รักสุดท้ายของหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
“คิดมาสิ ว่าอยากจะฮันนีมูนที่ไหน”แก้วพูดเมื่อเห็นฟางกำลังนั่งเล่นอยู่กับแม๊ค ส่วนป๊อปปี้นั่งดูหนัง
กับยอร์ชอยู่
 
 
“คงไม่ไหวมั้งคะ คือฟางกับคุณป๊อปยังจะต้องทำงานกันอยู่เลย”ฟางพูด
 
 
“ถ้าเรื่องงานชั้นอนุญาตลากให้แล้วไงอาทิตย์นึง ช่วงนี้แก้วกับเขื่อนก็รับดูแลงานไปแทนก่อน”ย่า
ใหญ่พูด
 
 
“ไปนะแม่ฟางๆ แม๊คอยากไปเที่ยวภูเขา”แม๊คหันไปอ้อนแม่
 
 
 
“หา ภูเขาหรอ ยอร์ชก็อยากไปๆ ยอร์ชอยากไปเชียงใหม่”ยอร์ชพูด
 
 
 
“อยากไปหรอ เอ พ่อน่ะพาไปได้นะ แต่แม่ใหม่เราน่ะสิยอร์ช เค้าจะยอมไปมั้ยน้อ”ป๊อปปี้พูดแล้ว
เหล่มองฟาง
 
 
“น้า แม่ฟางน้า แม๊คอยากไป”แม๊คอ้อนฟางอีกครั้ง
 
 
“เอ่อ จะเอางั้นก็ได้ครับ”ฟางพูดแม๊คกับยอร์ชร้องเฮดีใจยกใหญ่
 
 
 
 
“ป๊อป อย่าปล่อยโอกาสที่ย่าให้ตังอาทิตย์นงหลุดลอยไปล่ะ”ย่าใหญ่กระซิบหลานชาย
 
 
 
“ครับ เดี๋ยวผมจะเอาเหลนมาให้ย่าเลยคอยดูสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มๆพลางมองฟางที่เล่นกับแม๊คและ
ยอร์ชอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นอะไรเหนื่อยหรอเราน่ะ”โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้วเหม่อไม่ยอมทานอาหารบนโต๊ะซักที
 
 
“เปล่าค่ะ แค่แก้วคิดอยู่ว่าพี่ป๊อปกับฟางพวกแก้วอุตส่าห์คิดแผนให้ฟางยอมรับพี่ป๊อปไม่รู้จะสำเร็จรึ
เปล่า”แก้วพูด
 
 
“อย่ามัวแต่คิดเรื่องคนอื่นจนลืมเรื่องของเราละกันนะจ้ะ”โทโมะพูดแล้วยิ้มๆแก้วจึงตีโทโมะไปทีนึง
ทันที
 
 
“อะไรกัน เรื่องวันก่อนยังไม่ได้เคลียร์เลยนะ มาขโมยจูบเค้าแล้วก้ไม่ยอมรับผิดชอบ”แก้วพูด
 
 
“แล้วอยากให้รับผิดชอบรึเปล่าละครับ”โทโมะพูด
 
 
“ก็ไม่ขอนิ”แก้วพูด
 
 
 
“งั้นเป็นแฟนกันมั้ย ไม่สิ เอางี้ งั้นเรามาลองคบกันเล่นๆกันซัก80ปีดูม้ะ ถ้าใครตายก่อนถือว่าเกมส์
โอเวอร์”โทโมะพูแล้วยิ้มๆให้กับแก้วเล่นเอาแก้วหน้าแดงจัด
 
 
 
“บ้า เอ่อ ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย”แก้วถามโทโมะอีกครั้ง
 
 
 
“อุตส่าห์เปลี่ยนตัวเองขนาดนี้ ไม่อยากคบเป็นแฟน มาใช้นามสกุลเดียวกับพี่เลยก็ได้นะ”โทโมะพูด
แก้วจึงตีโทโมะอีกทีด้วยความเขินก่อนโทดมะจะทานข้าวกับแก้วแล้วพาแก้วไปส่งที่ทำงานต่อทันที
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นช่วง3-4วันนี้เฟย์ก็ไม่ต้องมาสอนยอร์ชใช่มั้ยคะเพราะคุณป๊อปปี้เค้าจะพาลูกกับฟางไป
เชียงใหม่”เฟย์พูดเมื่อมาสอนยอร์ชที่บ้านแล้วย่าใหญ่เรียกมาบอกเรื่องฮันนีมูน
 
 
“ถูกแล้วล่ะ แต่ช่วง3-4วันนี้จะมาเที่ยวที่นี่ก็ได้นะเฟย์ เพราะเธอเป็นเพื่อนแก้วหลานชั้น เพื่อน
หลานก็เหมือนหลานตัวเองอีกคนนั่นล่ะ”ย่าใหญ่พูดแล้วยิ้ม
 
 
“เอ่อ เฟย์คงไม่กล้ารบกวนหรอกค่ะคุณท่าน”เฟย์พูดขึ้นอย่างเกรงใจ
 
“จะไปเกรงอะไรล่ะ อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน”ย่าใหญ่พูดแล้วยิ้ม
 
 
“ใช่ฮะ อีกหน่อยก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันละ”เขื่อนเดินเข้ามาแล้วพูดขึ้นเล่นเอาเฟย์เบือนหน้าหนี
แทบไม่ทันด้วยความเขิน
 
 
“เอาล่ะ ละเอียดพาชั้นไปดุกล้วยไม้ที ปล่อยให้เด็กๆเค้าคุยกันดีกว่า”ย่าใหญ่พูดแล้วเดินไปยิ้มไป
ไปกับท่าทางหลานชายก็รู้ทันทีว่าเขื่อนรู้สึกพิเศษกับครูสอนพิเศษบอร์ชแน่นอน
 
 
 
“ว้าย พี่เขื่อน ไปนั่งห่างๆเลย”เฟย์ร้องเมื่เขื่อนมานั่งชิดกับตัวเอง
 
 
“เมื่อไหร่จะยอมรับซักทีว่าพี่จีบเรา”เขื่อนพูดแล้วยิ้มเล่นเอาเฟย์เขินหน้าแดงกว่าเดิม
 
“ไม่เอาอ่ะ ตอนนี้เฟย์อยากทำงานไปเรื่อยๆไม่อยากคิดเรื่องนี้”เฟย์พูดแล้วยิ้ม
 
 
“นี่ จีบนะยังไม่ได้ขอเป็นแฟน เอาเป็นว่าไม่ลองเปิดใจให้จีบซักทีอ่ะ พี่ไม่รีบนะ เราค่อยๆเรียนรู้กัน
ไปก็ได้”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม
 
 
“แล้วทำอย่างทุกวันนี้ไม่ได้จีบเฟย์อย่างงั้นล่ะ”เฟย์พูดแล้วมองเขื่อนที่นั่งข้างๆ
 
 
“ก็ใช่ แต่อยากจะประกาศเป็นทางการน่ ว่าพี่เขื่อนคนนี้กำลังจีบเฟย์อยู่นะ”เขื่อนพูดขึ้นทำเอาเฟย์
หน้าแดง
 
 
 
 
“งั้นเราค่อยๆเรียนรู้กันไปละกันนะคะ”เฟย์พูดขึ้นเอาจนเขื่อนดีใจจนแทบยิ้มไม่หุบเลย
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะครับเด็กๆถึงแล้ว”ป๊อปปี้พูดกับแม๊คและยอร์ชที่ลงเครื่องบินมาที่เชียงใหม่
 
 
“เย้ๆ  หูยย อากาศเย็นจัง”แม๊คพูดแล้วถูมือไปมา
 
 
“นี่ครับ ใส่ถุงมือไว้น้า ดีนะที่แม่เตรียมมาให้เรา อ้อ ของยอร์ชก็มีนะ”ฟางสวมถุงมือให้แม๊คเสร็จก็
สวมถุงมือให้ยอร์ชบ้าง
 
 
“มีแต่ของลูกแล้วของคุณสามีละครับคุณภรรยา”ป๊อปปี้อ้อนฟางบ้าง
 
 
 
“ไม่รู้ไม่ชี้ ถามเมื่อคืนแล้วว่าจะให้เอาอะไรไปมั้ย ก็ดันหลับทิ้งให้คนอื่นจัดกระเป๋าเองคนเดียว”ฟาง
พูดแล้วกอดอกเชิดใส่ป๊อปปี้ทันที
 
 
“โอ๊ย เซ็งจังมีเมียใจร้าย”ป๊อปปี้แกล้งพูดเซ็ง
 
 
 
“อะไรนะ ว่าฟางใจร้ายงั้นหรอๆๆ ไม่รู้ล่ะถือว่าหายกันจากตอนไปเขาใหญ่ตอนนั้นที่ไม่ยอมบอกฟาง
ว่ามีดูงานฟางเลยไม่จัดกระเป๋ามา”ฟางรีบพูด
 
 
 
“โห เอาเรื่องเก่ามาอีกแล้วอ่ะ อ่ะๆ แต่มันก็จริงๆ รอบนี้ยอมรับผิดไม่เถียงครับ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
“ดีมากค่ะ ช้าทำไมคะ ยกกระเป๋าค่ะ เดี๋ยวฟางกับลูกจะไปมองหารถตู้ที่เช่าไว้”ฟางพูดจบก็จู
งมือแม๊คกับยอร์ชไปทันทีโดยที่ป๊อปปี้ต้องลากกระเป๋าเดินทางตัวเองและแม๊คกับยอร์ชตามฟางไป
ติดๆ
 
 
 
“หนอยแน่ะ ท่องเอาไว้ว่าฮันนีมูน เดี๋ยวคอยดูคืนนี้จะจัดหนักเลย”ป๊อปปี้พูดแอบขู่ฟางนิดๆก่อนที่จะ
เจอรถตู้แล้วพาพวกตัวเองไปถึงที่โรงแรมที่จองไว้
 
 
 
 
“ทำไมถงมีกุญแจ2ห้องล่ะคะ”ฟางถามทันทีเมื่อเดินมาเพื่อหาห้องพัก
 
 
“แหม แม่เป็ดคนสวย ยอร์ชอยากนอนแยกห้องกับพ่อแม่บ้างฮะ ยอร์ชรับรอง ยอ์ชดูแลน้องได้ แถม
ห้องก็อยู่ติดกันแค่นี้เอง”ยอร์ชพูดอธิบาย
 
 
“แต่พวกเรายังเด็กนะ เดี๋ยวเกิดอันตรายอะไรขึ้นมาล่ะ”ฟางบ่นยาวเหยียด
 
 
“เอาน่าฟาง ลูกบอกเองไม่ใช่หรอว่าห้องติดกัน แถมมีประตูเชื่อมไปมาหากันได้อีกฟางอย่ากังวลสิ
เดี๋ยวหน้าแก่นะ”ป๊อปปี้รับพูด
 
 
“ผู้ชายก็งี้ไม่เคยห่วงอะไรละเอียดบ้างเลย”ฟางเดินงอนป๊อปปี้ก่อนจะดึงกุญแจมาให้ตัวเองถือไว้
ตลอดแล้วจะไขกุญแจห้องตัวเอง
 
 
“เพราะว่ายอร์ชกับแม๊คไม่อยากขัดจังหวะฮันนีมูนของพ่อแม่ต่างหากล่ะ”ยอร์ชพูดอย่างทะเล้นก่อน
จะวิ่งเข้าห้องไป
 
 
“ยอร์ชบ้าเดี๋ยวเหอะ”ฟางอมยิ้มก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไปบ้าง
 
“มาพักผ่อนแล้ว นอนบนเตียงกอดเมียนุ่มๆนะจ้ะ อากาศมันหนาว”ป๊อปปี้กอดฟางแล้วพูด
 
 
“ค่ะ อากาศหนาวจริงๆถึงยอมแต่ถ้าทำอะไรฟางล่ะก็ นอนโซฟาแน่”ฟางพูดขู่ป๊อปปี้ไว้ทันที
 
 
 
 เนี่ย ฟางเป็นแบบนี้ละป๊อปจะเอาของฝากไปฝากย่าใหญ่ได้รึเปล่าน้ออออ
 
 
อย่าลืมเม้นกับโหวตนะ บอกเลย ตอนหน้าไม่ค่อยหวานเท่าไหร่แต่ก็อยู่ด้วยกันนะ