รักสุดท้ายของหัวใจ

9.7

เขียนโดย Chapond

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.53 น.

  66 ตอน
  858 วิจารณ์
  216.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 09.16 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

51) ยืนด้วยตัวเอง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ป๊อปจะออกไปตามหาฟางหรอคะ”แก้วถามป๊อปปี้ที่ออกไปตามหาฟางทุกวันนตอนนี้เป็นเวลา
เกือบเดือนแล้ว ป๊อปปี้ก็ไม่มีท่าทีจะหยุดพักเลย
 
 
“อือ งั้นพี่ไปก่อนนะ”ป๊อปปี้ที่นั่งอ่านข่าวทุกวันเห็นข่าวหญิงสาวถูกฆ่าตายบ้างล่ะ สองแม่ลูกฆ่าตัว
ตายบ้างล่ะมันทำให้เขาเองอยู่ไม่ติดบ้าน ร้อนเป็นห่วงว่าสักวันข่าวพวกนั้นจะกลายเป็นข่าวของฟาง
กับแม๊ค
 
 
“ถ้าจะไปก็มาทานอะไรก่อนสิตาป๊อป เราน่ะ โหมจนร่างกายซูบลงไปละนะ”ย่าใหญ่พูด
 
 
“อุ๊ แหวะ”ป๊อปปี้เมื่อเดินมาที่โต๊ะอาหารแล้วได้กลิ่นข้าวต้มก็เอามือปิดปากแล้วรีบวิ่งไปอ้วกที่
ห้องน้ำทันที
 
 
“เฮีย เป็นอะไรรึเปล่า”เขื่อนรีบวิ่งมาดูอาการป๊อปปี้ทันที
 
 
“ไม่เป็นไรๆ สงสัยช่วงนี้เครียดๆน่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกมา แต่เมื่อได้กลิ่นอาหารก็รีบวิ่งไปอ้วก
อีก
 
 
“ป๊อป ย่าว่าวันนี้เราพักไม่ต้องตามหาฟางสักวันเถอะนะ หน้าเราซีดมากเลย”ย่าใหญ่เดินมาดูอาการ
หลานชายที่เอาแต่อ้วกๆ
 
 
“ไม่ได้ครับ ย่าก็เห็นว่าข่าวมันออกทุกวันว่ามีผู้หญิงถูกฆ่าตายบ้างล่ะ แม่ลูกฆ่าตัวตายบ้างล่ะ ผมไม่
อยากให้คนในข่าวนั้นเป็นฟางกับแม๊คนะครับ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
“แต่ถ้าเรายังดันทุรังตามหาฟางทั้งๆที่ตัวเองยังป่วยแบบนี้นะ มีหวัง ฟางได้กลับมาเยี่ยมเราในหลุม
ศพแน่ๆ”ย่าใหญ่พูด แต่ป๊อปปี้จะแย้งก็จะอ้วกอีก
 
 
“ป๊อป เราอ้วกแบบนี้ทานอะไรรองท้องไหวมั้ย”ย่าใหญ่ถามป๊อปปี้ที่นั่งสูดยาดมอยู่
 
 
“คงไม่ไหวครับย่า แค่ได้กลิ่นก็จะอ้วกแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วเอาหัวพิงหมอนที่โซฟา โดยมีแก้วดู
อาการ
 
 
“งั้นเอางี้ค่ะ ถ้าพี่ป๊อปยังร้อนใจแบบนี้เดี๋ยวแก้วกับพี่โทโมะจะตามหาฟางเอง จนกว่าพี่จะหายป่วย
นะคะ”แก้วพูด
 
 
“งั้นผมอีกคนครับ ผมกับเฟย์จะช่วยเฮียตามฟางกลับมานะ เฮียไม่ต้องห่วง ดูแลตัวเองดีๆให้หาย
เถอะ”เขื่อนพูดก่อนทั้งคู่จะเดินออกไปจากบ้าน
 
 
“เอายังไงดีละเอียด หลานชั้นกินอะไรไม่ได้เลยแบบนี้”ย่าใหญ่มองป๊อปปี้ที่นอนซมอยู่แล้วพูด
 
 
“ถ้าทานอะไรไม่ได้แบบนี้คงต้องตามหมอมาตรวจละล่ะค่ะ”คุณละเอียดพูด ป๊อปปี้หันไปเห็นเด็กใน
บ้านถือถุงมะม่วงดองเข้ามาในบ้านก็ลุกขึ้นนั่ง
 
 
 
“อะไรน่ะ”ป๊อปปี้ถามทันที
 
 
“มะม่วงดองค่ะคุณป๊อป เจ้านี้ทำเปรี้ยวสะใจมากเลยนะคะ”สาวใช้บอก
 
 
“เอ่อ ชั้นซื้อต่อได้มั้ย ชั้นให้เลย100นึง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอาถุงมะม่วงดองของสาวใช้มานั่งทาน
ทันที
 
 
 
“ตาป๊อป มากินของดองแล้วไม่กินข้าวแบบนี้เดี๋ยวก็เสียดท้องหรอก”ย่าใหญ่พูด
 
 
“ไม่นิครับ ผมว่าไม่เปรี้ยวเกินไปนะ อร่อยออก ย่าทานมั้ยครับ”ป๊อปปี้ชูถุงมะม่วงดองให้ย่าใหญ่
 
 
 
“คณท่านคะ นี่หลานเขยละเอียดเคยเป็นแบบนี้ตอนหลานของละเอียดท้องนะคะ เค้าแพ้ท้องแทน
เมียนะคะอาการแบบนี้”ละเอียดดึงย่าใหญ่ไปพูดเบาๆ
 
 
 
“นี่ถ้าฟางอยู่ก็ดีสิ เราจะได้รู้ว่าฟางท้องรึเปล่า ตาป๊อปเลยมีอาการแบบนี้”ย่าใหญ่พูดแล้วมองป๊อปปี้
ที่นั่งกินมะม่วงดองอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่ชอบทานมันเลย เช่นเดียวกับฟางที่นั่งกิน
มะม่วงดองอยู่ที่บ้านเช่า
 
 
 
 
“แอ๊ เปรี้ยวอ่า”แม๊คเดินมากินมะม่วงดองของฟางแล้วร้องอี๋ทันที
 
 
“เอ้า นั่นมันของคนท้องนิแม๊ค มานี่ กินชมพู่จากสวนยายดีกว่า”ป้านิ่มเดินเอาชมพู่มาให้แม๊คทาน
แทนมะม่วงดอง
 
 
 
“ขอบคุณป้านิ่มมากนะจ้ะที่เอาของมาให้ฟางกับลูกบ่อยๆ”ฟางพูด
 
 
“ก็เราน่ะมีกันแค่2แม่ลูกเองนะ แล้วอีกอย่างเราน่ะก็กำลังท้องกำลังไส้ด้วยนะ ป้าต้องดูแลมากๆ
สิ”ป้านิ่มพูดแล้วเดินมานั่งดูอาการของฟาง
 
 
 
“ฟางขอบคุณป้าจริงๆนะคะที่ดูแลฟาง”ฟางยิ้มแล้วมองท้องตัวเองที่ตอนนี้กำลังได้3เดือนแล้ว
 
“ละนี่ฟางจะไม่บอกพ่อเด็กหน่อยหรอว่าเราท้อง”ป้านิ่มถาม
 
 
“ไม่ค่ะ ฟางเลือกแล้วว่าฟางจะดูแลลูกทั้ง2ของฟางด้วยมือของฟางเองโดยไม่ต้องการที่จะพึ่งเค้า
อีก เค้าจะได้มีเวลากลับไปคืนดีกับเมียเก่าเค้า”ฟางพูดอย่างปวดใจ
 
 
 
“หนูไม่รักเค้าแล้วหรอเลยหนีมาแบบนี้”ป้านิ่มถาม
 
 
“เพราะฟางรักไงคะและฟางไม่อยากจะเจ็บที่ถูกเห็นเป็นของตายอีกต่อไปแล้วฟางเลยเลือกจะเดิน
ออกมามีชีวิตใหม่กับลูกดีกว่า”ฟางพูด
 
 
“แต่พ่อลูกยังไงก็ตัดไม่ขาดนะหนูฟาง แล้วนี่จะไปเอาขนมไปส่งกี่โมงล่ะ เดี๋ยวบ่ายแล้วแดดมันแรง
นะ”ป้านิ่มถาม
 
 
 
“งั้นคงอีกสักพักล่ะค่ะ ป้านิ่มคะเดี๋ยวฟางฝากลูกด้วยนะคะ เดี๋ยวฟางไปแปปเดียวแล้วจะรีบ
กลับ”ฟางพูด และสักพักฟางก็หิ้วตะกร้าขนมเตรียมออกไปส่งที่ร้านตามที่ป้านิ่มเอาไปฝาก เพราะ
ป้านิ่มแก่แล้วเลยไปไหนมาไหนลำบาก ฟางเลยต้องไปส่งขนมเองคนเดียว
 
 
 
 
 
 
“เอ ร้านนี้ไปตรงไหนนะ”ฟางเดิมมาตามทางที่บอกในแผนที่บอกทางอย่างมึนงง
 
“หลบหน่อยคร้าบๆ”เสียงขอพนักงานขนของมามากมายเบียดฟางล้มลงไป
 
“ว้าย คะ เค้ก”ฟางร้องเมื่อกล่องเค้กจะตกคว่ำจู่ๆห็มีผู้ชายมาช่วยถือกล่องเค้กได้ทัน
 
 
“ไม่ป็นไรนะฟาง”พิชชี่พูดแล้วยื่นมือมาช่วยจับฟาง
 
 
“ขอบคุณมากนะพิชชี่”ฟางยิ้มขอบคุณก่อนจะรับเค้กมาไว้ตามเดิม
 
 
“แล้วนี่ฟางจะไปไหนล่ะ”พิชชี่ถามฟางทันที
 
 
“ว่าจะเอาเค้กไปส่งร้านนี้อ่ะ พิชชี่รู้จักมั้ย”ฟางยื่นแผนที่ให้พิชชี่ดู ชายหนุ่มยิ้มทันที
 
 
“นี่มันร้านแม่พิชชี่ไง แต่ในแผนที่มันสะกดผิด ป่ะ เดี๋ยวพิชพาไปที่ร้านนะ”พิชชี่พูดก่อนจะพาฟาง
ไปส่งเค้กที่ร้านแม่ตัวเอง
 
 
 
“มา หนูฟาง เดี๋ยวมาแล้วทานข้าวกับแม่ก่อนนะ”แม่ของพิชชี่พูดก่อนจะพาฟางและพิชชี่ไปทาน
อาหารที่มุมของเจ้าของร้าน
 
 
 
“เนี่ย ตั้งแต่แต่งงานไปหนูดูมีน้ำมีนวลขึ้นนะลูก”แม่พิชชี่ทักฟาง
 
“เอ่อ ความจริงแล้ว ฟางอย่ากับคุณป๊อปแล้วค่ะ”ฟางตอบสั้นๆก่อนจะเศร้าลงไป
 
 
“ทำไมกัน เกิดอะไรขึ้นทำไมพึ่งแต่งงานกันแท้ๆ หย่ากันไวจังนี่ยังไม่ถึงเดือนเลยนะ”แม่พิชชี่ตกใจ
 
 
“คือ เราเข้ากันไม่ได้ค่ะ ฟางเลยเซ็นใบหย่าแล้วคืนแหวนเค้า ก่อนจะออกมาน่ะค่ะ”ฟางพูด
 
 
“โถ ฟาง งั้นหนูต้องลำบากมากเลยน่ะสิ มาทานข้าวก่อนนะ”แม่พิชชี่พูด ทันทีที่ตักข้าวให้ฟางฟาง
ได้กลิ่นอาหารก็รีบวิ่งไปอ้วกทันที
 
 
“อุ แหวะ”ฟางคลื่นไส้อย่างแรงนแม่พิชชี่ต้องมาดู
 
 
“หนูฟาง ไม่สบายหรอจ้ะ”แม่พิชชี่ป็นห่วงก่อนะลูบหลังแล้วพาฟางมานั่งที่โซฟา
 
 
“เอ่อ ก็นิดหน่อยน่ะค่ะ”ฟางตอบเลี่ยงๆแล้วสูดยาดม
 
 
“หรือว่าหนูจะท้อง”แม่พิชชี่สงสัย ทำเอาฟางตกใจหน้าซีดทันที
 
 
“ทำไมตกใจอย่างงั้นน่ะฟาง อย่าบอกนะว่า”พิชชี่ถาม
 
 
 
“อือ 3เดือนแล้ว”ฟางตอบสั้นๆแล้วลูบท้องที่นูนออกมา ทำให้แม่พิชชี่และพิชชี่เห็นจากตอนแรกที่
ฟางใส่เดรสหลวมๆบังไว้
 
 
“แล้วฟางหนีคุณป๊อปมาแบบนี้เนี่ยนะ คุณป๊อปรู้เรื่องรึเปล่าว่าฟางท้องกับเค้าน่ะ”พิชชี่ถามทันที
 
 
 
“ไม่ ฟางจะไม่ให้เค้ารู้เด็ดขาด ลูกคนนี้ฟางเลี้ยงเค้าเองได้ โดยไม่ต้องการพ่อหรอก”ฟางพูดแล้วกำ
มือแน่น
 
 
 
“แต่ลูกยังไงก็ต้องการพ่อนะฟาง ฟางมีปัญหาอะไรกันกับคุณป๊อปน่ะ”พิชชี่ถามฟาง
 
 
“นั่นน่ะสิจ้ะหนูฟาง บอกพวกเรามาก็ได้ แม่เห็นเราตั้งแต่เรียนกับตาพิชแล้ว แม่ก็รักเหมือนลูกสาว
แม่อีกคนนะ บอกแม่มาเถอะจ้ะ”แม่พิชชี่พูด
 
 
 
“เค้าไม่สนใจฟางกับลูก เอาแต่สนใจเมียเก่ากับลูกของเค้า ฟางเลยคิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่ฟางควร
ออกไปจากเค้า เพราะฟางไม่ใช่ของตายที่จะมาทนเห็นสามีตัวเองไปกับคนอื่นได้หรอกนะคะ”ฟาง
พูดแล้วร้องไห้ออกมา แม่พิชชี่รีบเอาทิชชู่มาเช็ดให้ฟางทันที
 
 
 
“แต่เมื่อหลายอาทิตย์ก่อนนะ พิชเจอคุณป๊อป เค้ากำลังเหมือนตามหาใครสักคนตอนแรกพิชก็ไม่รู้
หรอกว่าเป็นฟางเลยไม่ใส่ใจ แต่ฟางรู้มั้ยสภาพคุณป๊อปน่ะดูโทรมมากเลยนะ”พิชชี่พูด
 
 
 
“ละ แล้วไงคะ เค้าก็มีคุณหวายคอยดูแลอยู่แล้วนิ”ฟางพูดแม้ในใจจะตกใจก็ตาม
 
 
“เท่าที่ดูแล้วไม่มีใครเลยนะฟาง คุณป๊อปไม่ได้ควงใครเลย มาคนเดียว”พิชชี่พูด
 
 
 
“เค้าอาจจะอยู่ด้วยกันที่บ้านก็ได้นะ เอาล่ะ ฟางทิ้งลูกทิ้งบ้านมานานละ งั้นฟางขอตัวก่อนนะคะ
เดี๋ยวพรุ่งงนี้ฟางจะมาส่งเค้กอีกนะคะ”ฟางพูดก่อนจะเดินออกไปด้านนอกร้าน แต่สะดุดล้มพิชชี่รีบ
ไปประคองฟางทันที
 
 
 
“ไม่อะไรนะฟาง อย่าลืมสิ ว่าตัวเองน่ะท้องมีหลานพิชอยู่ในนี้นะ มา เดี๋ยวพิชไปส่งฟางดีกว่า
นะ”พิชชี่พูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ฟาง
 
 
 
“เอ่อ แต่ว่า ฟางว่าพิชคงไม่สะดวก”ฟางอึกอักเพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน
 
 
“เราเป็นเพื่นกันนะฟาง มีอะไรอย่าปิดกันสิ เผื่ออะไรที่พิชช่วยฟางได้ไง”พิชชี่พูด
 
 
“อือ ก็ได้ งั้นรบกวนหน่อยนะ”ฟางยิ้มก่อนจะเดินตามพิชชี่ไปที่รถ
 
 
 
 
 
“เอ๊ะ นั่นมันพิชชี่กิ๊กเก่ายัยฟางนิ มีสาวควงใหม่ละหรอ”แก้วพูดเมื่อขับรถผ่านพิชชี่
 
 
“นั่นมันฟางนิ”เขื่อนหันไปมองแล้วตกใจเมื่อเห็นฟางอยู่กับพิชชี่
 
 
 
 
 
 
เอ๊ะ ที่ป๊อปปี้เป็นนี่แพ้ท้องแทนเมียรึเปล่าน้าาาาาา
 
 
ละเขื่อนกับแก้วจะไปบอกป๊อปปี้รึเปล่าน้าาาา
 
 
อย่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะ
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา