี่คนเค้าจะทำงานกัน”ป๊อปปี้ว่าฟางทันที
 
 
“งั้นขอบคุณนะคะเจ้านาย ไปค่ะคุณแบงค์เจ้านายฟางอนุญาตแล้ว”ฟางพูดก่อนจะออกไปกับแบงค์
ป๊อปปี้มองตามแทบหงุดหงิด
 
 
 
“ชอบเลขาตัวเองหรอคุณป๊อป”ฟิล์มแซวป๊อปปี้
 
“ก็แค่ห่วงเฉยๆยัยนี่เป็นเด็กที่บ้านผมด้วยสิ”ป๊อปปี้พูด
 
“หึงล่ะสิ”ฟิล์มยังแซวไม่เลิกเพราะป๊อปปี้กับฟิล์มร่วมงานกันจนกลายเป็นเพื่อนกันก็ว่าได้
 
 
“ทำงานเถอะครับๆ จะได้ไปดูสถานที่”ป๊อปปี้รีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะนั่งคุยงานกับฟิล์มต่อจนเสร็จ
แล้วป๊อปปี้ก็เดินออกมาตามฟางเพื่อให้ไปเปลี่ยนชุดแล้วต้องเห็นฟางและแบงค์ถ่ายรูปคู่กันหน้ารูป
ปั้นกามเทพที่อยู่ในสวน
 
 
“พอดีว่ามาทำงานน่ะไม่ใช่มาพลอดรักกัน นี่เธออยู่ที่ไหนต้องได้หนุ่มติดมาตลอดเลยรึไง”ป๊อปปี้
เปิดฉากว่าฟางทันที
 
 
“มีคนรักก็ดีกว่ามีคนเกลียดไม่ใช่หรอคะ นี่ไงคะคุณแบงค์บอกฟางเรื่องรายละเอียดแบบบ้านที่เค้า
ชอบตั้งหลายเยอะ”ฟางรีบพูดแล้วหันไปพยักหน้ากับแบงค์ เล่นเอาป๊อปปี้มองด้วยสายตาหงุดหงิด
รู้จักไม่ถึงชั่วโมงยัยนี่ก็สนิทกันกับผู้ชายอื่นแล้ว
 
 
“ใช่ เนี่ยถ้าเสร็จแล้วฟางอย่าลืมมาเที่ยวนะ”แบงค์ชวนฟาง
 
“ได้เลยค่า แต่คุณแบงค์ต้องให้ฟางพักฟรีนะคะ”ฟางยิ้มกับแบงค์
 
“ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว เราต้องเดินไปดูพื้นที่”ป๊อปปี้สั่งฟาง
 
“แล้วเจอกันตอนบ่ายนะฟาง”แบงค์โบกมือให้ฟางยิ่งทำให้ป๊อปปี้หงุดหงิดจูงมือฟางไปทันที
 
 
 
 
“โอ๊ย ฟางเจ็บนะคะ”ฟางร้องและสะบัดมือออกจากป๊อปปี้เมื่อถึงห้อง
 
“เจ็บน่ะสิดี ปล่อยไว้ไม่ได้เลยนะ วิ่งหาผู้ชายตลอด”ป๊อปปี้ว่า
 
“อบ่างน้อยฟางก็ไม่วิ่งหาคุณละกันคนนึง”ฟางว่าป๊อปปี้จึงรวบตัวฟางมาแนบลำตัวแล้วบีบแขนฟาง
แน่น
 
 
“ทำอะไรน่ะดูตัวเองซะบ้าง คนอื่นเค้ามองเธอว่าเป็นพวกยั่วผู้ชายชอบหว่านเสน่ห์ไปถึงไหน
แล้ว”ป๊อปปี้ว่าตามจริง
 
 
“นี่มันตัวฟางแล้วคุณมายุ่งทำไมคะ”ฟางดิ้นไม่ยอมป๊อปปี้
 
 
“ถ้าไม่เห็นแก่ตัวเองช่วยคิดถึงหน้าแม๊คด้วยละกัน ว่าถ้าเค้ารู้ว่ามีแม่ชอบให้ท่าผู้ชายเค้าะรู้สึกยัง
ไง”ป๊อปปี้จี้ประเด็นถึงเรื่องแม๊คทำให้ฟางนิ่งหยุดดิ้น คิดถึงลูกทันที
 
 
“ฟางจะเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วค่ะคุณป๊อปปล่อยฟางเถอะ”ฟางบอกป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่เห็นฟางนิ่งก็ปล่อย
ฟางฟางรีบวิ่งคว้าเสื้อผ้าแล้วเข้าห้องน้ำไปทันที
 
 
“โถ่ โว้ย ทำอะไรคิดถึงหน้าลูกบ้างสิ”ป๊อปปี้เตะใส่ถังขยะอย่างอารมณ์เสีย ยัยนี่จะอัธยาศัยดีเกิน
ไปแล้วนะ
 
 
 
 
 
 
“ตรงนี้มันชันหน่อยนะครับเพราะตรงนี้จะเป็นหิน”ฟิล์มบอกเมื่อเดินนำป๊อปปี้ ฟางและแบงค์
 
 
 
“ว้าย”ฟางจะลื่นล้มป๊อปปี้หันไปดูด้วยความตกใจแต่ต้องชะงักเมื่อแบงค์ประคองฟางไว้ได้
 
 
 
“ระวังหน่อยสิครับ”แบงค์บอกฟางอย่างสุภาพอ่อนโยน
 
 
“ขอบคุณมากนะคะ”ฟางยิ้มรับก่อนจะเดินต่อ
 
 
“เธอนี่มัน ในป่ายังไม่เว้นนะ”ป๊อปปี้กระซิบว่าฟาง
 
 
“เออ แบงค์เดี๋ยวนายไปดูที่ออฟฟิศหน่อยสิว่ามีแปลนบ้านรึเปล่า เอ เหมือนพี่จะลืมเอามาน่ะ”ฟิล์ม
สั่งน้องชายให้ไปเอาของที่รีสอร์ตก่อนจะพาป๊อปปี้กับฟางมานั่งริมน้ำตกเพื่อรอและพาป๊อปปี้ดูรอบๆ
บริเวณน้ำตก
 
 
 
“อ๊ะ”ฟางเดินจะไปหาป๊อปปี้แต่แล้วก็สะดุดหินตกน้ำไป
 
 
ตู้ม
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจเพราะน้ำในน้ำตกเชี่ยวมาจึงยึดตัวเองกับเถาวัลย์มาแล้วเอื้อมมือจับฟาง
 
“จับมือชั้นไว้”ป๊อปปี้บอกฟางที่พยายามเกาะหินไว้แล้วจับมือป๊อปปี้แต่น้ำเชี่ยวมาก
 
 
 
“กรี๊ดด”ฟางร้องกรี๊ดเมื่อเอื้อมมือจับป๊อปปี้แล้วแต่เถาวัลย์ดันรับน้ำหนัก2คนไว้ไม่ได้ทำให้ป๊อปปี้
และฟางตกน้ำลงไปด้วยกันทั้งคู่
 
 
 
“คุณป๊อปปี้ คุณฟาง”ฟิล์มตกใจเอื้อมมือช่วยจะจับป๊อปปี้และฟางไว้
 
 
 
“คุณป๊อประวังหิน”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้โอบเอวฟางรั้งไว้แล้วส่งตัวฟางให้ฟิล์มแต่ตัวเองโดนหิน
กระแทกใส่จนไม่มีแรงและจะไหลตามน้ำไป
 
 
 
ตู้ม
 
 
“คุณฟางจะไปไหนน่ะ”ฟิล์มร้องเรียกอย่างตกใจเมื่อฟางโดดน้ำตกไปอีกครั้ง
 
 
“คุณฟิล์มตามคนมาช่วยฟางกับคุณป๊อปปี้ด้วยนะคะ”ฟางบอกก่อนจะพยุงป๊อปปี้ที่ตอนนี้เลือดออกที่
หัวไหลตามน้ำไปติดอีกฝั่งขอองน้ำตก
 
 
“งั้นอยู่ตรงนั้นนะครับห้ามไปไหน ผมจะตามคนมาช่วยพวกคุณ”ฟิล์มเมื่อเห็นฟางและป๊อปปี้อยู่อีก
ฝั่งน้ำตกก็บอกก่อนจะวิ่งไปตามคนมาช่วย ฟางเมื่อเห็นป๊อปปี้กลืนน้ำไปหลายอึกและสลบก็
ผายปอดป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
“แค่กๆ”ป๊อปปี้สำลักน้ำออกมา
 
 
“อย่าเป็นอะไรนะคะคุณป๊อป”ฟางเห็นป๊อปปี้พื้นแล้วก็พยุงป๊อปปี้มานอนที่ตักตัวเอง
 
 
“เกลียดชั้นแล้วจะช่วยชั้นทำไม”ป๊อปปี้มองฟางเอาผ้าเช็ดหน้าสีชมพูมากดแผลป๊อปปี้ไว้
 
 
 
“คุณอย่าเป็นอะไรนะคะ ฮือๆ”จู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาจากตากลมโตของฟางทั้ง2ข้างไม่หยุด นั่นน่ะสิ
ทำไม ผู้ชายคนนี้ใจร้ายกับเธอในอดีต เป็นคนทำลายเธอ แต่ทำไมเธอถึงต้องร้องไห้ไม่หยุดแบบนี้
 
 
“อย่าร้องสิคนดี อย่าร้อง”ป๊อปปี้เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้ฟางแล้วพูดฟางยิ่งร้องไห้หนักแล้วโผกอด
ป๊อปปี้ไว้กลัวชายหนุ่มจะเป็นอะไรไป
 
 
 
“คุณป๊อป คุณฟางผมตามคนมาช่วยแล้ว”ฟิล์มวิ่งมาพร้อมแบงค์และคนงานจำนวนหนึ่งที่พาฟางและ
ป๊อปปี้ข้ามฝั่งมาได้สำเร็จก่อนจะหิ้วปีกป๊อปปี้ไปที่ห้องพยาบาลของรีสอร์ตทันที
 
 
 
“ดีนะที่หัวแค่แตกไม่เป็นอะไรมาก”ฟิล์มพูดแล้วเห็นฟางวิ่งตามคนงานที่หามป๊อปปี้ไปด้วยความเป็น
ห่วง
 
 
“อย่าเป็นอะไรนะคะคุณป๊อป”ฟางพูดแล้วเดินตามป๊อปปี้ไป
 
 
 
“เลขาคุณป๊อปนี่ดีเนาะพี่ฟิล์มห่วงเจ้านายดีมากเลย”แบงค์พูด
 
 
“สงสัยจะไม่ได้แค่เลขากับลูกน้องแล้วน่ะสิ”ฟิล์มพูดแล้วมองสายตาของป๊อปปี้และฟางก็ยิ้ม
 
 
“ถ้าอย่างงั้นผมก็แห้วอ่ะดิถ้า2คนนี้รักกัน”แบงค์พูด
 
 
“เอาน่าเดี๋ยวแนะนำสาวๆให้รู้จักน่า น้องสาวแฟนพี่เอง”ฟิล์มพูดแล้วกอดคอน้องชายไว้
 
 
ปากบอกว่าไม่รักไม่ชอบกันแต่พอถึงเวลาแบบนี้ทั้งคู่ก็อดเป็นห่วงกันไม่ได้เนาะ
 
อย่าลืมเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆน้า